W roku 1969 cała gama modeli opartych na płycie podłogowej Chrysler B-body została przeprojektowana. Chrysler przy projektowaniu nadwozia wykorzystał nowy nurt stylistyczny coke bottle. Wnętrze pojazdu zostało zmienione. Podstawowym źródłem napędu był silnik V8 318 o mocy maksymalnej 233 KM (172 kW) i momencie obrotowym 461 Nm. Jednostka V8 6.3 (383) dostępna była w wersji z gaźnikiem 2-gardzielowym (moc 294 KM, moment obrotowy 529 Nm oraz 4-gardzielowym (moc 335 KM, moment 576 Nm). Osiągi wersji 426 HEMI i 440 pozostały niezmienione. Rozstaw osi wynosił 2972 mm, długość nadwozia zaś 5283 mm. Od połowy roku 1968 dostępny był silnik R6 3.7 (225) o mocy 147 KM (108 kW) i momencie obrotowym 292 Nm. W roku 1968 zaprezentowano także wersję Charger 500 - cechowała się ulepszoną aerodynamiką nadwozia, dostępna była tylko z silnikami V8 440 i 426 HEMI.
Po długich poszukiwaniach wreszcie zakupiłem, moje marzenie czyli alfę romeo 147 fl 1.9 jtd'm, nie jest idealna, prace trwają ale przynajmniej w najbogatszej wersji wyposażenia, poza skórami których sam nie chciałem.
W skrócie: monocoque z włókna węglowego, czyli że środkowa części samochodu to jest jednoczęściowy element o wadze 147 kg.
Hamulce są carboceramiczne i jak widać sporych rozmiarów.
Jak ktoś chcę to mogę jeszcze podać kilka nudnych informacji