Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

    • Ferrari 250 GTO

    Ferrari 250 GTO – Produkowany przez włoską firmę Ferrari w latach 1962-1964, uznawany za najdroższy samochód świata. 250 GTO zasłynął w wielu wyścigach m.in. zajmując drugie miejsce w wyścigu Le Mans w 1962 roku. Według różnych źródeł powstało 33 lub 36 egzemplarzy tego samochodu. Auto posiadało silnik V12 o pojemności 3 l, który uzyskiwał moc ponad 300 KM, co na początku lat 60. było imponującą wartością. Wysokie osiągi samochód zawdzięczał nie tylko silnikowi, lecz także nowatorskiej, jak na tamte czasy, aerodynamicznej karoserii. Samochód osiągał prędkość maksymalną 265 km/h i przyspieszał do 100 km/h w 6,2 sekundy. W roku 1964 powstały 3 egzemplarze 250 GTO, które różniły się tym, że posiadały trzy zamiast dwóch wlotów po bokach oraz nową maskę, na której trzy duże wloty powietrza zastąpiono jednym. Został wyprodukowany także jeden model bez wlotów na masce. Kolejną zauważalną różnicą jest ułożenie rur wydechowych, które w 1964 roku montowano po bokach samochodu na wysokości drzwi. Różnica pomiędzy modelami z roku 1964, a wcześniejszymi jest zauważalna także w osiągach. 250 GTO z 1964 osiągały prędkość maksymalną 280 km/h, a 100 km/h w 6,1 sekundy.
    Produkowany przez włoską firmę Ferrari w latach 1962-1964, uznawany za najdroższy samochód świata. 250 GTO zasłynął w wielu wyścigach m.in. zajmując drugie miejsce w wyścigu Le Mans w 1962 roku. Według różnych źródeł powstało 33 lub 36 egzemplarzy tego samochodu. Auto posiadało silnik V12 o pojemności 3 l, który uzyskiwał moc ponad 300 KM, co na początku lat 60. było imponującą wartością. Wysokie osiągi samochód zawdzięczał nie tylko silnikowi, lecz także nowatorskiej, jak na tamte czasy, aerodynamicznej karoserii. Samochód osiągał prędkość maksymalną 265 km/h i przyspieszał do 100 km/h w 6,2 sekundy. W roku 1964 powstały 3 egzemplarze 250 GTO, które różniły się tym, że posiadały trzy zamiast dwóch wlotów po bokach oraz nową maskę, na której trzy duże wloty powietrza zastąpiono jednym. Został wyprodukowany także jeden model bez wlotów na masce. Kolejną zauważalną różnicą jest ułożenie rur wydechowych, które w 1964 roku montowano po bokach samochodu na wysokości drzwi. Różnica pomiędzy modelami z roku 1964, a wcześniejszymi jest zauważalna także w osiągach. 250 GTO z 1964 osiągały prędkość maksymalną 280 km/h, a 100 km/h w 6,1 sekundy.
    26 marca 2022, 18:25 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    3
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    3
    Zobacz następny

    Komentarze

    Momencik, trwa ładowanie komentarzy   ładowanie…