Zbudowany na życzenie amerykańskiego importera, pojazd miał uczestniczyć w serii Can-Am. Ten model nie powstał od zera, bazuje na wyścigówce 512 S, najwięszą zmianą był silnik, który dotychczas jest największym silnikiem jaki kiedykolwiek stworzył Ferrari. Była to prawie 7 litrowa V12 o mocy 680 KM. W 1971, gdy 712 jeszcze nie był kompletnie dopracowany, jeszcze z karoserią coupè i sinikiem 6.3l okazał się o 30 sekund szybszy od rywali na torze Imola. W tym samym roku (po dokończeniu modyfikacji) Ferrari 712 uczestniczył w swoim jeynym wyscigu serii Can Am, na torze Watkins Glen, który dokończył na 4 pozycji. Po tym wyscigu Ferrari zdecydował, że koszty związane z dalszą realizacją tego projektu są za duże, więc sprzedał jedyny istniejący egzemplarz amerykańskiemu importerowi, a nastepnie trafił w reće prywatnych kolekcjonerów i kompletnie odrestaurowany.
Więcej w źródle.
Po sukcesie wcześniejszych edycji GTI, postanowiono wydać na rynek amerykański „20th Anniversary Edition”. W sumie wyprodukowano 4200 sztuk, z czego 4000 wysłano do Ameryki, a 200 do Kanady. Ale co rozniło tego GTI od reszty stada?
Dzisiaj przypada 20-ta rocznica tragicznego wypadku w którym zginął jeden z najlepszych kierowców F1 wszechczasów. Zginął na torze Imola podczas GP San Marino, znane jest jako "Czarny Weekend", gdyż już podczas piątkowych porannych treningów Rubens Barrichello uległ ciężkiemu wypadkowi, a podczas kwalifikacji na skutek uszkodzenia przedniego spoilera Roland Ratzenberger wypadł z toru na szybkim zakręcie Villeneuve i uderzył w betonową barierę, ginąc na miejscu wypadku. Następnego dnia, tuż po starcie wyścigu doszło do poważnego wypadku. Po zderzeniu Benettona JJ Lehto i Lotusa Pedro Lamy'ego na tor wyjechał samochód bezpieczeństwa. O pierwszą pozycję na nierozgrzanych oponach walczyli trzykrotny mistrz świata Ayrton Senna w Williamsie i Niemiec Michael Schumacher w Benettonie. Na bardzo szybkim zakręcie "Tamburello" Brazylijczyk (z niewyjaśnionych do dzisiaj przyczyn, przyjmuje się jednak, że przyczyną było pęknięcia drążka kierowniczego) zjechał na zewnętrzną stronę toru, po czym uderzył w barierę. Brazylijczyka odwieziono do szpitala, gdzie kilka godzin później zmarł. Był to najtragiczniejszy weekend wyścigowy w Formule 1 od Grand Prix Belgii 1960 kiedy to zginęli Chris Bristow i Alan Stacey. Po tym tragicznym wydarzeniu niektóre zakręty zostały przebudowane.
Ayrton Senna da Silva (ur. 21 marca 1960 w São Paulo, zm. 1 maja 1994 w Bolonii) – brazylijski kierowca wyścigowy, trzykrotny mistrz świata Formuły 1. Wystartował w stu sześćdziesięciu jeden grand prix, zdobył 610 punktów, osiemdziesiąt jeden razy stawał na podium z czego czterdzieści jeden razy na najwyższym jego stopniu. Sześćdziesiąt pięć razy zdobył pole position. Jeździł w zespołach Toleman, Lotus, McLaren i Williams. Po ciężkim wypadku podczas Grand Prix San Marino na torze Imola, zmarł w szpitalu w Bolonii we Włoszech w wyniku obrażeń mózgu.