Reklama
Rajdówka o nazwie 037 Rally powstawała równolegle z modelem drogowym. Oba samochody nie różnią się w zasadniczy sposób, jak choćby Impreza WRC i drogowa Impreza STI, jednak pewne modyfikacje były jak najbardziej konieczne.
Najwięcej modyfikacji odnajdziemy pod maską. W tym miejscu warto przypomnieć, że 037 Stradale była napędzana czterocylindrowym, dwulitrowym silnikiem o mocy 205 koni. To zdecydowanie za mało aby się skutecznie ścigać. Gaźniki Webera z wersji drogowej zostały zastąpione przez wtrysk paliwa od Bosch'a. Wersja rajdowa dysponowała początkowo mocą 280 koni mechanicznych. W połowie 1983 roku zadebiutowała Lancia 037 Rally EVO 2, której moc oscylowała pomiędzy 310 a 325 KM. Przyrost mocy uzyskano dzięki zwiększeniu ciśnienie doładowania z 0,6 do 0,9 bar a także zwiększeniu pojemności do 2,1 litra. Silnik Lancii był wyposażony w tak zwane doładowanie mechaniczne; to jedyny samochód z grupy B bez turbosprężarki. Silnik wyposażono w tak zwaną suchą miskę olejową, tak, aby zapewnić mu optymalne smarowanie przy bardzo agresywnej jeździe a także obniżyć środek ciężkości jednostki napędowej. Do przeniesienia napędu wykorzystano pięciobiegową, kłową skrzynię ZF. Niemiecka firma dostarczała także tylny, samoblokujący się dyferencjał z wewnętrznym tarciem 40%.Markku Alén, Attilio Bettega i Walter Röhrl zdobyli dla przy pomocy Lancii 037 zwyciężyli Rajdowe Mistrzostwa Świata Konstruktorów w 1983 roku. Był to ostatni samochód tylnonapędowy, który zdobył tytuł mistrzowski WRC.
13
Reklama
Komentarze