Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 144 takie materiały
    1956 Ford F-100 –
    29 grudnia 2022, 19:29 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    W Stradale odwiedził nas Błażej z firmy Soul Cars i zaprezentował wyjątkowy egzemplarz Volkswagen Type 2 T1 Pickup Single Cab z 1956 roku.
    21 listopada 2022, 16:08 przez Folley96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Chevrolet Corvette C1 – Samochód sportowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet od 1953 roku. Od 2020 produkowana jest ósma i najnowsza generacja Corvette. Pierwszą generację samochodu po raz pierwszy zaprezentowano w 1953 roku. Za powstanie Corvetty odpowiada Harley Earl, miłośnik samochodów sportowych. Oglądając żołnierzy wracających do domu po II wojnie światowej w Jaguarach czy Alfach Romeo zrodził się pomysł stworzenia Corvetty. Nazwę modelu wymyślił Myron Scott, zainspirowała go nazwa z małych statków fregatowych, które potrafiły szczególnie szybko manewrować. Premiera pierwszej generacji modelu w formie 2-drzwiowego roadstera odbyła się latem 1953 roku podczas wystawy Motorama. Nadwozie wykonane z tworzywa sztucznego osadzono na stalowej ramie. Samochód wyróżniał się dwukolorowym malowaniem nadwozia, a także podłużną maską przednią i ściętym, zaokrąglonym tyłem. Początkowo do napędu pojazdu służył silnik o pojemności około 3,9 l i mocy 150 KM, później 195 KM. W 1956 roku po raz pierwszy zaprezentowano model z przestylizowanym nadwoziem. Cechą charakterystyczną było obłe przetłoczenie za przednim nadkolem. Po raz pierwszy można było zamówić wersję hardtop. Pojawiły się również silniki ośmiocylindrowe V8 o mocy 265, a rok później już 283 KM, uzyskane z silnika wyposażonego we wtrysk paliwa o pojemności około 4,6 l. W 1958 roku wprowadzono model z podwójnymi reflektorami z przodu. W latach 1958–1960 oferowano ww. silnik, oznaczony od pojemności skokowej 235, w wariantach mocy od 230 do 315 KM. W 1962 roku zaprezentowano silnik 327 o mocy maksymalnej 360 KM. W ciągu dziewięciu lat produkcji wyprodukowano 69,015 egzemplarzy Corvette C1.
    Samochód sportowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet od 1953 roku. Od 2020 produkowana jest ósma i najnowsza generacja Corvette. Pierwszą generację samochodu po raz pierwszy zaprezentowano w 1953 roku. Za powstanie Corvetty odpowiada Harley Earl, miłośnik samochodów sportowych. Oglądając żołnierzy wracających do domu po II wojnie światowej w Jaguarach czy Alfach Romeo zrodził się pomysł stworzenia Corvetty. Nazwę modelu wymyślił Myron Scott, zainspirowała go nazwa z małych statków fregatowych, które potrafiły szczególnie szybko manewrować. Premiera pierwszej generacji modelu w formie 2-drzwiowego roadstera odbyła się latem 1953 roku podczas wystawy Motorama. Nadwozie wykonane z tworzywa sztucznego osadzono na stalowej ramie. Samochód wyróżniał się dwukolorowym malowaniem nadwozia, a także podłużną maską przednią i ściętym, zaokrąglonym tyłem. Początkowo do napędu pojazdu służył silnik o pojemności około 3,9 l i mocy 150 KM, później 195 KM. W 1956 roku po raz pierwszy zaprezentowano model z przestylizowanym nadwoziem. Cechą charakterystyczną było obłe przetłoczenie za przednim nadkolem. Po raz pierwszy można było zamówić wersję hardtop. Pojawiły się również silniki ośmiocylindrowe V8 o mocy 265, a rok później już 283 KM, uzyskane z silnika wyposażonego we wtrysk paliwa o pojemności około 4,6 l. W 1958 roku wprowadzono model z podwójnymi reflektorami z przodu. W latach 1958–1960 oferowano ww. silnik, oznaczony od pojemności skokowej 235, w wariantach mocy od 230 do 315 KM. W 1962 roku zaprezentowano silnik 327 o mocy maksymalnej 360 KM. W ciągu dziewięciu lat produkcji wyprodukowano 69,015 egzemplarzy Corvette C1.
    1974 Ford Ranchero – Samochód dostawczo-osobowy typu pickup klasy wyższej, a następnie klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1956–1979. Pierwsza generacja Ranchero została wprowadzona do produkcji w grudniu 1956 roku. Dzieliła ona płytę podłogową przygotowaną dla Forda na rocznik 1957. Szóstą generację samochodu zaprezentowano po raz pierwszy w 1972 roku. Wygląd nadwozia został gruntownie zmodernizowany, samochód nabrał bardziej masywnego wyglądu. Charakterystycznym akcentem, podobnie jak w przypadku pokrewnego modelu Torino, była duża owalna atrapa chłodnicy dominująca pas przedni. Podobny kształt miały mocowania reflektorów. Dostępne były silniki R6 4,1 l oraz V8 - 4,9 l, 5,8 l, 6,6 l, 7 l oraz najsilniejszy 7,5 l. Napęd przenoszony był na oś tylną poprzez 4-biegową manualną bądź 3-biegową automatyczną skrzynię biegów.
    Samochód dostawczo-osobowy typu pickup klasy wyższej, a następnie klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1956–1979. Pierwsza generacja Ranchero została wprowadzona do produkcji w grudniu 1956 roku. Dzieliła ona płytę podłogową przygotowaną dla Forda na rocznik 1957. Szóstą generację samochodu zaprezentowano po raz pierwszy w 1972 roku. Wygląd nadwozia został gruntownie zmodernizowany, samochód nabrał bardziej masywnego wyglądu. Charakterystycznym akcentem, podobnie jak w przypadku pokrewnego modelu Torino, była duża owalna atrapa chłodnicy dominująca pas przedni. Podobny kształt miały mocowania reflektorów. Dostępne były silniki R6 4,1 l oraz V8 - 4,9 l, 5,8 l, 6,6 l, 7 l oraz najsilniejszy 7,5 l. Napęd przenoszony był na oś tylną poprzez 4-biegową manualną bądź 3-biegową automatyczną skrzynię biegów.
    Aston Martin DB3 – Aston Martin DB3, później nazwany DB3S to sportowy samochód wyścigowy produkowany w latach 50. Mimo tego, że użyto niektórych części z DB2, były one zupełnie inne, zaprojektowane specjalnie do wyścigów. Oryginalne modyfikacje zostały wykonane przez byłego inżyniera Auto Union - Eberana von Eberhorsta, chociaż inni zajmowali się późniejszą pracą DB3S. DB3 został wprowadzony w 1951 roku i posiadał 2,6-litrowy silnik Lagonda straight-6 o mocy 133 KM pochodzący z DB2 Vantage. Samochód nie odniósł sukcesu, więc w czerwcu 1952 wprowadzono większy silnik o pojemności 2,9 l o mocy 163 KM.  Samochód zajął 2, 3 i 4 miejsce na torze Silverstone w maju 1952 roku z silnikiem 2,6 l. W latach 1951-1953 wyprodukowano 10 egzemplarzy DB3 o numerach podwozi od DB3/1 do DB3/10. DB3S był lżejszą wersją samochodu, wprowadzoną w 1953 roku. Odniósł nieco większy sukces i był produkowany do 1956 roku. W 1956 zakończono produkcję DB3S i zastąpiono go DBR1.
    Aston Martin DB3, później nazwany DB3S to sportowy samochód wyścigowy produkowany w latach 50. Mimo tego, że użyto niektórych części z DB2, były one zupełnie inne, zaprojektowane specjalnie do wyścigów. Oryginalne modyfikacje zostały wykonane przez byłego inżyniera Auto Union - Eberana von Eberhorsta, chociaż inni zajmowali się późniejszą pracą DB3S. DB3 został wprowadzony w 1951 roku i posiadał 2,6-litrowy silnik Lagonda straight-6 o mocy 133 KM pochodzący z DB2 Vantage. Samochód nie odniósł sukcesu, więc w czerwcu 1952 wprowadzono większy silnik o pojemności 2,9 l o mocy 163 KM. Samochód zajął 2, 3 i 4 miejsce na torze Silverstone w maju 1952 roku z silnikiem 2,6 l. W latach 1951-1953 wyprodukowano 10 egzemplarzy DB3 o numerach podwozi od DB3/1 do DB3/10. DB3S był lżejszą wersją samochodu, wprowadzoną w 1953 roku. Odniósł nieco większy sukces i był produkowany do 1956 roku. W 1956 zakończono produkcję DB3S i zastąpiono go DBR1.
    Aston Martin DBR1 – DBR1 był samochodem wyścigowym produkowanym przez Astona Martina od 1956, przeznaczonym do Mistrzostw Świata Samochodów Sportowych. Powstało tylko 5 egzemplarzy. Samochód najbardziej znany jest ze zwycięstwa 24h Le Mans w 1959 roku. Jest jednym z zaledwie trzech samochodów w latach 50., które w tym samym roku wygrały zarówno Mistrzostwa Świata Samochodów Sportowych, jak i Le Mans (pozostałymi są Ferrari 375 Plus w 1954 i Ferrari 250TR w 1958). DBR1 posiada sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,9 l, który wytwarzał moc 255 KM. W sierpniu 2017 DBR1/1 został sprzedany za rekordową światową cenę za samochód brytyjskiej produkcji - 22,555,000$.
    DBR1 był samochodem wyścigowym produkowanym przez Astona Martina od 1956, przeznaczonym do Mistrzostw Świata Samochodów Sportowych. Powstało tylko 5 egzemplarzy. Samochód najbardziej znany jest ze zwycięstwa 24h Le Mans w 1959 roku. Jest jednym z zaledwie trzech samochodów w latach 50., które w tym samym roku wygrały zarówno Mistrzostwa Świata Samochodów Sportowych, jak i Le Mans (pozostałymi są Ferrari 375 Plus w 1954 i Ferrari 250TR w 1958). DBR1 posiada sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,9 l, który wytwarzał moc 255 KM. W sierpniu 2017 DBR1/1 został sprzedany za rekordową światową cenę za samochód brytyjskiej produkcji - 22,555,000$.