Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 9 takich materiałów
    Czteroślad na ulicach Warszawy. Czyżby przygoda po gorącej sylwestrowej nocy?!
    "Zarejestrowałem dzisiaj takiego asa, rozbite bmw + jazda na czerwonym świetle...
    Sytuacja miała miejsce na al. Jerozolimskich w Warszawie 1 stycznia 2024 ok godziny 13:17"
    01.01.2023 Warszawa
    3 stycznia 2024, 0:00 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    A3 ASA – Cztery pierścienie robią wrażenie.
    Cztery pierścienie robią wrażenie.
    6 lutego 2017, 13:30 przez daro3261 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Źródło:

    Prywatne

    Piękne Buciki – Felgi to ASA AR1, podobają się wam?
    Felgi to ASA AR1, podobają się wam?
    25 września 2014, 21:35 przez Davidek66 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Źródło:

    własne

    Polak Potrafi - Wlepka – Tutaj mamy jeszcze lepszego asa. Polak zawsze potrafi
    Tutaj mamy jeszcze lepszego asa. Polak zawsze potrafi
    21 lutego 2013, 10:57 przez Folley96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (4)
    Dane techniczne

    Silnik i napęd:
    Typ: V10, 90o, S85B50
    Ustawienie: Z przodu, wzdłużnie
    Rozrząd: DOHC, 4 zawory na cylinder
    Objętość skokowa: 4999 cm3
    Doładowanie: Dwa kompresory ASA T1-316
    Moc maksymalna: 800 KM przy 7500-8000 obr./min
    Moc litrowa: 160,03 KM/l (seryjny – 101,42 KM/l)
    Maksymalny moment obrotowy: 800 Nm przy 5000 obr./min
    Skrzynia biegów: 7-biegowa, manualna zautomatyzowana z sekwencyjną zmianą biegów SMG
    Typ napędu: Na tylne koła

    Hamulce i koła:
    Hamulce przednie: Tarczowe, wentylowane, średnica 380 mm, 8-tłoczkowe zaciski
    Hamulce tylne: Tarczowe, wentylowane, średnica 360 mm, 6-tłoczkowe zaciski
    Koła przednie: 9,0 x 20”
    Koła tylne: 10,5 x 20”
    Opony przednie: 255/35 R 20
    Opony tylne: 285/30 R 20

    Masy i wymiary:
    Masa własna: 1785 kg
    Stosunek masy do mocy: 2,23 kg/KM (seryjny – 3,52 kg/KM)
    Długość: 4871 mm
    Szerokość: 1855 mm
    Rozstaw osi: 2781 mm

    Osiągi:
    Przyspieszenie 0-100 km/h: Poniżej 4,35 s
    Przyspieszenie 0-200 km/h: 9,50 s
    Przyspieszenie 0-300 km/h: 24,90 s
    Prędkość maksymalna: Ponad 370 km/h

    Koszty:
    Cena gotowego auta: 252 100,84 euro + podatki

    Imponujące dane techniczne i ten dzwięk.
    9 kwietnia 2012, 16:35 przez folley212 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    G-Power M5 Touring Hurricane RS (2011) Najszybsze kombi świata!!! – Dane techniczne

Silnik i napęd:
Typ: V10, 90o, S85B50
Ustawienie: Z przodu, wzdłużnie
Rozrząd: DOHC, 4 zawory na cylinder
Objętość skokowa: 4999 cm3
Doładowanie: Dwa kompresory ASA T1-316
Moc maksymalna: 750 KM przy 7500-8000 obr./min
Objętościowy wskaźnik mocy: 150,03 KM/l (101,42 KM/l)
Maksymalny moment obrotowy: ok. 750 Nm przy 5000 obr./min
Skrzynia biegów: 7-biegowa, manualna zautomatyzowana z sekwencyjną zmianą biegów SMG
Typ napędu: Na tylne koła
Hamulce i koła:

Hamulce przednie: Tarczowe, wentylowane, średnica 396 mm, 6-tłoczkowe zaciski
Hamulce tylne: Tarczowe, wentylowane, średnica 380 mm, 4-tłoczkowe zaciski
Koła przednie: 20″ Silverstone Diamond
Koła tylne: 20″ Silverstone Diamond
Opony przednie: 255/35 R 20
Opony tylne: 285/30 R 20
Masy i wymiary:

Masa własna: 1955 kg
Stosunek masy do mocy: 2,61 kg/KM (seryjny – 3,86 kg/KM)
Długość: 4855 mm
Szerokość: 1846 mm
Rozstaw osi: 2889 mm
Osiągi:

Przyspieszenie 0-100 km/h: 4,50 s
Przyspieszenie 0-200 km/h: 9,70 s
Przyspieszenie 0-300 km/h: 26,00 s
Prędkość maksymalna: 359 km/h
    Dane techniczne

    Silnik i napęd:
    Typ: V10, 90o, S85B50
    Ustawienie: Z przodu, wzdłużnie
    Rozrząd: DOHC, 4 zawory na cylinder
    Objętość skokowa: 4999 cm3
    Doładowanie: Dwa kompresory ASA T1-316
    Moc maksymalna: 750 KM przy 7500-8000 obr./min
    Objętościowy wskaźnik mocy: 150,03 KM/l (101,42 KM/l)
    Maksymalny moment obrotowy: ok. 750 Nm przy 5000 obr./min
    Skrzynia biegów: 7-biegowa, manualna zautomatyzowana z sekwencyjną zmianą biegów SMG
    Typ napędu: Na tylne koła
    Hamulce i koła:

    Hamulce przednie: Tarczowe, wentylowane, średnica 396 mm, 6-tłoczkowe zaciski
    Hamulce tylne: Tarczowe, wentylowane, średnica 380 mm, 4-tłoczkowe zaciski
    Koła przednie: 20″ Silverstone Diamond
    Koła tylne: 20″ Silverstone Diamond
    Opony przednie: 255/35 R 20
    Opony tylne: 285/30 R 20
    Masy i wymiary:

    Masa własna: 1955 kg
    Stosunek masy do mocy: 2,61 kg/KM (seryjny – 3,86 kg/KM)
    Długość: 4855 mm
    Szerokość: 1846 mm
    Rozstaw osi: 2889 mm
    Osiągi:

    Przyspieszenie 0-100 km/h: 4,50 s
    Przyspieszenie 0-200 km/h: 9,70 s
    Przyspieszenie 0-300 km/h: 26,00 s
    Prędkość maksymalna: 359 km/h
    3 kwietnia 2012, 15:49 przez thoomas233 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    II Commendatore - czyli rzecz o Enzo Ferrari. – Niewiele jest marek samochodowych, które zna nieomal każdy na świecie. Z pewnością jedną z nich jest Ferrari. Firma założona przez Enzo Ferrari. Człowieka, któremu zawdzięczamy Scuderia Ferrari, człowieka, dzięki któremu powstawały i powstają jedne z najpiękniejszych sportowych samochodów świata. Poniżej historia tego człowieka - długa, niemniej watra uwagi... Urodził się 18. lutego 1898 roku w Modenie. Już w okresie międzywojennym stał się jednym z najlepszych menedżerów samochodowych stajni wyścigowych. Po 1945 roku jego nazwisko stało sie synonimem prędkości i samochodowego piękna. W ciągu dziewięćdziesięciu lat życia oprócz wielkich sukcesów, także przeżył kilkakrotnie śmierć swoich przyjaciół.
Miłość do motoryzacji narodziła się w sercu Enzo już przed jego dziesiątymi urodzinami, gdy ojciec Alferdo zabrał go z bratem Dino na wyścig Coppa Florio. Rok później mały Ferrari pojechał już sam podziwiać kierowców na trasie z Modeny do Ferrary. W efekcie szybko zdecydował, że zostanie kierowca wyścigowym. To marzenie spełniło się tuż po zakończeniu pierwszej wojny światowej,
W 1916 roku w wyniku epidemii grypy zmarli Alfredo i Dino Ferrari, a Enzo tylko cudem uniknął śmierci. Pod koniec wojny powrócił do domu, ale rodzinna firma, która produkowała komponenty dla kolei i naprawiała samochody, znalazła się w opałach. Ostatecznie musiał szukać pracy gdzie indziej. Do Fiata go nie przyjęto i ostatecznie znalazł zatrudnienie w małej firmie CMN, z którą połączył także swoje sportowe zainteresowania. W tym czasie zdobył drugie miejsce w Targa Floro 1920 i wygrał kilka mniejszych wyścigów.

W 1923 roku ożenił się z tancerką Laurą Garell i z jej powodu zrezygnował ze startów i poświęcił się sprawom organizacyjnym. W 1929 roku założył stajnię Scuderia Ferrari, która aż do końca lat trzydziestych startowała na samochodach Alfa Romeo. Ferrari było już znana marką i spopularyzowane było jego logo. Jego pierwowzór Enzo otrzymał od matki asa włoskiego lotnika z pierwszej wojny światowej - Franceska Baracci. Umieścił go na żółtym tle (barwa Modeny), dodał inicjały SF, a więc Scuderia Ferrari. Natomiast typowa czerwień była włoską narodową barwą w wyścigach samochodowych.
W styczniu 1932 roku urodził mu się syn Alfredo, zwany Dino. Enzo posłał go do najlepszych szkół i marzył, by syn, utalentowany konstruktor, w przyszłości przejął stery firmy. W tym czasie Ferrari rozstał się z Alfa Romeo i po przerwie, spowodowanej drugą wojną światową, przez cztery lata przygotowywał się do kolejnego etapu w swoim życiu. W 1948 roku założył własną firmę produkującą samochody. Jej celem była produkcja zwykłych pojazdów, ale Ferrari starał sie tworzyć jak najlepsze auta wyścigowe.

W 1952 roku Enzo Ferrari wraz z Alberto Ascari po raz pierwszy w życiu został mistrzem świata Formuły 1. Od tego momentu kierowcy Ferrari na najwyższym stopniu podium stawali wielokrotnie. Lata pięćdziesiąte to także smutny wątek. W czerwcu 1956 roku na zanik mięśni zmarł Dino. od tego momentu Enzo nie zdejmował ani na chwilę czarnych okularów i na cześć syna nazwał jeden z najładniejszych i najsławniejszych modeli, którym było Ferrari Dino.
Enzo miał jeszcze jednego syna z nieślubnego związku, który urodził się w 1945 roku. Jednak jego związek z Pierem nie był już tak mocny jak z Dino.
Ferrari zwany II Commendatore i znany ze specyficznego sposobu kierowania firmą, od chwili śmierci Dino, jeszcze bardziej poświęcił się pracy. W tym czasie firma z Maranello przestawiła się na produkcję samochodów przeznaczonych do normalnego ruchu drogowego, a nie tylko do wyścigów. Enzo miał do swoich klientów odpowiedni stosunek i zawsze twierdził, że są to ludzie, którym nie zależy na perfekcyjnych własnościach jezdnych auta, ale na jak najdroższym produkcie. To jednak pozwalało mu na finansowanie stajni sportowej. Problemy finansowe pod koniec lat sześćdziesiątych, doprowadziły do jej sprzedaży koncernowi Fiat. Enzo zachował jednak swój wpływ aż do momentu swojej śmierci w 1988 roku.
    Niewiele jest marek samochodowych, które zna nieomal każdy na świecie. Z pewnością jedną z nich jest Ferrari. Firma założona przez Enzo Ferrari. Człowieka, któremu zawdzięczamy Scuderia Ferrari, człowieka, dzięki któremu powstawały i powstają jedne z najpiękniejszych sportowych samochodów świata. Poniżej historia tego człowieka - długa, niemniej watra uwagi... Urodził się 18. lutego 1898 roku w Modenie. Już w okresie międzywojennym stał się jednym z najlepszych menedżerów samochodowych stajni wyścigowych. Po 1945 roku jego nazwisko stało sie synonimem prędkości i samochodowego piękna. W ciągu dziewięćdziesięciu lat życia oprócz wielkich sukcesów, także przeżył kilkakrotnie śmierć swoich przyjaciół.
    Miłość do motoryzacji narodziła się w sercu Enzo już przed jego dziesiątymi urodzinami, gdy ojciec Alferdo zabrał go z bratem Dino na wyścig Coppa Florio. Rok później mały Ferrari pojechał już sam podziwiać kierowców na trasie z Modeny do Ferrary. W efekcie szybko zdecydował, że zostanie kierowca wyścigowym. To marzenie spełniło się tuż po zakończeniu pierwszej wojny światowej,
    W 1916 roku w wyniku epidemii grypy zmarli Alfredo i Dino Ferrari, a Enzo tylko cudem uniknął śmierci. Pod koniec wojny powrócił do domu, ale rodzinna firma, która produkowała komponenty dla kolei i naprawiała samochody, znalazła się w opałach. Ostatecznie musiał szukać pracy gdzie indziej. Do Fiata go nie przyjęto i ostatecznie znalazł zatrudnienie w małej firmie CMN, z którą połączył także swoje sportowe zainteresowania. W tym czasie zdobył drugie miejsce w Targa Floro 1920 i wygrał kilka mniejszych wyścigów.

    W 1923 roku ożenił się z tancerką Laurą Garell i z jej powodu zrezygnował ze startów i poświęcił się sprawom organizacyjnym. W 1929 roku założył stajnię Scuderia Ferrari, która aż do końca lat trzydziestych startowała na samochodach Alfa Romeo. Ferrari było już znana marką i spopularyzowane było jego logo. Jego pierwowzór Enzo otrzymał od matki asa włoskiego lotnika z pierwszej wojny światowej - Franceska Baracci. Umieścił go na żółtym tle (barwa Modeny), dodał inicjały SF, a więc Scuderia Ferrari. Natomiast typowa czerwień była włoską narodową barwą w wyścigach samochodowych.
    W styczniu 1932 roku urodził mu się syn Alfredo, zwany Dino. Enzo posłał go do najlepszych szkół i marzył, by syn, utalentowany konstruktor, w przyszłości przejął stery firmy. W tym czasie Ferrari rozstał się z Alfa Romeo i po przerwie, spowodowanej drugą wojną światową, przez cztery lata przygotowywał się do kolejnego etapu w swoim życiu. W 1948 roku założył własną firmę produkującą samochody. Jej celem była produkcja zwykłych pojazdów, ale Ferrari starał sie tworzyć jak najlepsze auta wyścigowe.

    W 1952 roku Enzo Ferrari wraz z Alberto Ascari po raz pierwszy w życiu został mistrzem świata Formuły 1. Od tego momentu kierowcy Ferrari na najwyższym stopniu podium stawali wielokrotnie. Lata pięćdziesiąte to także smutny wątek. W czerwcu 1956 roku na zanik mięśni zmarł Dino. od tego momentu Enzo nie zdejmował ani na chwilę czarnych okularów i na cześć syna nazwał jeden z najładniejszych i najsławniejszych modeli, którym było Ferrari Dino.
    Enzo miał jeszcze jednego syna z nieślubnego związku, który urodził się w 1945 roku. Jednak jego związek z Pierem nie był już tak mocny jak z Dino.
    Ferrari zwany II Commendatore i znany ze specyficznego sposobu kierowania firmą, od chwili śmierci Dino, jeszcze bardziej poświęcił się pracy. W tym czasie firma z Maranello przestawiła się na produkcję samochodów przeznaczonych do normalnego ruchu drogowego, a nie tylko do wyścigów. Enzo miał do swoich klientów odpowiedni stosunek i zawsze twierdził, że są to ludzie, którym nie zależy na perfekcyjnych własnościach jezdnych auta, ale na jak najdroższym produkcie. To jednak pozwalało mu na finansowanie stajni sportowej. Problemy finansowe pod koniec lat sześćdziesiątych, doprowadziły do jej sprzedaży koncernowi Fiat. Enzo zachował jednak swój wpływ aż do momentu swojej śmierci w 1988 roku.
    27 sierpnia 2011, 2:40 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    Opis zaczerpnięty z Auto Świata


    1