Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 175 takich materiałów
    German style – Są BMW, są Volkswageny, a Merca też nie może zabraknąć. W126
    Są BMW, są Volkswageny, a Merca też nie może zabraknąć. W126
    28 czerwca 2012, 20:23 przez Liextreme (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Mercedes-Benz W126 (konkurs) – We wrześniu 1979 roku zaprezentowano nową rodzinę samochodów klasy S, oznaczono ją symbolem W126. Model ten znacznie różnił się od swojego poprzednika W116. Miał linię boczną na wysokości górnej krawędzi błotnika, z boku nadwozia, przy progach, znajdowały się szerokie listwy z tworzywa sztucznego, górne krawędzie listew bocznych, wykonanych również z plastiku, były na tej samej wysokości co zderzak przedni i tylny, przednia ściana samochodu została nieznacznie pochylona do tyłu, nadając pojazdowi bardziej aerodynamiczna sylwetkę, wycieraczki przedniej szyby chowane były pod maską wozu, to m.in. przyczyniało się do korzystniejszego współczynnika oporu powietrza, wynoszącego w tym modelu Cx=0,37. Nadwozie to opracowywano aż 8 lat.
Samochody klasy S miały bardzo skuteczne hamulce, przednie tarcze hamulcowe były wentylowane i we wszystkich modelach seryjnie stosowany był system antyblokujący ABS. Samochody o większych pojemnościach wyposażone były w zawieszenie hydropneumatyczne (Nivo). Budowane były także samochody o wydłużonym nadwoziu i wydłużonym o 14 cm rozstawie osi, pojazdy te oznaczano dodatkową literą L. Na eksport do Kanady i USA produkowano także auta z silnikami wysokoprężnymi.
W 1981 roku rozpoczęto produkcję modelu coupé (oznaczenie modelu C126), wtedy na końcu dodawano literę C. Jego luksusowy charakter podkreślało wyposażenie nadwozia. Należały do nich m.in. deska rozdzielcza wyłożona wysokiej jakości materiałami, w tym również skórą, barwione szyby okien, zabezpieczające przed nadmiernym nagrzewaniem się wnętrza, elektrycznie opuszczane szyby, centralnie – z miejsca kierowcy – blokowane drzwi, pokrywa bagażnika, klapka wlewu paliwa, elektrycznie ogrzewana szyba tylna, elektryczne fotele przednie i tylne z pamięcią, elektryczne zagłówki, telefon, ASR i inne. Dodatkowym wyposażeniem mogły być reflektory zaopatrzone w wycieraczki ze spryskiwaczami i elektrycznie ogrzewane fotele. Za dopłatą można było otrzymać klimatyzację oraz poduszkę powietrzną montowaną w piaście kierownicy i poduszkę powietrzną dla pasażera z przodu. Nadwozie pojazdów SEC stawiało jeszcze mniejszy opór powietrza, jego współczynnik wynosił Cx=0,34.
    We wrześniu 1979 roku zaprezentowano nową rodzinę samochodów klasy S, oznaczono ją symbolem W126. Model ten znacznie różnił się od swojego poprzednika W116. Miał linię boczną na wysokości górnej krawędzi błotnika, z boku nadwozia, przy progach, znajdowały się szerokie listwy z tworzywa sztucznego, górne krawędzie listew bocznych, wykonanych również z plastiku, były na tej samej wysokości co zderzak przedni i tylny, przednia ściana samochodu została nieznacznie pochylona do tyłu, nadając pojazdowi bardziej aerodynamiczna sylwetkę, wycieraczki przedniej szyby chowane były pod maską wozu, to m.in. przyczyniało się do korzystniejszego współczynnika oporu powietrza, wynoszącego w tym modelu Cx=0,37. Nadwozie to opracowywano aż 8 lat.
    Samochody klasy S miały bardzo skuteczne hamulce, przednie tarcze hamulcowe były wentylowane i we wszystkich modelach seryjnie stosowany był system antyblokujący ABS. Samochody o większych pojemnościach wyposażone były w zawieszenie hydropneumatyczne (Nivo). Budowane były także samochody o wydłużonym nadwoziu i wydłużonym o 14 cm rozstawie osi, pojazdy te oznaczano dodatkową literą L. Na eksport do Kanady i USA produkowano także auta z silnikami wysokoprężnymi.
    W 1981 roku rozpoczęto produkcję modelu coupé (oznaczenie modelu C126), wtedy na końcu dodawano literę C. Jego luksusowy charakter podkreślało wyposażenie nadwozia. Należały do nich m.in. deska rozdzielcza wyłożona wysokiej jakości materiałami, w tym również skórą, barwione szyby okien, zabezpieczające przed nadmiernym nagrzewaniem się wnętrza, elektrycznie opuszczane szyby, centralnie – z miejsca kierowcy – blokowane drzwi, pokrywa bagażnika, klapka wlewu paliwa, elektrycznie ogrzewana szyba tylna, elektryczne fotele przednie i tylne z pamięcią, elektryczne zagłówki, telefon, ASR i inne. Dodatkowym wyposażeniem mogły być reflektory zaopatrzone w wycieraczki ze spryskiwaczami i elektrycznie ogrzewane fotele. Za dopłatą można było otrzymać klimatyzację oraz poduszkę powietrzną montowaną w piaście kierownicy i poduszkę powietrzną dla pasażera z przodu. Nadwozie pojazdów SEC stawiało jeszcze mniejszy opór powietrza, jego współczynnik wynosił Cx=0,34.
    1 kwietnia 2012, 23:34 przez Liextreme (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mercedes w140 – Mercedes W140 – samochód produkowany w latach 1991-1998 przez koncern Daimler-Benz (obecnie Daimler AG). Następca modelu Mercedes-Benz W126. Dostępny jako luksusowa limuzyna klasy S (SE/SEL)Model W140 zaprezentowany w 1991 roku podniósł poprzeczkę dla samochodów klasy F, był to jeden z największych seryjnych samochodów oferowanych między 1990 a 2000 rokiem.
Produkcję Mercedesa klasy S oznaczonego kodem fabrycznym W140 rozpoczęto w 1991 roku. Sam projekt auta wart był 1 miliard dolarów. Produkcję limuzyny zakończono w 1998 roku. Do dziś jest to jedno z aut o najlepiej wyciszonym wnętrzu i o bardzo wysokim komforcie jazdy. Wiele ciekawostek technicznych zastosowano właśnie w tym modelu. Jego boczne szyby maja po 10 mm grubości, klapa bagażnika i wszystkie drzwi domykają się automatycznie, po przekroczeniu 160 km/h utwardza się zawieszenie oraz mniej reaguje układ wspomagania kierownicy. W końcu 1992 roku w modelach z silnikami 400 SE/SEL, 500SE/SEL i 600SE/SEL zastosowano inne katalizatory, co zaowocowało zmniejszoną mocą i minimalnie gorszymi osiągami. Zmniejszyło się za to zużycie paliwa w modelach V8 i V12 w stosunku do starszych silników (286KM), (326KM) i (408KM). W 1998 roku model W140 nie spełniał już wymagań rynku swoimi dużymi rozmiarami, sporym zużyciem paliwa. Zastąpił go model Mercedes-Benz W220.Mercedes W140 do dzisiaj odznacza się bardzo przestronnym wnętrzem, doskonałą jakością wykonania zarówno nadwozia jak i wnętrza, bogatym wyposażeniem, wspaniałym komfortem jazdy i niezłymi osiągami.
    Mercedes W140 – samochód produkowany w latach 1991-1998 przez koncern Daimler-Benz (obecnie Daimler AG). Następca modelu Mercedes-Benz W126. Dostępny jako luksusowa limuzyna klasy S (SE/SEL)Model W140 zaprezentowany w 1991 roku podniósł poprzeczkę dla samochodów klasy F, był to jeden z największych seryjnych samochodów oferowanych między 1990 a 2000 rokiem.
    Produkcję Mercedesa klasy S oznaczonego kodem fabrycznym W140 rozpoczęto w 1991 roku. Sam projekt auta wart był 1 miliard dolarów. Produkcję limuzyny zakończono w 1998 roku. Do dziś jest to jedno z aut o najlepiej wyciszonym wnętrzu i o bardzo wysokim komforcie jazdy. Wiele ciekawostek technicznych zastosowano właśnie w tym modelu. Jego boczne szyby maja po 10 mm grubości, klapa bagażnika i wszystkie drzwi domykają się automatycznie, po przekroczeniu 160 km/h utwardza się zawieszenie oraz mniej reaguje układ wspomagania kierownicy. W końcu 1992 roku w modelach z silnikami 400 SE/SEL, 500SE/SEL i 600SE/SEL zastosowano inne katalizatory, co zaowocowało zmniejszoną mocą i minimalnie gorszymi osiągami. Zmniejszyło się za to zużycie paliwa w modelach V8 i V12 w stosunku do starszych silników (286KM), (326KM) i (408KM). W 1998 roku model W140 nie spełniał już wymagań rynku swoimi dużymi rozmiarami, sporym zużyciem paliwa. Zastąpił go model Mercedes-Benz W220.Mercedes W140 do dzisiaj odznacza się bardzo przestronnym wnętrzem, doskonałą jakością wykonania zarówno nadwozia jak i wnętrza, bogatym wyposażeniem, wspaniałym komfortem jazdy i niezłymi osiągami.
    22 marca 2012, 20:28 przez ~mercmaniac | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Dla mnie najpiekniejszy Mercedes jaki powstał – Mercedes W126 560 SEC
    Mercedes W126 560 SEC
    22 marca 2012, 16:55 przez Liextreme (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mercedes w126 sec – Produkcję rozpoczęto w 1981 roku.Były to samochody należące do najwyższej światowej klasy. Jego luksusowy charakter podkreślało luksusowe wyposażenie. Należały do nich m.in. deska rozdzielcza wyłożona wysokiej jakości materiałami (w tym również skórą), barwione szyby okien, zabezpieczające przed nadmiernym nagrzewaniem się wnętrza, elektrycznie opuszczane szyby, centralnie z miejsca kierowcy blokowane drzwi, pokrywa bagażnika i klapka wlewu paliwa, elektrycznie ogrzewana szyba tylna, elektryczne fotele przednie i tylne z pamięcią, elektryczne zagłówki, telefon, ASR. Dodatkowym wyposażeniem mogły być reflektory zaopatrzone w wycieraczki ze spryskiwaczami i elektrycznie ogrzewane fotele a nawet lodówka. Za dopłatą można było otrzymać klimatyzację oraz poduszkę powietrzną, montowaną w piaście kierownicy oraz poduszkę powietrzną dla pasażera z przodu. Nadwozie pojazdów SEC stawiało jeszcze mniejszy opór powietrza, mianowicie jego współczynnik Cx=0,34.

Ogółem wyprodukowano niespełna 70tys. sztuk modelu W126C. W latach 1980-1984 były dostępne tylko dwie wersje silnikowe. Obydwa silniki były ośmiocylindrowcami w układzie V. Mniejszy 3,8 litra o mocy 204 - 218 KM (silniki z katalizatorem osiągały nieco mniejszą moc) i większy 5,0 litra o mocy 231 - 240 KM. W roku 1985 wprowadzono dodatkowe wersje 4,2 litra o mocy 218 – 224 KM oraz najbardziej prestiżowy i najchętniej wybierany przez kupujących 5,6 litra. Jednostka ta generowała moc 300 KM a po zamontowaniu katalizatora 279 KM. Zaprzestano jednocześnie wyposażania SEC’a w najsłabszy silnik 3,8 litra, który był niezwykle rzadko kupowany. Przez cały okres produkcji jedynym rodzajem zasilana w paliwo był wtrysk BOSCH KE Jettronic.
    Produkcję rozpoczęto w 1981 roku.Były to samochody należące do najwyższej światowej klasy. Jego luksusowy charakter podkreślało luksusowe wyposażenie. Należały do nich m.in. deska rozdzielcza wyłożona wysokiej jakości materiałami (w tym również skórą), barwione szyby okien, zabezpieczające przed nadmiernym nagrzewaniem się wnętrza, elektrycznie opuszczane szyby, centralnie z miejsca kierowcy blokowane drzwi, pokrywa bagażnika i klapka wlewu paliwa, elektrycznie ogrzewana szyba tylna, elektryczne fotele przednie i tylne z pamięcią, elektryczne zagłówki, telefon, ASR. Dodatkowym wyposażeniem mogły być reflektory zaopatrzone w wycieraczki ze spryskiwaczami i elektrycznie ogrzewane fotele a nawet lodówka. Za dopłatą można było otrzymać klimatyzację oraz poduszkę powietrzną, montowaną w piaście kierownicy oraz poduszkę powietrzną dla pasażera z przodu. Nadwozie pojazdów SEC stawiało jeszcze mniejszy opór powietrza, mianowicie jego współczynnik Cx=0,34.

    Ogółem wyprodukowano niespełna 70tys. sztuk modelu W126C. W latach 1980-1984 były dostępne tylko dwie wersje silnikowe. Obydwa silniki były ośmiocylindrowcami w układzie V. Mniejszy 3,8 litra o mocy 204 - 218 KM (silniki z katalizatorem osiągały nieco mniejszą moc) i większy 5,0 litra o mocy 231 - 240 KM. W roku 1985 wprowadzono dodatkowe wersje 4,2 litra o mocy 218 – 224 KM oraz najbardziej prestiżowy i najchętniej wybierany przez kupujących 5,6 litra. Jednostka ta generowała moc 300 KM a po zamontowaniu katalizatora 279 KM. Zaprzestano jednocześnie wyposażania SEC’a w najsłabszy silnik 3,8 litra, który był niezwykle rzadko kupowany. Przez cały okres produkcji jedynym rodzajem zasilana w paliwo był wtrysk BOSCH KE Jettronic.
    15 marca 2012, 17:38 przez ~mercmaniac | Do ulubionych | Skomentuj