Szukaj
Znalazłem 17 takich materiałów
Neon pierwszej generacji był produkowany w dwóch wersjach nadwozia (czterodrzwiowy sedan i dwudrzwiowe coupé), trzech wersjach wyposażenia (Base, Highline i Sport; w 1998 zrezygnowano z wersji Base) i dwóch wersjach silnika (SOHC - 132 KM i DOHC - 150 KM; w Europie sprzedawano także model z silnikiem 1,8 l), z manualną (pięcioprzełożeniową) i automatyczną (trójprzełożeniową) skrzynią biegów. W 1998 wprowadzono usportowioną wersję Neon RT.
Neon drugiej generacji był produkowany tylko jako czterodrzwiowy sedan z silnikiem SOHC i pięcioprzełożeniową manualna skrzynią biegów (od 2002 także z czterobiegową skrzynią automatyczną). W drugiej generacji podniesiono komfort jazdy kosztem osiągów. Od 2003 był dostępny sportowy model Neon SRT-4 z silnikiem 2,4 l.
Neona sprzedawano także pod markami Chrysler (w Europie i Australii) i Plymouth (w USA). W 2003 w Kanadzie sprzedawano go pod nazwą SX 2.0.
Neon zdobył sobie dobrą opinię wśród użytkowników jako samochód solidny, mało awaryjny, wygodny i względnie oszczędny. Wśród konkurentów w tej samej klasie samochodów (m.in. Honda Civic) wyróżniał się silnikiem o największej mocy, klimatyzacją w standardzie i niską ceną. Do minusów zaliczano głośną pracę silnika (i ogólnie hałas przy szybkiej jeździe, powodowany przez odchylające się szyby w drzwiach, pozbawione ramek), słabe przednie światła i utrudnioną widoczność do tyłu. W warunkach europejskich Neon jest bezkonkurencyjny cenowo wśród aut wyposażonych w duży (jak na europejskie standardy) silnik, klimatyzację (standard) i automatyczną skrzynię biegów.
MOC - 132 KM (98 kW) w wersji SOHC, 150 KM (112 kW) w wersji DOHC
WSK - marka polskich motocykli popularnych produkowanych w latach 1955-1985 przez Wytwórnię Sprzętu Komunikacyjnego PZL w Świdniku.
Nazwa i znak firmowy pochodziły wprost od nazwy producenta: Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku, gdzie dla zaspokojenia potrzeb rynku w 1955 roku zlokalizowano dodatkową produkcję motocykli M06. Motocykle WSK M06 do 1957 roku nie różniły się od tych produkowanych przez WFM jednak w późniejszych latach konstruktorzy z WSK zaczęli konkurować z głównym producentem pod względem stosowanych rozwiązań i modernizacji i to na tyle skutecznie, że zaprezentowany na Targach Poznańskich wiosną 1964 roku zmodernizowany model M06 zachowując tę samą cenę co WFM miał solidny widelec teleskopowy z tłumieniem olejowym, pełnobębnowe hamulce, większy reflektor i wzmocnioną ramę. Stało się to jedną z przyczyn decyzji o zamknięciu produkcji w warszawskiej wytwórni.
Podstawowy model M06 produkowany był ze zmianami aż do roku 1985. Ostatni egzemplarz WSK zjechał z taśmy 31 października 1985 roku i był to ostatni motocykl wyprodukowany w Polsce. W fabryce Cegielskiego w Poznaniu (stąd pochodzi Dokumentacja Techniczno-Ruchowa) lub ZNTK Wrocław (tak głosi napis na jednej z zachowanych tabliczek znamionowych) produkowano także w oparciu o silnik WFM 150 drezynę DL2. 13 maja 2010 roku w Świdniku otworzono pierwsze muzeum tej marki motocykli
‹ pierwsza < 1 2
« poprzednia 1 2 następna »