Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 74 takie materiały
    TVR Tuscan Speed Six –
    20 czerwca 2023, 21:29 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Bentley Speed Six Blue Train –
    26 listopada 2022, 21:28 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Bentley Speed Six –
    20 września 2022, 20:28 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    1969 Dodge Super Bee – Muscle car klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Dodge w latach 1968-1971. Pierwszą generację zaprezentowano po raz pierwszy w 1968 rokum, została oparta na płycie podłogowej B-body koncernu Chryslera. Samochód opracowano jako pokrewną konstrukcję względem modelu Coronet, z kolei sam Super Bee charakteryzował się muksularnymi nadkolami, podwójnymi reflektorami i dwukolorowym malowaniem nadwozia. W 1969 do oferty wprowadzono 7,2-litrowy silnik V8 Six-Pack. Silnik ten wytwarza moc 390 KM i moment obrotowy 664 Nm. Kod tej opcji to A12, który zmienił 5 cyfrę VIN na M. Te specjalne Super Bee są znane jako samochody z kodem M A12. Pakiet A12 wyposażył również samochody w oś Dana 60, wytrzymałą automatyczną skrzynię biegów lub 4-biegową manualną skrzynię biegów oraz czarną maskę z wlotem powietrza. Inne elementy pakietu A12 obejmowały wytrzymałe wewnętrzne części silnika, czarne stalowe koła z oponami G70x15 oraz wytrzymałe 11-calowe hamulce bębnowe. W sumie wyprodukowano 1907 egzemplarzy z pakietem A12.
    Muscle car klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Dodge w latach 1968-1971. Pierwszą generację zaprezentowano po raz pierwszy w 1968 rokum, została oparta na płycie podłogowej B-body koncernu Chryslera. Samochód opracowano jako pokrewną konstrukcję względem modelu Coronet, z kolei sam Super Bee charakteryzował się muksularnymi nadkolami, podwójnymi reflektorami i dwukolorowym malowaniem nadwozia. W 1969 do oferty wprowadzono 7,2-litrowy silnik V8 Six-Pack. Silnik ten wytwarza moc 390 KM i moment obrotowy 664 Nm. Kod tej opcji to A12, który zmienił 5 cyfrę VIN na M. Te specjalne Super Bee są znane jako samochody z kodem M A12. Pakiet A12 wyposażył również samochody w oś Dana 60, wytrzymałą automatyczną skrzynię biegów lub 4-biegową manualną skrzynię biegów oraz czarną maskę z wlotem powietrza. Inne elementy pakietu A12 obejmowały wytrzymałe wewnętrzne części silnika, czarne stalowe koła z oponami G70x15 oraz wytrzymałe 11-calowe hamulce bębnowe. W sumie wyprodukowano 1907 egzemplarzy z pakietem A12.
    1970 Dodge Challenger RT – Samochód sportowy typu pony car klasy średniej produkowany przez amerykańską marką Dodge w latach 1969–1983 i ponownie od 2008 roku. Challenger został zaprezentowany po raz pierwszy w 1969 roku. Został zaprojektowany jako rywal dla Forda Mustanga i Chevroleta Camaro. Chrysler miał w swojej ofercie jeszcze jeden pojazd oparty na płycie podłogowej E-body, był to nieco mniejszy Plymouth Barracuda. Zarówno Challenger jak i Barracuda dostępne były w wielu opcjach wyposażenia, gama jednostek napędowych zawierała prawie wszystkie silniki Chryslera z tamtego okresu. Za stylistykę nadwozia odpowiadał Carl Cameron, zaprojektował on także wcześniej pierwszą generację Dodge Chargera. Przedni grill w Challengerze zaczerpnięty został właśnie z prototypu Chargera z 1966 roku. Wersją nastawioną na sportowe osiągi była R/T (Road/Track). Z podstawowym silnikiem V8 Magnum 383 osiągała ona moc maksymalną 340 KM oraz 304 KM dla egzemplarzy z 1971 roku. Opcjonalnie dostępne były większe jednostki: V8 Magnum 440 7,2 l o mocy 380 KM, V8 440 Six-Pack o mocy 395 KM oraz V8 426 Hemi 7 l o mocy 431 KM.  Rocznik 1970 R/T mógł zostać zamówiony w jeszcze bardziej luksusowej odmianie SE - skórzane obicia foteli, winylowy dach, mniejsza tylna szyba oraz centralna konsola. Powstało około 30,000, w tym 4630 w wersji R/T.
    Samochód sportowy typu pony car klasy średniej produkowany przez amerykańską marką Dodge w latach 1969–1983 i ponownie od 2008 roku. Challenger został zaprezentowany po raz pierwszy w 1969 roku. Został zaprojektowany jako rywal dla Forda Mustanga i Chevroleta Camaro. Chrysler miał w swojej ofercie jeszcze jeden pojazd oparty na płycie podłogowej E-body, był to nieco mniejszy Plymouth Barracuda. Zarówno Challenger jak i Barracuda dostępne były w wielu opcjach wyposażenia, gama jednostek napędowych zawierała prawie wszystkie silniki Chryslera z tamtego okresu. Za stylistykę nadwozia odpowiadał Carl Cameron, zaprojektował on także wcześniej pierwszą generację Dodge Chargera. Przedni grill w Challengerze zaczerpnięty został właśnie z prototypu Chargera z 1966 roku. Wersją nastawioną na sportowe osiągi była R/T (Road/Track). Z podstawowym silnikiem V8 Magnum 383 osiągała ona moc maksymalną 340 KM oraz 304 KM dla egzemplarzy z 1971 roku. Opcjonalnie dostępne były większe jednostki: V8 Magnum 440 7,2 l o mocy 380 KM, V8 440 Six-Pack o mocy 395 KM oraz V8 426 Hemi 7 l o mocy 431 KM. Rocznik 1970 R/T mógł zostać zamówiony w jeszcze bardziej luksusowej odmianie SE - skórzane obicia foteli, winylowy dach, mniejsza tylna szyba oraz centralna konsola. Powstało około 30,000, w tym 4630 w wersji R/T.
    1969 Dodge Super Bee – Muscle car klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Dodge w latach 1968–1971. Pierwsza generacja Super Bee została zaprezentowana w 1968 roku. Została oparta na płycie podłogowej B-body koncernu Chryslera. Samochód opracowano jako pokrewną konstrukcję względem modelu Coronet, z kolei sam Super Bee charakteryzował się muksularnymi nadkolami, podwójnymi reflektorami i dwukolorowym malowaniem nadwozia. Samochód oferowano z różnymi jednostkami napędowymi uzależnionymi od roku produkcji. Najsilniejszą z nich było 7,2-litrowe V8 Six-Pack, które wytwarza moc 390 KM i moment obrotowy 664 Nm. Produkcja pierwszej generacji Super Bee zakończyła się w 1971 roku. W tym samym roku rozpoczęła się produkcja drugiej generacji.
    Muscle car klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Dodge w latach 1968–1971. Pierwsza generacja Super Bee została zaprezentowana w 1968 roku. Została oparta na płycie podłogowej B-body koncernu Chryslera. Samochód opracowano jako pokrewną konstrukcję względem modelu Coronet, z kolei sam Super Bee charakteryzował się muksularnymi nadkolami, podwójnymi reflektorami i dwukolorowym malowaniem nadwozia. Samochód oferowano z różnymi jednostkami napędowymi uzależnionymi od roku produkcji. Najsilniejszą z nich było 7,2-litrowe V8 Six-Pack, które wytwarza moc 390 KM i moment obrotowy 664 Nm. Produkcja pierwszej generacji Super Bee zakończyła się w 1971 roku. W tym samym roku rozpoczęła się produkcja drugiej generacji.