Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 40 takich materiałów
    Samochody kiedyś - Bugatti Type 41 Royale (1932) – To się nazywa moc dawnych lat:
Silnik - rzędowy, 8-cylindrowy
Pojemność - 12,8 L
Moc - 300 KM
Prędkość maks. - 160 km/h
Masa własna - 3175 kg
Długość nadwozia - 6,4 m
Wyprodukowano 6 egzemplarzy.
Ciekawostka:
W latach 1929–1933 wyprodukowano zaledwie 6 egzemplarzy Bugatti Royale, z czego tylko 3 zostały sprzedane, a 3 pozostały do użytku członków rodziny. W 1983 roku sprzedano jeden z egzemplarzy Royale: 1931 Coupe Kellner za 8 700 000 USD, w 1986 kolejny za 6 500 000 USD. Do dnia dzisiejszego żaden z obecnych właścicieli nie zdecydował się na sprzedanie swojego auta.
    To się nazywa moc dawnych lat:
    Silnik - rzędowy, 8-cylindrowy
    Pojemność - 12,8 L
    Moc - 300 KM
    Prędkość maks. - 160 km/h
    Masa własna - 3175 kg
    Długość nadwozia - 6,4 m
    Wyprodukowano 6 egzemplarzy.
    Ciekawostka:
    W latach 1929–1933 wyprodukowano zaledwie 6 egzemplarzy Bugatti Royale, z czego tylko 3 zostały sprzedane, a 3 pozostały do użytku członków rodziny. W 1983 roku sprzedano jeden z egzemplarzy Royale: 1931 Coupe Kellner za 8 700 000 USD, w 1986 kolejny za 6 500 000 USD. Do dnia dzisiejszego żaden z obecnych właścicieli nie zdecydował się na sprzedanie swojego auta.
    28 stycznia 2014, 18:09 przez SKON1992 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Historia Marki Aston Martin – ASTON MARTIN

Początki Astona Martina sięgają 1913 roku, kiedy to Lionel Martin i Robert Bamford założyli firmę Bamford and Martin Limited. W rok później firma działa już pod obecna nazwą. Początkowo sprzedawała samochody Singera. Nie sprawdzały się one jednak w jeździe sportowej, toteż Lionel Martin, który był kierowcą wyścigowym, postanowił uruchomić produkcję własnego modelu. Jego nazwa stanowiła kompilację nazwiska twórcy oraz wzgórza Aston Hill, gdzie Martin uczestniczył w rajdach samochodowych. Plany wdrożenia seryjnej produkcji pierwszego Astona Martina pokrzyżował jednak wybuch pierwszej wojny światowej.

Po jej zakończeniu firma popadła w finansowe tarapaty, w związku z czym przez całe dwudziestolecie międzywojenne zmieniała właścicieli. Wraz z nimi pojawiały się też pomysły na nową strategię marki. W 1936 roku światło dzienne ujrzała pierwsza bardziej „cywilna” odmiana Astona – 15/98. Model odniósł rynkowy sukces, jednak jego produkcję przerwała druga wojna światowa, podczas której Aston Martin skupił się na produkcji sprzętu lotniczego dla brytyjskiej armii.

W 1947 roku firmę przejął David Brown, którego inicjałami oznaczono najsłynniejszą serię samochodów tej marki – DB. Największy sukces odniósł model DB5, który zagrał w dwóch pierwszych filmach o Jamesie Bondzie.

Kryzys paliwowy lat 70. sprawił, że firma ponownie doświadczyła problemów finansowych. Kilkukrotnie zmieniali się jej właściciele. W 1986 roku przejął ją Ford, pod którego skrzydłami Aston Martin po pewnej przerwie powrócił do filmów o Jamesie Bondzie. Wystąpił w takich filmach jak: „W obliczu śmierci” (1987), „Śmierć nadejdzie jutro” (2002), „Casino Royale” (2006) i „Quantum of Solace”.

W 2007 roku doszło do kolejnej zmiany właściciela. Akcje Forda nabył katarski fundusz inwestycyjny. Nowy właściciel zdecydował się na rewolucyjną zmianę. W roku 2011 ma ruszyć produkcja samochodu Aston Martin Cygnet, ochrzczonego już przydomkiem Baby-Aston. Będzie to pierwsze małe miejskie auto brytyjskiej marki – jego długość ma nie przekraczać 3 metrów. W rzeczywistości Cygnet nie jest całkiem nową konstrukcją. Technicznie będzie bazować na Toyocie iQ.
    ASTON MARTIN

    Początki Astona Martina sięgają 1913 roku, kiedy to Lionel Martin i Robert Bamford założyli firmę Bamford and Martin Limited. W rok później firma działa już pod obecna nazwą. Początkowo sprzedawała samochody Singera. Nie sprawdzały się one jednak w jeździe sportowej, toteż Lionel Martin, który był kierowcą wyścigowym, postanowił uruchomić produkcję własnego modelu. Jego nazwa stanowiła kompilację nazwiska twórcy oraz wzgórza Aston Hill, gdzie Martin uczestniczył w rajdach samochodowych. Plany wdrożenia seryjnej produkcji pierwszego Astona Martina pokrzyżował jednak wybuch pierwszej wojny światowej.

    Po jej zakończeniu firma popadła w finansowe tarapaty, w związku z czym przez całe dwudziestolecie międzywojenne zmieniała właścicieli. Wraz z nimi pojawiały się też pomysły na nową strategię marki. W 1936 roku światło dzienne ujrzała pierwsza bardziej „cywilna” odmiana Astona – 15/98. Model odniósł rynkowy sukces, jednak jego produkcję przerwała druga wojna światowa, podczas której Aston Martin skupił się na produkcji sprzętu lotniczego dla brytyjskiej armii.

    W 1947 roku firmę przejął David Brown, którego inicjałami oznaczono najsłynniejszą serię samochodów tej marki – DB. Największy sukces odniósł model DB5, który zagrał w dwóch pierwszych filmach o Jamesie Bondzie.

    Kryzys paliwowy lat 70. sprawił, że firma ponownie doświadczyła problemów finansowych. Kilkukrotnie zmieniali się jej właściciele. W 1986 roku przejął ją Ford, pod którego skrzydłami Aston Martin po pewnej przerwie powrócił do filmów o Jamesie Bondzie. Wystąpił w takich filmach jak: „W obliczu śmierci” (1987), „Śmierć nadejdzie jutro” (2002), „Casino Royale” (2006) i „Quantum of Solace”.

    W 2007 roku doszło do kolejnej zmiany właściciela. Akcje Forda nabył katarski fundusz inwestycyjny. Nowy właściciel zdecydował się na rewolucyjną zmianę. W roku 2011 ma ruszyć produkcja samochodu Aston Martin Cygnet, ochrzczonego już przydomkiem Baby-Aston. Będzie to pierwsze małe miejskie auto brytyjskiej marki – jego długość ma nie przekraczać 3 metrów. W rzeczywistości Cygnet nie jest całkiem nową konstrukcją. Technicznie będzie bazować na Toyocie iQ.
    18 stycznia 2014, 13:03 przez AwesomeMuscule (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Carlsson C25 Royale (R230) –
    27 czerwca 2013, 13:52 przez PiereLuigi (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Casino Royale – Alfa 159 i Aston DBS w akcji
    Alfa 159 i Aston DBS w akcji
    28 kwietnia 2013, 16:38 przez Vertek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Carlsson C25 Royale Mercedes-Benz SL65 AMG –
    18 stycznia 2013, 12:22 przez PiereLuigi (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Bugatti Royale... – średnica zawracania tankowca
    średnica zawracania tankowca
    29 sierpnia 2012, 8:31 przez Konto usunięte | Do ulubionych | Skomentuj (3)
    Bugatti Royale –
    21 sierpnia 2012, 13:32 przez Konto usunięte | Do ulubionych | Skomentuj
    Bugatti Royale –
    21 sierpnia 2012, 13:34 przez Konto usunięte | Do ulubionych | Skomentuj (4)
    Maserati Quattroporte – Maserati Quattroporte czyli czterodzwiowe Maserati. Jak widać jakbyśmy idiotycznie go nie nazwali, to po włosku pięknie to brzmi. A to już III generacja tego modelu. Poniżej kilka słów o:

II generacja modelu była bestsellerem, sprzedano 2141 egzemplarzy. W 1976 Giorgetto Giugiaro zaprezentował dwa studyjne modele Medici I oraz Medici II zbudowane na platformie Maserati. Maserati wykorzystało nadwozie Giugiaro do stworzenia Quattroporte III. Nowy właściciel Alejandro de Tomaso (tak, to ten słynny pan od De Tomaso - jego własnej firmy robiącej między innymi model Pantera)  zadbał o odpowiednio mocny silnik i tylny napęd. W latach 1976 – 1979 oferowano jako 4porte z silnikiem 4.2l V8 o mocy 255 KM i manualną 5-biegową skrzynią biegów. Od 1979 wrócono do wcześniejszej nazwy Quattroporte, oferowano silnik V8 4,9 l o mocy 270 – 282 KM i opcjonalną 3-biegową skrzynią automatyczną. Wyprodukowano również 55 sztuk niezwykle luksusowej odmiany Royale z silnikiem wzmocnionym do 295 KM, którego pierwszy egzemplarz trafił do włoskiego prezydenta Sandro Pertina. Ta wersja często nazywana była włoskim Rolls-Royce′em.
    Maserati Quattroporte czyli czterodzwiowe Maserati. Jak widać jakbyśmy idiotycznie go nie nazwali, to po włosku pięknie to brzmi. A to już III generacja tego modelu. Poniżej kilka słów o:

    II generacja modelu była bestsellerem, sprzedano 2141 egzemplarzy. W 1976 Giorgetto Giugiaro zaprezentował dwa studyjne modele Medici I oraz Medici II zbudowane na platformie Maserati. Maserati wykorzystało nadwozie Giugiaro do stworzenia Quattroporte III. Nowy właściciel Alejandro de Tomaso (tak, to ten słynny pan od De Tomaso - jego własnej firmy robiącej między innymi model Pantera) zadbał o odpowiednio mocny silnik i tylny napęd. W latach 1976 – 1979 oferowano jako 4porte z silnikiem 4.2l V8 o mocy 255 KM i manualną 5-biegową skrzynią biegów. Od 1979 wrócono do wcześniejszej nazwy Quattroporte, oferowano silnik V8 4,9 l o mocy 270 – 282 KM i opcjonalną 3-biegową skrzynią automatyczną. Wyprodukowano również 55 sztuk niezwykle luksusowej odmiany Royale z silnikiem wzmocnionym do 295 KM, którego pierwszy egzemplarz trafił do włoskiego prezydenta Sandro Pertina. Ta wersja często nazywana była włoskim Rolls-Royce′em.
    25 lutego 2012, 12:43 przez Lalus00 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Bugatti Royale – Bugatti typ 41 bardziej znany jako "Royale" – limuzyna produkowana w latach 1929–1933.

W początku kwietnia 1913 roku Ettore Bugatti tak pisał do swojego przyjaciela o swoim pomyśle na nowy model:

Samochód będzie większy niż Hispano-Suiza, ale jednocześnie lżejszy i bez problemu osiągał będzie 150 km/h. Wewnątrz auta zapewniona będzie całkowita cisza. Nie muszę Ci pisać, że produkcja będzie bardzo ograniczona. Każdy samochód będzie dostarczany do klienta po przejechaniu 1 000 km jazdy testowej oraz będzie objęty 5 letnią gwarancją. Auto będzie wyjątkowo drogie i nie będzie się go dało porównać z żadnym innym pojazdem tej klasy.

W latach 1929–1933 wyprodukowano zaledwie 6 egzemplarzy Bugatti Royale, z czego tylko 3 zostały sprzedane, a 3 pozostały do użytku członków rodziny.

Na targach motoryzacyjnych Olympia Show w Londynie w roku 1932 jedno z podwozi było oferowane za cenę 6 500 funtów, która stanowiła równowartości dwóch egzemplarzy najdroższego w owym czasie modelu Rolls-Royce.

Cena w chwili rozpoczęcia produkcji (1932):6 500 GBP(za podwozie)
Liczba wyprodukowanych egzemplarzy : 6
Zbiornik paliwa: 190 litrów,
Masa własna: 3175 kg,
Długość nadwozia: 6,4 m,
Opony:
Przód: 6.75 R 24,
Tył: 6.75 R 24,
Osiągi:
Prędkość maksymalna: 160 km/h,
Moc maksymalna: 275 - 300 KM,
Napęd:
Typ silnika: R8,
Pojemność: 12 763 cm³,
Napęd: tylna oś.

Wszystkie sześć egzemplarzy auta istnieje do dziś w rękach pierwszych nabywców aut (ich rodzin). Tylko dwa auta zostały sprzedane dalej. Pierwszy to Royale z numerem 6 - nabył go Tom Monaghan właściciel  Domino Pizza za 8 100 000 $ w roku 1985. Obecnie auto jest w rękach koreańskiego inwestora - ceny sprzedaży nie podano. Drugi z Royale został kupiony w roku 1987 za 9 800 000 $ i sprzedany całkiem niedawno za 17 000 000 $, co czyni Royale najdroższym samochodem świata. Z ciekawostek - nieznany jest los Royale z numerem 1...
    Bugatti typ 41 bardziej znany jako "Royale" – limuzyna produkowana w latach 1929–1933.

    W początku kwietnia 1913 roku Ettore Bugatti tak pisał do swojego przyjaciela o swoim pomyśle na nowy model:

    Samochód będzie większy niż Hispano-Suiza, ale jednocześnie lżejszy i bez problemu osiągał będzie 150 km/h. Wewnątrz auta zapewniona będzie całkowita cisza. Nie muszę Ci pisać, że produkcja będzie bardzo ograniczona. Każdy samochód będzie dostarczany do klienta po przejechaniu 1 000 km jazdy testowej oraz będzie objęty 5 letnią gwarancją. Auto będzie wyjątkowo drogie i nie będzie się go dało porównać z żadnym innym pojazdem tej klasy.

    W latach 1929–1933 wyprodukowano zaledwie 6 egzemplarzy Bugatti Royale, z czego tylko 3 zostały sprzedane, a 3 pozostały do użytku członków rodziny.

    Na targach motoryzacyjnych Olympia Show w Londynie w roku 1932 jedno z podwozi było oferowane za cenę 6 500 funtów, która stanowiła równowartości dwóch egzemplarzy najdroższego w owym czasie modelu Rolls-Royce.

    Cena w chwili rozpoczęcia produkcji (1932):6 500 GBP(za podwozie)
    Liczba wyprodukowanych egzemplarzy : 6
    Zbiornik paliwa: 190 litrów,
    Masa własna: 3175 kg,
    Długość nadwozia: 6,4 m,
    Opony:
    Przód: 6.75 R 24,
    Tył: 6.75 R 24,
    Osiągi:
    Prędkość maksymalna: 160 km/h,
    Moc maksymalna: 275 - 300 KM,
    Napęd:
    Typ silnika: R8,
    Pojemność: 12 763 cm³,
    Napęd: tylna oś.

    Wszystkie sześć egzemplarzy auta istnieje do dziś w rękach pierwszych nabywców aut (ich rodzin). Tylko dwa auta zostały sprzedane dalej. Pierwszy to Royale z numerem 6 - nabył go Tom Monaghan właściciel Domino Pizza za 8 100 000 $ w roku 1985. Obecnie auto jest w rękach koreańskiego inwestora - ceny sprzedaży nie podano. Drugi z Royale został kupiony w roku 1987 za 9 800 000 $ i sprzedany całkiem niedawno za 17 000 000 $, co czyni Royale najdroższym samochodem świata. Z ciekawostek - nieznany jest los Royale z numerem 1...
    29 sierpnia 2011, 0:23 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło: http://bugatticlass.wordpress.com, wikipedia.