Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 12 takich materiałów
    Mały test... czy faktycznie pompowtryski są takie głośne?
    28 września 2020, 17:26 przez Maniekvip (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    Własny materiał

    Silnik to 3.0TD(OM606) czyli ostatni diesel Mercedesa z komorą wstępną, zniknęły na rzecz Common-Rail'i.
    21 kwietnia 2015, 21:52 przez Derve (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Golf IV – Mój Golf IV 2000 r.
Motor:1896 cm3
Motor moc kW:74 kW
Motor moc KM:101 KM
Moment obrotowy:240/1800 N*m/rot.
Układ zasilania paliwem: Common rail 
Turbina: Turbina 
Cylinder treści: 4
Średnica cylindra: 795 mm
Ilość zaworów cylindra:	2
Ilość biegów: 5 
Paliwo:	Diesel
Pojemność zbiornika paliwa: 55l
Maksymalna prędkość:188 (184) km/h
Przyspieszenie do 100km/h:11.3 (11.3) 12.7 s
Zużycie paliwa (miasto):6.8 (8.6) l/100km
Zużycie paliwa (trasa):	4.3 (5.1) l/100km
Średnie zużycie paliwa:	5.2 (6.4) l/100km
Średnia podróż z pełnym zbiornikiem:1100 km
    Mój Golf IV 2000 r.
    Motor:1896 cm3
    Motor moc kW:74 kW
    Motor moc KM:101 KM
    Moment obrotowy:240/1800 N*m/rot.
    Układ zasilania paliwem: Common rail
    Turbina: Turbina
    Cylinder treści: 4
    Średnica cylindra: 795 mm
    Ilość zaworów cylindra: 2
    Ilość biegów: 5
    Paliwo: Diesel
    Pojemność zbiornika paliwa: 55l
    Maksymalna prędkość:188 (184) km/h
    Przyspieszenie do 100km/h:11.3 (11.3) 12.7 s
    Zużycie paliwa (miasto):6.8 (8.6) l/100km
    Zużycie paliwa (trasa): 4.3 (5.1) l/100km
    Średnie zużycie paliwa: 5.2 (6.4) l/100km
    Średnia podróż z pełnym zbiornikiem:1100 km
    5 stycznia 2014, 21:27 przez handlarz87 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (8)
    Nietypowy silnik wysokoprężny o pojemności 2,2 litra – Mazda przygotowuje na sezon 2014 wyścigów Grand-Am w USA nietypowy silnik wysokoprężny o pojemności 2,2 litra.

Skyactiv-D to nowa generacja wysokoprężnych silników Mazdy - lżejszych i bardziej oszczędnych w porównaniu z produkowanymi dotychczas jednostkami MZR-CD. Obecnie motor Skyactiv-D o pojemności 2,2 litra i mocy 150 lub 175 KM dostępny jest w modelu CX-5.
Na tej bazie powstał wyczynowy silnik, który korzysta z seryjnego bloku, ma wtrysk common rail i dwustopniowe turbodoładowanie. Tak jak w przypadku standardowej jednostki Skyactiv-D, stopień sprężania wynosi jedynie 14:1. Efekt? Moc 400 KM przy 5200 obr./min.
Mazda bierze udział w wyścigach serii Grand-Am od czterech lat.
    Mazda przygotowuje na sezon 2014 wyścigów Grand-Am w USA nietypowy silnik wysokoprężny o pojemności 2,2 litra.

    Skyactiv-D to nowa generacja wysokoprężnych silników Mazdy - lżejszych i bardziej oszczędnych w porównaniu z produkowanymi dotychczas jednostkami MZR-CD. Obecnie motor Skyactiv-D o pojemności 2,2 litra i mocy 150 lub 175 KM dostępny jest w modelu CX-5.
    Na tej bazie powstał wyczynowy silnik, który korzysta z seryjnego bloku, ma wtrysk common rail i dwustopniowe turbodoładowanie. Tak jak w przypadku standardowej jednostki Skyactiv-D, stopień sprężania wynosi jedynie 14:1. Efekt? Moc 400 KM przy 5200 obr./min.
    Mazda bierze udział w wyścigach serii Grand-Am od czterech lat.
    Piezoelektryki – Piezoelektryki lub materiały piezoelektryczne – kryształy, w których obserwowane jest zjawisko piezoelektryczne, polegające na pojawieniu się pod wpływem naprężeń mechanicznych ładunków elektrycznych na ich powierzchni. Zjawisko działa też w sposób odwrotny. 
Gdyby nie piezoelektryki wtryskiwacze Common Rail nie miały by prawa działać.
    Piezoelektryki lub materiały piezoelektryczne – kryształy, w których obserwowane jest zjawisko piezoelektryczne, polegające na pojawieniu się pod wpływem naprężeń mechanicznych ładunków elektrycznych na ich powierzchni. Zjawisko działa też w sposób odwrotny.
    Gdyby nie piezoelektryki wtryskiwacze Common Rail nie miały by prawa działać.
    26 września 2013, 21:38 przez HerHerman (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (6)
    Źródło:

    Własne.

    Alfa Romeo – Alfa Romeo mało kto wie  że to jedna z nielicznych marek której silniki były projektowane przez Inżynierów z Ferrari przykładem jest silnik V6 Busso mimo że konstrukcja sięga lat 80 to w 2002 roku gdy wyszedł model 156 GTA silniki te biły na głowę konkurencje w niezawodności i w stosunku mocy co do pojemności, ale to nie wszystko, dzięki tej marce zawdzięczamy przeróżne zastosowania technologiczne których używamy do dziś, jednym z takich rozwiązań są np: zmienne fazy rozrządu.  Pierwszą firmą stosującą układ zmiennych faz rozrządu była właśnie Alfa Romeo, której konstruktorzy jako pierwsi już w w 1981 r. zastosowali taki układ w dwulitrowej wersji silnika modelu Spider 2.0 Veloce. Drugie rozwiązanie Alfy to jest system wtrysku common rail, Alfa Romeo jako pierwsza marka na świecie zastosowała ten system wtrysku który jest używany do dziś przez niemal wszystkie marki świata, a Diesle JTD  są jednymi z lepszych silników diesla świata jak nie najlepsze, Alfa Romeo także jako pierwsza marka świata rozpoczęła produkcje seryjną aut ze skrzynią typu "tiptronic" w Alfie nosiła ona nazwę selespeed,  tak wiem Porsche stosowało ją wcześniej, ale nie na skale seryjnej produkcji. Tym motokillerem nie chcę pokazać ani nikomu udowadniać, że Alfa Romeo to są dobre samochody, bo kto miał Alfę, ten wie, ten motokiller tylko ma pokazać że tak naprawdę wiele nowatorskich rozwiązań należy właśnie do Alfy. Mimo stereotypów że to VW zrobił najwięcej, to jednak Alfa Romeo można nazwać prawdziwym pionierem w tej dziedzinie.
    Alfa Romeo mało kto wie że to jedna z nielicznych marek której silniki były projektowane przez Inżynierów z Ferrari przykładem jest silnik V6 Busso mimo że konstrukcja sięga lat 80 to w 2002 roku gdy wyszedł model 156 GTA silniki te biły na głowę konkurencje w niezawodności i w stosunku mocy co do pojemności, ale to nie wszystko, dzięki tej marce zawdzięczamy przeróżne zastosowania technologiczne których używamy do dziś, jednym z takich rozwiązań są np: zmienne fazy rozrządu. Pierwszą firmą stosującą układ zmiennych faz rozrządu była właśnie Alfa Romeo, której konstruktorzy jako pierwsi już w w 1981 r. zastosowali taki układ w dwulitrowej wersji silnika modelu Spider 2.0 Veloce. Drugie rozwiązanie Alfy to jest system wtrysku common rail, Alfa Romeo jako pierwsza marka na świecie zastosowała ten system wtrysku który jest używany do dziś przez niemal wszystkie marki świata, a Diesle JTD są jednymi z lepszych silników diesla świata jak nie najlepsze, Alfa Romeo także jako pierwsza marka świata rozpoczęła produkcje seryjną aut ze skrzynią typu "tiptronic" w Alfie nosiła ona nazwę selespeed, tak wiem Porsche stosowało ją wcześniej, ale nie na skale seryjnej produkcji. Tym motokillerem nie chcę pokazać ani nikomu udowadniać, że Alfa Romeo to są dobre samochody, bo kto miał Alfę, ten wie, ten motokiller tylko ma pokazać że tak naprawdę wiele nowatorskich rozwiązań należy właśnie do Alfy. Mimo stereotypów że to VW zrobił najwięcej, to jednak Alfa Romeo można nazwać prawdziwym pionierem w tej dziedzinie.
    22 sierpnia 2013, 12:19 przez Menline (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (9)
    K-Jetronic – W dzisiejszym odcinku postanowiłem kontynuować opisywanie systemów zasilania silnika(wcześniejsze to common rail i gaźnik). Mianowicie zajmiemy się wtryskiem mechanicznym K-Jetronic. Jest to dosyć leciwe rozwiązanie, które powstało w 1973 i dziś jest już nieużywane. Łączy ono w sobie zjawiska fizyczne(wykorzystywane w gaźniku) oraz użycie wtryskiwaczy(tak jak w najnowszych elektronicznych systemach). 

Opis działania układu należy zacząć od baku(3). Jest on całkowicie szczelny; powstające opary paliwa tworzą ciśnienie, które wspomaga pompę paliwa. Następnie paliwo trafia do rotacyjnej, komorowej pompy(4). Obracające się komory przeciskają paliwo dalej, przeważnie pod ciśnieniem około 5 barów. Co ciekawe, paliwo jest również obecne w bezpośrednim kontakcie z elementami zasilającymi wirnik pompy, tj. szczotkami i komutatorami, gdzie mogą pojawiać się iskry, ale ze względu na brak powietrza jest to całkowicie bezpieczne. Pompa posiada również zawór bezpieczeństwa otwierający się 8 barów, aby uchronić resztę instalacji przed uszkodzeniem oraz zawór zapobiegający cofaniu się paliwa. Dalej benzyna wędruje do akumulatora ciśnienia(5), który powstrzymuje nagłe skoki ciśnienia oraz stabilizuje je przy jednostajnej pracy silnika. Następnym elementem jest filtr(6), a dalej rozdzielacz paliwa(1).

Rozdzielacz pełni ważną funkcję, ponieważ dostosowuje ilość benzyny w zależności od ilości zasysanego powietrza. Mierzy ją przepływomierz w formie okrągłej „tacki”(na schemacie element nr 2), który przy wyższych prędkościach obrotowych silnika wychyla się bardziej dając o tym znać regulatorowi, który zwiększa ilość paliwa. 

Regulator bimetaliczny(16) reguluje skład mieszanki w zależności od temperatury silnika, przez co działa jak tzw. ssanie w gaźnikach. Wtryskiwacz rozruchowy(13) pomaga uruchomić silnik gdy ten nie jest w stanie wytworzyć wystarczającego ciśnienia powietrza.

Wtryskiwacze w tym systemie podają paliwo cały czas wtryskując je przed zaworami, a to zawory regulują moment dostarczenia mieszanki do cylindra. Stąd literka „K” w nazwie – konstans czyli stały(wtrysk paliwa w tym przypadku).

K-Jetronic niewątpliwie jest lepszy od gaźników(chociaż łączy z nimi pewne zasady działania) lecz z uwagi na brak elektroniki, która może dostosowywać parametry pracy silnika do panujących warunków, nie dorównuje najnowszym wtryskom elektronicznym.
    W dzisiejszym odcinku postanowiłem kontynuować opisywanie systemów zasilania silnika(wcześniejsze to common rail i gaźnik). Mianowicie zajmiemy się wtryskiem mechanicznym K-Jetronic. Jest to dosyć leciwe rozwiązanie, które powstało w 1973 i dziś jest już nieużywane. Łączy ono w sobie zjawiska fizyczne(wykorzystywane w gaźniku) oraz użycie wtryskiwaczy(tak jak w najnowszych elektronicznych systemach).

    Opis działania układu należy zacząć od baku(3). Jest on całkowicie szczelny; powstające opary paliwa tworzą ciśnienie, które wspomaga pompę paliwa. Następnie paliwo trafia do rotacyjnej, komorowej pompy(4). Obracające się komory przeciskają paliwo dalej, przeważnie pod ciśnieniem około 5 barów. Co ciekawe, paliwo jest również obecne w bezpośrednim kontakcie z elementami zasilającymi wirnik pompy, tj. szczotkami i komutatorami, gdzie mogą pojawiać się iskry, ale ze względu na brak powietrza jest to całkowicie bezpieczne. Pompa posiada również zawór bezpieczeństwa otwierający się 8 barów, aby uchronić resztę instalacji przed uszkodzeniem oraz zawór zapobiegający cofaniu się paliwa. Dalej benzyna wędruje do akumulatora ciśnienia(5), który powstrzymuje nagłe skoki ciśnienia oraz stabilizuje je przy jednostajnej pracy silnika. Następnym elementem jest filtr(6), a dalej rozdzielacz paliwa(1).

    Rozdzielacz pełni ważną funkcję, ponieważ dostosowuje ilość benzyny w zależności od ilości zasysanego powietrza. Mierzy ją przepływomierz w formie okrągłej „tacki”(na schemacie element nr 2), który przy wyższych prędkościach obrotowych silnika wychyla się bardziej dając o tym znać regulatorowi, który zwiększa ilość paliwa.

    Regulator bimetaliczny(16) reguluje skład mieszanki w zależności od temperatury silnika, przez co działa jak tzw. ssanie w gaźnikach. Wtryskiwacz rozruchowy(13) pomaga uruchomić silnik gdy ten nie jest w stanie wytworzyć wystarczającego ciśnienia powietrza.

    Wtryskiwacze w tym systemie podają paliwo cały czas wtryskując je przed zaworami, a to zawory regulują moment dostarczenia mieszanki do cylindra. Stąd literka „K” w nazwie – konstans czyli stały(wtrysk paliwa w tym przypadku).

    K-Jetronic niewątpliwie jest lepszy od gaźników(chociaż łączy z nimi pewne zasady działania) lecz z uwagi na brak elektroniki, która może dostosowywać parametry pracy silnika do panujących warunków, nie dorównuje najnowszym wtryskom elektronicznym.
    3 maja 2013, 20:32 przez Sarge (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Gaźnik – W dzisiejszym odcinku już po raz drugi sięgniemy do samych podstaw mechaniki samochodowej. Mowa tu o gaźniku czyli o głównym „organie” układu zasilania silnika paliwem. W dzisiejszych czasach gaźniki wykorzystuje się głównie w mniejszych jednostkach, np. do skuterów. Przyczyną wycofania ich z użytku jest duże zużycie paliwa przez silniki nimi zasilane, oraz nie spełnianie najnowszych norm czystości spalin. Z wykorzystaniem systemów wtryskowych(np. opisywany niedawno common rail) można uzyskać większą moc silnika przy niższym spalaniu w stosunku do przestarzałych gaźników.

Przejdźmy do funkcji i budowy samego urządzenia. Gaźnik to urządzenie wytwarzające mieszankę paliwowo-powietrzną w odpowiednich proporcjach, potrzebną do prawidłowego spalenia w cylindrach.

Jego działanie opiera się na prawie Bernoulliego. Bez przytaczania zawiłych formułek naukowych, chodzi tu o zmniejszenie ciśnienia przepływającego powietrza w tzw. zwężce Venturiego. Przez gardziel gaźnika(2) silnik zasysa powietrze(1), przelatuje ono przez zwężkę i zmniejszając swoje ciśnienie „wysysa” paliwo z dyszy(6). Prędkość przelatującej mieszanki regulowana jest przez przepustnicę(7), która połączona jest z pedałem przyspieszenia. Za utrzymanie możliwie jak najbardziej stałych proporcji mieszanki odpowiada pływak(4) razem z zaworem iglicowym(5), który utrzymuje paliwo zawsze na tym samym poziomie, zawsze poniżej wylotu dyszy paliwowej, aby nie zalewać silnika. Pływak i zawór tworzą tzw. komorę pływakową(3).

Przedstawiony schemat to maksymalnie uproszczona wersja gaźnika, nie używana w praktyce(jak podaje Wikipedia – gaźnik elementarny).

Najczęściej spotykanymi usprawnieniami gaźnika są:
  -studzienka emulsyjna
  -urządzenie biegu jałowego;
  -urządzenie rozruchowe.

Studzienka emulsyjna to drugi element po komorze pływakowej w drodze do dyszy paliwa. Znajduje się w niej rurka emulsyjna ze ściśle określoną liczbą dziurek. Rurka ta ma za zadanie wstępnie mieszać powietrze z paliwem. Jeden jej koniec wystaje na zewnątrz gaźnika aby można było dokonywać regulacji co do składu procentowego mieszanki.

Urządzenie biegu jałowego pozwala utrzymać motor na niskich obrotach podczas gdy kierowca nie naciska na pedał gazu, a co za tym idzie, gdy przepustnica jest całkowicie zamknięta. Jedynie przy ściankach gardzieli pozostaje mała szczelina dla przepływu powietrza, lecz paliwo podawane z głównej dyszy paliwa jest niewystarczające. Dlatego montuje się dodatkowy wylot paliwa na wysokości zamkniętej przepustnicy dla utrzymania silnika na biegu jałowym. 

Urządzenie rozruchowe czyli tzw. ssanie. Wzbogaca ono mieszankę podczas uruchamiania silnika gdy prędkość obrotowa silnika nie jest wystarczają do zassania odpowiedniej jej ilości. W starszych gaźnikach jest ręcznie uruchamiane, ale w nowszych można spotkać sterowanie elektroniczne w zależności od temperatury silnika. 

Istnieje wiele innych usprawnień układu, ale nie widzę sensu wymieniania ich wszystkich. W końcu ma być w miarę przejrzyście i prosto ;)

Wspomnę jeszcze o rozwiązaniach konstrukcyjnych, w zależności od kierunku przepływu powietrza:
  -bocznossące(1) – gardziel ułożona poziomo, spotykane w motocyklach;
  -górnossące(2) – stosowane przy silnikach dolno zaworowych, pionowy przelot w górę;
  -dolnossące(3) – najczęściej spotykany, pionowo ułożona gardziel, kierunek przepływu w dół.
    W dzisiejszym odcinku już po raz drugi sięgniemy do samych podstaw mechaniki samochodowej. Mowa tu o gaźniku czyli o głównym „organie” układu zasilania silnika paliwem. W dzisiejszych czasach gaźniki wykorzystuje się głównie w mniejszych jednostkach, np. do skuterów. Przyczyną wycofania ich z użytku jest duże zużycie paliwa przez silniki nimi zasilane, oraz nie spełnianie najnowszych norm czystości spalin. Z wykorzystaniem systemów wtryskowych(np. opisywany niedawno common rail) można uzyskać większą moc silnika przy niższym spalaniu w stosunku do przestarzałych gaźników.

    Przejdźmy do funkcji i budowy samego urządzenia. Gaźnik to urządzenie wytwarzające mieszankę paliwowo-powietrzną w odpowiednich proporcjach, potrzebną do prawidłowego spalenia w cylindrach.

    Jego działanie opiera się na prawie Bernoulliego. Bez przytaczania zawiłych formułek naukowych, chodzi tu o zmniejszenie ciśnienia przepływającego powietrza w tzw. zwężce Venturiego. Przez gardziel gaźnika(2) silnik zasysa powietrze(1), przelatuje ono przez zwężkę i zmniejszając swoje ciśnienie „wysysa” paliwo z dyszy(6). Prędkość przelatującej mieszanki regulowana jest przez przepustnicę(7), która połączona jest z pedałem przyspieszenia. Za utrzymanie możliwie jak najbardziej stałych proporcji mieszanki odpowiada pływak(4) razem z zaworem iglicowym(5), który utrzymuje paliwo zawsze na tym samym poziomie, zawsze poniżej wylotu dyszy paliwowej, aby nie zalewać silnika. Pływak i zawór tworzą tzw. komorę pływakową(3).

    Przedstawiony schemat to maksymalnie uproszczona wersja gaźnika, nie używana w praktyce(jak podaje Wikipedia – gaźnik elementarny).

    Najczęściej spotykanymi usprawnieniami gaźnika są:
    -studzienka emulsyjna
    -urządzenie biegu jałowego;
    -urządzenie rozruchowe.

    Studzienka emulsyjna to drugi element po komorze pływakowej w drodze do dyszy paliwa. Znajduje się w niej rurka emulsyjna ze ściśle określoną liczbą dziurek. Rurka ta ma za zadanie wstępnie mieszać powietrze z paliwem. Jeden jej koniec wystaje na zewnątrz gaźnika aby można było dokonywać regulacji co do składu procentowego mieszanki.

    Urządzenie biegu jałowego pozwala utrzymać motor na niskich obrotach podczas gdy kierowca nie naciska na pedał gazu, a co za tym idzie, gdy przepustnica jest całkowicie zamknięta. Jedynie przy ściankach gardzieli pozostaje mała szczelina dla przepływu powietrza, lecz paliwo podawane z głównej dyszy paliwa jest niewystarczające. Dlatego montuje się dodatkowy wylot paliwa na wysokości zamkniętej przepustnicy dla utrzymania silnika na biegu jałowym.

    Urządzenie rozruchowe czyli tzw. ssanie. Wzbogaca ono mieszankę podczas uruchamiania silnika gdy prędkość obrotowa silnika nie jest wystarczają do zassania odpowiedniej jej ilości. W starszych gaźnikach jest ręcznie uruchamiane, ale w nowszych można spotkać sterowanie elektroniczne w zależności od temperatury silnika.

    Istnieje wiele innych usprawnień układu, ale nie widzę sensu wymieniania ich wszystkich. W końcu ma być w miarę przejrzyście i prosto ;)

    Wspomnę jeszcze o rozwiązaniach konstrukcyjnych, w zależności od kierunku przepływu powietrza:
    -bocznossące(1) – gardziel ułożona poziomo, spotykane w motocyklach;
    -górnossące(2) – stosowane przy silnikach dolno zaworowych, pionowy przelot w górę;
    -dolnossące(3) – najczęściej spotykany, pionowo ułożona gardziel, kierunek przepływu w dół.
    26 kwietnia 2013, 19:45 przez Sarge (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (8)
    Common rail – Common rail to z angielskiego wspólna szyna. Jest to nowoczesny system zasilania paliwem silników wysokoprężnych(Diesel). Charakteryzuje się on wysokim ciśnieniem wtryskiwanego paliwa(nawet ponad 2000 barów, dla porównania, w oponach samochodów osobowych panuje ciśnienie około 2-3 barów), szybkimi reakcjami co daje możliwość wykonywania nawet do 7 wtrysków podczas jednego suwu pracy, dobrymi wynikami w spełnianiu norm czystości spalin oraz wysoką kulturą pracy silnika(a co za tym idzie cichą), co jak wiadomo, przy silnikach Diesel’a, nie zawsze było zadowalające.

Ogólna idea układu opiera się na tytułowej wspólnej szynie, która dostarcza paliwo do wszystkich wtryskiwaczy i to w nich odbywa się sterowanie momentem wtrysku(za pomocą elektromagnesu lub, w nowszych wersjach, piezoelektrycznym zaworem), a nie, tak jak w starszych systemach wtryskowych, w sekcyjnej pompie paliwa. Daje to większą elastyczność w sterowaniu silnikiem, a co za tym idzie lepsze osiągi przy mniejszym spalaniu. Akumulator ciśnienia(common rail) wyrównuje ciśnienie które wytwarza pompa tłokowa, a zawór w niej umieszczony reguluje je odpowiednio w zależności od obecnego stanu silnika.

Wtryskiwacz dostaje paliwo z szyny pod wysokim ciśnieniem(czerwony kolor na rysunku). Naciska ono na górną i dolną powierzchnie tłoczka, z tym że na górnej, z uwagi na większą powierzchnię generowana jest większa siła. W tym momencie tłoczek dociska iglice, która zamyka otwory na końcu wtryskiwacza. Kiedy ma nastąpić wtrysk elektromagnes podnosi talerzyk i jego końcówkę, paliwo przechodzi do strefy niższego ciśnienia(kolor żółty),a wtedy ciśnienie na dolnej powierzchni tłoczka unosi go pozwalając dostać się olejowi napędowemu do komory spalania. Paliwo, które przeniosło się do strefy niskiego ciśnienia wraca z powrotem do baku. 

Zaletami takiego układu na pewno jest cichsza praca silnika, niższe spalanie, lepsze osiągi, mniejsza emisja spalin. Wady, bo te też niestety występują, to na pewno wysoki koszt produkcji, a potem ewentualnej naprawy, jak również duża wrażliwość na paliwo złej jakości stąd konieczność stosowania dokładnych filtrów paliwa.

Po raz pierwszy wasystem ten został zaprezentowany przez koncern Fiata, w silniku JTD Alfy Romeo w 1997, a opracowany został we współpracy z firmą Bosch.

W najnowszych układach stosowane są wtryskiwacze piezoelektryczne, które mają mniejszy czas reakcji oraz mogą otwierać się częściowo, co umożliwia lepsze sterowanie dawką paliwa.

O zaletach tego systemu świadczy również fakt, że koncern VW porzucił chwalone i stosowane przez niego pompowtryskiwacze na rzecz common rail’a.
    Common rail to z angielskiego wspólna szyna. Jest to nowoczesny system zasilania paliwem silników wysokoprężnych(Diesel). Charakteryzuje się on wysokim ciśnieniem wtryskiwanego paliwa(nawet ponad 2000 barów, dla porównania, w oponach samochodów osobowych panuje ciśnienie około 2-3 barów), szybkimi reakcjami co daje możliwość wykonywania nawet do 7 wtrysków podczas jednego suwu pracy, dobrymi wynikami w spełnianiu norm czystości spalin oraz wysoką kulturą pracy silnika(a co za tym idzie cichą), co jak wiadomo, przy silnikach Diesel’a, nie zawsze było zadowalające.

    Ogólna idea układu opiera się na tytułowej wspólnej szynie, która dostarcza paliwo do wszystkich wtryskiwaczy i to w nich odbywa się sterowanie momentem wtrysku(za pomocą elektromagnesu lub, w nowszych wersjach, piezoelektrycznym zaworem), a nie, tak jak w starszych systemach wtryskowych, w sekcyjnej pompie paliwa. Daje to większą elastyczność w sterowaniu silnikiem, a co za tym idzie lepsze osiągi przy mniejszym spalaniu. Akumulator ciśnienia(common rail) wyrównuje ciśnienie które wytwarza pompa tłokowa, a zawór w niej umieszczony reguluje je odpowiednio w zależności od obecnego stanu silnika.

    Wtryskiwacz dostaje paliwo z szyny pod wysokim ciśnieniem(czerwony kolor na rysunku). Naciska ono na górną i dolną powierzchnie tłoczka, z tym że na górnej, z uwagi na większą powierzchnię generowana jest większa siła. W tym momencie tłoczek dociska iglice, która zamyka otwory na końcu wtryskiwacza. Kiedy ma nastąpić wtrysk elektromagnes podnosi talerzyk i jego końcówkę, paliwo przechodzi do strefy niższego ciśnienia(kolor żółty),a wtedy ciśnienie na dolnej powierzchni tłoczka unosi go pozwalając dostać się olejowi napędowemu do komory spalania. Paliwo, które przeniosło się do strefy niskiego ciśnienia wraca z powrotem do baku.

    Zaletami takiego układu na pewno jest cichsza praca silnika, niższe spalanie, lepsze osiągi, mniejsza emisja spalin. Wady, bo te też niestety występują, to na pewno wysoki koszt produkcji, a potem ewentualnej naprawy, jak również duża wrażliwość na paliwo złej jakości stąd konieczność stosowania dokładnych filtrów paliwa.

    Po raz pierwszy wasystem ten został zaprezentowany przez koncern Fiata, w silniku JTD Alfy Romeo w 1997, a opracowany został we współpracy z firmą Bosch.

    W najnowszych układach stosowane są wtryskiwacze piezoelektryczne, które mają mniejszy czas reakcji oraz mogą otwierać się częściowo, co umożliwia lepsze sterowanie dawką paliwa.

    O zaletach tego systemu świadczy również fakt, że koncern VW porzucił chwalone i stosowane przez niego pompowtryskiwacze na rzecz common rail’a.
    19 kwietnia 2013, 21:28 przez Sarge (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (5)