Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 254 takie materiały
    Wracający ze służby funkcjonariusz Straży Miejskiej stojąc na światłach zwrócił uwagę kierującemu Oplem, że nie ma powietrza w oponie. Kiedy funkcjonariusz wyczuł woń alkoholu od 28 letniego kierującego, chciał uniemożliwić mu dalszą jazdę. Wtedy kierujący wraz z 26 letnią pasażerką pobili funkcjonariusza. Naruszyli również nietykalność jednego z lubelskich policjantów. Okazało się, że kierujący Oplem miał blisko 2,5 promila alkoholu w organizmie. Agresywna para została zatrzymana.

    Do zdarzenia doszło po godzinie 20 na ul. Lubelskiego Lipca 80 w Lublinie. Funkcjonariusz Straży Miejskiej wracając ze służby, zwrócił uwagę na Opla, który zatrzymał się przed nim na światłach. W jednej z opon nie było powietrza, dlatego postanowił zwrócić uwagę kierującemu, że uszkodzi sobie felgę. To nie spodobało się pasażerce Opla ,która jako pierwsza wyszła z samochodu i zaczęła uderzać mężczyznę po całym ciele. Po chwili dołączył do niej 28 letni kierujący. Kiedy Strażnik Miejski zorientował się, że kierujący wraz z pasażerką pojazdu mogą być nietrzeźwi, chciał uniemożliwić im dalszą jazdę, co spowodowało, że para stała się jeszcze bardziej agresywna. Całą sytuację widział przejeżdzający obok mężczyzna, który zatrzymał się i wezwał patrol policji. Okazało się, że 28 letni kierujący Oplem miał blisko 2,5 promila alkoholu w organizmie. Agresywna para została zatrzymana i osadzona w policyjnym areszcie. Pobity strażnik z obrażeniami ciała trafił do szpitala, gdzie została udzielona mu pomoc medyczna. 26 latka oprócz udziału w pobiciu, odpowie również za grożby karalne, naruszenie nietykalności oraz znieważenie policjanta, który przyjechał na miejsce zdarzenia. Odpowie również za wywieranie wpływu na podejmowane przez mundurowych czynności. Z kolei 28 letni kierujący pojazdem, odpowie za kierowanie pojazdem w stanie nietrzeźwości oraz pobicie. Mężczyzna wraz z kobietą są znani funkcjonariuszom. Byli notowani za przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu. Grozi im do 5 lat pozbawienia wolności.

    Źródło: KMP Lublin
    24 lutego 2024, 22:45 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Kaski integralne w teście bezpieczeństwa: Jakie standardy powinny spełniać? – Jazda na motocyklu to ogromna frajda, ale w razie wypadku wiąże się ona z ryzykiem poważnych obrażeń ciała. Dlatego niezbędnym elementem podnoszącym poziom ochrony motocyklisty jest odpowiedni strój, zwłaszcza kask. Ten ostatni musi spełniać liczne standardy bezpieczeństwa.
Kask zalicza się do elementów wyposażenia motocyklisty, obowiązek posiadania których wynika z przepisów prawa. Użytkować go warto jednak nie tylko ze względu na normy prawne czy ryzyko otrzymania mandatu w razie ich nieprzestrzegania, ale przede wszystkim z troski na własne bezpieczeństwo. Wyróżnić można kilka rodzajów kasków, spośród których bardzo popularne są kaski szczękowe oraz kaski integralne.
Co to jest kask szczękowy i czym się różni od integralnego?
Kaski szczękowe łączą w sobie zalety kasku otwartego i zamkniętego. Posiadają ruchome szczęki, można też podnieść wizjer, dzięki czemu z tego typu kasku da się korzystać jak z modelu otwartego i zamkniętego. Odznacza się zatem wszechstronnym zastosowaniem i uniwersalnością, a także aerodynamicznym kształtem. Oferuje przy tym wysoki poziom odporności i bezpieczeństwa.
Z kolei modele integralne to najbezpieczniejszy rodzaj kasków motocyklowych. Otaczają one wytrzymałą skorupą niemal całą głowę motocyklisty, a w razie uderzeń rozpraszają energię w najlepszy możliwy sposób.
Kaski integralne stanowią oczywisty wybór dla fanów ostrej jazdy na szybkich motocyklach - głównie dla nich zostały przeznaczone i zaprojektowane. Szczękowe za to są bardziej praktyczne i uniwersalne. Dzięki podnoszonej szczęce nie trzeba zdejmować kasku podczas postoju, aby się napić, czy zaczerpnąć świeżego powietrza. Kask tego typu znakomicie sprawdza się w trakcie dłuższych podróży. Cechy te sprawiają, że kaski szczękowe polecane są osobom do jazdy po mieście, które na co dzień korzystają z motocykla w celu przemieszczania się do pracy, szkoły czy w inne miejsce.
Liczne modele kasków szczękowych, integralnych i innych znajdziemy w ofercie sklepu Inter Motors. Wszystkie one spełniają wyśrubowane standardy bezpieczeństwa.
Jakie są standardy testowania kasków motocyklowych?
Głównym zadaniem kasków motocyklowych, bez względu na ich rodzaj, jest zapewnienie motocykliście jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa. Poszczególne modele muszą więc przejść bardzo restrykcyjne testy, potwierdzające ich wytrzymałość oraz inne cechy gwarantujące odpowiednią ochronę głowy. Potwierdzeniem tego są certyfikaty:
ECE R22.05 (Economic Commission of Europe Regulation 22.05) - norma stosowana niemal na całym świecie, obowiązująca w 47 krajach. Spełnianie jej wymagać potwierdzają liczne testy:
1) Wytrzymałość skorupy - kask uderzany jest w pięciu lub sześciu miejscach, które są następnie sprawdzane pod kątem powstałych odkształceń. Następnie zrzucany jest z wysokości 2,8 metra na płaską lub wypukłą powierzchnię z prędkością 7,5m/s.
2) Wytrzymałość zastosowanych materiałów na temperatury w zakresie od -20 do +50 stopni Celsjusza.
3) Sprawdzenie wytrzymałości zapięcia kasku oraz wizjera. Ten ostatni musi być odporny na zadrapania i pęknięcia, zapewniać użytkownikowi odpowiednią widoczność i nie ograniczać pola widzenia. Test odporności wizjera polega na upuszczeniu na niego 3-kilogramowego ciężarka z wysokości jednego metra. Jeśli nie dojdzie do przebicia, test jest zaliczony. Europejski program testów nie zawiera badania penetracji skorupy.
DOT - certyfikat nadawany w USA, lecz honorowany w wielu innych państwach. Podczas testu bada się uszkodzenia kasku po dwukrotnym upadku z wysokości, odporność na penetrację po uderzeniu w czterech punktach oraz trwałość zapięcia. W przeprowadzanych testach zastosowane są trzy modele kształtów głów (zamiast ośmiu, jak to ma miejsce w przypadku testów ECE).
SNELL - normy wdrożone przez prywatną fundację, założoną w USA w 1957 roku po śmierci Williama Snella, motocyklisty, który zmarł na skutek poważnych obrażeń głowy, odniesionych na torze wyścigowym. Są one znacznie bardziej restrykcyjne niż ECE i DOT; spełniają je tylko niektóre modele kasków nielicznych producentów. Testy obejmują upadek kasku z wysokości na kilka różnych typów nawierzchni: płaską, półokrągłą oraz na krawędzie. Podczas tego badania sprawdza się stabilność pozycji kasku – nie może on obrócić się na testowej „głowie”. Z kolei odporność na penetrację skorupy sprawdzana jest ostrym ciężarkiem spuszczanym z wysokości. Podobnie określa się wytrzymałość wizjera. Testowaniu podlega również odporność zapięcia.
Jakie kaski są najbardziej bezpieczne?
Na rynku dostępnych jest wiele modeli kasków motocyklowych, spełniających surowe standardy. Jeśli poszukujemy bezpiecznych, a zarazem wygodnych modeli, warto zainteresować się:
- Ispido Helmets Raven;
- SMK Twister;
- Nolan X-903 U.C.;
- Shoei XR-1100;
- Shark Race-R Pro Carbon.

    Jazda na motocyklu to ogromna frajda, ale w razie wypadku wiąże się ona z ryzykiem poważnych obrażeń ciała. Dlatego niezbędnym elementem podnoszącym poziom ochrony motocyklisty jest odpowiedni strój, zwłaszcza kask. Ten ostatni musi spełniać liczne standardy bezpieczeństwa.

    Kask zalicza się do elementów wyposażenia motocyklisty, obowiązek posiadania których wynika z przepisów prawa. Użytkować go warto jednak nie tylko ze względu na normy prawne czy ryzyko otrzymania mandatu w razie ich nieprzestrzegania, ale przede wszystkim z troski na własne bezpieczeństwo. Wyróżnić można kilka rodzajów kasków, spośród których bardzo popularne są kaski szczękowe oraz kaski integralne.

    Co to jest kask szczękowy i czym się różni od integralnego?

    Kaski szczękowe łączą w sobie zalety kasku otwartego i zamkniętego. Posiadają ruchome szczęki, można też podnieść wizjer, dzięki czemu z tego typu kasku da się korzystać jak z modelu otwartego i zamkniętego. Odznacza się zatem wszechstronnym zastosowaniem i uniwersalnością, a także aerodynamicznym kształtem. Oferuje przy tym wysoki poziom odporności i bezpieczeństwa.

    Z kolei modele integralne to najbezpieczniejszy rodzaj kasków motocyklowych. Otaczają one wytrzymałą skorupą niemal całą głowę motocyklisty, a w razie uderzeń rozpraszają energię w najlepszy możliwy sposób.

    Kaski integralne stanowią oczywisty wybór dla fanów ostrej jazdy na szybkich motocyklach - głównie dla nich zostały przeznaczone i zaprojektowane. Szczękowe za to są bardziej praktyczne i uniwersalne. Dzięki podnoszonej szczęce nie trzeba zdejmować kasku podczas postoju, aby się napić, czy zaczerpnąć świeżego powietrza. Kask tego typu znakomicie sprawdza się w trakcie dłuższych podróży. Cechy te sprawiają, że kaski szczękowe polecane są osobom do jazdy po mieście, które na co dzień korzystają z motocykla w celu przemieszczania się do pracy, szkoły czy w inne miejsce.

    Liczne modele kasków szczękowych, integralnych i innych znajdziemy w ofercie sklepu Inter Motors. Wszystkie one spełniają wyśrubowane standardy bezpieczeństwa.

    Jakie są standardy testowania kasków motocyklowych?

    Głównym zadaniem kasków motocyklowych, bez względu na ich rodzaj, jest zapewnienie motocykliście jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa. Poszczególne modele muszą więc przejść bardzo restrykcyjne testy, potwierdzające ich wytrzymałość oraz inne cechy gwarantujące odpowiednią ochronę głowy. Potwierdzeniem tego są certyfikaty:

    ECE R22.05 (Economic Commission of Europe Regulation 22.05) - norma stosowana niemal na całym świecie, obowiązująca w 47 krajach. Spełnianie jej wymagać potwierdzają liczne testy:

    1) Wytrzymałość skorupy - kask uderzany jest w pięciu lub sześciu miejscach, które są następnie sprawdzane pod kątem powstałych odkształceń. Następnie zrzucany jest z wysokości 2,8 metra na płaską lub wypukłą powierzchnię z prędkością 7,5m/s.

    2) Wytrzymałość zastosowanych materiałów na temperatury w zakresie od -20 do +50 stopni Celsjusza.

    3) Sprawdzenie wytrzymałości zapięcia kasku oraz wizjera. Ten ostatni musi być odporny na zadrapania i pęknięcia, zapewniać użytkownikowi odpowiednią widoczność i nie ograniczać pola widzenia. Test odporności wizjera polega na upuszczeniu na niego 3-kilogramowego ciężarka z wysokości jednego metra. Jeśli nie dojdzie do przebicia, test jest zaliczony. Europejski program testów nie zawiera badania penetracji skorupy.

    DOT - certyfikat nadawany w USA, lecz honorowany w wielu innych państwach. Podczas testu bada się uszkodzenia kasku po dwukrotnym upadku z wysokości, odporność na penetrację po uderzeniu w czterech punktach oraz trwałość zapięcia. W przeprowadzanych testach zastosowane są trzy modele kształtów głów (zamiast ośmiu, jak to ma miejsce w przypadku testów ECE).

    SNELL - normy wdrożone przez prywatną fundację, założoną w USA w 1957 roku po śmierci Williama Snella, motocyklisty, który zmarł na skutek poważnych obrażeń głowy, odniesionych na torze wyścigowym. Są one znacznie bardziej restrykcyjne niż ECE i DOT; spełniają je tylko niektóre modele kasków nielicznych producentów. Testy obejmują upadek kasku z wysokości na kilka różnych typów nawierzchni: płaską, półokrągłą oraz na krawędzie. Podczas tego badania sprawdza się stabilność pozycji kasku – nie może on obrócić się na testowej „głowie”. Z kolei odporność na penetrację skorupy sprawdzana jest ostrym ciężarkiem spuszczanym z wysokości. Podobnie określa się wytrzymałość wizjera. Testowaniu podlega również odporność zapięcia.

    Jakie kaski są najbardziej bezpieczne?

    Na rynku dostępnych jest wiele modeli kasków motocyklowych, spełniających surowe standardy. Jeśli poszukujemy bezpiecznych, a zarazem wygodnych modeli, warto zainteresować się:

    - Ispido Helmets Raven;

    - SMK Twister;

    - Nolan X-903 U.C.;

    - Shoei XR-1100;

    - Shark Race-R Pro Carbon.

    29 września 2023, 2:13 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych
    Jaki elementów pneumatyki nie może zabraknąć w warsztacie? – W dzisiejszych czasach narzędzia pneumatyczne stanowią niezwykle ważny element wyposażenia warsztatów mechanicznych. Opierając się na zasadzie działania sprężonego powietrza, te wszechstronne narzędzia zapewniają skuteczne i efektywne rozwiązania w różnorodnych zastosowaniach. Wykorzystując kompresory powietrza, narzędzia pneumatyczne dostarczają moc i precyzję, co umożliwia szybsze i bardziej profesjonalne wykonywanie zadań.
W warsztacie mechanicznym narzędzia pneumatyczne znajdują zastosowanie w szerokim spektrum prac. Od zdejmowania i montażu śrub, przez szlifowanie, polerowanie i lakierowanie, po cięcie i wiercenie - możliwości ich wykorzystania są nieograniczone. Dzięki wysokiemu momentowi obrotowemu i dużej mocy, narzędzia pneumatyczne są szczególnie przydatne przy pracach wymagających dużej siły lub precyzji.
Korzyści płynące z używania narzędzi pneumatycznych w warsztacie są liczne. Oprócz zwiększonej wydajności i szybkości wykonywania zadań, są one również bardziej trwałe i odporne na przeciążenia w porównaniu do narzędzi elektrycznych. Dodatkowo, poprzez zastosowanie sprężonego powietrza jako źródła energii, narzędzia pneumatyczne pozwalają na pracę w warunkach bezpiecznych i bez ryzyka wyładowań elektrycznych.
Narzędzia pneumatyczne stanowią nieodłączną część nowoczesnego warsztatu mechanicznego, wpływając pozytywnie na efektywność i jakość pracy. Ich wszechstronność, wydajność i niezawodność czynią je nieocenionymi pomocnikami dla mechaników, stolarzy, blacharzy, lakierników i wielu innych zawodów związanych z naprawą i produkcją.
Poniżej pokrótce przedstawimy i omówimy najpopularniejsze narzędzia pneumatyczne.
Pistolet do lakierowania
Pistolet do lakierowania to niezwykle przydatne narzędzie w branży lakierniczej, które umożliwia profesjonalne i precyzyjne nakładanie farby na różne powierzchnie. Działając na zasadzie sprężonego powietrza, pistolet do lakierowania pozwala na równomierne rozprowadzenie farby, tworząc gładką i estetyczną powłokę.
Pistolet do lakierowania składa się z kilku elementów. W jego konstrukcji znajduje się zbiornik na farbę, dysza, iglica oraz regulator powietrza. Farba jest zasysana z zbiornika i przepływa przez dyszę, gdzie jest rozpylana na powierzchnię pod wpływem sprężonego powietrza. Regulacja strumienia powietrza i ilości farby pozwala dostosować pistolet do różnych rodzajów prac lakierniczych.
Pistolet do przedmuchu
Pistolet do przedmuchu, znany również jako pistolet do sprężonego powietrza lub pistolet do czyszczenia, to narzędzie pneumatyczne wykorzystywane do usuwania zanieczyszczeń, pyłu, opiłków, a także do suszenia, oczyszczania lub napędzania powietrzem różnych powierzchni lub urządzeń. Jest to urządzenie bardzo przydatne w warsztatach samochodowych. Pozwala ono nam oczyścić powierzchnię roboczą z różnych zanieczyszczeń.
Pistolet do przedmuchu składa się z rękojeści, z której wychodzi wężowa końcówka z otworem, przez który wypływa sprężone powietrze. Posiada również spust lub dźwignię, która kontroluje wypływ powietrza z pistoletu. Działa na zasadzie dostarczenia sprężonego powietrza z kompresora do pistoletu, a następnie wypuszczenia powietrza z odpowiednią siłą i prędkością.
Kompresor powietrza
Kompresor powietrza to urządzenie, które służy do kompresowania i przechowywania powietrza pod wyższym ciśnieniem. Działa na zasadzie ssania powietrza do zbiornika, a następnie zwiększania jego ciśnienia za pomocą sprężarki. Skompresowane powietrze może być wykorzystane jako źródło energii dla przedstawianych narzędzi pneumatycznych. Jest to urządzenie niezbędne w przypadku gdy chcemy korzystać w warsztacie z narzędzi pneumatycznych.
Pneumatyczne klucze udarowe
Pneumatyczne klucze udarowe są narzędziami pneumatycznymi wykorzystującymi sprężone powietrze do generowania wysokiego momentu obrotowego. Są one popularne w branży motoryzacyjnej, przemyśle i warsztatach mechanicznych, gdzie często konieczne jest odkręcanie lub dokręcanie mocno zaciskanych śrub, nakrętek lub śrubek.
Główne zalety pneumatycznych kluczy udarowych to:
1. Wysoki moment obrotowy: Klucze udarowe pneumatyczne mogą generować znacznie większy moment obrotowy w porównaniu do tradycyjnych narzędzi ręcznych, co pozwala na skuteczne odkręcanie lub dokręcanie mocno zaciskanych elementów.
2. Szybkość i wydajność: Dzięki mechanizmowi udarowemu, klucze udarowe pneumatyczne umożliwiają szybkie i efektywne wykonywanie zadań. Skracają czas pracy i redukują wysiłek wymagany do odkręcania lub dokręcania śrub.
3. Wielozadaniowość: Klucze udarowe pneumatyczne są wszechstronne i mogą być stosowane w różnych zastosowaniach, od mechanicznych napraw samochodowych po prace przemysłowe. Są idealne do obsługi opon, silników, zawieszeń oraz innych elementów mechanicznych.
Pneumatyczne szlifierki oscylacyjne
Pneumatyczne szlifierki oscylacyjne są narzędziami pneumatycznymi wykorzystującymi sprężone powietrze do wykonywania precyzyjnego szlifowania i wykończania różnych powierzchni. Są one powszechnie stosowane w branżach takich jak obróbka drewna, metalurgia, produkcja mebli i lakiernictwo.
Główne zalety pneumatycznych szlifierek oscylacyjnych to:
1. Precyzyjne szlifowanie: Dzięki ruchowi oscylacyjnemu lub orbitalnemu, pneumatyczne szlifierki zapewniają równomierne i precyzyjne szlifowanie powierzchni. Mogą być stosowane do usuwania nierówności, wygładzania, przygotowywania powierzchni przed malowaniem lub lakierowaniem.
2. Wielofunkcyjność: Oscylacyjne szlifierki pneumatyczne są wszechstronne i mogą być wykorzystywane do szlifowania różnych materiałów, takich jak drewno, metal, tworzywa sztuczne, a nawet kamień. Dostępne są różne rodzaje tarcz szlifierskich, co pozwala na wykonywanie różnych rodzajów prac.
3. Wydajność i trwałość: Pneumatyczne szlifierki oscylacyjne są znane z wysokiej wydajności i trwałości. Działają na zasadzie sprężonego powietrza, co pozwala na ciągłą pracę bez obaw o przegrzanie narzędzia. Są również mniej podatne na uszkodzenia mechaniczne w porównaniu do niektórych szlifierek elektrycznych.
4. Redukcja wibracji: Dzięki zastosowaniu sprężonego powietrza, pneumatyczne szlifierki oscylacyjne generują mniejsze wibracje w porównaniu do niektórych innych rodzajów szlifierek. Oznacza to większy komfort pracy dla operatora i zmniejszenie zmęczenia.
Pozostałe narzędzia pneumatyczne
Narzędzia takie jak klucze pneumatyczne kątowe i impulsowe, czy wkrętarki także znajdą swoje miejsce w wielu warsztatach mechanicznych, stolarskich, czy blacharsko - lakierniczych i będą stanowić uzupełnienie podstawowego asortymentu opisanego powyżej. Przy okazji te narzędzia na pewno sprawią, że praca w warsztacie będzie szybsza, sprawniejsza i przyjemniejsza.

    W dzisiejszych czasach narzędzia pneumatyczne stanowią niezwykle ważny element wyposażenia warsztatów mechanicznych. Opierając się na zasadzie działania sprężonego powietrza, te wszechstronne narzędzia zapewniają skuteczne i efektywne rozwiązania w różnorodnych zastosowaniach. Wykorzystując kompresory powietrza, narzędzia pneumatyczne dostarczają moc i precyzję, co umożliwia szybsze i bardziej profesjonalne wykonywanie zadań.

    W warsztacie mechanicznym narzędzia pneumatyczne znajdują zastosowanie w szerokim spektrum prac. Od zdejmowania i montażu śrub, przez szlifowanie, polerowanie i lakierowanie, po cięcie i wiercenie - możliwości ich wykorzystania są nieograniczone. Dzięki wysokiemu momentowi obrotowemu i dużej mocy, narzędzia pneumatyczne są szczególnie przydatne przy pracach wymagających dużej siły lub precyzji.

    Korzyści płynące z używania narzędzi pneumatycznych w warsztacie są liczne. Oprócz zwiększonej wydajności i szybkości wykonywania zadań, są one również bardziej trwałe i odporne na przeciążenia w porównaniu do narzędzi elektrycznych. Dodatkowo, poprzez zastosowanie sprężonego powietrza jako źródła energii, narzędzia pneumatyczne pozwalają na pracę w warunkach bezpiecznych i bez ryzyka wyładowań elektrycznych.

    Narzędzia pneumatyczne stanowią nieodłączną część nowoczesnego warsztatu mechanicznego, wpływając pozytywnie na efektywność i jakość pracy. Ich wszechstronność, wydajność i niezawodność czynią je nieocenionymi pomocnikami dla mechaników, stolarzy, blacharzy, lakierników i wielu innych zawodów związanych z naprawą i produkcją.

    Poniżej pokrótce przedstawimy i omówimy najpopularniejsze narzędzia pneumatyczne.

    Pistolet do lakierowania

    Pistolet do lakierowania to niezwykle przydatne narzędzie w branży lakierniczej, które umożliwia profesjonalne i precyzyjne nakładanie farby na różne powierzchnie. Działając na zasadzie sprężonego powietrza, pistolet do lakierowania pozwala na równomierne rozprowadzenie farby, tworząc gładką i estetyczną powłokę.

    Pistolet do lakierowania składa się z kilku elementów. W jego konstrukcji znajduje się zbiornik na farbę, dysza, iglica oraz regulator powietrza. Farba jest zasysana z zbiornika i przepływa przez dyszę, gdzie jest rozpylana na powierzchnię pod wpływem sprężonego powietrza. Regulacja strumienia powietrza i ilości farby pozwala dostosować pistolet do różnych rodzajów prac lakierniczych.

    Pistolet do przedmuchu

    Pistolet do przedmuchu, znany również jako pistolet do sprężonego powietrza lub pistolet do czyszczenia, to narzędzie pneumatyczne wykorzystywane do usuwania zanieczyszczeń, pyłu, opiłków, a także do suszenia, oczyszczania lub napędzania powietrzem różnych powierzchni lub urządzeń. Jest to urządzenie bardzo przydatne w warsztatach samochodowych. Pozwala ono nam oczyścić powierzchnię roboczą z różnych zanieczyszczeń.

    Pistolet do przedmuchu składa się z rękojeści, z której wychodzi wężowa końcówka z otworem, przez który wypływa sprężone powietrze. Posiada również spust lub dźwignię, która kontroluje wypływ powietrza z pistoletu. Działa na zasadzie dostarczenia sprężonego powietrza z kompresora do pistoletu, a następnie wypuszczenia powietrza z odpowiednią siłą i prędkością.

    Kompresor powietrza

    Kompresor powietrza to urządzenie, które służy do kompresowania i przechowywania powietrza pod wyższym ciśnieniem. Działa na zasadzie ssania powietrza do zbiornika, a następnie zwiększania jego ciśnienia za pomocą sprężarki. Skompresowane powietrze może być wykorzystane jako źródło energii dla przedstawianych narzędzi pneumatycznych. Jest to urządzenie niezbędne w przypadku gdy chcemy korzystać w warsztacie z narzędzi pneumatycznych.

    Pneumatyczne klucze udarowe

    Pneumatyczne klucze udarowe są narzędziami pneumatycznymi wykorzystującymi sprężone powietrze do generowania wysokiego momentu obrotowego. Są one popularne w branży motoryzacyjnej, przemyśle i warsztatach mechanicznych, gdzie często konieczne jest odkręcanie lub dokręcanie mocno zaciskanych śrub, nakrętek lub śrubek.

    Główne zalety pneumatycznych kluczy udarowych to:

    1. Wysoki moment obrotowy: Klucze udarowe pneumatyczne mogą generować znacznie większy moment obrotowy w porównaniu do tradycyjnych narzędzi ręcznych, co pozwala na skuteczne odkręcanie lub dokręcanie mocno zaciskanych elementów.

    2. Szybkość i wydajność: Dzięki mechanizmowi udarowemu, klucze udarowe pneumatyczne umożliwiają szybkie i efektywne wykonywanie zadań. Skracają czas pracy i redukują wysiłek wymagany do odkręcania lub dokręcania śrub.

    3. Wielozadaniowość: Klucze udarowe pneumatyczne są wszechstronne i mogą być stosowane w różnych zastosowaniach, od mechanicznych napraw samochodowych po prace przemysłowe. Są idealne do obsługi opon, silników, zawieszeń oraz innych elementów mechanicznych.

    Pneumatyczne szlifierki oscylacyjne

    Pneumatyczne szlifierki oscylacyjne są narzędziami pneumatycznymi wykorzystującymi sprężone powietrze do wykonywania precyzyjnego szlifowania i wykończania różnych powierzchni. Są one powszechnie stosowane w branżach takich jak obróbka drewna, metalurgia, produkcja mebli i lakiernictwo.

    Główne zalety pneumatycznych szlifierek oscylacyjnych to:

    1. Precyzyjne szlifowanie: Dzięki ruchowi oscylacyjnemu lub orbitalnemu, pneumatyczne szlifierki zapewniają równomierne i precyzyjne szlifowanie powierzchni. Mogą być stosowane do usuwania nierówności, wygładzania, przygotowywania powierzchni przed malowaniem lub lakierowaniem.

    2. Wielofunkcyjność: Oscylacyjne szlifierki pneumatyczne są wszechstronne i mogą być wykorzystywane do szlifowania różnych materiałów, takich jak drewno, metal, tworzywa sztuczne, a nawet kamień. Dostępne są różne rodzaje tarcz szlifierskich, co pozwala na wykonywanie różnych rodzajów prac.

    3. Wydajność i trwałość: Pneumatyczne szlifierki oscylacyjne są znane z wysokiej wydajności i trwałości. Działają na zasadzie sprężonego powietrza, co pozwala na ciągłą pracę bez obaw o przegrzanie narzędzia. Są również mniej podatne na uszkodzenia mechaniczne w porównaniu do niektórych szlifierek elektrycznych.

    4. Redukcja wibracji: Dzięki zastosowaniu sprężonego powietrza, pneumatyczne szlifierki oscylacyjne generują mniejsze wibracje w porównaniu do niektórych innych rodzajów szlifierek. Oznacza to większy komfort pracy dla operatora i zmniejszenie zmęczenia.

    Pozostałe narzędzia pneumatyczne

    Narzędzia takie jak klucze pneumatyczne kątowe i impulsowe, czy wkrętarki także znajdą swoje miejsce w wielu warsztatach mechanicznych, stolarskich, czy blacharsko - lakierniczych i będą stanowić uzupełnienie podstawowego asortymentu opisanego powyżej. Przy okazji te narzędzia na pewno sprawią, że praca w warsztacie będzie szybsza, sprawniejsza i przyjemniejsza.

    16 czerwca 2023, 13:17 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych
    Toyota Supra 500+ znowu jest czerwona! Zleciała okleina, a wleciało skrzydło i przedni splitter. Obie rzeczy są z carbonu i obie zrobiliśmy sami. Drugich takich nie ma na całym świecie. Samo zaprojektowanie i wykonanie splittera zajęło – uwaga – 250 roboczogodzin! Czemu to taki czasochłonny proces? Bo postawiliśmy na najwyższą jakość, wyjątkowy rodzaj carbonu, a przede wszystkim odwzorowaliśmy w 100 proc. fabryczne, oryginalne mocowania. Dzięki temu wszystko pasuje idealnie i jest plug & play. Każdy da radę zamontować to sam, przy użyciu najprostszych narzędzi.

    PS: Jeżeli chcielibyście zamówić takie skrzydło lub splitter do swojej Supry, napiszcie do Łukasza na Instagramie: @lukaszbak_ca​roseria

    Lista dotychczasowych modyfikacji:
    1. Down pipe: TurboWorks
    2. GPF Bypass: Milltek
    3. Usunięcie błędów ze sterownika i pierwsze strojenie: Synek Tune
    4. Dolot i filtr powietrza: Eventuri by PG Performance
    5. Felgi: Japan Racing Wheels SL01 (19x10,5 tył i 19x9,5 przód)
    6. Opony: Vredestein Wintrack Pro (zima) oraz Vorti R+ (lato) w rozmiarze 275/35 R19 oraz 305/30 R19
    7. Pierwsza modyfikacja sterownika silnika: Synek Tune
    8. Zawieszenie: KW V3 (obniżone o 2 cm względem serii)
    9. Chłodnica intercoolera: Forge Motorsport
    10. Oklejenie auta: Małachowski Projekt oraz Wrapster
    11. Modyfikacje turbosprężarki: Perun Turbo
    12. Finalne strojenie silnika: Maciek Stelmaszuk, Strojenia.pl
    13. Strojenie zawieszenia: Bartek Czwartosz, racing.pl
    14. Hamulce: WRK Brakes
    15. Układ wydechowy: Kamil Kopeć, ArcHouse
    16. Pakiet aero: Caroseria Carbon

    Osiągi:
    Moc: 570 KM (seria: 340 KM)
    Moment obrotowy: 700 Nm (seria: 500 Nm)
    0-100: 4 sek. (seria: 4,3 sek.)
    0-200: ca. 11,8 sek. (seria: 16,7 sek.)
    100-200: 7,8 sek. (seria: 12,8 sek.)
    30 listopada 2022, 14:03 przez Folley96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Koenigsegg CCX – Hipersamochód produkowany w latach 2006-2010 przez szwedzką markę Koenigsegg. CC w nazwie oznacza Competition Coupe, natomiast X odnosci się do dziesięciu lat modelu CC, którego pierwszy prototyp powstał w 1996 roku. Szwedzka marka chciała wejść na rynek USA, poprzednie modele nie spełniały jednak norm bezpieczeństwa tam obowiązujących, w dodatku na bardzo chłonnym dla supersamochodów rynku Kalifornii CCR nie mógł się pojawić ze względu na niespełnianie norm emisji spalin. Z tego względu Koenigsegg poczynił znaczne zmiany w konstrukcji nadwozia, zarówno pod względem sztywności, jak i aerodynamiki. Zmianom uległy układy dolotowy i wydechowy powietrza, a także silnik, w którym Koenigsegg po raz pierwszy zastosował blok swojej konstrukcji, a nie sprowadzany z USA blok Forda. Mimo, że moc silnika pozostała na 806 KM prędkość maksymalna zwiększyła się do 394 km/h oraz przyspieszenie 0-100 km/h zmniejszyło się z 3,8 sekundy do 3,4 sekundy.
    Hipersamochód produkowany w latach 2006-2010 przez szwedzką markę Koenigsegg. CC w nazwie oznacza Competition Coupe, natomiast X odnosci się do dziesięciu lat modelu CC, którego pierwszy prototyp powstał w 1996 roku. Szwedzka marka chciała wejść na rynek USA, poprzednie modele nie spełniały jednak norm bezpieczeństwa tam obowiązujących, w dodatku na bardzo chłonnym dla supersamochodów rynku Kalifornii CCR nie mógł się pojawić ze względu na niespełnianie norm emisji spalin. Z tego względu Koenigsegg poczynił znaczne zmiany w konstrukcji nadwozia, zarówno pod względem sztywności, jak i aerodynamiki. Zmianom uległy układy dolotowy i wydechowy powietrza, a także silnik, w którym Koenigsegg po raz pierwszy zastosował blok swojej konstrukcji, a nie sprowadzany z USA blok Forda. Mimo, że moc silnika pozostała na 806 KM prędkość maksymalna zwiększyła się do 394 km/h oraz przyspieszenie 0-100 km/h zmniejszyło się z 3,8 sekundy do 3,4 sekundy.
    Aston Martin DBS Superleggera – Samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez brytyjską markę Aston Martin w latach 2007–2012 oraz ponownie od 2018 roku. W 2007 roku Aston Martin zdecydował się przywrócić do użytku nazwę DBS, którą dotychczas stosował model produkowany w latach 1967-1972. Po raz pierwszy szerokiej widowni DBS został pokazany w 2006 roku w filmie Casino Royale. Druga generacja DBS została zaprezentowana po raz pierwszy w czerwcu 2018 roku. Aston Martin DBS Superleggera jest następcą Vanquisha drugiej generacji. Podobnie jak w przypadku poprzednika, DBS jest usportowionym wariantem podstawowego DB - w tym przypadku, produkowanego od 2016 roku DB11. W stosunku do niego, DBS Superleggera uzyskał inaczej stylizowany przód z wyraźnie większą atrapą chłodnicy i innym kształtem zderzaków, inaczej wyglądającym tyłem i większą liczbą wlotów powietrza. Samochód napędzany jest silnikiem V12 o pojemności 5,2 l, który generuje moc 725 KM i moment obrotowy 900 Nm. DBS Superleggera osiąga prędkość maksymalną 340 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 3,2 sekundy.
    Samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez brytyjską markę Aston Martin w latach 2007–2012 oraz ponownie od 2018 roku. W 2007 roku Aston Martin zdecydował się przywrócić do użytku nazwę DBS, którą dotychczas stosował model produkowany w latach 1967-1972. Po raz pierwszy szerokiej widowni DBS został pokazany w 2006 roku w filmie Casino Royale. Druga generacja DBS została zaprezentowana po raz pierwszy w czerwcu 2018 roku. Aston Martin DBS Superleggera jest następcą Vanquisha drugiej generacji. Podobnie jak w przypadku poprzednika, DBS jest usportowionym wariantem podstawowego DB - w tym przypadku, produkowanego od 2016 roku DB11. W stosunku do niego, DBS Superleggera uzyskał inaczej stylizowany przód z wyraźnie większą atrapą chłodnicy i innym kształtem zderzaków, inaczej wyglądającym tyłem i większą liczbą wlotów powietrza. Samochód napędzany jest silnikiem V12 o pojemności 5,2 l, który generuje moc 725 KM i moment obrotowy 900 Nm. DBS Superleggera osiąga prędkość maksymalną 340 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 3,2 sekundy.
    Lexus RC F – Luksusowe coupe produkowane przez japoński koncern Toyota od 2014 roku pod marką Lexus. Samochód miał swój debiut podczas targów motoryzacyjnych w Tokio w listopadzie 2013 roku. Samochód jest połączeniem stylistyki konceptów LF-LC i LF-CC. Powstał na płycie podłogowej modelu GS. Samochód wzorem gamy modelowej marki posiada charakterystyczną atrapę chłodnicy z charakterystycznymi światłami do jazdy dziennej w kształcie litery L wykonanymi w technologii LED. W styczniu 2014 roku Lexus podczas targów motoryzacyjnych w Detroit zaprezentował model RC F. Samochód prezentuje się agresywniej w porównaniu do zwykłego modelu RC. Pojazd otrzymał zadziorniejszy przedni zderzak, maskę z wlotem powietrza i otwory wentylacyjne w błotnikach oraz światła do jazdy dziennej wykonane w technologii LED umieszczone pod reflektorami. Z tyłu pojazdu umieszczono zderzak z czterema końcówkami układu wydechowego oraz wysuwany spojler, który unosi się przy prędkości powyżej 80 km/h i chowa gdy prędkość spadnie poniżej 40 km/h. RC F napędzany jest pięciolitrowym silnikiem V8 o mocy 460 KM, który napędza tylną oś pojazdu poprzez ośmiobiegową automatyczną skrzynię biegów. Samochód osiąga prędkość maksymalną 270 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 4,5 sekundy.
    Luksusowe coupe produkowane przez japoński koncern Toyota od 2014 roku pod marką Lexus. Samochód miał swój debiut podczas targów motoryzacyjnych w Tokio w listopadzie 2013 roku. Samochód jest połączeniem stylistyki konceptów LF-LC i LF-CC. Powstał na płycie podłogowej modelu GS. Samochód wzorem gamy modelowej marki posiada charakterystyczną atrapę chłodnicy z charakterystycznymi światłami do jazdy dziennej w kształcie litery L wykonanymi w technologii LED. W styczniu 2014 roku Lexus podczas targów motoryzacyjnych w Detroit zaprezentował model RC F. Samochód prezentuje się agresywniej w porównaniu do zwykłego modelu RC. Pojazd otrzymał zadziorniejszy przedni zderzak, maskę z wlotem powietrza i otwory wentylacyjne w błotnikach oraz światła do jazdy dziennej wykonane w technologii LED umieszczone pod reflektorami. Z tyłu pojazdu umieszczono zderzak z czterema końcówkami układu wydechowego oraz wysuwany spojler, który unosi się przy prędkości powyżej 80 km/h i chowa gdy prędkość spadnie poniżej 40 km/h. RC F napędzany jest pięciolitrowym silnikiem V8 o mocy 460 KM, który napędza tylną oś pojazdu poprzez ośmiobiegową automatyczną skrzynię biegów. Samochód osiąga prędkość maksymalną 270 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 4,5 sekundy.
    24 sierpnia 2022, 19:19 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Ferrari F12 TDF – F12 to samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 2012-2017. Samochód zaprezentowany po raz pierwszy w marcu 2012 roku na Geneva Motor Show jako zastępcę modelu 599 GTB Fiorano. Dzięki zmniejszonemu rozstawowi osi oraz obniżeniu pozycji silnika, tablicy rozdzielczej oraz siedzeń, F12berlinetta uzyskał także niżej osadzony środek ciężkości w stosunku do dotychczas produkowanego poprzednika. Do konstrukcji zaprojektowanej przez firmę Scaglietti ramy przestrzennej użyto dwunastu różnych stopów aluminium dzięki czemu zwiększono sztywność nadwozia o 20% przy jednoczesnym obniżeniu masy samochodu. W październiku 2015 roku Ferrari przedstawiło topową, wyczynową odmianę F12 TDF. Pod kątem wizualnym samochód przeszedł obszerny zakres zmian, zyskując przeprojektowany pas przedni z węższą atrapą chłodnicy poprowadzoną do krawędzi zderzaka, brak tylnych bocznych okienek na rzecz większych wlotów powietrza oraz inaczej wyglądający tył. Samochód posiada ten sam silnik co F12berlinetta - 6,2-litrowe V12 współpracujące z 7-biegową dwusprzęgłową automatyczną skrzynią biegów. Silnik ten generuje moc 780 KM i moment obrotowy 690 Nm, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 340 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 2,9 sekundy. Samochód zudowany został w ściśle limitowanej serii ograniczonej do 799 egzemplarzy.
    F12 to samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 2012-2017. Samochód zaprezentowany po raz pierwszy w marcu 2012 roku na Geneva Motor Show jako zastępcę modelu 599 GTB Fiorano. Dzięki zmniejszonemu rozstawowi osi oraz obniżeniu pozycji silnika, tablicy rozdzielczej oraz siedzeń, F12berlinetta uzyskał także niżej osadzony środek ciężkości w stosunku do dotychczas produkowanego poprzednika. Do konstrukcji zaprojektowanej przez firmę Scaglietti ramy przestrzennej użyto dwunastu różnych stopów aluminium dzięki czemu zwiększono sztywność nadwozia o 20% przy jednoczesnym obniżeniu masy samochodu. W październiku 2015 roku Ferrari przedstawiło topową, wyczynową odmianę F12 TDF. Pod kątem wizualnym samochód przeszedł obszerny zakres zmian, zyskując przeprojektowany pas przedni z węższą atrapą chłodnicy poprowadzoną do krawędzi zderzaka, brak tylnych bocznych okienek na rzecz większych wlotów powietrza oraz inaczej wyglądający tył. Samochód posiada ten sam silnik co F12berlinetta - 6,2-litrowe V12 współpracujące z 7-biegową dwusprzęgłową automatyczną skrzynią biegów. Silnik ten generuje moc 780 KM i moment obrotowy 690 Nm, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 340 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 2,9 sekundy. Samochód zudowany został w ściśle limitowanej serii ograniczonej do 799 egzemplarzy.
    23 sierpnia 2022, 20:39 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    VTEC – System VTEC jest niczym innym, jak oznaczeniem przez markę Honda zmiennych faz rozrządu. Wraz z rosnącą prędkością obrotową silnika system się uaktywnia i umożliwia zassanie do cylindrów większej ilości powietrza, powoduje to wzrost spalania jednostki napędowej, lecz oprócz tego otrzymujemy większy zastrzyk mocy.

    System VTEC jest niczym innym, jak oznaczeniem przez markę Honda zmiennych faz rozrządu. Wraz z rosnącą prędkością obrotową silnika system się uaktywnia i umożliwia zassanie do cylindrów większej ilości powietrza, powoduje to wzrost spalania jednostki napędowej, lecz oprócz tego otrzymujemy większy zastrzyk mocy.

    17 sierpnia 2022, 11:07 przez Folley96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Saleen S7 Twin-Turbo – Hipersamochód produkowany przez amerykańską markę Saleen w latach 2000-2009. Przedstawiony w 2000 roku Saleen S7 był pierwszą oryginalną konstrukcją producenta, który dotychczas zajmował się głównie modyfikowaniem różnych modeli Forda, na czele z Mustangiem. Samochód powstał jako odpowiedź Saleena na europejskie konstrukcje supersamochodów takich marek, jak Bugatti, Ferrari, Lamborghini czy Koenigsegg. Pojazd otrzymał unikalny wygląd autorstwa Steve'a Saleena, charakteryzując się opływową sylwetką z szerokim nadwozie, podłużną tylną częścią nadwozia i licznymi wlotami powietrza. W 2006 roku został zaprezentowany zmodyfikowany wariant S7 Twin-Turbo, wyposażając jednostkę napędową w dwie turbosprężarki, celem zwiększenia jego mocy i momentu obrotowego. Wraz z tym zdecydowano się na modyfikacje w aerodynamice, układach przeniesienia napędu, hamulcowym i wydechowym - wszystko to zostało przekonstruowane, ażeby 750 KM mocy mogło zostać przeniesione z jak najmniejszymi stratami. Wraz z pojawieniem się modelu Twin-Turbo, z oferty zniknął podstawowy model S7. S7 Twin-Turbo przyspiesza do 100 km/h w 2,9 sekund i osiąga prędkość maksymalną 374 km/h.
    Hipersamochód produkowany przez amerykańską markę Saleen w latach 2000-2009. Przedstawiony w 2000 roku Saleen S7 był pierwszą oryginalną konstrukcją producenta, który dotychczas zajmował się głównie modyfikowaniem różnych modeli Forda, na czele z Mustangiem. Samochód powstał jako odpowiedź Saleena na europejskie konstrukcje supersamochodów takich marek, jak Bugatti, Ferrari, Lamborghini czy Koenigsegg. Pojazd otrzymał unikalny wygląd autorstwa Steve'a Saleena, charakteryzując się opływową sylwetką z szerokim nadwozie, podłużną tylną częścią nadwozia i licznymi wlotami powietrza. W 2006 roku został zaprezentowany zmodyfikowany wariant S7 Twin-Turbo, wyposażając jednostkę napędową w dwie turbosprężarki, celem zwiększenia jego mocy i momentu obrotowego. Wraz z tym zdecydowano się na modyfikacje w aerodynamice, układach przeniesienia napędu, hamulcowym i wydechowym - wszystko to zostało przekonstruowane, ażeby 750 KM mocy mogło zostać przeniesione z jak najmniejszymi stratami. Wraz z pojawieniem się modelu Twin-Turbo, z oferty zniknął podstawowy model S7. S7 Twin-Turbo przyspiesza do 100 km/h w 2,9 sekund i osiąga prędkość maksymalną 374 km/h.