Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

    • Szukaj


     

    Znalazłem 173 takie materiały

    Nissan 300ZX Z31

    Nissan 300ZX Z31 – Samochód sportowy, produkowany przez japoński koncern Nissan w latach 1989–2000. Pierwsza generacja 300ZX - Z31 produkowana była w latach 1983–1989. Samochód wszedł na rynek pod koniec 1983 roku i był nazwany Datsun 300ZX. Od końca 1985 roku, z fabryki Datsuna produkowane auta na cały świat wychodziły pod marką Nissan. Więcej usprawnień w obecne nadwozie Z31 zostało opracowane dzięki projektom Kazumasiego Takagi i jego zespołowi. Podwozie wykonane i skonstruowane było podobne do tego ze starszej generacji 280ZX i posiadał wahacze przy przedniej i tylnej kolumnie. Wszystkie modele turbo otrzymały trójdrożne, sterowane elektronicznie regulowane amortyzatory. Rzędowy silnik o sześciocylindrowej konfiguracji został wymieniony przy okazji zaprezentowania w pierwszych modelach 300ZX, obecnie silnik używany do napędzania sportowej rodziny miał układ V6. Nowy trzylitrowy wolnossący lub z turbo posiadał 161 KM i 203 KM. W 1987 roku, poprawione silniki miały moc 167 KM i 208 KM. Jesienią 1985 300ZX przeszedł facelifting. Spojler tylny gumowy został zastąpiony spoilerem z tworzywa sztucznego, wzmocnionego włóknem szklanym ze zintegrowanym trzecim światłem stop. W lecie 1987 roku model został ponownie poddany liftingowi, w którym zostały dodane spojlery progów bocznych. Zderzaki zostały zaprojektowane bardziej aerodynamiczne, lampy przeciwmgielne zintegrowane w przednim zderzaku a z tyłu reflektora została dodana taśmy z nadrukiem 300ZX. Trzecie światło stopu zostało przeniesione na górną krawędź tylnej klapy.
    Samochód sportowy, produkowany przez japoński koncern Nissan w latach 1989–2000. Pierwsza generacja 300ZX - Z31 produkowana była w latach 1983–1989. Samochód wszedł na rynek pod koniec 1983 roku i był nazwany Datsun 300ZX. Od końca 1985 roku, z fabryki Datsuna produkowane auta na cały świat wychodziły pod marką Nissan. Więcej usprawnień w obecne nadwozie Z31 zostało opracowane dzięki projektom Kazumasiego Takagi i jego zespołowi. Podwozie wykonane i skonstruowane było podobne do tego ze starszej generacji 280ZX i posiadał wahacze przy przedniej i tylnej kolumnie. Wszystkie modele turbo otrzymały trójdrożne, sterowane elektronicznie regulowane amortyzatory. Rzędowy silnik o sześciocylindrowej konfiguracji został wymieniony przy okazji zaprezentowania w pierwszych modelach 300ZX, obecnie silnik używany do napędzania sportowej rodziny miał układ V6. Nowy trzylitrowy wolnossący lub z turbo posiadał 161 KM i 203 KM. W 1987 roku, poprawione silniki miały moc 167 KM i 208 KM. Jesienią 1985 300ZX przeszedł facelifting. Spojler tylny gumowy został zastąpiony spoilerem z tworzywa sztucznego, wzmocnionego włóknem szklanym ze zintegrowanym trzecim światłem stop. W lecie 1987 roku model został ponownie poddany liftingowi, w którym zostały dodane spojlery progów bocznych. Zderzaki zostały zaprojektowane bardziej aerodynamiczne, lampy przeciwmgielne zintegrowane w przednim zderzaku a z tyłu reflektora została dodana taśmy z nadrukiem 300ZX. Trzecie światło stopu zostało przeniesione na górną krawędź tylnej klapy.
    22 maja 2022, 21:41 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    5
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    5

    Lexus LC 500

    Lexus LC 500 – Samochód klasy grand tourer produkowany od 2017 roku przez japoński koncern Toyota pod marką Lexus. Zaprezentowany podczas salonu motoryzacyjnego w Detroit w styczniu 2016 roku jest seryjną realizacją samochodu koncepcyjnego Lexus LF-LC, przedstawionego w Detroit w roku 2012 i uhonorowanego nagrodą EyesOn Design. Lexus LC jest pierwszym modelem, skonstruowanym w oparciu o nową platformę GA-L, opracowaną m.in. pod kątem zwiększenia sztywności samonośnego nadwozia, zmniejszenia masy i obniżenia środka ciężkości pojazdu. W tym celu w konstrukcji nadwozia wykorzystano wiele elementów ze stali o bardzo wysokiej wytrzymałości, pokrywę silnika, błotniki, poszycie drzwi oraz kolumny przedniego zawieszenia wykonano z aluminium, zaś do wykonania szkieletu drzwi, pokrywy bagażnika i dachu wykorzystano kompozyty zbrojone włóknem węglowym. Umieszczony z przodu zespół napędowy ulokowano za przednią osią, dążąc do skupienia masy elementów pojazdu oraz ładunku, w tym pasażerów, możliwie blisko geometrycznego środka podwozia. Wersję o napędzie konwencjonalnym - LC 500 wyposażono w znany ze sportowych modeli Lexus RC F i Lexus GS F wolnossący, benzynowy silnik V8 2UR-GSE o pojemności skokowej 5 l, który wytwarza moc 467 KM i moment obrotowy 528 Nm. Dzięki temu samochód przyspiesza 0-100 km/h w 4,5 sekundy. Prędkość maksymalna ograniczona jest do 250 km/h.
    Samochód klasy grand tourer produkowany od 2017 roku przez japoński koncern Toyota pod marką Lexus. Zaprezentowany podczas salonu motoryzacyjnego w Detroit w styczniu 2016 roku jest seryjną realizacją samochodu koncepcyjnego Lexus LF-LC, przedstawionego w Detroit w roku 2012 i uhonorowanego nagrodą EyesOn Design. Lexus LC jest pierwszym modelem, skonstruowanym w oparciu o nową platformę GA-L, opracowaną m.in. pod kątem zwiększenia sztywności samonośnego nadwozia, zmniejszenia masy i obniżenia środka ciężkości pojazdu. W tym celu w konstrukcji nadwozia wykorzystano wiele elementów ze stali o bardzo wysokiej wytrzymałości, pokrywę silnika, błotniki, poszycie drzwi oraz kolumny przedniego zawieszenia wykonano z aluminium, zaś do wykonania szkieletu drzwi, pokrywy bagażnika i dachu wykorzystano kompozyty zbrojone włóknem węglowym. Umieszczony z przodu zespół napędowy ulokowano za przednią osią, dążąc do skupienia masy elementów pojazdu oraz ładunku, w tym pasażerów, możliwie blisko geometrycznego środka podwozia. Wersję o napędzie konwencjonalnym - LC 500 wyposażono w znany ze sportowych modeli Lexus RC F i Lexus GS F wolnossący, benzynowy silnik V8 2UR-GSE o pojemności skokowej 5 l, który wytwarza moc 467 KM i moment obrotowy 528 Nm. Dzięki temu samochód przyspiesza 0-100 km/h w 4,5 sekundy. Prędkość maksymalna ograniczona jest do 250 km/h.
    16 maja 2022, 20:49 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    2
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    2

    Toyota Celica GT-Four ST205

    Toyota Celica GT-Four ST205 – Sportowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Toyota w latach 1970-2005, dostępny jako liftback i coupe, w niewielkiej liczbie egzemplarzy powstawała też wersja kabriolet. Sprzedaż pierwszej generacji rozpoczęła się na japońskim rynku pod koniec 1970 roku. Zaprojektowana została jako bardziej przystępna alternatywa dla droższej Toyoty 2000GT. Szósta generacja zadebiutowała w lutym 1994 roku. Celica GT-Four ST205 została wprowadzona na rynek japoński w lutym 1994 roku, a na rynek australijski, europejski i brytyjski w połowie tego samego roku. Wersja ta miała być mocniejszą Celicą. GT-Four napędzana jest dwulitrowym silnikiem 3S-GTE I4 turbo o mocy 242 KM dla modelu eksportowego i 255 KM dla modelu na rynek japoński. Ostateczna wersja GT-Four zawierała ulepszenia, takie jak całkowicie aluminiowa maska ​​silnika, aby zmniejszyć masę, czterokanałowy ABS i ulepszona turbosprężarka CT20B. Łącznie powstało 2500 egzemplarzy, aby spełnić wymagania homologacyjne FIA uczestnictwa w Grupie A Rajdowych Mistrzostw Świata.
    Sportowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Toyota w latach 1970-2005, dostępny jako liftback i coupe, w niewielkiej liczbie egzemplarzy powstawała też wersja kabriolet. Sprzedaż pierwszej generacji rozpoczęła się na japońskim rynku pod koniec 1970 roku. Zaprojektowana została jako bardziej przystępna alternatywa dla droższej Toyoty 2000GT. Szósta generacja zadebiutowała w lutym 1994 roku. Celica GT-Four ST205 została wprowadzona na rynek japoński w lutym 1994 roku, a na rynek australijski, europejski i brytyjski w połowie tego samego roku. Wersja ta miała być mocniejszą Celicą. GT-Four napędzana jest dwulitrowym silnikiem 3S-GTE I4 turbo o mocy 242 KM dla modelu eksportowego i 255 KM dla modelu na rynek japoński. Ostateczna wersja GT-Four zawierała ulepszenia, takie jak całkowicie aluminiowa maska ​​silnika, aby zmniejszyć masę, czterokanałowy ABS i ulepszona turbosprężarka CT20B. Łącznie powstało 2500 egzemplarzy, aby spełnić wymagania homologacyjne FIA uczestnictwa w Grupie A Rajdowych Mistrzostw Świata.
    4 maja 2022, 19:34 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    2
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    2

    Honda NSX-R - Japoński majstersztyk

    Czy da się poprawić samochód będący inspiracją dla McLarena F1 i ustawiany przez samego Ayrtona Sennę? No pewnie, że się da. Żywym dowodem na poparcie tej tezy jest znakomita Honda NSX-R, która w tym roku kończy 30 lat.
    29 kwietnia 2022, 14:16 przez DanAndCarsOfficial (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    1
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    1

    Honda NSX

    Honda NSX – Samochód sportowy produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny Honda w w latach 1990−2005 oraz ponownie od 2016 roku. Druga i najnowsza generacja NSX została po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowana jako samochód koncepcyjny podczas międzynarodowych targów motoryzacyjnych w Detroit w styczniu 2012 roku. Wersja produkcja pojazdu oficjalnie zaprezentowana została w Detroit 12 stycznia 2015 roku. Prace nad drugą generacją rozpoczęły się niemalże od czasu zakończenia produkcji pierwszej generacji auta w 2005 roku. W 2007 roku powstał pierwszy prototyp pojazdu. Rok po prezentacji pierwszego konceptu drugiej generacji NSX podczas tych samych targów motoryzacyjnych w Detroit zaprezentowana została ulepszona wersja prototypu. W stosunku do pierwszej oficjalnej wersji koncepcyjnej pojazdu zmieniona została nieznacznie atrapa chłodnicy, zmienione zostały klosze kierunkowskazów umieszczonych pod reflektorami głównymi, zderzaki wykonano z włókna węglowego, a tylne lampy wyposażono w diody LED. 12 stycznia 2015 roku podczas targów motoryzacyjnych w Detroit zaprezentowana została produkcyjna wersja pojazdu. Stylizację pojazdu opracowało Acura Design Studio w Torrance w Kalifornii pod kierownictwem Michelle Christensen. Nadwozie pojazdu wykonane zostało z aluminium na ramie przestrzennej. Linię nadwozia pojazdu opracowywano przez ponad 3 lata, aby zmaksymalizować aerodynamikę oraz zapewnić optymalne chłodzenie wszystkim elementom. NSX posiada sportowy układ hybrydowy, którego podstawowym źródłem zasilania jest nowoczesny podwójnie turbodoładowany silnik V6 Twin-turbo o pojemności 3,5 l i mocy 507 KM. Wspomagany jest dodatkowo przez trzy silniki elektryczne, które napędzają przednią i tylna oś pojazdu o łącznej mocy 74 KM. Łączna moc NSX wynosi 581 KM, a moment obrotowy 646 Nm. Prędkość maksymalna jest elektronicznie ograniczona do 307 km/h.
    Samochód sportowy produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny Honda w w latach 1990−2005 oraz ponownie od 2016 roku. Druga i najnowsza generacja NSX została po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowana jako samochód koncepcyjny podczas międzynarodowych targów motoryzacyjnych w Detroit w styczniu 2012 roku. Wersja produkcja pojazdu oficjalnie zaprezentowana została w Detroit 12 stycznia 2015 roku. Prace nad drugą generacją rozpoczęły się niemalże od czasu zakończenia produkcji pierwszej generacji auta w 2005 roku. W 2007 roku powstał pierwszy prototyp pojazdu. Rok po prezentacji pierwszego konceptu drugiej generacji NSX podczas tych samych targów motoryzacyjnych w Detroit zaprezentowana została ulepszona wersja prototypu. W stosunku do pierwszej oficjalnej wersji koncepcyjnej pojazdu zmieniona została nieznacznie atrapa chłodnicy, zmienione zostały klosze kierunkowskazów umieszczonych pod reflektorami głównymi, zderzaki wykonano z włókna węglowego, a tylne lampy wyposażono w diody LED. 12 stycznia 2015 roku podczas targów motoryzacyjnych w Detroit zaprezentowana została produkcyjna wersja pojazdu. Stylizację pojazdu opracowało Acura Design Studio w Torrance w Kalifornii pod kierownictwem Michelle Christensen. Nadwozie pojazdu wykonane zostało z aluminium na ramie przestrzennej. Linię nadwozia pojazdu opracowywano przez ponad 3 lata, aby zmaksymalizować aerodynamikę oraz zapewnić optymalne chłodzenie wszystkim elementom. NSX posiada sportowy układ hybrydowy, którego podstawowym źródłem zasilania jest nowoczesny podwójnie turbodoładowany silnik V6 Twin-turbo o pojemności 3,5 l i mocy 507 KM. Wspomagany jest dodatkowo przez trzy silniki elektryczne, które napędzają przednią i tylna oś pojazdu o łącznej mocy 74 KM. Łączna moc NSX wynosi 581 KM, a moment obrotowy 646 Nm. Prędkość maksymalna jest elektronicznie ograniczona do 307 km/h.
    28 kwietnia 2022, 22:06 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    3
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    3

    Toyota GR Supra GT4

    Toyota GR Supra GT4 – Sportowy samochód osobowy produkowany przez japoński koncern Toyota w latach 1978-2002 oraz ponownie od 2019 roku. W 2010 roku Toyota wystąpiła o przedłużenie patentu na nazwę Supra i tym samym zobowiązała się do zastosowania tej nazwy na jednym ze swoich produktów w ciągu 3 lat. Podczas targów motoryzacyjnych North American International Auto Show w 2014 roku zaprezentowana została koncepcyjna wersja nowej generacji Supry w postaci Toyoty FT-01[26]. Samochód jest wizją modernistycznego samochodu sportowego, a swoje linie czerpie z klasycznych modeli japońskiego producenta w tym 2000GT, MR-2 oraz Supry. Miesiąc po premierze, Toyota wystąpiła do amerykańskiego urzędu patentowego o kolejne przedłużenie nazwy Supra. W 2016 roku podobny wniosek został złożony w europejskim urzędzie patentowym. W 2018 roku na Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Genewie Toyota zaprezentowała pojazd Toyota GR Supra Racing Concept. Samochód w torowej specyfikacji jest bezpośrednio zapowiedzią drogowej wersji nowej Supry. Pierwszy publiczny pokaz nowej generacji odbył się 12 lipca 2018 roku podczas Goodwood Festival of Speed. Piąta generacja Toyoty Supra zadebiutowała 14 stycznia 2019 roku podczas North American International Auto Show w Detroit. W 2019 roku na Goodwood Festival of Speed Toyota potwierdziła utworzenie wersji wyścigowej samochodu – GT4. Podobnie jak auto drogowe, skierowana do zespołów prywatnych Toyota Supra GT4 ma sześciocylindrowy silnik o pojemności 3 l z turbosprężarką twin-scroll oraz automatyczną skrzynią biegów. Silnik wytwarza moc maksymalną 430 KM i moment obrotowy 650 Nm.
    Sportowy samochód osobowy produkowany przez japoński koncern Toyota w latach 1978-2002 oraz ponownie od 2019 roku. W 2010 roku Toyota wystąpiła o przedłużenie patentu na nazwę Supra i tym samym zobowiązała się do zastosowania tej nazwy na jednym ze swoich produktów w ciągu 3 lat. Podczas targów motoryzacyjnych North American International Auto Show w 2014 roku zaprezentowana została koncepcyjna wersja nowej generacji Supry w postaci Toyoty FT-01[26]. Samochód jest wizją modernistycznego samochodu sportowego, a swoje linie czerpie z klasycznych modeli japońskiego producenta w tym 2000GT, MR-2 oraz Supry. Miesiąc po premierze, Toyota wystąpiła do amerykańskiego urzędu patentowego o kolejne przedłużenie nazwy Supra. W 2016 roku podobny wniosek został złożony w europejskim urzędzie patentowym. W 2018 roku na Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Genewie Toyota zaprezentowała pojazd Toyota GR Supra Racing Concept. Samochód w torowej specyfikacji jest bezpośrednio zapowiedzią drogowej wersji nowej Supry. Pierwszy publiczny pokaz nowej generacji odbył się 12 lipca 2018 roku podczas Goodwood Festival of Speed. Piąta generacja Toyoty Supra zadebiutowała 14 stycznia 2019 roku podczas North American International Auto Show w Detroit. W 2019 roku na Goodwood Festival of Speed Toyota potwierdziła utworzenie wersji wyścigowej samochodu – GT4. Podobnie jak auto drogowe, skierowana do zespołów prywatnych Toyota Supra GT4 ma sześciocylindrowy silnik o pojemności 3 l z turbosprężarką twin-scroll oraz automatyczną skrzynią biegów. Silnik wytwarza moc maksymalną 430 KM i moment obrotowy 650 Nm.
    21 kwietnia 2022, 21:03 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    2
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    2

    Honda

    Honda – Honda CR-X (na niektórych rynkach Honda Civic CRX oraz Honda CRX Ballade) – mały samochód sportowy produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny Honda Motor Company w latach 1983 - 1992.
    Honda CR-X (na niektórych rynkach Honda Civic CRX oraz Honda CRX Ballade) – mały samochód sportowy produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny Honda Motor Company w latach 1983 - 1992.
    19 kwietnia 2022, 13:45 przez Folley96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    2
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    2

    Honda CRX Del Sol

    Honda CRX Del Sol – Mały samochód sportowy marki Honda trzeciej i ostatniej generacji Hondy CRX zbudowany na bazie piątej generacji Civic. Auto w przeciwieństwie do poprzedników wyposażono w dwoje drzwi i nadwozie z otwieranym dachem typu targa. CRX Del Sol w sprzedaży pojawił się w roku 1992, produkcję zakończono w roku 1997. Na rynku amerykańskim del Sol pojawił się w roku 1993 jako Civic del Sol, od roku 1995 sprzedawany był jako Honda del Sol. W Europie samochód sprzedawany był jako Honda CRX Del Sol, od roku 1995 oferowany był po prostu jako Honda CRX. W Europie dostępny był jedynie z silnikiem o pojemności 1,6 l. W Japonii przez cały okres produkcji oraz między 1993 a 1996 rokiem w Stanach Zjednoczonych dostępna była także wersja z silnikiem o pojemności 1,5 l. Standardowo montowane były silniki tzw. D-serii, osiągające moc około 124-128 KM - w wersjach oznaczonych w Europie jako ESi. Dostępna była także wersja Vti, z silnikiem B16A2 lub B16A3 na rynku USA o mocy około 160 KM. Na rynek japoński montowany był także silnik B16A rozwijający moc około 167 KM. Do roku 1996 w USA i Japonii dostępna była wersja oznaczona jako S (USA) lub VXi/VGi (Japonia) wyposażona w silnik rozwijający moc około 102 KM (USA) lub w silnik D15B (JDM) – około 130 KM. Silnik w wersji Esi pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 208 km/h, w wersji VTI około 222 km/h. Wersja Esi przyspiesza do 100 km/h w około 9,2 sekundy, VTI w około 8,2 sekundy.
    Mały samochód sportowy marki Honda trzeciej i ostatniej generacji Hondy CRX zbudowany na bazie piątej generacji Civic. Auto w przeciwieństwie do poprzedników wyposażono w dwoje drzwi i nadwozie z otwieranym dachem typu targa. CRX Del Sol w sprzedaży pojawił się w roku 1992, produkcję zakończono w roku 1997. Na rynku amerykańskim del Sol pojawił się w roku 1993 jako Civic del Sol, od roku 1995 sprzedawany był jako Honda del Sol. W Europie samochód sprzedawany był jako Honda CRX Del Sol, od roku 1995 oferowany był po prostu jako Honda CRX. W Europie dostępny był jedynie z silnikiem o pojemności 1,6 l. W Japonii przez cały okres produkcji oraz między 1993 a 1996 rokiem w Stanach Zjednoczonych dostępna była także wersja z silnikiem o pojemności 1,5 l. Standardowo montowane były silniki tzw. D-serii, osiągające moc około 124-128 KM - w wersjach oznaczonych w Europie jako ESi. Dostępna była także wersja Vti, z silnikiem B16A2 lub B16A3 na rynku USA o mocy około 160 KM. Na rynek japoński montowany był także silnik B16A rozwijający moc około 167 KM. Do roku 1996 w USA i Japonii dostępna była wersja oznaczona jako S (USA) lub VXi/VGi (Japonia) wyposażona w silnik rozwijający moc około 102 KM (USA) lub w silnik D15B (JDM) – około 130 KM. Silnik w wersji Esi pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 208 km/h, w wersji VTI około 222 km/h. Wersja Esi przyspiesza do 100 km/h w około 9,2 sekundy, VTI w około 8,2 sekundy.
    15 kwietnia 2022, 19:57 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    3
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    3

    Mitsubishi 3000GT VR-4

    Mitsubishi 3000GT VR-4 – Sportowy grand tourer produkowany przez japoński koncern Mitsubishi w latach 1990-2001. Na rynku japońskim sprzedawany pod nazwą GTO, lecz bardziej znana jest nazwa eksportowa - 3000GT. Samochód ten z niewielkimi zmianami w latach 1991-1996 sprzedawany był także na terenie Ameryki Północnej poprzez salony Chryslera pod nazwą Dodge Stealth. Nazwa GTO pochodzi od innego samochodu Mitsubishi, Galanta GTO, dwudrzwiowego hardtop coupe sprzedawanego na początku lat 70., stylizowanego na ówczesne amerykańskie muscle cars, wyposażonego w czterocylindrowe silniki rzędowe z napędem na tylną oś. W pierwszej generacji GTO, produkowanej w latach 1990-1993 Mitsubishi zastosowało wiele innowacyjnych technologii które miały polepszyć właściwości techniczne pojazdu, wśród nich znalazły się: napęd AWD, zmodyfikowany układ kierowniczy, system aktywnej aerodynamiki nadwozia w skład którego wchodziły samoregulujące się przednie i tylne spoilery, regulowany układ wydechowy i elektronicznie kontrolowany system zawieszenia (ECS). Druga generacja produkowana była w latach 1994-1996. Drugą generację modelu można łatwo rozpoznać poprzez nowy kształt przednich zderzaków oraz mniejszych, okrągłych lampach przeciwmgłowych. Możliwy był montaż kół o większych rozmiarach, zmodyfikowano boczne wloty powietrze oraz tylny zderzak. Zmieniono również wystrój wnętrza, samochód posiadał teraz na wyposażeniu podwójne poduszki powietrzne oraz ulepszony system klimatyzacji. Wszystkie silniki zmodyfikowano tak, że osiągają nieznacznie większy moment obrotowy. Wersja VR-4 otrzymała dodatkowo 6-biegową manualna skrzynię biegów Getrag. W latach 1995 - 96 w modelach 3000GT SL i VR-4 sprzedawanych na rynku amerykańskim dostępna była opcja zdejmowanego dachu. Samochody były modyfikowane przez firmę ASC z Kalifornii, dach mógł być zdejmowany lub zakładany za jednym przyciśnięciem guzika. Był to pierwszy tego rodzaju samochód sprzedawany na terenie Stanów Zjednoczonych od czasu Forda Skylinera z lat 1957-59, produkcję 3000GT w tej wersji zawieszono jednak po dwóch latach z powodu niskiego poziomu sprzedaży. W wersji VR-4 samochód posiadał sześciocylindrowy silnik DOHC 24v Twin-turbo o mocy 300 KM.
    Sportowy grand tourer produkowany przez japoński koncern Mitsubishi w latach 1990-2001. Na rynku japońskim sprzedawany pod nazwą GTO, lecz bardziej znana jest nazwa eksportowa - 3000GT. Samochód ten z niewielkimi zmianami w latach 1991-1996 sprzedawany był także na terenie Ameryki Północnej poprzez salony Chryslera pod nazwą Dodge Stealth. Nazwa GTO pochodzi od innego samochodu Mitsubishi, Galanta GTO, dwudrzwiowego hardtop coupe sprzedawanego na początku lat 70., stylizowanego na ówczesne amerykańskie muscle cars, wyposażonego w czterocylindrowe silniki rzędowe z napędem na tylną oś. W pierwszej generacji GTO, produkowanej w latach 1990-1993 Mitsubishi zastosowało wiele innowacyjnych technologii które miały polepszyć właściwości techniczne pojazdu, wśród nich znalazły się: napęd AWD, zmodyfikowany układ kierowniczy, system aktywnej aerodynamiki nadwozia w skład którego wchodziły samoregulujące się przednie i tylne spoilery, regulowany układ wydechowy i elektronicznie kontrolowany system zawieszenia (ECS). Druga generacja produkowana była w latach 1994-1996. Drugą generację modelu można łatwo rozpoznać poprzez nowy kształt przednich zderzaków oraz mniejszych, okrągłych lampach przeciwmgłowych. Możliwy był montaż kół o większych rozmiarach, zmodyfikowano boczne wloty powietrze oraz tylny zderzak. Zmieniono również wystrój wnętrza, samochód posiadał teraz na wyposażeniu podwójne poduszki powietrzne oraz ulepszony system klimatyzacji. Wszystkie silniki zmodyfikowano tak, że osiągają nieznacznie większy moment obrotowy. Wersja VR-4 otrzymała dodatkowo 6-biegową manualna skrzynię biegów Getrag. W latach 1995 - 96 w modelach 3000GT SL i VR-4 sprzedawanych na rynku amerykańskim dostępna była opcja zdejmowanego dachu. Samochody były modyfikowane przez firmę ASC z Kalifornii, dach mógł być zdejmowany lub zakładany za jednym przyciśnięciem guzika. Był to pierwszy tego rodzaju samochód sprzedawany na terenie Stanów Zjednoczonych od czasu Forda Skylinera z lat 1957-59, produkcję 3000GT w tej wersji zawieszono jednak po dwóch latach z powodu niskiego poziomu sprzedaży. W wersji VR-4 samochód posiadał sześciocylindrowy silnik DOHC 24v Twin-turbo o mocy 300 KM.
    9 kwietnia 2022, 22:00 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    7
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    7

    Honda S600

    Honda S600 – Mały dwuosobowy kabriolet oraz coupe produkowany seryjnie w latach 1964-1968 przez japoński koncern Honda. Produkcja S600 rozpoczęła się w marcu 1964 roku. Był to pierwszy samochód Hondy oferowany w dwóch wersjach, jako roadster, wykazującym duże podobieństwo do Hondy S500, oraz jako fastback coupe wprowadzonym w marcu 1965 roku. Honda S600 była pierwszym "masowo oferowanym" przez Hondę samochodem. Pierwsze wersje oferowane były tylko z kierownicami po prawej stronie. Dopiero w późniejszym czasie dostępne były wersje z kierownicą po lewej stronie, przez co zwiększył się eksport tego pojazdu. Model S600 w obydwu wariantach roadster i coupe dostępne były w wersji podstawowej oraz specjalnej o oznaczeniu SM600 zawierającej dodatkowe elementy wyposażenie, takie jak – specjalne kolory nadwozia, ekskluzywne oznaczenia, specjalną antenę w daszku przeciwsłonecznym pasażera, lepsze poduszki w siedzeniach, szyny pod siedzeniem pasażera w celu szybkiego usunięcia fotela, a także ogrzewanie, radio i głośniki, światła cofania oraz zapalniczkę. S600 napędzane jest czterocylindrowym silnikiem DOHC o pojemności 0,6 l o mocy 57 KM, pozwalającym na rozpędzenie samochodu do prędkości 145 km/h. Wersja kabriolet ważyła 715 kg, a model coupe tylko dodatkowe 15 kg więcej. Produkcja Hondy S600 była większym sukcesem, niż jej poprzednika - S500. Honda zbudowała 3912 roadsterów w 1964 roku oraz 7261 roadsterów i 1519 coupe w 1965 roku. Produkcja zakończyła się w 1966 roku, kiedy zaprezentowano model S800 ze sprzedanymi 111 roadsterami i 281 sztukami wersji coupe, dając całość na poziomie 11 284 sztuk w wersji kabriolet i 1800 w wersji coupe w ciągu trzech lat sprzedaży.
    Mały dwuosobowy kabriolet oraz coupe produkowany seryjnie w latach 1964-1968 przez japoński koncern Honda. Produkcja S600 rozpoczęła się w marcu 1964 roku. Był to pierwszy samochód Hondy oferowany w dwóch wersjach, jako roadster, wykazującym duże podobieństwo do Hondy S500, oraz jako fastback coupe wprowadzonym w marcu 1965 roku. Honda S600 była pierwszym "masowo oferowanym" przez Hondę samochodem. Pierwsze wersje oferowane były tylko z kierownicami po prawej stronie. Dopiero w późniejszym czasie dostępne były wersje z kierownicą po lewej stronie, przez co zwiększył się eksport tego pojazdu. Model S600 w obydwu wariantach roadster i coupe dostępne były w wersji podstawowej oraz specjalnej o oznaczeniu SM600 zawierającej dodatkowe elementy wyposażenie, takie jak – specjalne kolory nadwozia, ekskluzywne oznaczenia, specjalną antenę w daszku przeciwsłonecznym pasażera, lepsze poduszki w siedzeniach, szyny pod siedzeniem pasażera w celu szybkiego usunięcia fotela, a także ogrzewanie, radio i głośniki, światła cofania oraz zapalniczkę. S600 napędzane jest czterocylindrowym silnikiem DOHC o pojemności 0,6 l o mocy 57 KM, pozwalającym na rozpędzenie samochodu do prędkości 145 km/h. Wersja kabriolet ważyła 715 kg, a model coupe tylko dodatkowe 15 kg więcej. Produkcja Hondy S600 była większym sukcesem, niż jej poprzednika - S500. Honda zbudowała 3912 roadsterów w 1964 roku oraz 7261 roadsterów i 1519 coupe w 1965 roku. Produkcja zakończyła się w 1966 roku, kiedy zaprezentowano model S800 ze sprzedanymi 111 roadsterami i 281 sztukami wersji coupe, dając całość na poziomie 11 284 sztuk w wersji kabriolet i 1800 w wersji coupe w ciągu trzech lat sprzedaży.
    9 kwietnia 2022, 21:26 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    2
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    2

    Zobacz następne