Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 126 takich materiałów
    2008 Dodge Viper SRT-10 ACR – Samochód sportowy produkowany pod amerykańską marką Dodge w latach 1991–2017. Chrysler rozpoczął prace nad Viperem pod koniec 80. Nadwozie samochodu zaprojektował Tom Gale. Premiera Vipera odbyła się w 1991 roku. Czwarta generacja Vipera (ZB II) została zaprezentowana po raz pierwszy na North American International Auto Show w 2007 roku. SRT-10 ACR (American Club Racer) to torowa wersja czwartej generacji Vipera. Intencją było stworzenie szybkiego, zwinnego i lekkiego pojazdu, który będzie dopuszczony do ruchu drogowego. Przedni splitter z włókna węglowego, przednie kanapy i regulowane tylne skrzydło z włókna węglowego sprawiły, że samochód lepiej pokonywał zakręty i generował siłę docisku 454 kg przy prędkości 240 km/h. Zastosowanie włókna węglowego wraz z minimalistycznym wnętrzem spowodowały, że SRT-10 ACR jest o 36 kg lżejszy od standardowego SRT-10. Samochód napędzany jest przez 8,4-litrowe V10 o mocy 600 KM oraz momencie obrotowym 759 Nm co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 296 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 3,8 sekundy.
    Samochód sportowy produkowany pod amerykańską marką Dodge w latach 1991–2017. Chrysler rozpoczął prace nad Viperem pod koniec 80. Nadwozie samochodu zaprojektował Tom Gale. Premiera Vipera odbyła się w 1991 roku. Czwarta generacja Vipera (ZB II) została zaprezentowana po raz pierwszy na North American International Auto Show w 2007 roku. SRT-10 ACR (American Club Racer) to torowa wersja czwartej generacji Vipera. Intencją było stworzenie szybkiego, zwinnego i lekkiego pojazdu, który będzie dopuszczony do ruchu drogowego. Przedni splitter z włókna węglowego, przednie kanapy i regulowane tylne skrzydło z włókna węglowego sprawiły, że samochód lepiej pokonywał zakręty i generował siłę docisku 454 kg przy prędkości 240 km/h. Zastosowanie włókna węglowego wraz z minimalistycznym wnętrzem spowodowały, że SRT-10 ACR jest o 36 kg lżejszy od standardowego SRT-10. Samochód napędzany jest przez 8,4-litrowe V10 o mocy 600 KM oraz momencie obrotowym 759 Nm co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 296 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 3,8 sekundy.
    Maserati – MC12 został zbudowany z myślą o udziale włoskiej marki w serii FIA GT. Produkcja została uruchomiona w 2004, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600 000 €
Maserati opracowało model MC12 na podwoziuFerrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik oraz skrzynię biegów (zblokowany ze skrzynią biegów silnik, jest elementem nośnym). Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. Prędkość maksymalna jaką jest w stanie osiągnąć MC12 to 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie pędzić o 25 km/h szybciej. 
Maserati stworzyło MC12 aby zasygnalizować, że po 37 latach przerwy ponownie zamierza wziąć udział w wyścigach samochodowych. Aby otrzymać homologację pozwalającą na udział w serii FIA GT, włoski producent musiał wyprodukować co najmniej 25 egzemplarzy w wersji drogowej. Nowy model zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem nań kar.

    MC12 został zbudowany z myślą o udziale włoskiej marki w serii FIA GT. Produkcja została uruchomiona w 2004, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600 000

    Maserati opracowało model MC12 na podwoziuFerrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik oraz skrzynię biegów (zblokowany ze skrzynią biegów silnik, jest elementem nośnym). Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. Prędkość maksymalna jaką jest w stanie osiągnąć MC12 to 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie pędzić o 25 km/h szybciej. 

    Maserati stworzyło MC12 aby zasygnalizować, że po 37 latach przerwy ponownie zamierza wziąć udział w wyścigach samochodowych. Aby otrzymać homologację pozwalającą na udział w serii FIA GT, włoski producent musiał wyprodukować co najmniej 25 egzemplarzy w wersji drogowej. Nowy model zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem nań kar.

    Aston Martin Vantage – Samochód sportowy klasy średniej produkowany przez brytyjską markę Aston Martin od 2005 roku. Od 2018 roku produkowana jest druga generacja modelu. Studyjną zapowiedzią był przedstawiony w 2003 roku na Detroit Motor Show prototyp Aston Martin AMV8 Vantage. Model produkcyjny został zaprezentowany w marcu 2005 na Salon International de l'Auto w Genewie. V8 Vantage jest drugim samochodem wykorzystującym technologię spiekania ramy VH Platform. Drugą generację Astona Martina Vantage zaprezentowano po raz pierwszy jesienią 2017 roku. Druga generacja została utrzymana w zupełnie nowym języku stylistycznym marki i dzieli wiele wspólnych części z większym modelem DB11. Nadwozie zyskało bardziej awangardowe kształty, którą zdobią łuki i charakterystyczna "lotka" w tylnej części nadwozia. Atrapa chłodnicy została ulokowana niżej, logo producenta umieszczono nad nią, a reflektory zyskały bardziej strzelisty, wąski kształt. Do napędu modelu został użyty silnik V8 o pojemności 4 litrów, który wytwarza moc 510 KM i moment obrotowy 685 Nm. Silnik ten jest konstrukcji Mercedesa-AMG i współpracuje z 8-biegową automatyczną skrzynią biegów. Samochód osiąga prędkość maksymalną 313 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,6 sekundy.
    Samochód sportowy klasy średniej produkowany przez brytyjską markę Aston Martin od 2005 roku. Od 2018 roku produkowana jest druga generacja modelu. Studyjną zapowiedzią był przedstawiony w 2003 roku na Detroit Motor Show prototyp Aston Martin AMV8 Vantage. Model produkcyjny został zaprezentowany w marcu 2005 na Salon International de l'Auto w Genewie. V8 Vantage jest drugim samochodem wykorzystującym technologię spiekania ramy VH Platform. Drugą generację Astona Martina Vantage zaprezentowano po raz pierwszy jesienią 2017 roku. Druga generacja została utrzymana w zupełnie nowym języku stylistycznym marki i dzieli wiele wspólnych części z większym modelem DB11. Nadwozie zyskało bardziej awangardowe kształty, którą zdobią łuki i charakterystyczna "lotka" w tylnej części nadwozia. Atrapa chłodnicy została ulokowana niżej, logo producenta umieszczono nad nią, a reflektory zyskały bardziej strzelisty, wąski kształt. Do napędu modelu został użyty silnik V8 o pojemności 4 litrów, który wytwarza moc 510 KM i moment obrotowy 685 Nm. Silnik ten jest konstrukcji Mercedesa-AMG i współpracuje z 8-biegową automatyczną skrzynią biegów. Samochód osiąga prędkość maksymalną 313 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,6 sekundy.
    Mazda RX-8 – Samochód osobowy produkowany przez japońską markę Mazda w latach 2003-2012. Samochód został po raz pierwszy zaprezentowany na North American International Auto Show w 2001 roku jako następca Mazdy RX-7. W 2009 roku samochód przeszedł face lifting mylnie kojarzony z drugą generacja modelu. W aucie zmieniono m.in. przedni zderzak, przednie reflektory oraz tylne reflektory wykonane w technologii LED i kierownicę oraz zegary, a także system audio marki Bose. RX-8 podobnie jak RX-7 wyposażony był w silnik z tłokiem obrotowym, zwany potocznie silnikiem Wankla. Silnik jest umiejscowiony z przodu i przekazuje napęd na koła tylne. Jednostka o oznaczeniu 13B-MSP RENESIS trafiła jako serce Mazdy RX-8. Jest to silnik o pojemności 2 × 0,65 l o katalogowej pojemności  1,3 l. Zastosowany system MSP pozwalał na uzyskanie większej mocy z tego samego silnika. Standardowy Renesis z czterema portami generuje moc 192 KM, a jednostka o wysokiej mocy wykorzystywała sześć portów i przy tej samej pojemności produkowała moc 231 KM. Dla rynku amerykańskiego standardowy Renesis osiągał 197KM, a wersja "High Power" – 238 KM. Maksymalny moment obrotowy wynosi 210 Nm. RX-8 osiąga prędkość maksymalną 235 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 6,4 sekundy. W ciągu dziewięciu lat produkcji powstało 192,094 egzemplarzy RX-8.
    Samochód osobowy produkowany przez japońską markę Mazda w latach 2003-2012. Samochód został po raz pierwszy zaprezentowany na North American International Auto Show w 2001 roku jako następca Mazdy RX-7. W 2009 roku samochód przeszedł face lifting mylnie kojarzony z drugą generacja modelu. W aucie zmieniono m.in. przedni zderzak, przednie reflektory oraz tylne reflektory wykonane w technologii LED i kierownicę oraz zegary, a także system audio marki Bose. RX-8 podobnie jak RX-7 wyposażony był w silnik z tłokiem obrotowym, zwany potocznie silnikiem Wankla. Silnik jest umiejscowiony z przodu i przekazuje napęd na koła tylne. Jednostka o oznaczeniu 13B-MSP RENESIS trafiła jako serce Mazdy RX-8. Jest to silnik o pojemności 2 × 0,65 l o katalogowej pojemności 1,3 l. Zastosowany system MSP pozwalał na uzyskanie większej mocy z tego samego silnika. Standardowy Renesis z czterema portami generuje moc 192 KM, a jednostka o wysokiej mocy wykorzystywała sześć portów i przy tej samej pojemności produkowała moc 231 KM. Dla rynku amerykańskiego standardowy Renesis osiągał 197KM, a wersja "High Power" – 238 KM. Maksymalny moment obrotowy wynosi 210 Nm. RX-8 osiąga prędkość maksymalną 235 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 6,4 sekundy. W ciągu dziewięciu lat produkcji powstało 192,094 egzemplarzy RX-8.
    Maserati MC12 – Hipersamochód produkowany przez włoską markę Maserati w latach 2004-2005. MC12 został zbudowany z myślą o udziale Maserati w serii FIA GT. Produkcję rozpoczęto w 2004 roku, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600,000 euro. Maserati opracowało model MC12 na podwoziu Ferrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik V12 o pojemności 6 l i mocy 632 KM oraz skrzynię biegów. Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. MC12 jest w stanie osiągnąć prędkość maksymalną 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie osiągnąć 25 km/h szybciej. W serii FIA GT samochód zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem kar.
    Hipersamochód produkowany przez włoską markę Maserati w latach 2004-2005. MC12 został zbudowany z myślą o udziale Maserati w serii FIA GT. Produkcję rozpoczęto w 2004 roku, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600,000 euro. Maserati opracowało model MC12 na podwoziu Ferrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik V12 o pojemności 6 l i mocy 632 KM oraz skrzynię biegów. Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. MC12 jest w stanie osiągnąć prędkość maksymalną 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie osiągnąć 25 km/h szybciej. W serii FIA GT samochód zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem kar.
    Datsun 240Z – Samochód produkowany przez japońską markę Nissan w latach 1969-1978. Na rynku japońskim sprzedawany był jako Nissan Fairlady Z. Pierwszy model nowej serii Datsun 240Z został zaprezentowany w październiku 1969 roku w hotelu w Nowym Jorku jako następca modelu Sports. W pracy nad samochodem pracowali styliści pod kierownictwem Yoshihiko Matsuo oraz grupa inżynierów pod wodzą Tiichi Hary. Do napędu samochodu został użyty 2,4-litrowy silnik I-6 o mocy 151 KM i 198 Nm momentu obrotowego, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 201 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 9,5 sekund. W ciągu 4 lat produkcji Datsuna 240Z sprzedano w ilości 156,076 egzemplarzy. W 2004 roku Datsun 240Z został umieszczony na drugim miejscu na liście topowych samochodów sportowych lat 70. przez magazyn Sports Car International.
    Samochód produkowany przez japońską markę Nissan w latach 1969-1978. Na rynku japońskim sprzedawany był jako Nissan Fairlady Z. Pierwszy model nowej serii Datsun 240Z został zaprezentowany w październiku 1969 roku w hotelu w Nowym Jorku jako następca modelu Sports. W pracy nad samochodem pracowali styliści pod kierownictwem Yoshihiko Matsuo oraz grupa inżynierów pod wodzą Tiichi Hary. Do napędu samochodu został użyty 2,4-litrowy silnik I-6 o mocy 151 KM i 198 Nm momentu obrotowego, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 201 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 9,5 sekund. W ciągu 4 lat produkcji Datsuna 240Z sprzedano w ilości 156,076 egzemplarzy. W 2004 roku Datsun 240Z został umieszczony na drugim miejscu na liście topowych samochodów sportowych lat 70. przez magazyn Sports Car International.
    Mercedes-Benz 300 SL Gullwing – Pierwszą generację Mercedesa SL zaprezentowano po raz pierwszy w lutym 1954 roku podczas salonu motoryzacyjnego International Motor Sports Show w Nowym Jorku. Samochód otrzymał kod fabryczny W198 dla wersji coupe i W121 dla odmiany roadster. Samochód był lepiej znany pod nazwą 300 SL Gullwing. Pierwowzorem 300 SL był wprowadzony dwa lata wcześniej sportowy Mercedes 300 S, z którego przejęto nowoczesny silnik wyposażony we wtrysk paliwa oraz przestrzenną ramę o skomplikowanej konstrukcji, którą spawano z rurek o niewielkiej średnicy. Mimo nie najlepszej sytuacji finansowej, w 1954 roku Mercedes postanowił wprowadzić do produkcji seryjną wersję tego samochodu. 300 SL początkowo był uznawany za auto sportowe. Brał udział w wyścigach na torze w Le Mans, Norymberdze i Carrera Panamericana Mexico. Samochód wyposażony jest w podnoszone do góry drzwi oraz płaską karoserię z podkreślonymi wcięciami. Drzwi o niezwykłej w latach 50. konstrukcji, otwierające się do góry razem z fragmentami dachu, kształtem przypominające nieco skrzydło, zapewniły mu po angielsku potoczną nazwę Gullwing, która przylgnęła historycznie do tego modelu. Powodem zastosowania takiego rozwiązania nie były wcale względy natury estetycznej. Aby zapewnić odpowiednią sztywność nadwozia, samochód miał bardzo wysokie progi i zastosowanie klasycznie otwieranych drzwi przestało wchodzić w rachubę – konstruktorzy zdecydowali się zatem na drzwi otwierane do góry. Gullwing napędzany jest przez sześciocylindrowy silnik M186 o pojemności 3 l. Silnik generuje moc 220 KM i moment obrotowy 275 Nm dzięki czemu samochód przyspiesza do 100 km/h w 8,8 sekund i osiąga prędkość maksymalną 260 km/h. Wyprodukowano łącznie 3258 egzemplarzy.
    Pierwszą generację Mercedesa SL zaprezentowano po raz pierwszy w lutym 1954 roku podczas salonu motoryzacyjnego International Motor Sports Show w Nowym Jorku. Samochód otrzymał kod fabryczny W198 dla wersji coupe i W121 dla odmiany roadster. Samochód był lepiej znany pod nazwą 300 SL Gullwing. Pierwowzorem 300 SL był wprowadzony dwa lata wcześniej sportowy Mercedes 300 S, z którego przejęto nowoczesny silnik wyposażony we wtrysk paliwa oraz przestrzenną ramę o skomplikowanej konstrukcji, którą spawano z rurek o niewielkiej średnicy. Mimo nie najlepszej sytuacji finansowej, w 1954 roku Mercedes postanowił wprowadzić do produkcji seryjną wersję tego samochodu. 300 SL początkowo był uznawany za auto sportowe. Brał udział w wyścigach na torze w Le Mans, Norymberdze i Carrera Panamericana Mexico. Samochód wyposażony jest w podnoszone do góry drzwi oraz płaską karoserię z podkreślonymi wcięciami. Drzwi o niezwykłej w latach 50. konstrukcji, otwierające się do góry razem z fragmentami dachu, kształtem przypominające nieco skrzydło, zapewniły mu po angielsku potoczną nazwę Gullwing, która przylgnęła historycznie do tego modelu. Powodem zastosowania takiego rozwiązania nie były wcale względy natury estetycznej. Aby zapewnić odpowiednią sztywność nadwozia, samochód miał bardzo wysokie progi i zastosowanie klasycznie otwieranych drzwi przestało wchodzić w rachubę – konstruktorzy zdecydowali się zatem na drzwi otwierane do góry. Gullwing napędzany jest przez sześciocylindrowy silnik M186 o pojemności 3 l. Silnik generuje moc 220 KM i moment obrotowy 275 Nm dzięki czemu samochód przyspiesza do 100 km/h w 8,8 sekund i osiąga prędkość maksymalną 260 km/h. Wyprodukowano łącznie 3258 egzemplarzy.
    Renault Sport Spider – Roadster produkowany przez francuską markę Renault w latach 1995–1999. Pojazd był przeznaczony do pełnienia dwóch funkcji – samochodu drogowego, a także wyścigowego. Koncepcja Renault Spidera została sformułowana we wczesnych latach 90.: Renault chciał wyprodukować samochód, który wypromowałby go jako markę sportową. Nadwozie Spidera zostało złożone z aluminium. Pierwsze prototypy Spidera zostały stworzone w 1994, a wersja koncepcyjna zaprezentowana została na Salon International de l'Auto w 1995. Miała ona kilka różnic w stosunku do wersji ostatecznej, m.in. drzwi "skrzydło mewy". Spider był pierwszym w historii samochodem drogowym oznaczonym jako Renault Sport, a nazwa marki była następnie używana dla wszystkich samochodów Renault o wysokich osiągach, które są opracowywane przez oddział Renault Sport. Samochód napędzany był czterocylindrowym silnikiem o pojemności 2 l, który generuje moc 146 KM. Samochód przyspiesza do 100 km/h w 6,5 sekundy i osiąga prędkość maksymalną 215 km/h. Do 1999 roku wyprodukowano około 1800 egzemplarzy.
    Roadster produkowany przez francuską markę Renault w latach 1995–1999. Pojazd był przeznaczony do pełnienia dwóch funkcji – samochodu drogowego, a także wyścigowego. Koncepcja Renault Spidera została sformułowana we wczesnych latach 90.: Renault chciał wyprodukować samochód, który wypromowałby go jako markę sportową. Nadwozie Spidera zostało złożone z aluminium. Pierwsze prototypy Spidera zostały stworzone w 1994, a wersja koncepcyjna zaprezentowana została na Salon International de l'Auto w 1995. Miała ona kilka różnic w stosunku do wersji ostatecznej, m.in. drzwi "skrzydło mewy". Spider był pierwszym w historii samochodem drogowym oznaczonym jako Renault Sport, a nazwa marki była następnie używana dla wszystkich samochodów Renault o wysokich osiągach, które są opracowywane przez oddział Renault Sport. Samochód napędzany był czterocylindrowym silnikiem o pojemności 2 l, który generuje moc 146 KM. Samochód przyspiesza do 100 km/h w 6,5 sekundy i osiąga prędkość maksymalną 215 km/h. Do 1999 roku wyprodukowano około 1800 egzemplarzy.
    29 czerwca 2022, 22:03 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj