Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 73 takie materiały
    Porsche 356 Speedster – Sportowy samochód produkowany przez niemiecką markę Porsche w latach 1948-1965. Jest to pierwszy samochód wyprodukowany przez Porsche. Nazwa 356 pochodzi od numeru projektu tego samochodu - był to 356 projekt Ferdynanda Porsche. Model 356 jest to pierwszy samochód marki Porsche. Jednakże przed wojną biuro konstrukcyjne Porsche stworzyło projekt Porsche 114. Ze względów finansowych firmy do budowy pierwszej 356 użyto wiele części od Volkswagena. Jednakże Porsche szybko przeprojektowało i uszlachetniło auto z naciskiem na osiągi, więc pod koniec lat 50. tylko kilka części było wspólne dla samochodów obydwu marek. Kabriolety oferowane były od rozpoczęcia produkcji 356, a we wczesnych latach 50, z czasem ich produkcja przekroczyła 50% ogółu. Najlepiej znaną wersją bez dachu była 356 "Speedster", zaprezentowana pod koniec 1954 po tym jak Max Hoffman, jedyny importer Porsche w USA, doradził firmie, że tańsza wersja z otwartym dachem mogłaby się dobrze sprzedawać w Ameryce. Z jego nisko pochyloną szybą przednią oraz kubełkowymi siedzeniami, Speedster okazał się wielkim hitem, szczególnie w Południowej Kalifornii. Produkcja modelu Speedster doszła do 1171 samochodów w 1957 a następnie zaczęła spadać, pod koniec roku 1958 Speedster został zastąpiony modelem Convertible D. Do napędu Speedstera użyto czterocylindrowego silnika o pojemności 1,6 l o mocy 60 KM i momencie obrotowym 110 Nm.
    Sportowy samochód produkowany przez niemiecką markę Porsche w latach 1948-1965. Jest to pierwszy samochód wyprodukowany przez Porsche. Nazwa 356 pochodzi od numeru projektu tego samochodu - był to 356 projekt Ferdynanda Porsche. Model 356 jest to pierwszy samochód marki Porsche. Jednakże przed wojną biuro konstrukcyjne Porsche stworzyło projekt Porsche 114. Ze względów finansowych firmy do budowy pierwszej 356 użyto wiele części od Volkswagena. Jednakże Porsche szybko przeprojektowało i uszlachetniło auto z naciskiem na osiągi, więc pod koniec lat 50. tylko kilka części było wspólne dla samochodów obydwu marek. Kabriolety oferowane były od rozpoczęcia produkcji 356, a we wczesnych latach 50, z czasem ich produkcja przekroczyła 50% ogółu. Najlepiej znaną wersją bez dachu była 356 "Speedster", zaprezentowana pod koniec 1954 po tym jak Max Hoffman, jedyny importer Porsche w USA, doradził firmie, że tańsza wersja z otwartym dachem mogłaby się dobrze sprzedawać w Ameryce. Z jego nisko pochyloną szybą przednią oraz kubełkowymi siedzeniami, Speedster okazał się wielkim hitem, szczególnie w Południowej Kalifornii. Produkcja modelu Speedster doszła do 1171 samochodów w 1957 a następnie zaczęła spadać, pod koniec roku 1958 Speedster został zastąpiony modelem Convertible D. Do napędu Speedstera użyto czterocylindrowego silnika o pojemności 1,6 l o mocy 60 KM i momencie obrotowym 110 Nm.
    McLaren MP4-12C Spider – Supersamochód klasy średniej produkowany pod brytyjską marką McLaren w latach 2011–2012 oraz jako McLaren 12C w latach 2012–2014. Został zaprezentowany po raz pierwszy we wrześniu 2009 roku, inaugurując powrót na rynek przedsiębiorstwa McLaren po zawieszeniu trwającym od zakończenia produkcji modelu F1 w 1998 roku. MP4-12C miał napęd na tylną oś i centralnie umiejscowiony silnik V8 z podwójnym doładowaniem o pojemności 3,8 l, który wytwarza moc 600 KM i moment obrotowy 600 Nm. Silnik skonstruowała sama firma McLaren, ponieważ żaden z istniejących silników innych producentów nie spełniał obecnych wymogów żądanych przez konstruktorów. W połowie 2012 roku oferta nadwoziowa MP4-12C została poszerzona - oprócz 2-drzwiowego coupe do sprzedaży trafił także model Spider ze składanym, miękkim dachem. W tym samym czasie zdecydowano się zmienić nazwę, skracając ją po prostu do McLaren 12C. W lutym 2014 roku zaprezentowano następcę, którym był McLaren 650S. Dwa miesiące później w kwietniu zakończono produkcję MP4-12C.
    Supersamochód klasy średniej produkowany pod brytyjską marką McLaren w latach 2011–2012 oraz jako McLaren 12C w latach 2012–2014. Został zaprezentowany po raz pierwszy we wrześniu 2009 roku, inaugurując powrót na rynek przedsiębiorstwa McLaren po zawieszeniu trwającym od zakończenia produkcji modelu F1 w 1998 roku. MP4-12C miał napęd na tylną oś i centralnie umiejscowiony silnik V8 z podwójnym doładowaniem o pojemności 3,8 l, który wytwarza moc 600 KM i moment obrotowy 600 Nm. Silnik skonstruowała sama firma McLaren, ponieważ żaden z istniejących silników innych producentów nie spełniał obecnych wymogów żądanych przez konstruktorów. W połowie 2012 roku oferta nadwoziowa MP4-12C została poszerzona - oprócz 2-drzwiowego coupe do sprzedaży trafił także model Spider ze składanym, miękkim dachem. W tym samym czasie zdecydowano się zmienić nazwę, skracając ją po prostu do McLaren 12C. W lutym 2014 roku zaprezentowano następcę, którym był McLaren 650S. Dwa miesiące później w kwietniu zakończono produkcję MP4-12C.
    29 kwietnia 2022, 23:49 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Lamborghini Miura Roadster – Samochód sportowy klasy średniej produkowany przez włoską markę Lamborghini, w latach 1966–1973. Po raz pierwszy zaprezentowany podczas Geneva Motor Show w marcu 1966. Wersja Roadster została zaprezentowana  podczas Brussels Motor Show w 1968 roku. W przeciwieństwie do modelu 350 GTS, Miura Roadster nie była tylko samochodem bazowym z odciętym dachem. Przeprojektowano tył, zastosowano nowe lampy, wydech. W założeniach Miura Roadster miała osiągać 280 km/h i przy okazji nie urwać głowy kierowcy. Zmieniono kąt nachylenia przedniej szyby oraz zmniejszono jej wysokość o 3 cm. Wewnątrz przeniesiono przyciski z podsufitki na deskę rozdzielczą. Silnik i układ jezdny zapożyczono z Miury P400. Samochód wzbudził spore zainteresowanie wśród potencjalnych klientów. Jednak firma Lamborghini nie podjęła się rozpoczęcia produkcji seryjnej. Jedyny egzemplarz Miury Roadster został sprzedany korporacji ILZRO zajmującej się produkcją stopów metali dla przemysłu motoryzacyjnego. Firma wykorzystała auto w celach reklamowych. Auto zmodernizowano. Większość standardowych elementów zastąpiono odpowiednikami z cynku. Samochód pomalowano na ciemnozielony kolor, co w połączeniu z czarnym podkładem dało ciekawy efekt. Wnętrze obszyto skórą w kolorze wielbłąda. Nadzorował to wszystko John Foster - jeden z projektantów Forda. Pojazd otrzymał nazwę ZN-75, jest to nazwa katalogowa stopu cynku. Miura ZN-75 reklamowała firmę ILZRO do 1981 roku, kiedy to przekazano ją bostońskiemu Muzeum Transportu, jednak nie pozostała tam na zawsze. Po odrestaurowaniu wielokrotnie zmieniała właścicieli. Obecnie jest w rękach francuskiego kolekcjonera z Nowego Jorku.
    Samochód sportowy klasy średniej produkowany przez włoską markę Lamborghini, w latach 1966–1973. Po raz pierwszy zaprezentowany podczas Geneva Motor Show w marcu 1966. Wersja Roadster została zaprezentowana podczas Brussels Motor Show w 1968 roku. W przeciwieństwie do modelu 350 GTS, Miura Roadster nie była tylko samochodem bazowym z odciętym dachem. Przeprojektowano tył, zastosowano nowe lampy, wydech. W założeniach Miura Roadster miała osiągać 280 km/h i przy okazji nie urwać głowy kierowcy. Zmieniono kąt nachylenia przedniej szyby oraz zmniejszono jej wysokość o 3 cm. Wewnątrz przeniesiono przyciski z podsufitki na deskę rozdzielczą. Silnik i układ jezdny zapożyczono z Miury P400. Samochód wzbudził spore zainteresowanie wśród potencjalnych klientów. Jednak firma Lamborghini nie podjęła się rozpoczęcia produkcji seryjnej. Jedyny egzemplarz Miury Roadster został sprzedany korporacji ILZRO zajmującej się produkcją stopów metali dla przemysłu motoryzacyjnego. Firma wykorzystała auto w celach reklamowych. Auto zmodernizowano. Większość standardowych elementów zastąpiono odpowiednikami z cynku. Samochód pomalowano na ciemnozielony kolor, co w połączeniu z czarnym podkładem dało ciekawy efekt. Wnętrze obszyto skórą w kolorze wielbłąda. Nadzorował to wszystko John Foster - jeden z projektantów Forda. Pojazd otrzymał nazwę ZN-75, jest to nazwa katalogowa stopu cynku. Miura ZN-75 reklamowała firmę ILZRO do 1981 roku, kiedy to przekazano ją bostońskiemu Muzeum Transportu, jednak nie pozostała tam na zawsze. Po odrestaurowaniu wielokrotnie zmieniała właścicieli. Obecnie jest w rękach francuskiego kolekcjonera z Nowego Jorku.
    Mercedes-Benz SLK 55 AMG – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez niemiecką markę Mercedes-Benz w latach 1996-2015 oraz pod nazwą SLC w latach 2015-2019. Trzecia i ostatnia generacja SLK została zaprezentowana po raz pierwszy w styczniu 2011 roku. Samochód otrzymał kod fabryczny R172. Na tle poprzednich wcieleń, samochód ponownie stał się większy i znów podążył innym kierunkiem stylistycznym. Styliści marki nadali SLK bardziej kanciaste proporcje, nawiązując zarazem do estetyki takich modeli, jak Klasa B czy CLS. Konstruktorom Mercedesa udało się też osiągnąć niższy współczynnik oporu powietrza, który wynosił 0,30, a także uczynić niewielkie nadwozie jeszcze sztywniejszym. Karoseria i budujące ją elementy zostały ukształtowane tak, by pojazd generował mniejszy hałas w kabinie podczas jazdy z otwartym dachem. SLK 55 AMG wyposażony jest w 5,5-litrowy silnik V8 o mocy 421 KM. Samochód osiąga prędkość maksymalną 250 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 4,6 s. Moc przenoszona jest na tylną oś poprzez 7-biegową automatyczną skrzynię biegów. W marcu 2019 roku Mercedes ogłosił, że po 23 latach produkcji swojego kompaktowego roadstera, 8 latach jego trzeciej generacji i 3 latach funkcjonowania pod nazwą SLC, zakończy się produkcja tego modelu bez przewidzianego następcy. Aby zaakcentować to wydarzenie, na Geneva Motor Show 2019 przedstawiono limitowaną edycję SLC Final Edition.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez niemiecką markę Mercedes-Benz w latach 1996-2015 oraz pod nazwą SLC w latach 2015-2019. Trzecia i ostatnia generacja SLK została zaprezentowana po raz pierwszy w styczniu 2011 roku. Samochód otrzymał kod fabryczny R172. Na tle poprzednich wcieleń, samochód ponownie stał się większy i znów podążył innym kierunkiem stylistycznym. Styliści marki nadali SLK bardziej kanciaste proporcje, nawiązując zarazem do estetyki takich modeli, jak Klasa B czy CLS. Konstruktorom Mercedesa udało się też osiągnąć niższy współczynnik oporu powietrza, który wynosił 0,30, a także uczynić niewielkie nadwozie jeszcze sztywniejszym. Karoseria i budujące ją elementy zostały ukształtowane tak, by pojazd generował mniejszy hałas w kabinie podczas jazdy z otwartym dachem. SLK 55 AMG wyposażony jest w 5,5-litrowy silnik V8 o mocy 421 KM. Samochód osiąga prędkość maksymalną 250 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 4,6 s. Moc przenoszona jest na tylną oś poprzez 7-biegową automatyczną skrzynię biegów. W marcu 2019 roku Mercedes ogłosił, że po 23 latach produkcji swojego kompaktowego roadstera, 8 latach jego trzeciej generacji i 3 latach funkcjonowania pod nazwą SLC, zakończy się produkcja tego modelu bez przewidzianego następcy. Aby zaakcentować to wydarzenie, na Geneva Motor Show 2019 przedstawiono limitowaną edycję SLC Final Edition.
    Pininfarina Battista – Elektryczny hipersamochód produkowany przez niemieckie przedsiębiorstwo Automobili Pininfarina od 2020 roku. Podczas salonu samochodowego Geneva Motor Show w marcu 2019 roku nowo powstałe przed rokiem przedsiębiorstwo Automobili Pininfarina przedstawiło swój pierwszy pojazd w postaci supersamochodu o w pełni elektrycznym napędzie. Nazwany Pininfarina Battista, jest przez to hołdem dla założyciela studia projektowego Pininfarina, żyjącego w latach 1893–1966 Battisy Pininfariny. Zespół stylistów Pininfariny, któremu dowodził Luca Borgogno, odpowiedzialny był również za projekt nadwozia pojazdu, wyróżniając się smukłą sylwetką łączącą kontrastowe barwy nadwozia z malowanym na czarno dachem oraz licznymi przetłoczeniami płynnie połączonymi z wlotami powietrza. Pas przedni przyozdobiła charakterystyczna, świetlista listwa z diod LED. Kabina pasażerska Battisty zyskała luksusowy i zarazem cyfrowy charakter, wyróżniając się dwoma ekranami dotykowymi okalającymi kierowcę, a także kołem kierownicym w formie zaokrąglonego, wyprofilowanego sześciokąta. W momencie debiutu samochód został określony najszybszym produkcyjnym samochodem w historii włoskiej motoryzacji oraz najszybszym samochodem elektrycznym na rynku. Podczas prac nad pojazdem zaangażowano inżynierów z bogatym doświadczeniem w pracach nad supersamochodami, działającymi wcześniej dla m.in. Bugatti, McLarena czy Porsche. Pod kątem technicznym samochód zapożyczył podzespoły od chorwackiej firmy Rimac. W ten sposób, układ napędowy Battisty tworzą cztery silniki elektryczne umieszczone przy każdym z kół, które rozwijają łączną moc 1900 KM i maksymalny moment obrotowy 2300 Nm. Dzięki temu Battista osiąga prędkość maksymalną 350 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w mniej niż 2 sekundy.
    Elektryczny hipersamochód produkowany przez niemieckie przedsiębiorstwo Automobili Pininfarina od 2020 roku. Podczas salonu samochodowego Geneva Motor Show w marcu 2019 roku nowo powstałe przed rokiem przedsiębiorstwo Automobili Pininfarina przedstawiło swój pierwszy pojazd w postaci supersamochodu o w pełni elektrycznym napędzie. Nazwany Pininfarina Battista, jest przez to hołdem dla założyciela studia projektowego Pininfarina, żyjącego w latach 1893–1966 Battisy Pininfariny. Zespół stylistów Pininfariny, któremu dowodził Luca Borgogno, odpowiedzialny był również za projekt nadwozia pojazdu, wyróżniając się smukłą sylwetką łączącą kontrastowe barwy nadwozia z malowanym na czarno dachem oraz licznymi przetłoczeniami płynnie połączonymi z wlotami powietrza. Pas przedni przyozdobiła charakterystyczna, świetlista listwa z diod LED. Kabina pasażerska Battisty zyskała luksusowy i zarazem cyfrowy charakter, wyróżniając się dwoma ekranami dotykowymi okalającymi kierowcę, a także kołem kierownicym w formie zaokrąglonego, wyprofilowanego sześciokąta. W momencie debiutu samochód został określony najszybszym produkcyjnym samochodem w historii włoskiej motoryzacji oraz najszybszym samochodem elektrycznym na rynku. Podczas prac nad pojazdem zaangażowano inżynierów z bogatym doświadczeniem w pracach nad supersamochodami, działającymi wcześniej dla m.in. Bugatti, McLarena czy Porsche. Pod kątem technicznym samochód zapożyczył podzespoły od chorwackiej firmy Rimac. W ten sposób, układ napędowy Battisty tworzą cztery silniki elektryczne umieszczone przy każdym z kół, które rozwijają łączną moc 1900 KM i maksymalny moment obrotowy 2300 Nm. Dzięki temu Battista osiąga prędkość maksymalną 350 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w mniej niż 2 sekundy.
    Honda CRX Del Sol – Mały samochód sportowy marki Honda trzeciej i ostatniej generacji Hondy CRX zbudowany na bazie piątej generacji Civic. Auto w przeciwieństwie do poprzedników wyposażono w dwoje drzwi i nadwozie z otwieranym dachem typu targa. CRX Del Sol w sprzedaży pojawił się w roku 1992, produkcję zakończono w roku 1997. Na rynku amerykańskim del Sol pojawił się w roku 1993 jako Civic del Sol, od roku 1995 sprzedawany był jako Honda del Sol. W Europie samochód sprzedawany był jako Honda CRX Del Sol, od roku 1995 oferowany był po prostu jako Honda CRX. W Europie dostępny był jedynie z silnikiem o pojemności 1,6 l. W Japonii przez cały okres produkcji oraz między 1993 a 1996 rokiem w Stanach Zjednoczonych dostępna była także wersja z silnikiem o pojemności 1,5 l. Standardowo montowane były silniki tzw. D-serii, osiągające moc około 124-128 KM - w wersjach oznaczonych w Europie jako ESi. Dostępna była także wersja Vti, z silnikiem B16A2 lub B16A3 na rynku USA o mocy około 160 KM. Na rynek japoński montowany był także silnik B16A rozwijający moc około 167 KM. Do roku 1996 w USA i Japonii dostępna była wersja oznaczona jako S (USA) lub VXi/VGi (Japonia) wyposażona w silnik rozwijający moc około 102 KM (USA) lub w silnik D15B (JDM) – około 130 KM. Silnik w wersji Esi pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 208 km/h, w wersji VTI około 222 km/h. Wersja Esi przyspiesza do 100 km/h w około 9,2 sekundy, VTI w około 8,2 sekundy.
    Mały samochód sportowy marki Honda trzeciej i ostatniej generacji Hondy CRX zbudowany na bazie piątej generacji Civic. Auto w przeciwieństwie do poprzedników wyposażono w dwoje drzwi i nadwozie z otwieranym dachem typu targa. CRX Del Sol w sprzedaży pojawił się w roku 1992, produkcję zakończono w roku 1997. Na rynku amerykańskim del Sol pojawił się w roku 1993 jako Civic del Sol, od roku 1995 sprzedawany był jako Honda del Sol. W Europie samochód sprzedawany był jako Honda CRX Del Sol, od roku 1995 oferowany był po prostu jako Honda CRX. W Europie dostępny był jedynie z silnikiem o pojemności 1,6 l. W Japonii przez cały okres produkcji oraz między 1993 a 1996 rokiem w Stanach Zjednoczonych dostępna była także wersja z silnikiem o pojemności 1,5 l. Standardowo montowane były silniki tzw. D-serii, osiągające moc około 124-128 KM - w wersjach oznaczonych w Europie jako ESi. Dostępna była także wersja Vti, z silnikiem B16A2 lub B16A3 na rynku USA o mocy około 160 KM. Na rynek japoński montowany był także silnik B16A rozwijający moc około 167 KM. Do roku 1996 w USA i Japonii dostępna była wersja oznaczona jako S (USA) lub VXi/VGi (Japonia) wyposażona w silnik rozwijający moc około 102 KM (USA) lub w silnik D15B (JDM) – około 130 KM. Silnik w wersji Esi pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 208 km/h, w wersji VTI około 222 km/h. Wersja Esi przyspiesza do 100 km/h w około 9,2 sekundy, VTI w około 8,2 sekundy.
    15 kwietnia 2022, 19:57 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Lexus LC – Japoński samochód klasy grand tourer, zaprezentowany podczas salonu motoryzacyjnego w Detroit w styczniu 2016 r. przez należącą do koncernu Toyota Motor Corporation firmę Lexus produkującą auta klasy premium. Model ten jest seryjną realizacją samochodu koncepcyjnego Lexus LF-LC, przedstawionego w Detroit w roku 2012 i uhonorowanego nagrodą EyesOn Design.
Model LC produkowany jest w gruntownie zmodernizowanej fabryce Motomachi, w której w latach 2010-2012 produkowano supersamochody Lexus LFA.
Lexus LC był pierwszym samochodem luksusowym wyposażonym w automatyczną skrzynię biegów o 10 przełożeniach.
Pierwszy egzemplarz Lexusa LC 500 Convertible został sprzedany na aukcji charytatywnej za kwotę dwóch milionów dolarów.

Na targach North American International Auto Show 2019 w Detroit Lexus zaprezentował model LC Convertible Concept. Koncepcyjne auto z otwieranym, miękkim dachem zyskało takie same wymiary oraz wygląd i było zapowiedzią samochodu drogowego w wersji kabriolet. W lipcu tego samego roku na Goodwood Festival of Speed Lexus potwierdził wprowadzenie samochodu do produkcji, a oficjalna premiera samochodu odbyła się na Los Angeles Auto Show w listopadzie 2019 roku.

Kabriolet jest dostępny z 5-litrowym silnikiem V8 znanym z modelu LC 500. Auto wyposażono w miękki dach, który otwiera się i składa w 15 sekund. Z mechanizmu elektrycznego składania można korzystać do prędkości 50 km/h. W konstrukcji samochodu zastosowano dodatkowe wzmocnienia, a otwarte nadwozie sprawia, że auto ma niżej położony środek ciężkości niż wariant coupé. Pierwsze egzemplarze kabrioletu trafiły do klientów w 2020 roku.

Wersję o napędzie konwencjonalnym – Lexus LC 500 – wyposażono w znany ze sportowych modeli Lexus RC F i Lexus GS F wolnossący, benzynowy silnik V8 2UR-GSE o pojemności skokowej 5 l, mocy 467 KM i maksymalnym momencie obrotowym 528 Nm, zapewniający przyspieszenie od 0 do 100 km/h w czasie krótszym od 4,5 sekundy. Napęd przenoszony jest na tylne koła za pośrednictwem 10-biegowej przekładni automatycznej.

Wersję z napędem hybrydowym – Lexus LC 500h – zaprezentowano podczas Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Genewie w marcu 2016 r. Samochód wyposażony jest w jednostkę napędową Multi Stage Hybrid System o łącznej mocy 264 kW (359 KM), która oprócz 3,5-litrowego silnika benzynowego V6 o mocy 220 kW oraz przekładni obiegowej, która pełni rolę rozdzielacza mocy i bezstopniowej automatycznej skrzyni biegów e-CVT, zawiera dodatkową automatyczną skrzynię biegów o czterech przełożeniach. W trybie manualnego wyboru przełożeń system oferuje kierowcy 10 biegów, co zapewnia lepsze panowanie nad dynamiką pojazdu.
    Japoński samochód klasy grand tourer, zaprezentowany podczas salonu motoryzacyjnego w Detroit w styczniu 2016 r. przez należącą do koncernu Toyota Motor Corporation firmę Lexus produkującą auta klasy premium. Model ten jest seryjną realizacją samochodu koncepcyjnego Lexus LF-LC, przedstawionego w Detroit w roku 2012 i uhonorowanego nagrodą EyesOn Design.
    Model LC produkowany jest w gruntownie zmodernizowanej fabryce Motomachi, w której w latach 2010-2012 produkowano supersamochody Lexus LFA.
    Lexus LC był pierwszym samochodem luksusowym wyposażonym w automatyczną skrzynię biegów o 10 przełożeniach.
    Pierwszy egzemplarz Lexusa LC 500 Convertible został sprzedany na aukcji charytatywnej za kwotę dwóch milionów dolarów.

    Na targach North American International Auto Show 2019 w Detroit Lexus zaprezentował model LC Convertible Concept. Koncepcyjne auto z otwieranym, miękkim dachem zyskało takie same wymiary oraz wygląd i było zapowiedzią samochodu drogowego w wersji kabriolet. W lipcu tego samego roku na Goodwood Festival of Speed Lexus potwierdził wprowadzenie samochodu do produkcji, a oficjalna premiera samochodu odbyła się na Los Angeles Auto Show w listopadzie 2019 roku.

    Kabriolet jest dostępny z 5-litrowym silnikiem V8 znanym z modelu LC 500. Auto wyposażono w miękki dach, który otwiera się i składa w 15 sekund. Z mechanizmu elektrycznego składania można korzystać do prędkości 50 km/h. W konstrukcji samochodu zastosowano dodatkowe wzmocnienia, a otwarte nadwozie sprawia, że auto ma niżej położony środek ciężkości niż wariant coupé. Pierwsze egzemplarze kabrioletu trafiły do klientów w 2020 roku.

    Wersję o napędzie konwencjonalnym – Lexus LC 500 – wyposażono w znany ze sportowych modeli Lexus RC F i Lexus GS F wolnossący, benzynowy silnik V8 2UR-GSE o pojemności skokowej 5 l, mocy 467 KM i maksymalnym momencie obrotowym 528 Nm, zapewniający przyspieszenie od 0 do 100 km/h w czasie krótszym od 4,5 sekundy. Napęd przenoszony jest na tylne koła za pośrednictwem 10-biegowej przekładni automatycznej.

    Wersję z napędem hybrydowym – Lexus LC 500h – zaprezentowano podczas Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Genewie w marcu 2016 r. Samochód wyposażony jest w jednostkę napędową Multi Stage Hybrid System o łącznej mocy 264 kW (359 KM), która oprócz 3,5-litrowego silnika benzynowego V6 o mocy 220 kW oraz przekładni obiegowej, która pełni rolę rozdzielacza mocy i bezstopniowej automatycznej skrzyni biegów e-CVT, zawiera dodatkową automatyczną skrzynię biegów o czterech przełożeniach. W trybie manualnego wyboru przełożeń system oferuje kierowcy 10 biegów, co zapewnia lepsze panowanie nad dynamiką pojazdu.
    9 czerwca 2021, 9:40 przez Marekzeszczecina (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Huracan – Lamborghini Huracan z targów w Poznaniu. Świetnie wygląda. Zarówno w wersji z dachem, jak i bez
    Lamborghini Huracan z targów w Poznaniu. Świetnie wygląda. Zarówno w wersji z dachem, jak i bez
    8 kwietnia 2018, 18:33 przez juno (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    Poznań Motor Show, stoisko AMiS