Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 5 takich materiałów
    Renault 19 - Historia – Renault 19 (znany rónież jako R-19) jest samochodem produkowanym przez Renault w latach 1988 - 1995 dla rynków europejskiego i południowoamerykańskiego. R-19 był ostatnim modelem Renault, którego nazwa była numerem. Samochód ten jest bardzo wygodny, wyposażony w silniki benzynowe lub diesel o różnych pojemnościach skokowych. Produkowany był w wersjach trzy, cztero i pięciodrzwiowych. Był samochodem, który wyprzedzał swoją epokę, miał bardzo aerodynamiczną linię nadwozia, jak żaden inny pojazd w średniej klasie samochodów.

Projekt i przygotowania

Renault 19 był rezultatem programu rozwojowego nazwanego X53, którego zadaniem było stworzenie nowego samochodu skierowanego dla średniej klasy europejskiej "M1". Projekt rozpoczęto w październiku 1984 roku i już w lipcu 1985 zakończono projektowanie karoserii. Pięć miesięcy później zakończono projekt deski rozdzielczej. Do kwietnia 1986 pracowano nad projektem wnętrza i kiedy R-19 wszedł do produkcji w maju 1988 odbył więcej niż 7,5 milionów kilometrów testów sprawdzających technologię, wytrzymałość i niezawodność pojazdu. Projekt Renault 19 był dziełem ekipy Renault Design we współpracy z Giorgio Giugiaro, znanego włoskiego projektanta. Zamierzeniem było zaprojektowanie samochodu tak aerodynamicznego, jak to tylko możliwe w klasie samochodów kompaktowych. Rezultaty badań w tunelu aerodynamicznym udowodniły, że pojazd osiągnął opór aerodynamiczny 0,31 Cx. Aby dać przykład jak bardzo R-19 wyprzedził swoją epokę można powiedzieć, że BMW Seria 1 z roku 2004 posiada takie same parametry aerodynamiczne, pomimo że opracowano go dwadzieścia sześć lat później.

Produkcja

Renault 19 był produkowany w fabrykach Renault Douai i Maubeuge (Francja), Valladolid (Hiszpania) i Setubal (Portugalia). Produkowano go również w Ciudad de Cordoba (Argentyna).

Zmiana wersji

Już w 1992 roku wszedł na rynek Renault 19 Faza II. Zmiany dotyczyły dostosowania pojazdu do nowych wymagań, zmieniono odrobinę nadwozie. Różnice w nadwoziu dotyczyły bardziej zaokrąglonych błotników, maski, pasa przedniego, tylniego i poprawionej deski rozdzielczej. Niestety wersja 16V po tych zmianach straciła nieco wizualnej "agresywnosci".


Wielkie przeobrażenie

W roku 1995 zaprezentowano Renault Megane, jako następcę R-19, który do dzisiaj osiąga sukcesy sprzedaży jako samochód z nowymi pomysłami i nowoczesnymi rozwiązaniami.

Modele

Faza I
TR (1.2 cc, 55 KM)
TR (1.4 cc, 60 KM)
TS (1.4 cc, 80 KM)
TD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
GTR (1.4 cc, 60 KM)
GTS (1.4 cc, 80 KM)
GTX (1.7 cc, 93 KM)
GTD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
TSE (1.4 cc, 80 KM)
TXE (1.7 cc, 92 KM)
TXI (1.7 cc, 105 KM)
TDE (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
TDX (Diesel, 1.9, 93 KM)
16V (1.8 cc, 136 KM)

Faza II
RL 1.2 (1.2 cc, 60 KM)
RL 1.4 (1.4 cc, 60 KM)
RL 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
RL 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
RN 1.4 (1.4 cc, 30 KM)
RN 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
RN 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
RN 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
RN 1.7 (1.7 cc, 75KM)
RN 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
RT 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
RT 1.8s (1.8 cc, 95 KM)
RT 1.8i (1.8 cc, 107 KM)
RT 1.7 (1.7 cc, 92 KM)
RT 1.7 (1.7 cc, 75KM)
RT 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
RT 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
16V (1.8 cc, 136 KM)
    Renault 19 (znany rónież jako R-19) jest samochodem produkowanym przez Renault w latach 1988 - 1995 dla rynków europejskiego i południowoamerykańskiego. R-19 był ostatnim modelem Renault, którego nazwa była numerem. Samochód ten jest bardzo wygodny, wyposażony w silniki benzynowe lub diesel o różnych pojemnościach skokowych. Produkowany był w wersjach trzy, cztero i pięciodrzwiowych. Był samochodem, który wyprzedzał swoją epokę, miał bardzo aerodynamiczną linię nadwozia, jak żaden inny pojazd w średniej klasie samochodów.

    Projekt i przygotowania

    Renault 19 był rezultatem programu rozwojowego nazwanego X53, którego zadaniem było stworzenie nowego samochodu skierowanego dla średniej klasy europejskiej "M1". Projekt rozpoczęto w październiku 1984 roku i już w lipcu 1985 zakończono projektowanie karoserii. Pięć miesięcy później zakończono projekt deski rozdzielczej. Do kwietnia 1986 pracowano nad projektem wnętrza i kiedy R-19 wszedł do produkcji w maju 1988 odbył więcej niż 7,5 milionów kilometrów testów sprawdzających technologię, wytrzymałość i niezawodność pojazdu. Projekt Renault 19 był dziełem ekipy Renault Design we współpracy z Giorgio Giugiaro, znanego włoskiego projektanta. Zamierzeniem było zaprojektowanie samochodu tak aerodynamicznego, jak to tylko możliwe w klasie samochodów kompaktowych. Rezultaty badań w tunelu aerodynamicznym udowodniły, że pojazd osiągnął opór aerodynamiczny 0,31 Cx. Aby dać przykład jak bardzo R-19 wyprzedził swoją epokę można powiedzieć, że BMW Seria 1 z roku 2004 posiada takie same parametry aerodynamiczne, pomimo że opracowano go dwadzieścia sześć lat później.

    Produkcja

    Renault 19 był produkowany w fabrykach Renault Douai i Maubeuge (Francja), Valladolid (Hiszpania) i Setubal (Portugalia). Produkowano go również w Ciudad de Cordoba (Argentyna).

    Zmiana wersji

    Już w 1992 roku wszedł na rynek Renault 19 Faza II. Zmiany dotyczyły dostosowania pojazdu do nowych wymagań, zmieniono odrobinę nadwozie. Różnice w nadwoziu dotyczyły bardziej zaokrąglonych błotników, maski, pasa przedniego, tylniego i poprawionej deski rozdzielczej. Niestety wersja 16V po tych zmianach straciła nieco wizualnej "agresywnosci".


    Wielkie przeobrażenie

    W roku 1995 zaprezentowano Renault Megane, jako następcę R-19, który do dzisiaj osiąga sukcesy sprzedaży jako samochód z nowymi pomysłami i nowoczesnymi rozwiązaniami.

    Modele

    Faza I
    TR (1.2 cc, 55 KM)
    TR (1.4 cc, 60 KM)
    TS (1.4 cc, 80 KM)
    TD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    GTR (1.4 cc, 60 KM)
    GTS (1.4 cc, 80 KM)
    GTX (1.7 cc, 93 KM)
    GTD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    TSE (1.4 cc, 80 KM)
    TXE (1.7 cc, 92 KM)
    TXI (1.7 cc, 105 KM)
    TDE (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    TDX (Diesel, 1.9, 93 KM)
    16V (1.8 cc, 136 KM)

    Faza II
    RL 1.2 (1.2 cc, 60 KM)
    RL 1.4 (1.4 cc, 60 KM)
    RL 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
    RL 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    RN 1.4 (1.4 cc, 30 KM)
    RN 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
    RN 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
    RN 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    RN 1.7 (1.7 cc, 75KM)
    RN 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
    RT 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
    RT 1.8s (1.8 cc, 95 KM)
    RT 1.8i (1.8 cc, 107 KM)
    RT 1.7 (1.7 cc, 92 KM)
    RT 1.7 (1.7 cc, 75KM)
    RT 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    RT 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
    16V (1.8 cc, 136 KM)
    9 lutego 2014, 0:00 przez Brzeszczot (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Wnetrze Jaguara CX-75 –
    7 września 2013, 10:32 przez Konto usunięte | Do ulubionych | Skomentuj
    Jaguar CX-75 –
    7 września 2013, 10:36 przez Konto usunięte | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Audi 100 C3 Cygaro... – Na targach IAA w 1979 roku zaprezentowano prototypowy model car 2000 posiadający sześciocylindrowy silnik o mocy 180 KM. Planowano nazwać go Audi 300, jednak mając na uwadze Mercedesa pozostano przy dotychczasowej nazwie. Nowe Audi 100 pojawiło się w 1983 i było większe oraz bardziej aerodynamiczne od swojego poprzednika. Samochód urósł do wymiarów 4,80 × 1,81 x 1,42m, jednak rozstaw osi pozostał ten sam. Model C3 cechował się dużym bagażnikiem (570 l) i płaską szybą przednią (kąt nachylenia wynosił 54 stopnie). Ze względu na charakterystyczną sylwetkę (zwężająca się linia nadwozia od środkowego słupka zarówno w kierunku przodu pojazdu jak również ku jego tyłowi) model ten został "ochrzczony" mianem "cygara". Dzięki odpowiednio zaprojektowanemu przodowi auta, uzyskano niespotykany w tamtych latach w samochodach seryjnych współczynnik oporu powietrza Cx=0,3. Do "cygara" oferowano czterocylindowe silniki o pojemności 1,8 litra i mocy 75 lub 90 KM oraz pięciocylindrowe: o pojemności: 1,9L (100 KM Gażnikowy), 2.0L (113 KM/115 KM), 2,14 (136 KM/141 KM/182 KM), 2,23L (115 KM/138KM/165 KM/190 KM/200 KM/220 KM), 2,3L (136 KM). Doładowane jednostki to silniki o pojemnościach 2,14L oraz 2,23L. Z jednostek Diesla dostępne były 2,0L (69 KM) 2,4L (82 KM) oraz Turbo doładowane 2,0L (87 KM/100 KM), 2,5L TDI o mocy 120 KM. Samochód występował w wersji z napędem przednim oraz z napędem na cztery koła. Trzecia generacja Audi 100 była sprzedawana na rynek amerykański jako Audi 5000.
    Na targach IAA w 1979 roku zaprezentowano prototypowy model car 2000 posiadający sześciocylindrowy silnik o mocy 180 KM. Planowano nazwać go Audi 300, jednak mając na uwadze Mercedesa pozostano przy dotychczasowej nazwie. Nowe Audi 100 pojawiło się w 1983 i było większe oraz bardziej aerodynamiczne od swojego poprzednika. Samochód urósł do wymiarów 4,80 × 1,81 x 1,42m, jednak rozstaw osi pozostał ten sam. Model C3 cechował się dużym bagażnikiem (570 l) i płaską szybą przednią (kąt nachylenia wynosił 54 stopnie). Ze względu na charakterystyczną sylwetkę (zwężająca się linia nadwozia od środkowego słupka zarówno w kierunku przodu pojazdu jak również ku jego tyłowi) model ten został "ochrzczony" mianem "cygara". Dzięki odpowiednio zaprojektowanemu przodowi auta, uzyskano niespotykany w tamtych latach w samochodach seryjnych współczynnik oporu powietrza Cx=0,3. Do "cygara" oferowano czterocylindowe silniki o pojemności 1,8 litra i mocy 75 lub 90 KM oraz pięciocylindrowe: o pojemności: 1,9L (100 KM Gażnikowy), 2.0L (113 KM/115 KM), 2,14 (136 KM/141 KM/182 KM), 2,23L (115 KM/138KM/165 KM/190 KM/200 KM/220 KM), 2,3L (136 KM). Doładowane jednostki to silniki o pojemnościach 2,14L oraz 2,23L. Z jednostek Diesla dostępne były 2,0L (69 KM) 2,4L (82 KM) oraz Turbo doładowane 2,0L (87 KM/100 KM), 2,5L TDI o mocy 120 KM. Samochód występował w wersji z napędem przednim oraz z napędem na cztery koła. Trzecia generacja Audi 100 była sprzedawana na rynek amerykański jako Audi 5000.
    15 maja 2012, 16:14 przez MatiG96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)

    1