Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 34 takie materiały
    W 1897 roku najlepiej sprzedającym się samochodem w Stanach Zjednoczonych był… elektryk. W 1899 roku największym producentem aut w tym kraju był producent samochodów elektrycznych… Electric Vehicle Company. Na początku XX wieku „elektryki” były taksówkami w Nowym Jorku i Londynie. Oraz wozami strażackimi w Berlinie. Wieszczono, że zdominują rynek. Co poszło nie tak?
    6 lutego 2024, 23:13 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Honda – Honda CR-X (na niektórych rynkach Honda Civic CRX oraz Honda CRX Ballade) – mały samochód sportowy produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny Honda Motor Company w latach 1983 - 1992.
    Honda CR-X (na niektórych rynkach Honda Civic CRX oraz Honda CRX Ballade) – mały samochód sportowy produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny Honda Motor Company w latach 1983 - 1992.
    Ford GT40 – Supersamochód klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1964-1968. Na początku lat 60. w wyścigach dominowały samochody Ferrari. Właściciel Ford Motor Company Henry Ford II postanowił zaistnieć w samochodach sportowych. W tym celu starał się wykupić Ferrari za 16 milionów dolarów. Enzo Ferrari najpierw wyraził zgodę, jednak w trakcie finalizacji transakcji wycofał się. Ford postanowił pokonać Ferrari na torze wyścigowym. Dotarły do niego projekty prototypu o nazwie Lola GT Erica Broadleya z firmy Lola Racing Cars. Główny konstruktor firmy Lola Eric Broadley rozpoczął prace nad nowym wozem pod kierunkiem Johna Wyera, byłego szefa Aston Martina. Już kilka miesięcy później opływowe coupe zamieniło się w Forda GT40. Jego nazwa pochodzi od „Grand Touring” i 40 cali wysokości, stąd GT i 40. Wybudowano go, żeby przełamać hegemonię Ferrari w wyścigach samochodowych. Pierwsze prototypy GT40 były napędzane silnikiem V8 o pojemności 4,3 l, jednak modele produkcyjne miały już pojemność 4,7 l silniki pochodziły z Forda Mustanga i generowały moc 310 KM. Osiągały one prędkość maksymalną 257 km/h i przyspieszały do 100 km/h w 5,3 sekundy. Pięć modeli prototypowych było roadsterami, wliczając to Forda X-1. Wykorzystane zostały skrzynie biegów: Hewland LG500 a w ostatnich modelach automatyczne skrzynie biegów. Ford GT40 był czterokrotnym zwycięzcą wyścigu Le Mans w latach 1966-1969.
    Supersamochód klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1964-1968. Na początku lat 60. w wyścigach dominowały samochody Ferrari. Właściciel Ford Motor Company Henry Ford II postanowił zaistnieć w samochodach sportowych. W tym celu starał się wykupić Ferrari za 16 milionów dolarów. Enzo Ferrari najpierw wyraził zgodę, jednak w trakcie finalizacji transakcji wycofał się. Ford postanowił pokonać Ferrari na torze wyścigowym. Dotarły do niego projekty prototypu o nazwie Lola GT Erica Broadleya z firmy Lola Racing Cars. Główny konstruktor firmy Lola Eric Broadley rozpoczął prace nad nowym wozem pod kierunkiem Johna Wyera, byłego szefa Aston Martina. Już kilka miesięcy później opływowe coupe zamieniło się w Forda GT40. Jego nazwa pochodzi od „Grand Touring” i 40 cali wysokości, stąd GT i 40. Wybudowano go, żeby przełamać hegemonię Ferrari w wyścigach samochodowych. Pierwsze prototypy GT40 były napędzane silnikiem V8 o pojemności 4,3 l, jednak modele produkcyjne miały już pojemność 4,7 l silniki pochodziły z Forda Mustanga i generowały moc 310 KM. Osiągały one prędkość maksymalną 257 km/h i przyspieszały do 100 km/h w 5,3 sekundy. Pięć modeli prototypowych było roadsterami, wliczając to Forda X-1. Wykorzystane zostały skrzynie biegów: Hewland LG500 a w ostatnich modelach automatyczne skrzynie biegów. Ford GT40 był czterokrotnym zwycięzcą wyścigu Le Mans w latach 1966-1969.
    7 kwietnia 2022, 20:42 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Triumph Spitfire Mk2 – Dwumiejscowy sportowy samochód osobowy o 2-drzwiowym nadwoziu typu roadster produkowany przez brytyjskie zakłady Triumph Motor Company w latach 1962-1980. Jego prezentacja miała miejsce podczas London Motor Show 1962. Pojazd bazował na projekcie stworzonym dla marek Standard-Triumph w 1957 którego autorem był Giovanni Michelotti. Produkcję drugiego wcielenia modelu, Mark II, uruchomiono w marcu 1965 roku. Nowy Spitfire był podobny do pierwszej generacji, zastosowano jednak bardziej wysilony silnik. Zmiany objęły układ rozrządu, chłodzony cieczą kolektor dolotowy oraz kolektor wydechowy o innym przekroju. Zmiany zaowocowały wzrostem mocy maksymalnej do 68 KM, która w pierwszej generacji wynosiła 64 KM. Prędkość maksymalna wzrosła ze 148 km/h do 154 km/h, a czas przyspieszenia 0-60 mil skrócił się o 1,8 sekundy i wynosił 15,5 sekundy. Kosmetycznym zmianom poddano także nadwozie oraz elementy kabiny pasażerskiej.
    Dwumiejscowy sportowy samochód osobowy o 2-drzwiowym nadwoziu typu roadster produkowany przez brytyjskie zakłady Triumph Motor Company w latach 1962-1980. Jego prezentacja miała miejsce podczas London Motor Show 1962. Pojazd bazował na projekcie stworzonym dla marek Standard-Triumph w 1957 którego autorem był Giovanni Michelotti. Produkcję drugiego wcielenia modelu, Mark II, uruchomiono w marcu 1965 roku. Nowy Spitfire był podobny do pierwszej generacji, zastosowano jednak bardziej wysilony silnik. Zmiany objęły układ rozrządu, chłodzony cieczą kolektor dolotowy oraz kolektor wydechowy o innym przekroju. Zmiany zaowocowały wzrostem mocy maksymalnej do 68 KM, która w pierwszej generacji wynosiła 64 KM. Prędkość maksymalna wzrosła ze 148 km/h do 154 km/h, a czas przyspieszenia 0-60 mil skrócił się o 1,8 sekundy i wynosił 15,5 sekundy. Kosmetycznym zmianom poddano także nadwozie oraz elementy kabiny pasażerskiej.
    6 kwietnia 2022, 21:29 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    BAC Mono – Samochód sportowy produkowany przez brytyjską firmę Briggs Automotive Company. Pierwsza wersja Mono była napędzana czterocylindrowym, wolnossącym silnikiem benzynowym Ford Duratec o pojemności 2,3 litra, mocno zmodyfikowanym przez firmę Cosworth , który dawał moc 280 KM. Samochód ważył 540 kg, co dało stosunek mocy do masy wynoszący 518 KM na tonę. Osiągał 100 km/h w 2,8 sekundy i prędkość maksymalną 274 km/h. W 2015 roku silnik Cosworth został zastąpiony przez 2,5-litrową jednostkę Mountune Racing o mocy 305 KM. Dodatkowo wprowadzono szereg dalszych ulepszeń, które optymalizowały osiągi, a szersze podwozie zapewniało kierowcy więcej miejsca w kokpicie. Model BAC Mono z roku modelowego 2015 ważył 580 kg, co dało stosunek mocy do masy wynoszący 525 KM na tonę.
    Samochód sportowy produkowany przez brytyjską firmę Briggs Automotive Company. Pierwsza wersja Mono była napędzana czterocylindrowym, wolnossącym silnikiem benzynowym Ford Duratec o pojemności 2,3 litra, mocno zmodyfikowanym przez firmę Cosworth , który dawał moc 280 KM. Samochód ważył 540 kg, co dało stosunek mocy do masy wynoszący 518 KM na tonę. Osiągał 100 km/h w 2,8 sekundy i prędkość maksymalną 274 km/h. W 2015 roku silnik Cosworth został zastąpiony przez 2,5-litrową jednostkę Mountune Racing o mocy 305 KM. Dodatkowo wprowadzono szereg dalszych ulepszeń, które optymalizowały osiągi, a szersze podwozie zapewniało kierowcy więcej miejsca w kokpicie. Model BAC Mono z roku modelowego 2015 ważył 580 kg, co dało stosunek mocy do masy wynoszący 525 KM na tonę.
    3 kwietnia 2022, 20:07 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Trzykołowy mikrosamochód produkowany przez angielską firmę Peel Engineering Company, następca Peela P50.
    Samochód produkowany przez Hyundai Motor Company w latach 1985 - 2000. Pierwszy samochód z napędem na przednie koła produkowany w Korei Południowej.
    Model samochodu osobowego, produkowanego przez Ford Motor Company w Europie. Bazując na sukcesach Forda Mustanga, Ford postanowił wprowadzić do europejskiej oferty podobny model.
    Land Rover Series I, II i III (powszechnie określane jako Land Rover Series, aby odróżnić je od późniejszych modeli) – pojazdy terenowe produkowane przez brytyjskiego producenta Rover Company.
    10 lutego 2019, 12:50 przez kjkibi (PW) | Do ulubionych | Skomentuj