Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 196 takich materiałów
    Alpine A110 – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1963–1974. Projektantem nadwozia jest Marcel Hubert, zostało ono wykonane z włókna węglowego. Samochód miał charakterystyczne proporcje - był niski, miał szerokie błotniki i małą kabinę. Cechą charakterystyczną była nisko poprowadzona maska, pozbawiona atrapy chłodnicy – chłodzenie silnika zapewniały wycięte przed tylnymi kołami otwory wentylacyjne. Mocno pochylona maska Alpine skrywała niewielki bagażnik, silnik auta umieszczono z tyłu. W A110 zachowano układ napędowy pierwowzoru, z umieszczonym z tyłu silnikiem napędzającym tylne koła. Zamiast słabej, oryginalnej skrzyni biegów o trzech przełożeniach zastosowano nową, mocniejszą przekładnią pięciobiegową. Było to niezbędne ze względu na znacznie lepsze parametry stosowanych w A110 silników. Dostępne były czterocylindrowe silniki o pojemności od 0,9 l do 1,6 l. Na skutek licznych modyfikacji były one znacznie mocniejsze od silnika stosowanego w Renault 8. Najmocniejszy silnik - o pojemności 1,6 l generował moc maksymalną 138 KM i moment obrotowy 146 Nm. Pozwalało to na osiągnięcie prędkości maksymalnej 210 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 6,3 sekundy. Alpine A110 brało udział w Rajdowych Mistrzostwach Świata. W 1973 roku samochód wygrał mistrzostwa w klasyfikacji konstruktorów wygrywając 6 rajdów m.in. w Monte Carlo i w Portugalii.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1963–1974. Projektantem nadwozia jest Marcel Hubert, zostało ono wykonane z włókna węglowego. Samochód miał charakterystyczne proporcje - był niski, miał szerokie błotniki i małą kabinę. Cechą charakterystyczną była nisko poprowadzona maska, pozbawiona atrapy chłodnicy – chłodzenie silnika zapewniały wycięte przed tylnymi kołami otwory wentylacyjne. Mocno pochylona maska Alpine skrywała niewielki bagażnik, silnik auta umieszczono z tyłu. W A110 zachowano układ napędowy pierwowzoru, z umieszczonym z tyłu silnikiem napędzającym tylne koła. Zamiast słabej, oryginalnej skrzyni biegów o trzech przełożeniach zastosowano nową, mocniejszą przekładnią pięciobiegową. Było to niezbędne ze względu na znacznie lepsze parametry stosowanych w A110 silników. Dostępne były czterocylindrowe silniki o pojemności od 0,9 l do 1,6 l. Na skutek licznych modyfikacji były one znacznie mocniejsze od silnika stosowanego w Renault 8. Najmocniejszy silnik - o pojemności 1,6 l generował moc maksymalną 138 KM i moment obrotowy 146 Nm. Pozwalało to na osiągnięcie prędkości maksymalnej 210 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 6,3 sekundy. Alpine A110 brało udział w Rajdowych Mistrzostwach Świata. W 1973 roku samochód wygrał mistrzostwa w klasyfikacji konstruktorów wygrywając 6 rajdów m.in. w Monte Carlo i w Portugalii.
    Ford Escort RS Cosworth – Samochód sportowy typu hot hatch klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1992-1996. Samochód oparto na skróconej płycie podłogowej Sierry 4x4. Przystosowano do niej nadwozie Escorta MkV odpowiednio zmodyfikowane przez Karmanna. Pierwsze 2500 egzemplarzy powstało w celu uzyskania homologacji pozwalającej na start w rajdach Grupy A FIA. W serii tej zastosowano turbosprężarkę Garett T3/T04B, silniki w nią wyposażone charakteryzowały się dużą turbodziurą. W drugiej serii Escorta użyto mniejszej turbiny Garett T25, co pozwoliło zniwelować niekorzystne zjawisko. Z zewnątrz samochód wyróżniał się dużym spojlerem na klapie bagażnika. Wersja drogowa samochodu napędzana była dwulitrowym R4 o mocy 227 KM, które pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 220 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w 6,6 sekundy. Escort RS Cosworth startował w Rajdowych Mistrzostwach Świata. Zdobył pierwsze miejsce w m.in. Rajdzie Hiszpanii 1993, Rajdzie Francji 1993 czy Rajdzie Monte Carlo 1994. Wersja rajdowa napędzana była tym samym silnikiem R4 o pojemności 2 l, lecz z turbo Garrett T35. Silnik w wersji rajdowej wytwarzał moc 315 KM.
    Samochód sportowy typu hot hatch klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1992-1996. Samochód oparto na skróconej płycie podłogowej Sierry 4x4. Przystosowano do niej nadwozie Escorta MkV odpowiednio zmodyfikowane przez Karmanna. Pierwsze 2500 egzemplarzy powstało w celu uzyskania homologacji pozwalającej na start w rajdach Grupy A FIA. W serii tej zastosowano turbosprężarkę Garett T3/T04B, silniki w nią wyposażone charakteryzowały się dużą turbodziurą. W drugiej serii Escorta użyto mniejszej turbiny Garett T25, co pozwoliło zniwelować niekorzystne zjawisko. Z zewnątrz samochód wyróżniał się dużym spojlerem na klapie bagażnika. Wersja drogowa samochodu napędzana była dwulitrowym R4 o mocy 227 KM, które pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 220 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w 6,6 sekundy. Escort RS Cosworth startował w Rajdowych Mistrzostwach Świata. Zdobył pierwsze miejsce w m.in. Rajdzie Hiszpanii 1993, Rajdzie Francji 1993 czy Rajdzie Monte Carlo 1994. Wersja rajdowa napędzana była tym samym silnikiem R4 o pojemności 2 l, lecz z turbo Garrett T35. Silnik w wersji rajdowej wytwarzał moc 315 KM.
    13 kwietnia 2022, 20:18 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    1986 Chevrolet Monte Carlo SS – Trzecia generacja Chevroleta Monte Carlo została zaprezentowana po raz pierwszy w 1977 roku. Trzecia generacja Monte Carlo przyniosła największe zmiany w wyglądzie tego pojazdu od momentu debiutu przed niespełna dekadą, początkowo opierając się jednak na dotychczasowej architekturze General Motors o nazwie A-body. Samochód powstał w ramach ścisłej współpracy z markami Buick, Oldsmobile i Pontiac, podobnie jak bliźniacze konstrukcje tych filii GM zyskując charakterystyczną sylwetkę łączącą kanciaste kształty przedniej części nadwozia z płynną, łukowatą sylwetką tylnych nadkoli oraz części bagażnika. Podczas 10-letniej obecności na rynku, trzecia generacja Monte Carlo przeszła dwie duże modernizacje. W ramach pierwszej, przeprowadzonej w 1980 roku, pas przedni zyskał zupełnie nowy wygląd z podwójnymi, węższymi kloszami i innym wyglądem atrapy chłodnicy. Druga, znacznie poważniejsza modernizacja, przeprowadzona została w roku 1986. Przyniosła ona nie tylko zmiany w wyglądzie, polegające głównie na nowym pasie przednim z jeszcze węższymi, zespolonymi reflektorami i zmodyfikowanym grillem, ale i zastosowaniem nowej platformy G-body - i to pomimo zachowania tych samych proporcji nadwozia co dotychczas. Najsilniejszym dostępnym silnikiem był produkowany przez Oldsmobile V8 LF9 o pojemności 5,7 l.
    Trzecia generacja Chevroleta Monte Carlo została zaprezentowana po raz pierwszy w 1977 roku. Trzecia generacja Monte Carlo przyniosła największe zmiany w wyglądzie tego pojazdu od momentu debiutu przed niespełna dekadą, początkowo opierając się jednak na dotychczasowej architekturze General Motors o nazwie A-body. Samochód powstał w ramach ścisłej współpracy z markami Buick, Oldsmobile i Pontiac, podobnie jak bliźniacze konstrukcje tych filii GM zyskując charakterystyczną sylwetkę łączącą kanciaste kształty przedniej części nadwozia z płynną, łukowatą sylwetką tylnych nadkoli oraz części bagażnika. Podczas 10-letniej obecności na rynku, trzecia generacja Monte Carlo przeszła dwie duże modernizacje. W ramach pierwszej, przeprowadzonej w 1980 roku, pas przedni zyskał zupełnie nowy wygląd z podwójnymi, węższymi kloszami i innym wyglądem atrapy chłodnicy. Druga, znacznie poważniejsza modernizacja, przeprowadzona została w roku 1986. Przyniosła ona nie tylko zmiany w wyglądzie, polegające głównie na nowym pasie przednim z jeszcze węższymi, zespolonymi reflektorami i zmodyfikowanym grillem, ale i zastosowaniem nowej platformy G-body - i to pomimo zachowania tych samych proporcji nadwozia co dotychczas. Najsilniejszym dostępnym silnikiem był produkowany przez Oldsmobile V8 LF9 o pojemności 5,7 l.
    Pierwszy pojedynek w nowej, hybrydowej erze WRC i walka dwóch MISTRZÓW Loeba z Ogierem.
    1 lutego 2022, 17:41 przez cubson14 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    W trakcie trzeciego odcinka specjalnego tegorocznego Rajdu Monte Carlo bardzo groźny wypadek miała francuska załoga Adrien Fourmaux i Alexandre Coria. Na szybkim, oblodzonym fragmencie trasy uderzyli w skarpę, po czym auto natychmiast przekoziołkowało, wypadło za barierki i spadło z wysokiego wzgórza. Załoga miała jednak dużo szczęścia w nieszczęściu i zarówno kierowca, jak i pilot wyszli z wraku o własnych siłach.
    28 stycznia 2022, 23:50 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    10 stycznia 2022, 13:19 przez ~KlimekZone92 | Do ulubionych | Skomentuj