Szukaj
Znalazłem 6 takich materiałów
W połowie września 66-letni Chiquinho Scarpa zaczął informować na Facebooku o zbliżającym się pogrzebie swojego bentleya. Milioner, wzorując się na faraonach, chciał pochować limuzynę na terenie swojej posiadłości, by móc nią podróżować po swojej śmierci. Jego pomysł szybko zdobył rozgłos, ściągając na siebie falę krytyki. Wielu komentatorów było bowiem oburzonych rozrzutnością krezusa, który, jak się zdawało, chciał dokonać bezsensownej destrukcji tak cennego auta.
Scarpa postanowił jednak dotrzymać słowa. Na terenie jego ogrodu wykopano dół, do którego, na oczach zaproszonych dziennikarzy, zjechała limuzyna. Kiedy samochód stał już na dnie "grobu", Scarpa rozpłakał się, wstrzymał ceremonię i zaczął przemawiać.
– Ludzie potępiali mnie, ponieważ chciałem pochować bentleya. Jednak w rzeczywistości większość ludzi grzebie coś o wiele cenniejszego niż mój samochód. Grzebią serca, wątroby, płuca, oczy, nerki. To absurd. Tak wielu ludzi czeka na przeszczep, a wy pochowacie wasze zdrowe organy, które mogłyby uratować wiele żyć. To największe marnotrawstwo świata. Żadne bogactwo nie jest cenniejsze od organów, ponieważ nic nie jest bardziej cenione niż życie – oznajmił Scarpa. A wy co o tym myślicie motokillerzy i motokillerki?
Challenger miał pozwolić koncernowi Chryslera uzyskać wpływy w segmencie rynku opanowanym przez Forda Mustanga oraz modele GM: Chevroleta Camaro i Pontiaca Firebird.
Atutami samochodu miała być opływowa linia nadwozia w odmianie coupe tradycyjnie nazywanej hardtop, oraz elegancja w odmianie z otwartym dachem zwanej convertible. Ponadto Challengera wyposażono w całą gamę silników sześcio- i ośmiocylindrowych o mocach od skromnych 145 KM, aż po siedmiolitrowe „Hemi” - prawdziwe potwory przekraczające 400 KM.
Dodatkowo klientów miało przyciągnąć bogactwo i różnorodność wyposażenia. Samochód sprzedawano w trzech zasadniczych wersjach: podstawowej Basic, szybszej T/A ( nazwę zapożyczono od słynnych amerykańskich wyścigów Trans America ), oraz stojącej na szczycie hierarchii wersji Track and Road ( droga i teren ), czyli T/R.
Te wszystkie wyżej wymienione cechy zaowocowały błyskotliwym startem Challengera na rynku – w roku premiery sprzedano 76 935 egzemplarzy. Od początku wzięciem nie cieszyła się odmiana z otwieranym dachem, której przez dwa lata sprzedano tylko 5741 sztuk i dlatego z końcem 1971 roku została wykreślona z programu produkcyjnego.
Niestety Dodge padł ofiarą przemijającej mody na samochody typu Pony i jego sprzedaż zmniejszała się z roku na rok, osiągając 16 437 sztuk w 1974 roku. Stało się to przyczyną rezygnacji z dalszej produkcji Challengera.
Łącznie w ciągu pięciu lat powstało 179 264 egzemplarzy modelu Challenger.
Zaprojektowany przez Carla Camerona produkowana w Hamtramck w Michigan i Los Angeles w Californii z 4 biegowa manualną skrzynią biegów lub 3 biegowym automatem i silnikami:
3.7 i (145KM)
5.2 i V8 (230KM)
5.6 i V8 (275KM)
5.9 i V8 (245KM)
6.3 i V8 (290KM)
7.2 i V8 (375KM)
7.0 V8 HEMI (425KM)
1
« poprzednia 1 następna »