Szukaj
Znalazłem 26 takich materiałów
4
3
3
Były urodziny BMW, nadeszła również 90-tka Daimler-Benz AG.
Rysunek wykonany na brystolu 70/50cm w całości za pomocą 12-kolorowego zestawu kredek.
34
20
33
SILNIK:
D16Z6 zalany olejem Motul 8100+ 5W40
strojenie-wykonano
Panewki głowne ACL RACE -WYKONANO
Panewki korbowe King -WYKONANO
Pierścienie NPR -WYKONANO
Uszczelniacze OEM Honda -WYKONANO
Poskładać cały silnik -WYKONANO
UKLAD DOLOTOWY:
Soft Turbo: -wykonano
+ TE05-12B @ 0,6 BAR
+ IC Mercedes
+ flansza D15Z1
+ BOV - F1-Z
UKLAD WYDECHOWY:
kpl. wydech by by QPX ("Gazda-Tech" Paweł Gazda)
wydech 2,25 ′
tłumik WM Sport
wersja wyścigowa (rurex)
Downpipe
OBX Twin Loop -WYKONANO
plany:
Owinęcie Turbiny i flanszy bandażem ceramicznym -wykonać
ELEKTRONIKA:
W pełni sprawne PM7 OBD0 VTEC ECU by Turbogenics (ArturVF500)
Vtec @5100 rpm
procedura startowa @3,5 k rpm
EGT M sport
BOOST AG
OIL TEMP AG
UKLAD NAPĘDOWY:
sprzęgło F1 Racing Stage 3 (350 Nm)
Skrzynia:
3,4 - CRX - WYKONANO
5 ekonomiczna - WYKONANO
ZAWIESZENIE:
Obniżenie -60/-40
Stabil przedni
Stabil tylny
Rozpórka od VTI
Kompletny Zestaw Poliuretanów (Energy suspension):
-Przednie i tylne tuleje wahacza,
-Przednie i tylne tuleje amortyzatorów,
-Osłona końcówki drążka kierowniczego,
-Gumy drążka zmiany biegów,
-Gumy układu kierowniczego,
-Przednie i tylne gumy stabilizatorów,
-Tuleje poprzeczne w wahaczu tylnym (cukierki)
3) Gwint TA Technix -wykonać
UKLAD HAMULCOWY:
262 mm z VTi - wykonano
Tarcze 239 mm -WYKONANO
BODY-KIT:
Denji HD-767 przerobione na potrzeby UE
Alufelgi 15′
Tylne Lampy USDM
Ambery przód
Lotka Spoon
Dokładka VTI (Laminat) -zdjęto
Przemalowanie maski na czarno
Przemalowanie autka na standardowy kolor (B-62P)
Parę naklejek
Opony Toyo Proxes T1-R
plany:
Dokładka Poliuretanowa VTI przód - wykonać
ŚRODEK:
czarne wnętrze od EG5 -wykonano
INNE:
Spryskiwacze od C3
Phillips Blue Vision
Co sądzicie Moi Drodzy - prawie wszystko wykonałem sam - poprzednie malowanie robione u kogoś... i było wykonane tak dobrze, że musialem niedawno sam usunąć rdzę z tylnych nadkoli i oczywiście je pomalować... wykonałem to z kumplem (elementy troche się różnią, ale jak na moje pierwsze malowanie to raczej źle nie wyszło hehe) a Wy co o nim sądzicie ? :) Liczę na Wasze opinie :)
38
Audi quattro zadebiutowało 3 marca w 1980 roku w Genewie. Nad autem pracowano od lutego 1977. Wtedy to Ferdynand Piech, Jorg Bensinger, Hans Nedvidek i kilku projektantów z Audi zaczęło pracować nad rewolucyjnym sportowym wozem. Idea napędu na 4 koła zrodziła się podczas zimowych testów Audi 200 oraz Volkswagena Iltisa. Okazało się wówczas, że powolna terenówka radzi sobie lepiej w zimowych warunkach niż sportowa limuzyna ze 170 konnym silnikiem. Grupa inżynierów postanowiła zaadaptować napęd na 4 koła do auta osobowego. Powstał wówczas pierwszy prototyp opierający się na Audi 80 B1, wyposażony w układ napędu na 4 koła z Volkswagena Iltisa i silnik z Audi 200. Kolejny prototyp opierał się już na przygotowywanym do produkcji Audi 80 Typ 81 (B2). Po przeprowadzeniu testów i przekonaniu zarządu projekt dostał zielone światło i zlecono opracowanie nadwozia opierającego się na Audi 80. Pierwszym kierowcą testowym był Hannu Mikkola. Po krótkim teście skomentował możliwości wozu: „Właśnie doświadczyłem powiewu przyszłości. Ten samochód zrewolucjonizuje rajdy na zawsze”. Pierwszy prototyp określany był skrótem „A1” to: „Allrad 1” (czyli po prostu: „z napędem na wszystkie koła”). To samo oznaczenie nosiła potem pierwsza ewolucja rajdowa tego auta.
Auto zaprezentowane w Genewie technicznie opierało się na wielu elementach Audi 80 Typ 81, na jego bazie powstało również Audi Coupé typ 85. Audi quattro nosiło wewnętrzne oznaczenie Typ 85, auto zewnętrznie wyróżniało się poszerzeniami nadkoli, szerokimi zderzakami, itp. Pod maską pracował silnik pięciocylindrowy z turbodoładowaniem, początkowo o pojemności 2.1l i mocy 200 KM. Był on rozwinięciem silnika znanego z Audi 200 5T Typ 43. Posiadał 10 zaworów i mechaniczny wtrysk paliwa. Audi quattro z tym silnikiem rozpędzało się do 100km/h w 7.1s i osiągało prędkość maksymalną 222km/h. Auto było wyposażone w stały napęd na 4 koła z blokowanym centralnym i tylnym mechanizmem różnicowym. Pierwsza poważna modernizacja auta miała miejsce wraz z odświeżeniem gamy Audi 80 Typ81 pod koniec 1982 roku. Wówczas podwójne kwadratowe reflektory zastąpiono reflektorami zespolonymi i wprowadzono elektroniczne wskaźniki. Wcześniej zmieniono również układ sterowania blokadami napędów. W roku 1984 auto przeszło poważniejszą modernizację. Ponownie zmieniono atrapę chłodnicy i przednie reflektory, z tyłu zastosowano czarne lampy firmy Frankani, wprowadzono całkowicie nowe wnętrze oraz elektroniczne wskaźniki z systemem AutoCheck z syntezą mowy. Pod maskę trafił nowy pięciocylindrowy, turbodoładowany silnik o pojemności 2.2 o tej samej mocy. Poprawiła się elastyczność auta, teraz przyspieszenie do 100km/h zajmowało 6.7s. W roku 1987 wraz z wprowadzeniem nowej generacji napędu quattro do wszystkich pozostały modeli Audi również Audi quattro wyposażono w układ napędowy z centralnym mechanizmem różnicowym typu Torsen i uruchamianą za pomocą przycisku blokadą tylnego mostu. Ostatnia poważna modernizacja auta miała miejsce w 1989, pod maskę trafił wówczas zmodyfikowany silnik 2.2 wyposażony w 20-zaworową głowicę, dysponujący mocą 220 KM. Audi quattro 20V rozpędzało się do 100km/h w 6.3s i osiągało prędkość maksymalną 230km/h. W tej formie auto było produkowane do 1991 roku, a jego oficjalnym następcą zostało Audi Coupé S2 Typ 8B.
W sumie wyprodukowano ponad 11 tys. sztuk Audi quattro, najrzadsze są modele z silnikiem 20V, których powstało poniżej 1000.
Audi Sport Quattro
Jest to skrócona wersja Audi quattro. Zbudowana na potrzeby homologacji rajdowej grupy B. Została zaprezentowana na targach motoryzacyjnych IAA we Frankfurcie w roku 1983. Dzięki krótszemu rozstawowi osi auto miało być bardziej zwrotne. Dla potrzeb homologacyjnych wyprodukowano 220 sztuk. Samochód był dostępny w sprzedaży od grudnia 1984 roku, za horrendalną wówczas cenę 195 000 DEM, którą podniesiono od 1 stycznia 1985 do 203.850 DEM (w tym samym czasie Porsche 911 turbo sprzedawano za ok. 100 000 DEM). W tamtym czasie był to najdroższy model seryjnie produkowanego niemieckiego auta. Mimo ceny, Sport Quattro znalazło 170 prywatnych nabywców. Poza krótszym rozstawem osi, auto wyróżniało się szerszymi nadkolami, zmodyfikowanym przodem i maską, przebudowaną tablicą rozdzielczą i znacznymi modyfikacjami technicznymi. Pomimo krótkiego rozstawu osi, auto było 4 osobowe. Pod maską pracował pięciocylindrowy silnik 2.1 z turbosprężarką i 20-zaworową głowicą osiągający moc 306 KM. Przyspieszenie od 0 do 100km/h zajmowało 4,9 s, a prędkość maksymalna tego auta wynosiła 250km/h. Kolejna wersja - rajdowa - posiadała moc 331 kW/450 KM; a przyspieszenie od 0 do 100km/h wynosiło 3,5 s. W ramach 220 wyprodukowanych egzemplarzy powstało również 20 sztuk Audi Sport quattro S1 o mocy 390 kW/530 KM i przyspieszeniu 2,6 s do 100 km/h. Do startu w znanym wyścigu górskim w USA - Pikes Peak International Hill Climb w 1987 roku - powstała wersja specjalna Audi Sport quattro S1 Pikes Peak z silnym ospojlerowaniem i skrzydłem dociskowym z tyłu, z silnikiem o mocy 440 kW/598 KM, której przyspieszenie wynosiło mniej niż 2,5 s do 100km/h.
Wersja seryjna samochodu dostępna była tylko w kilku kolorach nadwozia: białym, czerwonym, zielonym, niebieskim, czarnym. Obecnie ceny rynkowe tego auta wynoszą ponad 100 tys. euro.
Twórcom quattro od początku przyświecała myśl o rajdowym wykorzystaniu samochodu. Krótko po rozpoczęciu produkcji seryjnej odmiany, w styczniu 1981 pierwsza rajdowa wersja quattro wystartowała w austriackim Janner Rally od razu wygrywając w debiucie. W tym samym roku quattro zadebiutowało również w mistrzostwach świata, wygrywając z przewagą prawie sześciu minut pierwszy odcinek specjalny. Do takiej przewagi w większości przyczynił się napęd na cztery koła. Warto dodać, że to dzięki quattro w rajdach zaczęto stosować ów napęd. W 1984r. Hannu Mikkola wygrał rajd Portugalii za sterami quattro A2 sponsorowanego przez HB. Można powiedzieć, że te dwa modele były swego rodzaju wstępem do rajdowej Grupy B.
119
149
„Freude am Fahren”, czyli „radość z jazdy” – tak brzmi firmowe motto BMW. Gdyby niemiecka marka chciała reklamować się takim sloganem niecałe sto lat temu, brzmiałby on raczej: „radość z lotu”. Początkowo bowiem zajmowała się produkcją samolotów.
W 1913 roku Karl Friedrich Rapp założył firmę Rapp Motorenwerke AG. Trzy lata później przedsiębiorstwo przejął Gustav Otto, producent aeroplanów oraz silników lotniczych i zmienił jego nazwę na Bayerische Flugzeugwerke AG, czyli Bawarskie Zakłady Lotnicze. W 1917 roku firmę przekształcono w spółkę akcyjną Bayerische Motoren Werke GmbH, a kilka miesięcy później dołączył do niej Austriak Franz Josef Popp. To on nadal jej nazwę BMW, która obowiązuje do dziś. Z tamtego okresu pochodzi również obecne logo marki - kręcące się śmigło samolotu na niebieskim tle symbolizującym niebo. Barwy te znajdują się również na fladze Bawarii, w której od początku mieści się siedziba BMW.
Po pierwszej wojnie światowej produkcja samolotów została w Niemczech zabroniona na mocy Traktatu Wersalskiego. Otto zamknął zakłady lotnicze i przerzucił się na wytwarzanie podzespołów do lokomotyw. W 1919 roku w BMW powstaje również pierwszy projekt motocyklowego silnika. Cztery lata później gotowy jest już cały pojazd na dwóch kółkach, model R32.
W roku 1928 BMW kupuje markę Dixi produkującą samochody na licencji brytyjskiego Austina Seven, a w roku 1933 powstają pierwsze auta według autorskich projektów niemieckich inżynierów – I6, 327, 328 i 335. W czasie drugiej wojny światowej w fabryce bawarskiej firmy znów wytwarzane są silniki lotnicze, a także motocykle – wszystko na potrzeby armii III Rzeszy.
Sytuacja BMW po zakończeniu wojny była fatalna – bombardowania niemal doszczętnie zniszczyły zakłady w Monachium. Stanąć na nogi firmie pomogło pozwolenie na przeprowadzanie napraw pojazdów amerykańskiego wojska w mieście Allach. W kolejnych latach wytwarzała ona również części do maszyn rolniczych i rowery, a w roku 1948 wznowiła produkcję motocykli.
Na początku lat pięćdziesiątych w BMW powstają pierwsze powojenne samochody – modele 501 i 502. W roku 1955 z fabryki w Monachium wyjeżdża Isetta, maleńkie auto na trzech kołach, którego zaskakująco dobre wyniki sprzedaży uratowały kondycję finansową niemieckiej marki. Komercyjnego sukcesu Isetty nie powtórzył na przykład model 507 zaprezentowany w roku 1956.
Roadster uznawany za motoryzacyjne dzieło sztuki okazał się niewypałem z ekonomicznego punktu widzenia. W 1961 roku marka przedstawiła model 1500, który zapoczątkował jej nową erę ugruntowaną później przez takie auta, jak 2000 CS, czy serie New Sixes i New Class. Te ostatnie stworzyły podwaliny pod obecne nazewnictwo modeli BMW. New Sixes to przodek dzisiejszej serii 3, a New Class – serii 7.
Na początku lat dziewięćdziesiątych firma rozpoczęła współpracę z Rolls-Roycem, który stał się jej własnością w roku 1998. Wcześniej BMW walczyło o brytyjską markę z Volkswagenem. Dopiero w 2003 roku Bawarczycy nabyli prawa do wzoru charakterystycznej osłony chłodnicy zwieńczonej figurką „Ducha Ekstazy" oraz logo RR. Obecnie do BMW należy również Mini. Firma posiada też prawa do Triumpha wycofanego z rynku w 1984 roku.
W latach 1994-2000 do BMW należeli także Rover i Land Rover. Pierwsza z marek została sprzedana brytyjskiemu konsorcjum Phoenix Venture Holdings. Land Rover trafił natomiast do koncernu Ford. Od 2005 roku BMW jest właścicielem teamu Formuły 1 BMW-Sauber F1, w którym kierowcą jest pierwszy Polak na torach wyścigowej ekstraklasy, Robert Kubica. Oprócz samochodów niemieckiej marki, sukcesy sportowe odnoszą również motocykle. Maszyny BMW sześciokrotnie wygrywały Rajd Dakar.
22
1 2 3 > ostatnia ›
« poprzednia 1 2 3 następna »