Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 65 takich materiałów
    Dnia 04.05.2023 Lamborghini Huracan Evo warte 1600000 zł rozbiło się w centrum Warszawy.
    Do zdarzenia doszło na ulicy Emilii Plater w Śródmieściu.
    Kierowca nie ogarnął 540 konnej maszyny wchodząc w zakręt.
    Otrzymał 200 złotych mandatu, pojazd zabrała elegancka laweta.
    11 czerwca 2023, 1:47 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Ferrari 458 Italia – Supersamochód klasy średniej produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 2009–2015. Samochód został zaprezentowany po raz pierwszy w dniu 15 września 2009 roku na Frankfurt Motor Show, stworzony został jako następca Ferrari F430. 458 Italia zostało zaprojektowane przez Pininfarinę. Do napędu samochodu został użyty 4,5-litrowy silnik V8, do którego odwołuje się nazwa 458. Silnik ten wytwarza moc 570 KM i moment obrotowy 540 Nm. 458 Italia osiąga prędkość maksymalną 340 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 3,5 sekundy. W 2011 roku samochód zdobył tytuł "World Performance Car of the Year".
    Supersamochód klasy średniej produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 2009–2015. Samochód został zaprezentowany po raz pierwszy w dniu 15 września 2009 roku na Frankfurt Motor Show, stworzony został jako następca Ferrari F430. 458 Italia zostało zaprojektowane przez Pininfarinę. Do napędu samochodu został użyty 4,5-litrowy silnik V8, do którego odwołuje się nazwa 458. Silnik ten wytwarza moc 570 KM i moment obrotowy 540 Nm. 458 Italia osiąga prędkość maksymalną 340 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 3,5 sekundy. W 2011 roku samochód zdobył tytuł "World Performance Car of the Year".
    4 września 2022, 20:20 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Uniwersalny żołnierz, prosta, zakręty i jazda na codzienne - można sięgać po najwyższe cele
    15 sierpnia 2022, 17:31 przez ~Arrrrdian | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    RedTurbo Channel

    Porsche 918 Spyder – Hipersamochód produkowany przez niemiecką markę Porsche w latach 2013-2015,  zaprezentowany podczas 80. Międzynarodowej Wystawy Samochodowej w Genewie w 2010 roku jako następca Carrery GT. Auto zostało wyprodukowane jako seria limitowana w liczbie 918 sztuk. Pierwsze egzemplarze pojazdu pojawiły się w salonach w listopadzie 2013 roku. 918 finalnie wdrożono do produkcji we wrześniu 2013 roku. Prototyp został wyposażony w centralnie umieszczony 4,6-litrowy silnik V8 o mocy 540 KM oraz w dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 230 KM. Łączna moc prototypu w podanej konfiguracji to 770 KM. Silnik spalinowy napędzał tylną oś pojazdu natomiast silniki elektryczne przednią. Wersja produkcyjna wyposażona jest w ten sam silnik spalinowy, lecz jego moc zwiększono do 608 KM. Moc silników elektrycznych także uległa zwiększeniu. Przedni elektromotor generuje 127 KM, a tylny 154 KM. Łącznie wersja produkcyjna generuje moc aż 889 KM. 918 Spyder osiąga prędkość maksymalną 350 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 2,5 sekundy. We wrześniu 2012 roku podano do wiadomości, że auto pokonało Północną Pętlę toru Nurburgring w czasie 6 minut i 57 sekund. Wersja produkcyjna różniła się szczegółami od konceptu. Wydechy zostały umieszczone w miejscu wysuwanych wlotów powietrza, czyli tuż nad silnikiem. W czerwcu 2015 roku Porsche ogłosiło, że produkcja modelu dobiegła końca po dokładnie 21 miesiącach wytwarzania w zakładach marki w Zuffenhausen.
    Hipersamochód produkowany przez niemiecką markę Porsche w latach 2013-2015, zaprezentowany podczas 80. Międzynarodowej Wystawy Samochodowej w Genewie w 2010 roku jako następca Carrery GT. Auto zostało wyprodukowane jako seria limitowana w liczbie 918 sztuk. Pierwsze egzemplarze pojazdu pojawiły się w salonach w listopadzie 2013 roku. 918 finalnie wdrożono do produkcji we wrześniu 2013 roku. Prototyp został wyposażony w centralnie umieszczony 4,6-litrowy silnik V8 o mocy 540 KM oraz w dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 230 KM. Łączna moc prototypu w podanej konfiguracji to 770 KM. Silnik spalinowy napędzał tylną oś pojazdu natomiast silniki elektryczne przednią. Wersja produkcyjna wyposażona jest w ten sam silnik spalinowy, lecz jego moc zwiększono do 608 KM. Moc silników elektrycznych także uległa zwiększeniu. Przedni elektromotor generuje 127 KM, a tylny 154 KM. Łącznie wersja produkcyjna generuje moc aż 889 KM. 918 Spyder osiąga prędkość maksymalną 350 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 2,5 sekundy. We wrześniu 2012 roku podano do wiadomości, że auto pokonało Północną Pętlę toru Nurburgring w czasie 6 minut i 57 sekund. Wersja produkcyjna różniła się szczegółami od konceptu. Wydechy zostały umieszczone w miejscu wysuwanych wlotów powietrza, czyli tuż nad silnikiem. W czerwcu 2015 roku Porsche ogłosiło, że produkcja modelu dobiegła końca po dokładnie 21 miesiącach wytwarzania w zakładach marki w Zuffenhausen.
    Ferrari 458 Speciale – Supersamochód klasy średniej produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 2009-2015. Premiera samochodu odbyła się 15 września 2009 roku na Frankfurt Motor Show. 458 Italia jest następcą Ferrari F430. Nazwa 458 tradycyjnie odwołuje się do rodzaju zastosowanego silnika - 4,5 l V8. Za stylistykę auta odpowiedzialne jest biuro Pininfariny. W sierpniu 2013 roku Ferrari zaprezentowało wzmocnioną wersję auta o nazwie 458 Speciale. 4,5-litrowy silnik V8 wzmocniony został do 605 KM i 540 Nm. Oznacza to, że samochód wyposażono w najmocniejszą, wolnossącą jednostkę V8, jaką kiedykolwiek zaprojektowali inżynierowie Ferrari. Prędkość maksymalna 458 Speciale wynosi 325 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h trwa 3 sekundy.
    Supersamochód klasy średniej produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 2009-2015. Premiera samochodu odbyła się 15 września 2009 roku na Frankfurt Motor Show. 458 Italia jest następcą Ferrari F430. Nazwa 458 tradycyjnie odwołuje się do rodzaju zastosowanego silnika - 4,5 l V8. Za stylistykę auta odpowiedzialne jest biuro Pininfariny. W sierpniu 2013 roku Ferrari zaprezentowało wzmocnioną wersję auta o nazwie 458 Speciale. 4,5-litrowy silnik V8 wzmocniony został do 605 KM i 540 Nm. Oznacza to, że samochód wyposażono w najmocniejszą, wolnossącą jednostkę V8, jaką kiedykolwiek zaprojektowali inżynierowie Ferrari. Prędkość maksymalna 458 Speciale wynosi 325 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h trwa 3 sekundy.
    18 czerwca 2022, 23:33 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    McLaren 540C – 570S - samochód sportowy klasy średniej produkowany pod brytyjską marką McLaren w latach 2015–2021. Pierwszy w dziejach McLarena podstawowy, bazowy model został przedstawiony pod koniec marca 2015 roku. Producent opracował 570S z myślą o konkurowaniu m.in. z Porsche 911 i zainicjowaniu serii najmniejszych oraz najprzystępniejszych cenowo modeli producenta z linii Sport Series. McLaren 570S został zaprojektowany z myślą o wygodzie w codziennym użytkowaniu, oferując relatywnie dużą przestrzeń na bagaż oraz równowagę pomiędzy użytkowaniem w warunkach torowych i wyczynowych, a ulicznych. Miesiąc po premierze McLarena 570S, w kwietniu 2015 roku podczas wystawy samochodowej Shanghai Auto Show w Chinach przedstawiony został niżej pozycjonowany i tańszy wariant McLaren 540C. Pod kątem wizualnym zyskał on przeprojektowane zderzaki, a także silnik V8 generujący moc 533 KM i moment obrotowy 540 Nm. Odmiana ta została zmodyfikowana pod kątem poruszania się w warunkach miejskich, wyróżniając się zarazem najniższą ceną spośród wszystkich wariantów najmniejszego modelu McLarena.
    570S - samochód sportowy klasy średniej produkowany pod brytyjską marką McLaren w latach 2015–2021. Pierwszy w dziejach McLarena podstawowy, bazowy model został przedstawiony pod koniec marca 2015 roku. Producent opracował 570S z myślą o konkurowaniu m.in. z Porsche 911 i zainicjowaniu serii najmniejszych oraz najprzystępniejszych cenowo modeli producenta z linii Sport Series. McLaren 570S został zaprojektowany z myślą o wygodzie w codziennym użytkowaniu, oferując relatywnie dużą przestrzeń na bagaż oraz równowagę pomiędzy użytkowaniem w warunkach torowych i wyczynowych, a ulicznych. Miesiąc po premierze McLarena 570S, w kwietniu 2015 roku podczas wystawy samochodowej Shanghai Auto Show w Chinach przedstawiony został niżej pozycjonowany i tańszy wariant McLaren 540C. Pod kątem wizualnym zyskał on przeprojektowane zderzaki, a także silnik V8 generujący moc 533 KM i moment obrotowy 540 Nm. Odmiana ta została zmodyfikowana pod kątem poruszania się w warunkach miejskich, wyróżniając się zarazem najniższą ceną spośród wszystkich wariantów najmniejszego modelu McLarena.
    Porsche 918 Spyder – Hipersamochód marki Porsche zaprezentowany podczas 80. Międzynarodowej Wystawy Samochodowej w Genewie w 2010 roku jako następca Porsche Carrera GT. Samochód został wyprodukowany jako seria limitowana w liczbie 918 sztuk. Pierwsze egzemplarze pojawiły się w salonach w listopadzie 2013 roku, a samochód finalnie wdrożone do produkcji we wrześniu 2013 roku. Prototyp został wyposażony w centralnie umieszczony silnik V8 o pojemności 4,6 l i mocy 540 KM oraz w dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 230 KM. Łączna moc prototypu w podanej konfiguracji to 770 KM. Wersja produkcyjna wyposażona jest w ten sam silnik spalinowy, lecz jego moc zwiększono do 608 KM. Moc silników elektrycznych także uległa zwiększeniu. Przedni elektromotor generuje 127 KM, a tylny 154 KM. Łącznie wersja produkcyjna generuje moc aż 889 KM. 918 Spyder przyspiesza do 100 km/h w 2,5 sekundy i osiąga prędkość maksymalną 350 km/h. We wrześniu 2012 roku podano do wiadomości, że auto pokonało Północną Pętlę toru Nurburgring w czasie 6 minut i 57 sekund. W czerwcu 2015 roku Porsche ogłosiło, iż produkcja modelu dobiegła końca po dokładnie 21 miesiącach produkcji.
    Hipersamochód marki Porsche zaprezentowany podczas 80. Międzynarodowej Wystawy Samochodowej w Genewie w 2010 roku jako następca Porsche Carrera GT. Samochód został wyprodukowany jako seria limitowana w liczbie 918 sztuk. Pierwsze egzemplarze pojawiły się w salonach w listopadzie 2013 roku, a samochód finalnie wdrożone do produkcji we wrześniu 2013 roku. Prototyp został wyposażony w centralnie umieszczony silnik V8 o pojemności 4,6 l i mocy 540 KM oraz w dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 230 KM. Łączna moc prototypu w podanej konfiguracji to 770 KM. Wersja produkcyjna wyposażona jest w ten sam silnik spalinowy, lecz jego moc zwiększono do 608 KM. Moc silników elektrycznych także uległa zwiększeniu. Przedni elektromotor generuje 127 KM, a tylny 154 KM. Łącznie wersja produkcyjna generuje moc aż 889 KM. 918 Spyder przyspiesza do 100 km/h w 2,5 sekundy i osiąga prędkość maksymalną 350 km/h. We wrześniu 2012 roku podano do wiadomości, że auto pokonało Północną Pętlę toru Nurburgring w czasie 6 minut i 57 sekund. W czerwcu 2015 roku Porsche ogłosiło, iż produkcja modelu dobiegła końca po dokładnie 21 miesiącach produkcji.
    Mercedes-Benz 540K Spezial Roadster W29 [1936] – W 1933 przedstawiono usportowiony model Mercedesa 380. Miał on zmniejszyć lukę powstałą między 6-cylindrowym modelem 290 a masywnym 770 Grosser. Nowy 380 był pierwszym autem tego typu z niezależnym zawieszeniem – wahaczami z przodu i przegubowym mostem z tyłu. Nowy 8-cylindrowy motor miał korzenie w rzędowej szóstce z 290-tki i dostępny był w wersji wolnossącej, jak i doładowanej kompresorem. Żadna z tych opcji nie miała na tyle mocy, aby to jeździło. Ciężar Mercedesa nie był wprawiany w ruch z dostateczną gracją, więc model się nie sprzedał.

Problem zaadresowano w roku 1934 z pokazaniem modelu 500 K. Nazwa zdradzała, że luksusowe auto sportowe napędzane jest z ośmiu cylindrów o łącznej pojemności 5 litrów. Kompresor był w standardzie. Gdy się załączał, to nominalne 100 koni zwiększało się do 160. Żelazny silnik połączony z 4- lub 5-biegową skrzynią umieszczono w specjalnej ramie. Zawieszenie było niezależne – tak jak u poprzedniczki – a siłę hamowania zapewniały sterowane hydraulicznie hamulce bębnowe.

To nie była wtedy norma – często wręcz odwrotnie, jeśli na to spojrzeć – ale Mercedes autentycznie wykonał kompletne egzemplarze tego modelu samodzielnie a nie oddawał pustą ramę do podwykonawców, aby nakładali na nią karoserię. Chciano zadowolić wszystkich klientów i oddano im do dyspozycji szerokie spektrum nadwozi – wszystkie powstałe w fabryce w Sindelfingen. Nie będziemy sobie zawracać dupy jakimiś płotkami a przejdziemy od razu do dwuosobowego Spezial Roadster – najbardziej ekskluzywnej wersji tego auta i bardzo łatwo rozpoznawalnej po łamanej przedniej szybie. To była tylko jedna z wielu wersji. Było też multum aut z zamkniętym dachem – z których najbardziej chyba gustownym był Autobahnkurier.

Niemcy ogłosili gotowość na 1934 Berlin Motorshow – a jak Niemcy w latach ’30 ogłaszają gotowość, to wiedz, że coś się dzieje. W stolicy był największy rynek zbytu dla Mercedesa a wielu ministrów w rządzie wybierało na swoje parady auta właśnie ośmiocylindrowe. Były one też niezwykle popularne wśród sław i ludzi bogatych. 500K to żaden wyścig, bo żeby ruszyć taki wóz z węglem, to trzeba kapkę więcej niż 160 koni mocy. Auto było dość szybkie ale rozpędzało się do setki w bity miesiąc.

500 K klepano w fabryce przez 2 lata aż zastąpił go 540 K z większym silnikiem. Pokazano go we Francji na Paris Salon pod koniec 1936. Nazwa znów sugerowała litraż i dodatkowe 0.4 litra skutkowało 15 końmi mocy ekstra – a 20 z włączonym kompresorem. Nadwozia pozostały w praktyce bez zmian, ale nie można nie zauważyć, że na wizytę Niemców w latach ’30 we Francji powstała też wersja pancerna… nie… n… nie wiem, czy muszę tłumaczyć aluzję… Tuż przed wojną silniki urosły do 5.8 ale powstało tylko parę egzemplarzy w tej konfiguracji (580K).

Typ 500 – jak się określa wszystkie auta z tej rodziny – sprzedał się co prawda lepiej niż poprzednik, ale dalej było to tylko 342 (500 K) i 319 (540 K) sztuk powstałych przez 6 lat produkcji. Powiedzieć, że auto było ciężkie, to jak nic nie powiedzieć – a i raczej powolne – ale teraz takie ośmiocylindrowe krążowniki szos są rozchwytywane i niezwykle poważane. Mogą dziś zachwycać szczególnie na imprezach jak Concours d’Elegance, gdzie osiągi raczej nie mają znaczenia a liczy się forma. Niezwykle ważny fragment niemieckiej motoryzacji i istotny kawał historii marki Mercedes – Typ 500 – jest dzisiaj bardzo… BARDZO drogi a już Spezial Roadster to ma ceny w ośmiocyfrowych zakresach.
    W 1933 przedstawiono usportowiony model Mercedesa 380. Miał on zmniejszyć lukę powstałą między 6-cylindrowym modelem 290 a masywnym 770 Grosser. Nowy 380 był pierwszym autem tego typu z niezależnym zawieszeniem – wahaczami z przodu i przegubowym mostem z tyłu. Nowy 8-cylindrowy motor miał korzenie w rzędowej szóstce z 290-tki i dostępny był w wersji wolnossącej, jak i doładowanej kompresorem. Żadna z tych opcji nie miała na tyle mocy, aby to jeździło. Ciężar Mercedesa nie był wprawiany w ruch z dostateczną gracją, więc model się nie sprzedał.

    Problem zaadresowano w roku 1934 z pokazaniem modelu 500 K. Nazwa zdradzała, że luksusowe auto sportowe napędzane jest z ośmiu cylindrów o łącznej pojemności 5 litrów. Kompresor był w standardzie. Gdy się załączał, to nominalne 100 koni zwiększało się do 160. Żelazny silnik połączony z 4- lub 5-biegową skrzynią umieszczono w specjalnej ramie. Zawieszenie było niezależne – tak jak u poprzedniczki – a siłę hamowania zapewniały sterowane hydraulicznie hamulce bębnowe.

    To nie była wtedy norma – często wręcz odwrotnie, jeśli na to spojrzeć – ale Mercedes autentycznie wykonał kompletne egzemplarze tego modelu samodzielnie a nie oddawał pustą ramę do podwykonawców, aby nakładali na nią karoserię. Chciano zadowolić wszystkich klientów i oddano im do dyspozycji szerokie spektrum nadwozi – wszystkie powstałe w fabryce w Sindelfingen. Nie będziemy sobie zawracać dupy jakimiś płotkami a przejdziemy od razu do dwuosobowego Spezial Roadster – najbardziej ekskluzywnej wersji tego auta i bardzo łatwo rozpoznawalnej po łamanej przedniej szybie. To była tylko jedna z wielu wersji. Było też multum aut z zamkniętym dachem – z których najbardziej chyba gustownym był Autobahnkurier.

    Niemcy ogłosili gotowość na 1934 Berlin Motorshow – a jak Niemcy w latach ’30 ogłaszają gotowość, to wiedz, że coś się dzieje. W stolicy był największy rynek zbytu dla Mercedesa a wielu ministrów w rządzie wybierało na swoje parady auta właśnie ośmiocylindrowe. Były one też niezwykle popularne wśród sław i ludzi bogatych. 500K to żaden wyścig, bo żeby ruszyć taki wóz z węglem, to trzeba kapkę więcej niż 160 koni mocy. Auto było dość szybkie ale rozpędzało się do setki w bity miesiąc.

    500 K klepano w fabryce przez 2 lata aż zastąpił go 540 K z większym silnikiem. Pokazano go we Francji na Paris Salon pod koniec 1936. Nazwa znów sugerowała litraż i dodatkowe 0.4 litra skutkowało 15 końmi mocy ekstra – a 20 z włączonym kompresorem. Nadwozia pozostały w praktyce bez zmian, ale nie można nie zauważyć, że na wizytę Niemców w latach ’30 we Francji powstała też wersja pancerna… nie… n… nie wiem, czy muszę tłumaczyć aluzję… Tuż przed wojną silniki urosły do 5.8 ale powstało tylko parę egzemplarzy w tej konfiguracji (580K).

    Typ 500 – jak się określa wszystkie auta z tej rodziny – sprzedał się co prawda lepiej niż poprzednik, ale dalej było to tylko 342 (500 K) i 319 (540 K) sztuk powstałych przez 6 lat produkcji. Powiedzieć, że auto było ciężkie, to jak nic nie powiedzieć – a i raczej powolne – ale teraz takie ośmiocylindrowe krążowniki szos są rozchwytywane i niezwykle poważane. Mogą dziś zachwycać szczególnie na imprezach jak Concours d’Elegance, gdzie osiągi raczej nie mają znaczenia a liczy się forma. Niezwykle ważny fragment niemieckiej motoryzacji i istotny kawał historii marki Mercedes – Typ 500 – jest dzisiaj bardzo… BARDZO drogi a już Spezial Roadster to ma ceny w ośmiocyfrowych zakresach.
    11 maja 2022, 0:45 przez witkacy_sracy (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    wheelsage.org

    Nissan Skyline R34 GT-R – Samochód sportowy klasy średniej bądź luksusowej produkowany w Japonii przez firmę Nissan od 1957 roku, dostępny w wersjach coupe lub sedan. R34 wszedł na rynek w 1999 roku; w porównaniu z poprzednikiem zostało zmodyfikowane podwozie, zmianom uległy również inne elementy. Bardziej wytrzymały blok N1 GT-R został założony we wszystkich R34 GT-R. Standardowo R34 był zaopatrzony w turbiny ze stalowymi wirnikami. Turbina w R34 N1 została zaopatrzona w łożyska kulkowe. Skrzynia biegów również została wzmocniona. Największą cechą i najbardziej znaczącą dla R34 GT-R, której nie było w żadnym innym modelu Skyline, był wyświetlacz na górze deski rozdzielczej o nazwie MFD (Multi Function Display). Ten wyświetlacz był bardzo znaczący dla samochodu w tym czasie. Pokazywał on wiele statystyk silnika samochodu, w tym ciśnienie doładowania, temperaturę oleju, temperaturę wody i wiele innych. Jako samochód z 1999 roku tego rodzaju technologia była wówczas bardzo rzadka i zaawansowana. Najsilniejszą wersją R34 była wersja GT-R Z-Tune z 2005 roku, która wyposażona została w 2,8-litrowy silnik RB28DETT Z2 Twin-turbo o mocy 500 KM i momencie obrotowym 540 Nm. Zostało wyprodukowanych tylko 20 sztuk tego modelu.
    Samochód sportowy klasy średniej bądź luksusowej produkowany w Japonii przez firmę Nissan od 1957 roku, dostępny w wersjach coupe lub sedan. R34 wszedł na rynek w 1999 roku; w porównaniu z poprzednikiem zostało zmodyfikowane podwozie, zmianom uległy również inne elementy. Bardziej wytrzymały blok N1 GT-R został założony we wszystkich R34 GT-R. Standardowo R34 był zaopatrzony w turbiny ze stalowymi wirnikami. Turbina w R34 N1 została zaopatrzona w łożyska kulkowe. Skrzynia biegów również została wzmocniona. Największą cechą i najbardziej znaczącą dla R34 GT-R, której nie było w żadnym innym modelu Skyline, był wyświetlacz na górze deski rozdzielczej o nazwie MFD (Multi Function Display). Ten wyświetlacz był bardzo znaczący dla samochodu w tym czasie. Pokazywał on wiele statystyk silnika samochodu, w tym ciśnienie doładowania, temperaturę oleju, temperaturę wody i wiele innych. Jako samochód z 1999 roku tego rodzaju technologia była wówczas bardzo rzadka i zaawansowana. Najsilniejszą wersją R34 była wersja GT-R Z-Tune z 2005 roku, która wyposażona została w 2,8-litrowy silnik RB28DETT Z2 Twin-turbo o mocy 500 KM i momencie obrotowym 540 Nm. Zostało wyprodukowanych tylko 20 sztuk tego modelu.
    28 kwietnia 2022, 21:52 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Lamborghini Sesto Elemento – Supersamochód klasy średniej produkowany przez Lamborghini w latach 2010-2012. Jesienią 2010 roku podczas targów motoryzacyjnych Paris Motor Show Lamborghini przedstawiło model Sesto Elemento, zwiastujący nowy kierunek stylistyczny produktów włoskiej firmy planowanych na drugą dekadę XXI wieku. Nazwa modelu jest odniesieniem do węgla, który ma liczbę atomową sześć - dzięki użyciu włókna węglowego zredukowano masę samochodu do niecałej tony. Zarówno nadwozie, jak i podwozie wykonane zostały w formie pojedynczego komponentu typu monocoque - pozwoliło to uzyskanie zoptymalizowanej sztywności. Jednocześnie, samochód zyskał awangardową stylizację, bogatą w liczne przetłoczenia, ostre linie, wloty powietrza i przebiegające pod niewielkim kątem przecięcia. No napędu Lamborghini Sesto Elemento wykorzystane zostało centralnie umieszczone benzynowe V10 o mocy 570 KM i maksymalnym momencie obrotowym 540 Nm. Silnik ten pozwala rozpędzić się do 100 km/h w 2,5 sekundy, osiągając maksymalną prędkość 350 km/h.
    Supersamochód klasy średniej produkowany przez Lamborghini w latach 2010-2012. Jesienią 2010 roku podczas targów motoryzacyjnych Paris Motor Show Lamborghini przedstawiło model Sesto Elemento, zwiastujący nowy kierunek stylistyczny produktów włoskiej firmy planowanych na drugą dekadę XXI wieku. Nazwa modelu jest odniesieniem do węgla, który ma liczbę atomową sześć - dzięki użyciu włókna węglowego zredukowano masę samochodu do niecałej tony. Zarówno nadwozie, jak i podwozie wykonane zostały w formie pojedynczego komponentu typu monocoque - pozwoliło to uzyskanie zoptymalizowanej sztywności. Jednocześnie, samochód zyskał awangardową stylizację, bogatą w liczne przetłoczenia, ostre linie, wloty powietrza i przebiegające pod niewielkim kątem przecięcia. No napędu Lamborghini Sesto Elemento wykorzystane zostało centralnie umieszczone benzynowe V10 o mocy 570 KM i maksymalnym momencie obrotowym 540 Nm. Silnik ten pozwala rozpędzić się do 100 km/h w 2,5 sekundy, osiągając maksymalną prędkość 350 km/h.