Szukaj
Znalazłem 100 takich materiałów
Lancia Delta Integrale. Prawdziwy dominator. Samochód, który zdemolował konkurencję w stopniu niespotykanym w żadnej innej dziedzinie sportu samochodowego. Wystarczy powiedzieć, że zespół fabryczny Lancii przez 6 sezonów wystawiał Integrale na trasy rajdowe. Zdobył wtedy 4 tytuły mistrza świata kierowców oraz 6 tytułów mistrza świata konstruktorów. Mówiąc wprost, samochód wygrał wszystkie sezony rajdowe, w których wystartował. Jest to rekord niepobity do dziś i raczej długo nikt go nie pobije. W ciągu 6 lat Integrale wygrały w 46 rajdach zaliczanych do klasyfikacji WRC. Jest to identyczny wynik, jaki ma Subaru Impreza - tylko że Integrale potrzebowały na to 6 lat, Subaru aż 15.
Integrale nie przegrała z konkurencyjnym samochodem na trasach rajdowych, zespół fabryczny Lancii wycofał się z rajdów będąc mistrzem świata konstruktorów, auto zeszło ze sceny jako mistrz, a nie ukradkiem pobite przez młodszych i lepszych konkurentów.
I to jest właśnie największa i niepodważalna legenda rajdów. Nie żadne tam Imprezy, Evo, Toyoty, Focusy, czy nie daj boże Audi quattro. Żaden inny samochód nigdy tak nie zdemolował konkurencji w rajdach i bardzo wątpię, by kiedykolwiek jeszcze się to powtórzyło.
Produkcja Fiata 125p zaczęła się 28 listopada 1967 roku. Konstrukcyjnie był połączeniem włoskich modeli 1300/1500 i 125. Napęd stanowiły benzynowe silniki R4 OHV o pojemności 1,3 i 1,5 litra, w późniejszym czasie dodatkowo przejęto gamę jednostek napędowych z Poloneza. Moment obrotowy przenoszony był przez: suche jednotarczowe sprzęgło, 4-biegową manualną (od 1985 5-biegową) skrzynię biegów, dwuczęściowy wał napędowy i tylny most na koła tylne. Samochód dostępny był początkowo jako 4-drzwiowy sedan, w 1972 roku do oferty dołączyła wersja kombi, trzy lata później pick-up. Przez cały okres polskiej produkcji przeprowadzane były liczne modernizacje modelu, najbardziej widoczna z nich przygotowana została dla rocznika 1975, zmieniono wówczas znacznie wygląd nadwozia i kabiny pasażerskiej. W roku 1978 wprowadzono następcę, Poloneza, oba modele produkowane były jednak równocześnie aż do 1991 roku. Łącznie powstało 1 445 699 egzemplarzy modelu, z czego 874 966 trafiło na eksport.
Fabryka Samochodów Osobowych FSO na żeraniu, Warszawa, lata 60. Na zdjęciu: linia montażowa fiata 125p /Tadeusz Kowalski /East News
Fabryka Samochodów Osobowych FSO na żeraniu, Warszawa, lata 60. Na zdjęciu: linia montażowa fiata 125p /Tadeusz Kowalski /East News
Był to przełom na polskim rynku motoryzacyjnym, zdominowanym przez przestarzałe już konstrukcje Warszawy i Syreny.
Fiat 125p przejął nadwozie od Fiata 125, był średniej klasy sedanem z klasycznym układem napędowym. Różnił się od modelu włoskiego m.in. okrągłymi kloszami świateł - zamiast kwadratowych - oraz inną atrapą chłodnicy.
Auto napędzane było czterosuwowym, czterocylindrowym, chłodzonym cieczą silnikiem o pojemności 1,3 litra. Zastosowano nowoczesne hamulce tarczowe na obydwu osiach. Fotele obite były sztuczną skórą.
Produkcję fso 125p (zmieniono nazwę po wygaśnięciu licencji), zakończono 29 czerwca 1991 roku.
Był to przełom na polskim rynku motoryzacyjnym, zdominowanym przez przestarzałe już konstrukcje Warszawy i Syreny.
Fiat 125p przejął nadwozie od Fiata 125, był średniej klasy sedanem z klasycznym układem napędowym. Różnił się od modelu włoskiego m.in. okrągłymi kloszami świateł - zamiast kwadratowych - oraz inną atrapą chłodnicy.
Auto napędzane było czterosuwowym, czterocylindrowym, chłodzonym cieczą silnikiem o pojemności 1,3 litra. Zastosowano nowoczesne hamulce tarczowe na obydwu osiach. Fotele obite były sztuczną skórą.
Produkcję fso 125p (zmieniono nazwę po wygaśnięciu licencji), zakończono 29 czerwca 1991 roku.