Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 690 takich materiałów
    Siedemdziesiąty pierwszy odcinek serii filmów o autach zza granicy pod tytułem "Kod: Coobcio". A w nim testy BMW M6 z 2012 roku o mocy 620KM.
    2 lutego 2024, 23:06 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Siedemdziesiąty pierwszy odcinek serii filmów o autach zza granicy pod tytułem "Kod: Coobcio". A w nim testy BMW M6 z 2012 roku o mocy 620KM.
    29 stycznia 2024, 19:20 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Wymiana opon na zimowe - co warto wiedzieć? – Zwykle pierwszy śnieg jest impulsem do wymiany opon na zimowe. I chociaż aura w ostatnich latach pokazała, że pierwszy śnieg nie zalega zbyt długo, to znacząco utrudnia jazdę i staje się uciążliwością dla kierowców. Te kilka dni wystarczy, żeby skokowo wzrosła liczba kolizji drogowych, osunięć do przydrożnych rowów czy paraliżu komunikacyjnego na niewielkich wzniesieniach. Warto więc odpowiednio przygotować się do zimy.
Kiedy zmienić opony na zimowe?
Wymiana opon na zimowe może nastąpić już w momencie, kiedy temperatura spada poniżej 7 stopni Celsjusza. Dlaczego? Ponieważ w takiej temperaturze guma opon letnich twardnieje, co przekłada się na mniejszą przyczepność, obniżoną stabilność jazdy oraz dłuższą drogę hamowania.
Nie należy więc czekać do wystąpienia opadów śniegu lub gołoledzi. Warto wymianę opon na zimowe zaplanować odpowiednio wcześniej. Po pierwsze unikniesz kolejek w zakładach wulkanizacyjnych, a po drugie zima nie zaskoczy Cię w trasie i zwiększysz swoje bezpieczeństwo na drodze. Oszczędź więc sobie stresu i zainwestuj w wysoki komfort podróżowania.
Czy opony całoroczne nie są wystarczające?
Opony całoroczne wciąż jeszcze dopuszczone są do jazdy w sezonie zimowym, choć coraz więcej państw ogranicza ten przywilej. Nie bez powodu. Opony wielosezonowe latem nie są tak twarde, a zimą tak miękkie jak opony sezonowe. Mają być uniwersalne, a to oznacza, że głębokość i kształt bieżnika nie są aż tak skuteczne w odprowadzaniu spod kół śniegu czy błota pośniegowego. Również przyczepność jest nieco mniejsza, niż przy typowo zimowych oponach. Poza tym jazda w różnych warunkach, latem po gorącym asfalcie, a zimą po zamarzniętej nawierzchni sprawia, że ogumienie dość szybko traci swoje właściwości. Należałoby je poddawać regularnym przeglądom. Czy ktoś o tym pamięta? A czy ktoś rzeczywiście inwestuje w takie przeglądy?
Zastanawiasz się nad wyborem pomiędzy oponami zimowymi, a całorocznymi? Szczegółowe informacje znajdziesz tutaj: https://autosearch.pl/opony-caloroczne-czy-sezonowe-co-wybrac/.
Co świadczy o wysokiej efektywności opon zimowych?
Opony zimowe posiadają właściwości, które zapewniają kierowcy bezpieczną i stabilną jazdę. Najważniejsze z nich to te, dzięki którym poczujesz różnicę w prowadzeniu samochodu:
 miękka i elastyczna mieszanka gumowa opony, która zapewnia większą przyczepność w niskich temperaturachgłębokie do 4 milimetrów rowki bieżnika, skuteczniej wbijające się w śniegkształt bieżnika z kierunkowymi rowkami, odprowadzającymi wodę lub błoto oraz zapewniającymi optymalną sterowność i efektywne hamowanielamele z boku bieżnika ułatwiające ruszanie i hamowanieWybór opon zimowych w dużej mierze uzależniony jest od trasy, którą kierowca pokonuje najczęściej. Opony zimowe różnią się od siebie chociażby bieżnikiem (symetryczny, asymetryczny, kierunkowe rowki w kształcie litery V). Które opony zimowe będą zatem najlepsze do Twojego samochodu, stylu jazdy i dystansów, jakie pokonujesz?
Jak rozpoznać opony zimowe?
Opony zimowe to tylko i wyłącznie te, które posiadają graficzne oznaczenie 3PMSF, obrazujące płatek śniegu na tle trzech górskich szczytów. To jedyne opony, które według Unijnej Dyrektywy z 2012 roku posiadają zimowe właściwości. Opony często sprzedawane jako zimowe z oznaczeniem M+S, dopuszczone są do jazdy w zmiennych warunkach (błoto plus śnieg), nie są jednak oponami typowo zimowymi. Na takim ogumieniu nie wjedziemy więc do żadnego państwa, które wymaga na zimę zmiany opon na zimowe.

    Zwykle pierwszy śnieg jest impulsem do wymiany opon na zimowe. I chociaż aura w ostatnich latach pokazała, że pierwszy śnieg nie zalega zbyt długo, to znacząco utrudnia jazdę i staje się uciążliwością dla kierowców. Te kilka dni wystarczy, żeby skokowo wzrosła liczba kolizji drogowych, osunięć do przydrożnych rowów czy paraliżu komunikacyjnego na niewielkich wzniesieniach. Warto więc odpowiednio przygotować się do zimy.

    Kiedy zmienić opony na zimowe?

    Wymiana opon na zimowe może nastąpić już w momencie, kiedy temperatura spada poniżej 7 stopni Celsjusza. Dlaczego? Ponieważ w takiej temperaturze guma opon letnich twardnieje, co przekłada się na mniejszą przyczepność, obniżoną stabilność jazdy oraz dłuższą drogę hamowania.

    Nie należy więc czekać do wystąpienia opadów śniegu lub gołoledzi. Warto wymianę opon na zimowe zaplanować odpowiednio wcześniej. Po pierwsze unikniesz kolejek w zakładach wulkanizacyjnych, a po drugie zima nie zaskoczy Cię w trasie i zwiększysz swoje bezpieczeństwo na drodze. Oszczędź więc sobie stresu i zainwestuj w wysoki komfort podróżowania.

    Czy opony całoroczne nie są wystarczające?

    Opony całoroczne wciąż jeszcze dopuszczone są do jazdy w sezonie zimowym, choć coraz więcej państw ogranicza ten przywilej. Nie bez powodu. Opony wielosezonowe latem nie są tak twarde, a zimą tak miękkie jak opony sezonowe. Mają być uniwersalne, a to oznacza, że głębokość i kształt bieżnika nie są aż tak skuteczne w odprowadzaniu spod kół śniegu czy błota pośniegowego. Również przyczepność jest nieco mniejsza, niż przy typowo zimowych oponach. Poza tym jazda w różnych warunkach, latem po gorącym asfalcie, a zimą po zamarzniętej nawierzchni sprawia, że ogumienie dość szybko traci swoje właściwości. Należałoby je poddawać regularnym przeglądom. Czy ktoś o tym pamięta? A czy ktoś rzeczywiście inwestuje w takie przeglądy?

    Zastanawiasz się nad wyborem pomiędzy oponami zimowymi, a całorocznymi? Szczegółowe informacje znajdziesz tutaj: https://autosearch.pl/opony-caloroczne-czy-sezonowe-co-wybrac/.

    Co świadczy o wysokiej efektywności opon zimowych?

    Opony zimowe posiadają właściwości, które zapewniają kierowcy bezpieczną i stabilną jazdę. Najważniejsze z nich to te, dzięki którym poczujesz różnicę w prowadzeniu samochodu:

    miękka i elastyczna mieszanka gumowa opony, która zapewnia większą przyczepność w niskich temperaturachgłębokie do 4 milimetrów rowki bieżnika, skuteczniej wbijające się w śniegkształt bieżnika z kierunkowymi rowkami, odprowadzającymi wodę lub błoto oraz zapewniającymi optymalną sterowność i efektywne hamowanielamele z boku bieżnika ułatwiające ruszanie i hamowanie

    Wybór opon zimowych w dużej mierze uzależniony jest od trasy, którą kierowca pokonuje najczęściej. Opony zimowe różnią się od siebie chociażby bieżnikiem (symetryczny, asymetryczny, kierunkowe rowki w kształcie litery V). Które opony zimowe będą zatem najlepsze do Twojego samochodu, stylu jazdy i dystansów, jakie pokonujesz?

    Jak rozpoznać opony zimowe?

    Opony zimowe to tylko i wyłącznie te, które posiadają graficzne oznaczenie 3PMSF, obrazujące płatek śniegu na tle trzech górskich szczytów. To jedyne opony, które według Unijnej Dyrektywy z 2012 roku posiadają zimowe właściwości. Opony często sprzedawane jako zimowe z oznaczeniem M+S, dopuszczone są do jazdy w zmiennych warunkach (błoto plus śnieg), nie są jednak oponami typowo zimowymi. Na takim ogumieniu nie wjedziemy więc do żadnego państwa, które wymaga na zimę zmiany opon na zimowe.

    21 grudnia 2023, 3:50 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych
    Ewolucja najlepszych modeli Volvo na przestrzeni lat – Szwedzki producent samochodów Volvo zdobył uznanie za bezpieczeństwo i komfort. Zobacz, jak ewoluowały najlepsze modele samochodów Volvo na przestrzeni lat. Jeśli jesteś prawdziwym fanem samochodów, musisz wiedzieć, że Volvo jest jedną z najpopularniejszych marek samochodów na polskim rynku.
Ludzie zaufali Volvo, ponieważ są one znane z tego, że są super bezpieczne i wygodne, zwłaszcza gdy wybierasz się w długą podróż. Mechanicy również znają te samochody na wylot. Jeśli kiedykolwiek będziesz potrzebować części zamiennej, po prostu zadzwoń do Ovoko, a oni zdobędą części Volvo, których potrzebujesz, nawet te starsze.
Od momentu powstania w 1927 roku, Volvo do dziś wyprodukowało wiele wysokiej jakości samochodów. Zobaczmy, jak ewoluowały topowe modele Volvo na przestrzeni lat.
Volvo 240 (1974-1993)
W 1974 roku Volvo zaprezentowało model Volvo 240, który zapoczątkował trwającą prawie dwie dekady historię sukcesu. W połowie lat 70-tych Volvo intensywnie inwestowało w technologie bezpieczeństwa, emisji spalin i osiągów. To sprawiło, że Volvo 240 stało się poligonem doświadczalnym dla innowacji producenta samochodów.
Nawet dziś Volvo 240 pozostaje ulubieńcem entuzjastów ze względu na swoje osiągi i wyjątkowy charakter.
Volvo 240 było dostępne z 97-konnym silnikiem gaźnikowym lub 123-konnym silnikiem z wtryskiem paliwa. Bazując na poprzednich 140 modelach, 240 charakteryzowało się bardziej wyrazistą stylistyką, większą przestrzenią i dodatkowym luksusem. Jego popularność wzrosła dzięki szerokiej gamie opcji układu napędowego oraz dostępności wersji dwu-, cztero- i pięciodrzwiowych.
Volvo 850 (1991-1996)
W czerwcu 1991 r. Volvo zaprezentowało nową serię modeli, wprowadzając na rynek Volvo 850 GLT. Reklamowany jako "dynamiczny samochód z czterema innowacjami zmieniającymi świat", 850 GLT wprowadził przełomowe funkcje, takie jak poprzeczny 5-cylindrowy silnik napędzający przednie koła, zintegrowany system ochrony przed uderzeniami bocznymi SIPS oraz samoregulujący się mechanizm przednich pasów bezpieczeństwa, znany jako rolka ARH. Jest również wyposażony w tylną oś typu Delta-link, łączącą dynamikę i komfort jazdy niezależnego zawieszenia ze stabilnością tylnej osi.
W ciągu następnych kilku lat seria 850 rozszerzyła się o różne wersje, w tym modele benzynowe z turbodoładowaniem i wariant z turbodoładowanym silnikiem wysokoprężnym z bezpośrednim wtryskiem paliwa.
Niecałe dwa lata po zaprezentowaniu 850 GLT sedan, w lutym 1993 roku Volvo wprowadziło 5-drzwiową wersję kombi. Konstrukcja 850 kombi charakteryzowała się tylną częścią o typowym dla Volvo profilu, charakteryzującym się niemal pionową tylną klapą, która maksymalizowała przestrzeń wewnętrzną.
To kombi otrzymało prestiżową nagrodę "1994 Good Design Grand Prize" w Japonii, a także stało się pierwszym na świecie samochodem oferującym boczne poduszki powietrzne.
Volvo S40 (1995-2012)
Następnym modelem było Volvo S40. Model ten powstał w wyniku współpracy Volvo Cars i Mitsubishi. Obie firmy skonstruowały własną serię samochodów, wykorzystując wspólną platformę techniczną w fabryce NedCar w Holandii.
Volvo S40 zaczęło się od dwóch wersji, jednej z silnikiem o pojemności 1,8 litra i drugiej z silnikiem o pojemności 2,0 litra. Później dodano więcej modeli, w tym oszczędny turbodiesel i wysokowydajny T4 o mocy 200 koni mechanicznych. Model T4 poszedł w ślady klasycznych wyczynowych Volvo, takich jak PV544 Sport i 240 Turbo.
Model S40 zdobył jednak uznanie nie tylko zwykłych kierowców. Odcisnął również znaczące piętno w sportach motorowych, a jego najbardziej znaczącym zwycięstwem było zwycięstwo Rickarda Rydella w Brytyjskich Mistrzostwach Samochodów Turystycznych (BTCC) w 1998 roku. S40 odniósł również sukces w Szwedzkich Mistrzostwach Samochodów Turystycznych (STCC).
Volvo XC90 (2002-2014)
W 2002 roku Volvo wprowadziło na rynek model XC90. Wyznaczyło ono nowe standardy w segmencie SUV-ów, koncentrując się na efektywności paliwowej, luksusie i innowacyjności.
Volvo wprowadziło również innowacyjne systemy, takie jak Roll Stability Control, Roll Over Protection System, nadmuchiwane kurtyny boczne i składane tylne siedzenia, rozwiązując problemy, których inni producenci samochodów jeszcze wtedy nie rozwiązali.
Do 2004 roku można było wybierać spośród silników pięcio-, sześcio- i ośmiocylindrowych, które dodały XC90 zarówno mocy, jak i bezpieczeństwa. Model ten nadal jest liderem w segmencie SUV-ów. Co więcej, nawet w dzisiejszych czasach około 85% Polaków stwierdziło, że najbardziej lubi SUV-y w gamie Volvo.
Według prezesa Volvo Car Poland, Emila Dembińskiego, model Volvo XC90 pozostaje popularny do dziś, podobnie jak najlepiej sprzedające się modele XC60 i XC40.
Ostatnie dane pokazują, że XC90 odnotowało ponad 1 299 rejestracji w Polsce. Za nim uplasował się XC60, najpopularniejszy model segmentu premium, z 5 365 rejestracjami, oraz XC40, z 2 617 rejestracjami.
Patrząc na typy samochodów, samochody czysto elektryczne (BEV) stanowią 3% rejestracji, podczas gdy hybrydy plug-in stanowią 10%. Samochody z silnikiem Diesla stanowią 31%, a samochody benzynowe stanowią większość - 56%. Firma ogłosiła jednak, że kolejny rok oznacza koniec dostępności silników wysokoprężnych. Ostatnie Volvo z silnikiem wysokoprężnym zostanie wyprodukowane w kwietniu 2024 roku.
Volvo V40 (2012-2019)
Nowszym modelem jest Volvo V40. Jest to stylowy samochód zaprojektowany przez Amerykanina Chrisa Benjamina z wnętrzem Pontusa Fontaeusa. Było to ostatnie Volvo zaprojektowane pod kierownictwem Steve'a Mattina. Samochód został zbudowany na platformie Global C, która zapewnia solidne podstawy dla osiągów i bezpieczeństwa, z pewnymi modyfikacjami dla lepszego prowadzenia.
Kiedy V40 zostało wprowadzone na rynek, było dostępne z różnymi silnikami. Do wyboru były dwa silniki benzynowe: jeden to 1,6-litrowy EcoBoost I4, który w zależności od modelu zapewniał moc 150 lub 180 koni mechanicznych, a drugi to 2,5-litrowy Volvo B525 I5 o mocy 254 koni mechanicznych.
Dla tych, którzy woleli olej napędowy, były dwie opcje: 1,6-litrowy silnik PSA Peugeot Citroën / Ford Duratorq produkujący 115 koni mechanicznych przy niskiej emisji na poziomie 94 g/km CO2 lub 2,0-litrowy silnik wysokoprężny I5 Volvo o mocy 150 lub 177 koni mechanicznych.
W 2014 roku Volvo wprowadziło do modelu V40 zaawansowane silniki Drive E (VEA). Silniki te oferowały lepszą wydajność i były dostępne w modelach V40 D4 i V40 T5. Dodano również system bezpieczeństwa IntelliSafe.

    Szwedzki producent samochodów Volvo zdobył uznanie za bezpieczeństwo i komfort. Zobacz, jak ewoluowały najlepsze modele samochodów Volvo na przestrzeni lat. Jeśli jesteś prawdziwym fanem samochodów, musisz wiedzieć, że Volvo jest jedną z najpopularniejszych marek samochodów na polskim rynku.

    Ludzie zaufali Volvo, ponieważ są one znane z tego, że są super bezpieczne i wygodne, zwłaszcza gdy wybierasz się w długą podróż. Mechanicy również znają te samochody na wylot. Jeśli kiedykolwiek będziesz potrzebować części zamiennej, po prostu zadzwoń do Ovoko, a oni zdobędą części Volvo, których potrzebujesz, nawet te starsze.

    Od momentu powstania w 1927 roku, Volvo do dziś wyprodukowało wiele wysokiej jakości samochodów. Zobaczmy, jak ewoluowały topowe modele Volvo na przestrzeni lat.

    Volvo 240 (1974-1993)

    W 1974 roku Volvo zaprezentowało model Volvo 240, który zapoczątkował trwającą prawie dwie dekady historię sukcesu. W połowie lat 70-tych Volvo intensywnie inwestowało w technologie bezpieczeństwa, emisji spalin i osiągów. To sprawiło, że Volvo 240 stało się poligonem doświadczalnym dla innowacji producenta samochodów.

    Nawet dziś Volvo 240 pozostaje ulubieńcem entuzjastów ze względu na swoje osiągi i wyjątkowy charakter.

    Volvo 240 było dostępne z 97-konnym silnikiem gaźnikowym lub 123-konnym silnikiem z wtryskiem paliwa. Bazując na poprzednich 140 modelach, 240 charakteryzowało się bardziej wyrazistą stylistyką, większą przestrzenią i dodatkowym luksusem. Jego popularność wzrosła dzięki szerokiej gamie opcji układu napędowego oraz dostępności wersji dwu-, cztero- i pięciodrzwiowych.

    Volvo 850 (1991-1996)

    W czerwcu 1991 r. Volvo zaprezentowało nową serię modeli, wprowadzając na rynek Volvo 850 GLT. Reklamowany jako "dynamiczny samochód z czterema innowacjami zmieniającymi świat", 850 GLT wprowadził przełomowe funkcje, takie jak poprzeczny 5-cylindrowy silnik napędzający przednie koła, zintegrowany system ochrony przed uderzeniami bocznymi SIPS oraz samoregulujący się mechanizm przednich pasów bezpieczeństwa, znany jako rolka ARH. Jest również wyposażony w tylną oś typu Delta-link, łączącą dynamikę i komfort jazdy niezależnego zawieszenia ze stabilnością tylnej osi.

    W ciągu następnych kilku lat seria 850 rozszerzyła się o różne wersje, w tym modele benzynowe z turbodoładowaniem i wariant z turbodoładowanym silnikiem wysokoprężnym z bezpośrednim wtryskiem paliwa.

    Niecałe dwa lata po zaprezentowaniu 850 GLT sedan, w lutym 1993 roku Volvo wprowadziło 5-drzwiową wersję kombi. Konstrukcja 850 kombi charakteryzowała się tylną częścią o typowym dla Volvo profilu, charakteryzującym się niemal pionową tylną klapą, która maksymalizowała przestrzeń wewnętrzną.

    To kombi otrzymało prestiżową nagrodę "1994 Good Design Grand Prize" w Japonii, a także stało się pierwszym na świecie samochodem oferującym boczne poduszki powietrzne.

    Volvo S40 (1995-2012)

    Następnym modelem było Volvo S40. Model ten powstał w wyniku współpracy Volvo Cars i Mitsubishi. Obie firmy skonstruowały własną serię samochodów, wykorzystując wspólną platformę techniczną w fabryce NedCar w Holandii.

    Volvo S40 zaczęło się od dwóch wersji, jednej z silnikiem o pojemności 1,8 litra i drugiej z silnikiem o pojemności 2,0 litra. Później dodano więcej modeli, w tym oszczędny turbodiesel i wysokowydajny T4 o mocy 200 koni mechanicznych. Model T4 poszedł w ślady klasycznych wyczynowych Volvo, takich jak PV544 Sport i 240 Turbo.

    Model S40 zdobył jednak uznanie nie tylko zwykłych kierowców. Odcisnął również znaczące piętno w sportach motorowych, a jego najbardziej znaczącym zwycięstwem było zwycięstwo Rickarda Rydella w Brytyjskich Mistrzostwach Samochodów Turystycznych (BTCC) w 1998 roku. S40 odniósł również sukces w Szwedzkich Mistrzostwach Samochodów Turystycznych (STCC).

    Volvo XC90 (2002-2014)

    W 2002 roku Volvo wprowadziło na rynek model XC90. Wyznaczyło ono nowe standardy w segmencie SUV-ów, koncentrując się na efektywności paliwowej, luksusie i innowacyjności.

    Volvo wprowadziło również innowacyjne systemy, takie jak Roll Stability Control, Roll Over Protection System, nadmuchiwane kurtyny boczne i składane tylne siedzenia, rozwiązując problemy, których inni producenci samochodów jeszcze wtedy nie rozwiązali.

    Do 2004 roku można było wybierać spośród silników pięcio-, sześcio- i ośmiocylindrowych, które dodały XC90 zarówno mocy, jak i bezpieczeństwa. Model ten nadal jest liderem w segmencie SUV-ów. Co więcej, nawet w dzisiejszych czasach około 85% Polaków stwierdziło, że najbardziej lubi SUV-y w gamie Volvo.

    Według prezesa Volvo Car Poland, Emila Dembińskiego, model Volvo XC90 pozostaje popularny do dziś, podobnie jak najlepiej sprzedające się modele XC60 i XC40.

    Ostatnie dane pokazują, że XC90 odnotowało ponad 1 299 rejestracji w Polsce. Za nim uplasował się XC60, najpopularniejszy model segmentu premium, z 5 365 rejestracjami, oraz XC40, z 2 617 rejestracjami.

    Patrząc na typy samochodów, samochody czysto elektryczne (BEV) stanowią 3% rejestracji, podczas gdy hybrydy plug-in stanowią 10%. Samochody z silnikiem Diesla stanowią 31%, a samochody benzynowe stanowią większość - 56%. Firma ogłosiła jednak, że kolejny rok oznacza koniec dostępności silników wysokoprężnych. Ostatnie Volvo z silnikiem wysokoprężnym zostanie wyprodukowane w kwietniu 2024 roku.

    Volvo V40 (2012-2019)

    Nowszym modelem jest Volvo V40. Jest to stylowy samochód zaprojektowany przez Amerykanina Chrisa Benjamina z wnętrzem Pontusa Fontaeusa. Było to ostatnie Volvo zaprojektowane pod kierownictwem Steve'a Mattina. Samochód został zbudowany na platformie Global C, która zapewnia solidne podstawy dla osiągów i bezpieczeństwa, z pewnymi modyfikacjami dla lepszego prowadzenia.

    Kiedy V40 zostało wprowadzone na rynek, było dostępne z różnymi silnikami. Do wyboru były dwa silniki benzynowe: jeden to 1,6-litrowy EcoBoost I4, który w zależności od modelu zapewniał moc 150 lub 180 koni mechanicznych, a drugi to 2,5-litrowy Volvo B525 I5 o mocy 254 koni mechanicznych.

    Dla tych, którzy woleli olej napędowy, były dwie opcje: 1,6-litrowy silnik PSA Peugeot Citroën / Ford Duratorq produkujący 115 koni mechanicznych przy niskiej emisji na poziomie 94 g/km CO2 lub 2,0-litrowy silnik wysokoprężny I5 Volvo o mocy 150 lub 177 koni mechanicznych.

    W 2014 roku Volvo wprowadziło do modelu V40 zaawansowane silniki Drive E (VEA). Silniki te oferowały lepszą wydajność i były dostępne w modelach V40 D4 i V40 T5. Dodano również system bezpieczeństwa IntelliSafe.

    30 października 2023, 23:44 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych
    Mustang Pony – Mustang 2012 Pony Package, po modach 324KM
    Mustang 2012 Pony Package, po modach 324KM
    24 września 2023, 19:03 przez Bonbowiec (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    własne

    Gdzie się podziały chlapacze w samochodach?

    Przyszła taka pora roku, kiedy podczas jednej trasy możemy opróżnić cały zbiornik z płynem na spryskiwacz tylko dlatego, że auta jadące przed nami wyrzucają spod kół całe topiące się błoto pośniegowe i różną ilość piachu i drobnych kamyków. Dlaczego producenci przestali zakładać chlapacze?

    Niegdyś chlapacze (czy tam fartuchy, osłony, jak zwał tak zwał) były nieodzownym elementem wyposażenia niemal każdego samochodu, ba każdego pojazdu. Miały je samochody, autobusy, ciężarówki czy nawet rowery. Kawał gumowego elementu zwisał sobie za tylnymi kołami, w ten sposób zbierając wodę i nie chlapiąc na nasz samochód. A dziś? Dziś pozostały one już tylko przy ciężarówkach, a w samochodach osobowych praktycznie ich brak, bo wyglądają kiczowato i nie współgrają z idealnymi liniami i proporcjami auta. Ale to, że te linie będą zwalone błotem i całym innym syfem (żeby nie powiedzieć gó#nem) z drogi, to już jest ok. To, że w czasie dłuższej trasy jesteśmy w stanie wypsikać 3 litry spryskiwaczy też jest ok. Tak samo ok jest pewnie fakt, że kamyki lecące prosto na nasz piękny wymuskany samochód uszkodzą nam lakier lub szybę. W końcu zarobią lakiernicy, serwisy, dostawcy płynu czy myjnie. Poza tym auto wyposażone w chlapacze również z przodu jest czystsze – brud nie leci po caroserii.

    A jak ma się prawo drogowe (Na podstawie art. 66 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.) ) do chlapaczy? Ano tak:
    㤠11.
    1. Pojazd samochodowy wyposaża się:

    11) w fartuchy odpowiednio przedłużające tylne błotniki od tyłu albo umieszczone dalej od kół niż błotniki, jeżeli przy masie własnej pojazdu błotnik lub inny znajdujący się w płaszczyźnie symetrii opony za tylnym kołem element nadwozia lub podwozia, osłaniający tylne koło (koła) położony jest wyżej nad jezdnią niż 0,25 odległości tego
    elementu od pionowej płaszczyzny przechodzącej przez oś tylnego koła (kół), a dla
    samochodu osobowego oraz autobusu, samochodu ciężarowego i pojazdu specjalnego o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t z pojedynczymi kołami na osi tylnej – wyżej niż ta odległość; odległość dolnej krawędzi fartucha od jezdni nie powinna przekraczać tych wielkości; szerokość fartucha nie powinna być mniejsza niż szerokość opony (opon), zaś sztywność fartuchów powinna zapewniać ograniczenie do minimum ochlapywania pojazdów jadących z tyłu; fartuchów nie wymaga się w pojeździe o konstrukcji uniemożliwiającej ich umieszczenie; „

    Z tego prawniczego bełkotu najważniejsza jest ostatnia część, z której korzystają producenci dzisiaj: jeśli konstrukcja na to nie pozwala, wtedy nie trzeba montować fartuchów. A to oznacza, że samochody są homologowane bez chlapaczy czyli diagnosta nie może egzekwować ich obecności. Może czas zaostrzyć homologację?

    Z ciekawości zajrzałem do konfiguratorów kilku popularnych aut i okazuje się, że część z nich oferuje chlapacze (przód + tył). Inni znowu seryjnie montują małe wystające plastiki, które mają zatrzymać podnoszącą się z asfaltu wodę. Niestety, z reguły to nie wystarcza, a za nami jest wielka wodna chmura. Również nie działa specjalnie wymodelowany zderzak…

    Prawda jest taka, że dziś ponad praktyczność stawiamy styl. Przecież kilka lat temu samochody z naszego rynku to jest Duży Fiat (Fiat 125), Polonez i inne miały tak wielkie i tak mocne chlapacze (odpadały), że pewnie przeżyły karoserię tych aut. Owszem, nie były zbyt piękne, ale myślę, że dzisiaj można by ten problem w jakiś lepszy sposób rozwiązać niż po prostu nie montowanie chlapaczy? Macie jakieś pomysły? A może to źle wpływa na aerodynamikę i osiągi aut?
    14 grudnia 2022, 9:14 przez Folley96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Subaru BRZ – Sportowe coupe produkowany przez japońskie Subaru w latach 2012-2020. Samochód został zaprezentowany podczas Los Angeles Auto Show w dniu 16 listopada 2011 roku oraz na Tokyo Motor Show w 2011 roku. Do napędu BRZ używany jest czterocylindrowy silnik Bokser o pojemności 2 litrów, który wytwarza moc 200 KM oraz moment obrotowy 205 Nm. BRZ osiąga prędkość maksymalną 230 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 7,6 sekund z manualną skrzynią biegów, a w 8,2 sekundy ze skrzynią automatyczną. W sierpniu 2013 roku wprowadzono do sprzedaży w Japonii BRZ w wersji tS (Tuned by STI). Samochód opracowany został przez fabrycznego tunera Subaru, czyli STI. Silnik pozostał bez zmian, poprawiono natomiast zawieszenie i aerodynamikę. Standardowe wyposażenie Subaru BRZ Active obejmuje m.in. 16-calowe obręcze, aluminiowe nakładki na pedały, kierownica i mieszki skrzyni biegów oraz hamulca ręcznego obszyte skórą, ośmiogłośnikowy system audio z nawigacją, klimatyzacja oraz ABS, VSC, elektrycznie sterowane szyby, ksenonowe reflektory, elektrycznie regulowane lusterka, LED-owe światła do jazdy dziennej, przednie poduszki powietrzne, poduszkę powietrzną chroniącą kolana kierowcy, przednie boczne poduszki powietrzne, kurtyny powietrzne, fotel kierowcy z elektryczną regulacją wysokości, komputer pokładowy, centralny zamek oraz inteligentny system ratunkowy.
    Sportowe coupe produkowany przez japońskie Subaru w latach 2012-2020. Samochód został zaprezentowany podczas Los Angeles Auto Show w dniu 16 listopada 2011 roku oraz na Tokyo Motor Show w 2011 roku. Do napędu BRZ używany jest czterocylindrowy silnik Bokser o pojemności 2 litrów, który wytwarza moc 200 KM oraz moment obrotowy 205 Nm. BRZ osiąga prędkość maksymalną 230 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 7,6 sekund z manualną skrzynią biegów, a w 8,2 sekundy ze skrzynią automatyczną. W sierpniu 2013 roku wprowadzono do sprzedaży w Japonii BRZ w wersji tS (Tuned by STI). Samochód opracowany został przez fabrycznego tunera Subaru, czyli STI. Silnik pozostał bez zmian, poprawiono natomiast zawieszenie i aerodynamikę. Standardowe wyposażenie Subaru BRZ Active obejmuje m.in. 16-calowe obręcze, aluminiowe nakładki na pedały, kierownica i mieszki skrzyni biegów oraz hamulca ręcznego obszyte skórą, ośmiogłośnikowy system audio z nawigacją, klimatyzacja oraz ABS, VSC, elektrycznie sterowane szyby, ksenonowe reflektory, elektrycznie regulowane lusterka, LED-owe światła do jazdy dziennej, przednie poduszki powietrzne, poduszkę powietrzną chroniącą kolana kierowcy, przednie boczne poduszki powietrzne, kurtyny powietrzne, fotel kierowcy z elektryczną regulacją wysokości, komputer pokładowy, centralny zamek oraz inteligentny system ratunkowy.
    17 września 2022, 18:29 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj