Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 189 takich materiałów
    Lexus LFA – Supersamochód  produkowany przez koncern Toyota od grudnia 2010 do 18 grudnia 2012 pod marką Lexus. Prace nad modelem rozpoczęły się w 2000 roku projektem pod nazwą P280. Celem projektu było pokazanie przez Toyotę poprzez swoją luksusową markę Lexus możliwości konstrukcyjnych. Pierwszy prototyp pokazano w czerwcu 2003 roku. Od października 2004 roku regularnie testowano prototypy na niemieckim torze wyścigowym Nurburgring. 5 sierpnia 2009 roku Prezes Toyoty Akido Toyoda potwierdził plany produkcyjne Lexusa LFA. 21 października 2009 roku podczas salonu prasowego targów motoryzacyjnych w Tokio po raz pierwszy odbyła się premiera produkcyjnej odmiany LFA. Tego samego dnia ujawniono również, że LFA będzie serią limitowaną i powstanie tylko 500 egzemplarzy. Produkcję modelu rozpoczęto w grudniu 2010 roku  specjalnie przygotowanej fabryce w Motomachi, która wyróżniła 170 pracowników do starannej, powolnej produkcji LFA. Samochód napędzany jest przez silnik V10 o pojemności 4,8 l, który wytwarza moc maksymalną 560 KM oraz moment obrotowy 480 Nm co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 325 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 3,7 sekundy.
    Supersamochód produkowany przez koncern Toyota od grudnia 2010 do 18 grudnia 2012 pod marką Lexus. Prace nad modelem rozpoczęły się w 2000 roku projektem pod nazwą P280. Celem projektu było pokazanie przez Toyotę poprzez swoją luksusową markę Lexus możliwości konstrukcyjnych. Pierwszy prototyp pokazano w czerwcu 2003 roku. Od października 2004 roku regularnie testowano prototypy na niemieckim torze wyścigowym Nurburgring. 5 sierpnia 2009 roku Prezes Toyoty Akido Toyoda potwierdził plany produkcyjne Lexusa LFA. 21 października 2009 roku podczas salonu prasowego targów motoryzacyjnych w Tokio po raz pierwszy odbyła się premiera produkcyjnej odmiany LFA. Tego samego dnia ujawniono również, że LFA będzie serią limitowaną i powstanie tylko 500 egzemplarzy. Produkcję modelu rozpoczęto w grudniu 2010 roku specjalnie przygotowanej fabryce w Motomachi, która wyróżniła 170 pracowników do starannej, powolnej produkcji LFA. Samochód napędzany jest przez silnik V10 o pojemności 4,8 l, który wytwarza moc maksymalną 560 KM oraz moment obrotowy 480 Nm co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 325 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 3,7 sekundy.
    5 września 2022, 22:51 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Peugeot 307 WRC – Samochód WRC konstrukcji Peugeota oparty na modelu 307 CC stworzony jako następca utytułowanego Peugeota 206 WRC. 307 WRC zadebiutował podczas Rajdu Monte Carlo w 2004 roku. Peugeot zdecydował się na wykorzystanie do budowy nowego rajdowego samochodu właśnie tego modelu ponieważ model 207, nie był jeszcze gotowy. Z kolei model 307 w wersji hatchback miał zbyt wysoko poprowadzoną linie dachu, co podnosiłoby znacznie środek ciężkości. Dlatego też zdecydowano się wykorzystać wersję CC. Składany metalowy dach zastąpiono stałym, przymocowanym do klatki bezpieczeństwa. Peugeot chciał zastosować w tym modelu innowacyjną, dwusprzęgłową skrzynię biegów. W tym celu zakupił od Porsche licencję na ich PDK. Skrzynia docelowo miała znajdować zastosowanie w samochodach drogowych, jednak najpierw Peugeot chciał ją przetestować w sporcie. Prace nad dopracowaniem konstrukcji się przeciągały, dlatego postanowiono zastosować w rajdówce 4-biegową sekwencyjną przekładnię. Cały układ napędowy modelu 307 WRC był przystosowany do skrzyni PDK, dlatego też dyferencjały zostały zaadaptowane z drogowego modelu 405 T16. W takiej specyfikacji, z elementami napędu pochodzącymi z początku lat 90, auto wystartowało w czterech pierwszych eliminacjach sezonu 2004 i było jedynym samochodem WRC pozbawionym aktywnych dyferencjałów. Do napędu 307 WRC został użyty dwulitrowy silnik R4 turbo, który generuje moc 300 KM i moment obrotowy 580 Nm. W sumie model 307 WRC przez trzy lata startów 27 razy zajmował miejsce na podium, a Marcus Gronholm wywalczył nim tytuł II wicemistzra świata w sezonie 2005.
    Samochód WRC konstrukcji Peugeota oparty na modelu 307 CC stworzony jako następca utytułowanego Peugeota 206 WRC. 307 WRC zadebiutował podczas Rajdu Monte Carlo w 2004 roku. Peugeot zdecydował się na wykorzystanie do budowy nowego rajdowego samochodu właśnie tego modelu ponieważ model 207, nie był jeszcze gotowy. Z kolei model 307 w wersji hatchback miał zbyt wysoko poprowadzoną linie dachu, co podnosiłoby znacznie środek ciężkości. Dlatego też zdecydowano się wykorzystać wersję CC. Składany metalowy dach zastąpiono stałym, przymocowanym do klatki bezpieczeństwa. Peugeot chciał zastosować w tym modelu innowacyjną, dwusprzęgłową skrzynię biegów. W tym celu zakupił od Porsche licencję na ich PDK. Skrzynia docelowo miała znajdować zastosowanie w samochodach drogowych, jednak najpierw Peugeot chciał ją przetestować w sporcie. Prace nad dopracowaniem konstrukcji się przeciągały, dlatego postanowiono zastosować w rajdówce 4-biegową sekwencyjną przekładnię. Cały układ napędowy modelu 307 WRC był przystosowany do skrzyni PDK, dlatego też dyferencjały zostały zaadaptowane z drogowego modelu 405 T16. W takiej specyfikacji, z elementami napędu pochodzącymi z początku lat 90, auto wystartowało w czterech pierwszych eliminacjach sezonu 2004 i było jedynym samochodem WRC pozbawionym aktywnych dyferencjałów. Do napędu 307 WRC został użyty dwulitrowy silnik R4 turbo, który generuje moc 300 KM i moment obrotowy 580 Nm. W sumie model 307 WRC przez trzy lata startów 27 razy zajmował miejsce na podium, a Marcus Gronholm wywalczył nim tytuł II wicemistzra świata w sezonie 2005.
    31 sierpnia 2022, 20:48 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Porsche Carrera GT – Supersamochód produkowany przez niemiecką markę Porsche w latach 2004–2007. Samochód został zaprezentowany po raz pierwszy pod nazwą 980 podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2000 roku. Podwozie było nową konstrukcją, natomiast nadwozie pochodziło z drogowej wersji Porsche 911 GT 1 Evo. W prototypie użyto wolnossącego silniku widlastego V10 o pojemności 5,5 l i mocy 567 KM. Prototyp przyspieszał 0-100 km/h w 3,8 sekund i osiągał prędkość maksymalną 354 km/h. Dwa lata później nastąpiła druga prezentacja Carrery GT, tym razem w wersji produkcyjnej. Przekonstruowano m.in. silnik zwiększając jego pojemności do 5,7 l oraz moc do 612 KM. Moment obrotowy wyniósł 590 Nm. W wersji produkcyjne Carrera GT osiąga prędkość maksymalną 330 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,9 sekund. Niektóre testy pokazują, że samochód potrafi rozpędzić się do 346 km/h, a 100 km/h osiąga w 3,5 sekundy. Jednak nie są to oficjalne dane producenta, przyspieszenia mogą różnić się od siebie doborem opon, warunkiem nawierzchni i pogody.
    Supersamochód produkowany przez niemiecką markę Porsche w latach 2004–2007. Samochód został zaprezentowany po raz pierwszy pod nazwą 980 podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2000 roku. Podwozie było nową konstrukcją, natomiast nadwozie pochodziło z drogowej wersji Porsche 911 GT 1 Evo. W prototypie użyto wolnossącego silniku widlastego V10 o pojemności 5,5 l i mocy 567 KM. Prototyp przyspieszał 0-100 km/h w 3,8 sekund i osiągał prędkość maksymalną 354 km/h. Dwa lata później nastąpiła druga prezentacja Carrery GT, tym razem w wersji produkcyjnej. Przekonstruowano m.in. silnik zwiększając jego pojemności do 5,7 l oraz moc do 612 KM. Moment obrotowy wyniósł 590 Nm. W wersji produkcyjne Carrera GT osiąga prędkość maksymalną 330 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,9 sekund. Niektóre testy pokazują, że samochód potrafi rozpędzić się do 346 km/h, a 100 km/h osiąga w 3,5 sekundy. Jednak nie są to oficjalne dane producenta, przyspieszenia mogą różnić się od siebie doborem opon, warunkiem nawierzchni i pogody.
    20 sierpnia 2022, 18:51 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Maserati – MC12 został zbudowany z myślą o udziale włoskiej marki w serii FIA GT. Produkcja została uruchomiona w 2004, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600 000 €
Maserati opracowało model MC12 na podwoziuFerrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik oraz skrzynię biegów (zblokowany ze skrzynią biegów silnik, jest elementem nośnym). Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. Prędkość maksymalna jaką jest w stanie osiągnąć MC12 to 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie pędzić o 25 km/h szybciej. 
Maserati stworzyło MC12 aby zasygnalizować, że po 37 latach przerwy ponownie zamierza wziąć udział w wyścigach samochodowych. Aby otrzymać homologację pozwalającą na udział w serii FIA GT, włoski producent musiał wyprodukować co najmniej 25 egzemplarzy w wersji drogowej. Nowy model zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem nań kar.

    MC12 został zbudowany z myślą o udziale włoskiej marki w serii FIA GT. Produkcja została uruchomiona w 2004, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600 000

    Maserati opracowało model MC12 na podwoziuFerrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik oraz skrzynię biegów (zblokowany ze skrzynią biegów silnik, jest elementem nośnym). Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. Prędkość maksymalna jaką jest w stanie osiągnąć MC12 to 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie pędzić o 25 km/h szybciej. 

    Maserati stworzyło MC12 aby zasygnalizować, że po 37 latach przerwy ponownie zamierza wziąć udział w wyścigach samochodowych. Aby otrzymać homologację pozwalającą na udział w serii FIA GT, włoski producent musiał wyprodukować co najmniej 25 egzemplarzy w wersji drogowej. Nowy model zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem nań kar.

    CLS – Mercedes-Benz CLS I został zaprezentowany po raz pierwszy w kwietniu 2004 roku.
Samochód otrzymał kod fabryczny C219. Pierwsza generacja CLS to zarazem pierwszy tego typu samochód w gamie Mercedesa reklamowany jako 4-drzwiowe coupe, będący de facto sportowo stylizowanym sedanem
Pojazd jest seryjną formą prototypu Mercedes-Benz Vision CLS, który został zaprezentowany rok wcześniej – we wrześniu 2003 roku

    Mercedes-Benz CLS I został zaprezentowany po raz pierwszy w kwietniu 2004 roku.

    Samochód otrzymał kod fabryczny C219. Pierwsza generacja CLS to zarazem pierwszy tego typu samochód w gamie Mercedesa reklamowany jako 4-drzwiowe coupe, będący de facto sportowo stylizowanym sedanem

    Pojazd jest seryjną formą prototypu Mercedes-Benz Vision CLS, który został zaprezentowany rok wcześniej – we wrześniu 2003 roku

    Dodge Ram SRT-10 – Samochód osobowy typu pickup klasy aut pełnowymiarowych produkowany pod amerykańską marką Dodge w latach 1981-2010. Dodge Ram zadebiutował w marcu 1981 roku jako następca dla Dodge D-Series, będąc de facto głęboko zmodernizowanym modelem trzeciej generacji. Dodge Ram trzeciej generacji został zaprezentowany po raz pierwszy latem 2001 roku podczas wystawy samochodowej w Chicago. Trzecia generacja Rama, choć pod kątem stylistycznym w dużym stopniu odtworzyła koncepcje i proporcje nadwozia znane z poprzednika, była zbudowanym od podstaw zupełnie nowym samochodem. W 2004 roku przedstawiono sportową odmianę Dodge Ram SRT-10, której produkcja trwała do 2006 roku. Do napędu użyto pochodzącego z Dodgea Vipera silnika V10 o pojemności 8,3 l. Silnik ten wytwarza moc 517 KM i moment obrotowy 712 Nm. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną bądź 4-biegową automatyczną skrzynię biegów. Ram SRT-10 osiąga prędkość maksymalną 246 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 4,9 sekund.
    Samochód osobowy typu pickup klasy aut pełnowymiarowych produkowany pod amerykańską marką Dodge w latach 1981-2010. Dodge Ram zadebiutował w marcu 1981 roku jako następca dla Dodge D-Series, będąc de facto głęboko zmodernizowanym modelem trzeciej generacji. Dodge Ram trzeciej generacji został zaprezentowany po raz pierwszy latem 2001 roku podczas wystawy samochodowej w Chicago. Trzecia generacja Rama, choć pod kątem stylistycznym w dużym stopniu odtworzyła koncepcje i proporcje nadwozia znane z poprzednika, była zbudowanym od podstaw zupełnie nowym samochodem. W 2004 roku przedstawiono sportową odmianę Dodge Ram SRT-10, której produkcja trwała do 2006 roku. Do napędu użyto pochodzącego z Dodgea Vipera silnika V10 o pojemności 8,3 l. Silnik ten wytwarza moc 517 KM i moment obrotowy 712 Nm. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną bądź 4-biegową automatyczną skrzynię biegów. Ram SRT-10 osiąga prędkość maksymalną 246 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 4,9 sekund.
    Maserati MC12 – Hipersamochód produkowany przez włoską markę Maserati w latach 2004-2005. MC12 został zbudowany z myślą o udziale Maserati w serii FIA GT. Produkcję rozpoczęto w 2004 roku, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600,000 euro. Maserati opracowało model MC12 na podwoziu Ferrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik V12 o pojemności 6 l i mocy 632 KM oraz skrzynię biegów. Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. MC12 jest w stanie osiągnąć prędkość maksymalną 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie osiągnąć 25 km/h szybciej. W serii FIA GT samochód zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem kar.
    Hipersamochód produkowany przez włoską markę Maserati w latach 2004-2005. MC12 został zbudowany z myślą o udziale Maserati w serii FIA GT. Produkcję rozpoczęto w 2004 roku, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600,000 euro. Maserati opracowało model MC12 na podwoziu Ferrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik V12 o pojemności 6 l i mocy 632 KM oraz skrzynię biegów. Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. MC12 jest w stanie osiągnąć prędkość maksymalną 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie osiągnąć 25 km/h szybciej. W serii FIA GT samochód zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem kar.
    Aston Martin DB9 Volante – Samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez brytyjską markę Aston Martin w latach 2003–2016. Od strony techniczno-konstrukcyjnej DB9 jest spokrewniony pod względem konstrukcji ramy z Astonem Martinem V12 Vanquish. Jednocześnie jest to pierwszy samochód, który wykorzystuje zaawansowaną technologię spiekania ramy, VH Platform. Rama, zawieszenie i silnik są wykonane z aluminium. Natomiast kolumna kierownicy i drzwi z magnezu. DB9 ma o 25% mniejszą masę i dwukrotnie większą sztywność od swojego poprzednika – DB7. DB9 Volante jest to odmiana cabrio modelu DB9. Światowa premiera DB9 Volante miała miejsce na samochodowym salonie Detroit Motor Show w styczniu 2004 roku. Pod względem technicznym wersja cabrio nieznacznie odbiega od wersji z dachem. Po naciśnięciu przycisku w około 17 sekund otwiera się elektryczny dach. Dach jest wykonany z kilku warstw materiału, w tym samym kolorze co karoseria. Poprzez zastosowanie składanego dachu spadła pojemność bagażnika do 197 litrów. Do napędu samochodu wykorzystany jest silnik V12 o pojemności 5,9 l, który wytwarza moc 476,5 KM i moment obrotowy 600 Nm. Samochód osiąga prędkość maksymalną 306 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 4,8 sekund.
    Samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez brytyjską markę Aston Martin w latach 2003–2016. Od strony techniczno-konstrukcyjnej DB9 jest spokrewniony pod względem konstrukcji ramy z Astonem Martinem V12 Vanquish. Jednocześnie jest to pierwszy samochód, który wykorzystuje zaawansowaną technologię spiekania ramy, VH Platform. Rama, zawieszenie i silnik są wykonane z aluminium. Natomiast kolumna kierownicy i drzwi z magnezu. DB9 ma o 25% mniejszą masę i dwukrotnie większą sztywność od swojego poprzednika – DB7. DB9 Volante jest to odmiana cabrio modelu DB9. Światowa premiera DB9 Volante miała miejsce na samochodowym salonie Detroit Motor Show w styczniu 2004 roku. Pod względem technicznym wersja cabrio nieznacznie odbiega od wersji z dachem. Po naciśnięciu przycisku w około 17 sekund otwiera się elektryczny dach. Dach jest wykonany z kilku warstw materiału, w tym samym kolorze co karoseria. Poprzez zastosowanie składanego dachu spadła pojemność bagażnika do 197 litrów. Do napędu samochodu wykorzystany jest silnik V12 o pojemności 5,9 l, który wytwarza moc 476,5 KM i moment obrotowy 600 Nm. Samochód osiąga prędkość maksymalną 306 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 4,8 sekund.
    Datsun 240Z – Samochód produkowany przez japońską markę Nissan w latach 1969-1978. Na rynku japońskim sprzedawany był jako Nissan Fairlady Z. Pierwszy model nowej serii Datsun 240Z został zaprezentowany w październiku 1969 roku w hotelu w Nowym Jorku jako następca modelu Sports. W pracy nad samochodem pracowali styliści pod kierownictwem Yoshihiko Matsuo oraz grupa inżynierów pod wodzą Tiichi Hary. Do napędu samochodu został użyty 2,4-litrowy silnik I-6 o mocy 151 KM i 198 Nm momentu obrotowego, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 201 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 9,5 sekund. W ciągu 4 lat produkcji Datsuna 240Z sprzedano w ilości 156,076 egzemplarzy. W 2004 roku Datsun 240Z został umieszczony na drugim miejscu na liście topowych samochodów sportowych lat 70. przez magazyn Sports Car International.
    Samochód produkowany przez japońską markę Nissan w latach 1969-1978. Na rynku japońskim sprzedawany był jako Nissan Fairlady Z. Pierwszy model nowej serii Datsun 240Z został zaprezentowany w październiku 1969 roku w hotelu w Nowym Jorku jako następca modelu Sports. W pracy nad samochodem pracowali styliści pod kierownictwem Yoshihiko Matsuo oraz grupa inżynierów pod wodzą Tiichi Hary. Do napędu samochodu został użyty 2,4-litrowy silnik I-6 o mocy 151 KM i 198 Nm momentu obrotowego, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 201 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 9,5 sekund. W ciągu 4 lat produkcji Datsuna 240Z sprzedano w ilości 156,076 egzemplarzy. W 2004 roku Datsun 240Z został umieszczony na drugim miejscu na liście topowych samochodów sportowych lat 70. przez magazyn Sports Car International.