Szukaj
Znalazłem 188 takich materiałów
Pod maską 6-cylindrowy VTEC o pojemności 3.5L i mocy 300 KM. Był to pierwszy japoński silnik w seryjnie produkowanym samochodzie, mający OFICJALNIE ponad 280 KM, po zniesieniu "limitów mocy" w 2004 roku.
36
17
Piąta generacja tego samochodu (na zdjęciu) produkowana była krótko, bo od 1980 do 1982r. Mercury jako oddział Forda produkował samochody oparte właśnie na Fordach. W przypadku Cougara był to Mustang, potem Thunderbird, a potem Contour.
Cougar, jako jeden z 16 modeli Forda i Mercury'ego bazował na platformie Fox-Body produkowanej między 1978 a 2004 rokiem.
Ciekawostka:
Ósma generacja modelu Cougar to tak naprawdę zaadaptowany na rynek amerykański następca Forda Probe, model Cougar. Powstał on na bazie drugiej generacji Forda Mondeo. Z kolei już pierwsza generacja Mondeo (potem także druga) została jako pierwsza dostosowana do amerykańskiego rynku i tam sprzedawana jako Ford Contour (w niezmienionej formie jako następca modelu Tempo) oraz Mercury Mistique (przeprojektowano przód i tył).
13
Od 1993 roku aż do dnia dzisiejszego fabryczny zespół Subaru (Subaru World Rally Team = SWRT) bierze udział cyklu Rajdowych Mistrzostw Świata. Oprócz tego Impreza jest obecna praktycznie we wszystkich innych rajdowych serialach i rozgrywkach regionalnych, takich jak choćby Rajdowe Mistrzostwa Polski. Rajdowej karierze Imprezy można by poświęcić osobną stronę internetową, dlatego tu ograniczymy się tylko do podstawowych informacji i statystykach.
SWRT modelem Impreza zdobyło 3 tytuły Rajdowego Mistrza Świata Producentów w latach 1995, 1996 i 1997. Trzech kierowców SWRT modelem Impreza zdobyło tytuł Rajdowego Mistrza Świata Kierowców. Byli to : Colin McRae w 1995 roku, Ritchard Burns w 2001 roku i Petter Solberg w 2003 roku.
Jak do tej pory model Impreza z różnymi kierowcami za kierownicą zwyciężył w sumie w 44 rundach Mistrzostw Świata.
W 1997 roku, Subaru jako pierwszy z producentów zaprezentowało Imprezę w specyfikacji WRC. W sezonie 1997 Impreza triumfowała w aż 8 rundach Mistrzostw Świata.
W tym samym roku Krzysztof Hołowczyc zdobył tytuł Rajdowego Mistrza Europy właśnie za kierownicą Subaru Imprezy.
Również w Mistrzostwach Polski Impreza była samochodem zwycieskim: w 1999 roku Krzysztof Hołowczyc, w 2003 Tomasz Czopik i w latach 2004, 2005, 2006 Leszek Kuzaj zdobywali tytuły Mistrzów kraju w różnych ewolucjach tego modelu.
21
23
26
Wicepremier Elżbieta Bieńskowska poinformowała, że sieć budowy dróg ekspresowych w Polsce ma zakończyć się do roku 2020. Aby tego dokonać potrzebna jest kwota ok. 100 mld zł. W jej skład wchodzi 15 mld euro – czyli 60 mld zł – z Unii Europejskiej. Pozostałe pieniądze będą pozyskane z budżetu krajowego.
Przy okazji dowiedzieliśmy się także, że negocjacje z Komisją Europejską w sprawie tych pieniędzy na kolejne kilometry dróg są już na finiszu. Oznacza to, że już w najbliższych dniach zostanie podpisana odpowiednia umowa na przyznanie nowych środków. Elżbieta Bieńskowska zaznacza jednak, że to ostatni tak duży budżet przyznany Polsce na budowę dróg.
5
23
3
![Mistrzowie WRC- 1981 Ari Pieti Uolevi Vatanen – Ari Pieti Uolevi Vatanen (ur. 27 kwietnia 1952 w Tuupovaara) – fiński kierowca rajdowy i polityk.
Był zawodowym kierowcą rajdowym. W 1981 został pierwszym Rajdowym Mistrzem Świata, który startował w prywatnym zespole. Jeździł samochodem Peugeot 205. W 1983 jako kierowca Opla Ascony 400 wygrał Rajd Safari w zespole Rothmans International. W 1985 podczas Rajdu Argentyny uległ ciężkiemu wypadkowi. Czterokrotnie wygrywał Rajd Paryż-Dakar (1987, 1989, 1990 i 1991).
Po zakończeniu kariery sportowej osiedlił się we Francji, gdzie nabył gospodarstwo rolne i winiarnię. W 1999 z ramienia Partii Koalicji Narodowej został jednym z fińskich posłów do Parlamentu Europejskiego V kadencji. W 2004 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, tym razem kandydując we Francji z listy Unii na rzecz Ruchu Ludowego. W PE zasiadał do 2009, będąc m.in. członkiem frakcji chadeckiej i Komisji Spraw Zagranicznych[1]. Również w 2009 ubiegał się o prezydenturę w Międzynarodowej Federacji Samochodowej, przegrywające z Jeanem Todtem[2].](/uimages/services/motokiller/i18n/pl_PL/201404/1397680055_by_mibar4.jpg?1397680765)
Był zawodowym kierowcą rajdowym. W 1981 został pierwszym Rajdowym Mistrzem Świata, który startował w prywatnym zespole. Jeździł samochodem Peugeot 205. W 1983 jako kierowca Opla Ascony 400 wygrał Rajd Safari w zespole Rothmans International. W 1985 podczas Rajdu Argentyny uległ ciężkiemu wypadkowi. Czterokrotnie wygrywał Rajd Paryż-Dakar (1987, 1989, 1990 i 1991).
Po zakończeniu kariery sportowej osiedlił się we Francji, gdzie nabył gospodarstwo rolne i winiarnię. W 1999 z ramienia Partii Koalicji Narodowej został jednym z fińskich posłów do Parlamentu Europejskiego V kadencji. W 2004 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, tym razem kandydując we Francji z listy Unii na rzecz Ruchu Ludowego. W PE zasiadał do 2009, będąc m.in. członkiem frakcji chadeckiej i Komisji Spraw Zagranicznych[1]. Również w 2009 ubiegał się o prezydenturę w Międzynarodowej Federacji Samochodowej, przegrywające z Jeanem Todtem[2].
17