Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 200 takich materiałów
    Lancia znika, będzie dostępna tylko we Włoszech – Będzie tam oferowany tylko jeden model – Ypsilon. Auto produkowane jest w Polskiej fabryce Fiata i ma być wytwarzane do roku 2018. Wtedy prawdopodobnie zupełnie rozstaniemy się z Lancią.

Decyzja jest uzasadniona tym, że w zeszłym roku Lancia sprzedała niecałe 60 tys. samochodów. Z tego aż 80 % aut trafiło właśnie na rynek włoski. Wg najnowszych informacji Ypsilon ma być produkowany do roku 2018 i wszystko wskazuje na to, że właśnie wtedy zupełnie całkowicie pożegnamy się z Lancią.

Obecnie w ofercie producenta znajdziemy 5 różnych modeli – przynajmniej w teorii. Pierwszym z nich jest produkowany w Polskiej fabryce Ypsilon. To już trzecia generacja samochodu. Pierwsza zadebiutowała w roku 1996 i zastąpiła model Y10. Y10 był znowu modelem firmy Autobianchi, należącej do Fiata. Marka została jednak zlikwidowana w roku 1995, a produkcja tego samochodu trafiła do Lancii.

Ponadto w ofercie dostępny jest jeszcze model Delta – również w trzeciej generacji oferowanej od roku 2008. Jest to następca legendarnej wersji zaprojektowanej przez Giugiaro i wprowadzonej do sprzedaży w roku 1979. Najnowszej odmianie Delty – dostępnej tylko z napędem na przód – najbliżej jest jednak do Fiata Bravo, a nie do legendarnej odmiany rajdowej.

Lancia ma w ofercie jeszcze 3 modele: Flavia, Thema oraz Voyager. Jednak w rzeczywistości Flavia to Chrysler 200 z innym znaczkiem, Thema to Chrysler 300, zaś Voyager to Chrysler Town & Country znany w Europie jako Grand Voyager. Nie jest to jednak już istotne bo wszystkie te auta już niebawem całkowicie znikną z oferty.
    Będzie tam oferowany tylko jeden model – Ypsilon. Auto produkowane jest w Polskiej fabryce Fiata i ma być wytwarzane do roku 2018. Wtedy prawdopodobnie zupełnie rozstaniemy się z Lancią.

    Decyzja jest uzasadniona tym, że w zeszłym roku Lancia sprzedała niecałe 60 tys. samochodów. Z tego aż 80 % aut trafiło właśnie na rynek włoski. Wg najnowszych informacji Ypsilon ma być produkowany do roku 2018 i wszystko wskazuje na to, że właśnie wtedy zupełnie całkowicie pożegnamy się z Lancią.

    Obecnie w ofercie producenta znajdziemy 5 różnych modeli – przynajmniej w teorii. Pierwszym z nich jest produkowany w Polskiej fabryce Ypsilon. To już trzecia generacja samochodu. Pierwsza zadebiutowała w roku 1996 i zastąpiła model Y10. Y10 był znowu modelem firmy Autobianchi, należącej do Fiata. Marka została jednak zlikwidowana w roku 1995, a produkcja tego samochodu trafiła do Lancii.

    Ponadto w ofercie dostępny jest jeszcze model Delta – również w trzeciej generacji oferowanej od roku 2008. Jest to następca legendarnej wersji zaprojektowanej przez Giugiaro i wprowadzonej do sprzedaży w roku 1979. Najnowszej odmianie Delty – dostępnej tylko z napędem na przód – najbliżej jest jednak do Fiata Bravo, a nie do legendarnej odmiany rajdowej.

    Lancia ma w ofercie jeszcze 3 modele: Flavia, Thema oraz Voyager. Jednak w rzeczywistości Flavia to Chrysler 200 z innym znaczkiem, Thema to Chrysler 300, zaś Voyager to Chrysler Town & Country znany w Europie jako Grand Voyager. Nie jest to jednak już istotne bo wszystkie te auta już niebawem całkowicie znikną z oferty.
    Mistrzowie WRC - 1978 Markku Alén – Markku Alén (ur. 15 lutego 1951 w Helsinkach) – fiński kierowca rajdowy. Przez wiele lat był rekordzistą pod względem wygranych odcinków specjalnych w historii Rajdowych Mistrzostw Świata, jednak podczas Rajdu Katalonii 2011 jego rekord pobił Sébastien Loeb.
Alén jest jednym z najbardziej utytułowanych kierowców rajdowych w historii i jednym z "Latających Finów". Swoją karierę rajdową zaczynał w 1969 roku za kierownicą Renault 8 Gordini. Od tego czasu jeździł jeszcze w wielu innych samochodach jak Volvo, Fiat, Lancia, Subaru,Toyota i Ford. W historii startów w WRC zwyciężył w 19 rajdach.
Zanim ustworzono Rajdowe Mistrzostwa Świata w 1979, Alén wygrał FIA Cup w 1978 roku jeżdżąc wówczas dla zespołu Fiata.
Po przejściu do zespołu Lancii, Alén nadal odnosił sukcesy. W 1986 roku minimalnie przegrał mistrzostwo świata ze swoim rywalem Juhą Kankkunenem. W sezonie Alén wygrał w Rajdzie San Remo tylko dlatego, że Peugeot Kankkunena został wykluczony z rajdu przez organizatorów z powodu niedozwolonych przeróbek technicznych. Peugeot odwołał się od tej decyzji w FISA, która ostatecznie anulowała wyniki rajdu, a Alén cieszył się z tytułu mistrza świata tylko przez 11 dni.
W 1995 roku Alén ścigał się w Mistrzostwach Samochodów Turystycznych będąc kierowcą Alfa Romeo, a wcześniej startował w DTM. W1996 i 1997 roku startował w Andros Trophy.
Świętując swoje 50 urodziny w 2001 roku, Alén postanowił wystartować w Rajdzie Finlandii i zajął wówczas całkiem niezłą 16. pozycję za kierownicą Forda Focusa WRC.
W swojej karierze startował z różnymi pilotami, najdłużej (1973-1993) z Ilkką Kivimäkim. Oprócz tego pilotowali mu Juhani Toivonen, Atso Aho, Paul White i Ilkka Riipinen.
    Markku Alén (ur. 15 lutego 1951 w Helsinkach) – fiński kierowca rajdowy. Przez wiele lat był rekordzistą pod względem wygranych odcinków specjalnych w historii Rajdowych Mistrzostw Świata, jednak podczas Rajdu Katalonii 2011 jego rekord pobił Sébastien Loeb.
    Alén jest jednym z najbardziej utytułowanych kierowców rajdowych w historii i jednym z "Latających Finów". Swoją karierę rajdową zaczynał w 1969 roku za kierownicą Renault 8 Gordini. Od tego czasu jeździł jeszcze w wielu innych samochodach jak Volvo, Fiat, Lancia, Subaru,Toyota i Ford. W historii startów w WRC zwyciężył w 19 rajdach.
    Zanim ustworzono Rajdowe Mistrzostwa Świata w 1979, Alén wygrał FIA Cup w 1978 roku jeżdżąc wówczas dla zespołu Fiata.
    Po przejściu do zespołu Lancii, Alén nadal odnosił sukcesy. W 1986 roku minimalnie przegrał mistrzostwo świata ze swoim rywalem Juhą Kankkunenem. W sezonie Alén wygrał w Rajdzie San Remo tylko dlatego, że Peugeot Kankkunena został wykluczony z rajdu przez organizatorów z powodu niedozwolonych przeróbek technicznych. Peugeot odwołał się od tej decyzji w FISA, która ostatecznie anulowała wyniki rajdu, a Alén cieszył się z tytułu mistrza świata tylko przez 11 dni.
    W 1995 roku Alén ścigał się w Mistrzostwach Samochodów Turystycznych będąc kierowcą Alfa Romeo, a wcześniej startował w DTM. W1996 i 1997 roku startował w Andros Trophy.
    Świętując swoje 50 urodziny w 2001 roku, Alén postanowił wystartować w Rajdzie Finlandii i zajął wówczas całkiem niezłą 16. pozycję za kierownicą Forda Focusa WRC.
    W swojej karierze startował z różnymi pilotami, najdłużej (1973-1993) z Ilkką Kivimäkim. Oprócz tego pilotowali mu Juhani Toivonen, Atso Aho, Paul White i Ilkka Riipinen.
    16 kwietnia 2014, 22:13 przez mibar4 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Lancia Delta HF Integrale 1993, kolor Lord – 1995 cm3, (121,742 cu. in.)
84 × 90 mm
DOHC, 16V
215 KM/5750 obr./min.
106,3 KM z 1000 cm3
ciśnienie sprężania: 8:1
0-100: 5,7s
Vmax: 220 km/h
    1995 cm3, (121,742 cu. in.)
    84 × 90 mm
    DOHC, 16V
    215 KM/5750 obr./min.
    106,3 KM z 1000 cm3
    ciśnienie sprężania: 8:1
    0-100: 5,7s
    Vmax: 220 km/h
    14 kwietnia 2014, 14:07 przez szopen (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    carfolio.com

    Honda Civic EK4 SiR (1.6L 170KM) – Japoński odpowiednik europejskiej wersji VTi, z szóstej generacji, produkowanej w latach 1995-2000. Głównie na bazie EK4 powstawał pierwszy Civic Type R. Oprócz tego, fotka przedstawia nocny widok na tzw. Izu Skyline, taką nazwą określa się część dróg na Półwyspie Izu, które przyciągają ludzi klimatycznymi widokami.
    Japoński odpowiednik europejskiej wersji VTi, z szóstej generacji, produkowanej w latach 1995-2000. Głównie na bazie EK4 powstawał pierwszy Civic Type R. Oprócz tego, fotka przedstawia nocny widok na tzw. Izu Skyline, taką nazwą określa się część dróg na Półwyspie Izu, które przyciągają ludzi klimatycznymi widokami.
    Grand Prix Circuit, Accolade (1988)
    Grand Prix 1, Microprose (1992)
    Grand Prix 2, Microprose (1995)
    PowerF1, Eidos (1996)
    F1 2000, EAsports (2000)
    F1 Challenge 99-02, EAsports (2003)
    25 marca 2014, 1:50 przez cax (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Nieśmiertelna 80 – Audi B4, 1995, 2.0
    Audi B4, 1995, 2.0
    22 marca 2014, 4:30 przez lukasz553 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Źródło:

    własne

    Honda SSM – 1995
    1995
    20 lutego 2014, 19:14 przez slivex (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Honda SSM – 1995 pierwowzór produkcyjnej s2000
    1995 pierwowzór produkcyjnej s2000
    20 lutego 2014, 19:12 przez slivex (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Audi Avant RS2 (1994-1995). Powstało tylko 2908 sztuk modelu. – Audi Avant RS2 było przełomowym samochodem jak na tamte czasy. Nikomu nie przyszłoby do głowy, aby z rodzinnego auta uczynić sportowca. Oprócz Audi. Rodzinne kombi powstało w 1994 we współpracy z Porsche. Inżynierowie wspólnie rozwijali RS2 stąd elementy ze Stuttgartu: pompa paliwa, układ hamulcowy, elementy zawieszenia, osprzęt silnika, felgi, lusterka, kierunkowskazy i przede wszystkim kultowy niebieski lakier Nogaro - rzypominał o dwóch wielkich zwycięstwach Franka Bieli we Francuskich Mistrzostwach Samochodów Turystycznych na torze w Nogaro, w roku 1993.
 
Pod maską Audi RS2 Avant znajduje się pięciocylindrowa jednostka o pojemności 2,2 litra. Moc 315 KM zawdzięcza dużej turbosprężarce, wysokiemu ciśnieniu doładowania, poszerzonym kanałom dolotowym powietrza oraz odpowiedniemu zarządzaniu spalaniem. Moment obrotowy 410 Nm jest wytwarzany przy 3000 obr./min. Ogranicznik zaczynał działać dopiero przy 7200 obrotach.
 
Wyposażone w taką jednostkę Audi RS2 przyspiesza od zera do 100 km/h w 5,4 sekundy, a jego prędkość maksymalna wynosiła 262 km/h. Sześciostopniowa, manualna skrzynia biegów kierowała siły napędowe do układu przeniesienia napędu quattro z załączanym manualnie mechanizmem różnicowym, zamontowanym na tylnej osi.
 
Audi oferowało model RS2 w podstawowej cenie 98,9 tys. marek. W czasie prawie dwóch lat produkcji, z taśmy zjechało 2908 egzemplarzy – więcej niż początkowo planowano.
    Audi Avant RS2 było przełomowym samochodem jak na tamte czasy. Nikomu nie przyszłoby do głowy, aby z rodzinnego auta uczynić sportowca. Oprócz Audi. Rodzinne kombi powstało w 1994 we współpracy z Porsche. Inżynierowie wspólnie rozwijali RS2 stąd elementy ze Stuttgartu: pompa paliwa, układ hamulcowy, elementy zawieszenia, osprzęt silnika, felgi, lusterka, kierunkowskazy i przede wszystkim kultowy niebieski lakier Nogaro - rzypominał o dwóch wielkich zwycięstwach Franka Bieli we Francuskich Mistrzostwach Samochodów Turystycznych na torze w Nogaro, w roku 1993.

    Pod maską Audi RS2 Avant znajduje się pięciocylindrowa jednostka o pojemności 2,2 litra. Moc 315 KM zawdzięcza dużej turbosprężarce, wysokiemu ciśnieniu doładowania, poszerzonym kanałom dolotowym powietrza oraz odpowiedniemu zarządzaniu spalaniem. Moment obrotowy 410 Nm jest wytwarzany przy 3000 obr./min. Ogranicznik zaczynał działać dopiero przy 7200 obrotach.

    Wyposażone w taką jednostkę Audi RS2 przyspiesza od zera do 100 km/h w 5,4 sekundy, a jego prędkość maksymalna wynosiła 262 km/h. Sześciostopniowa, manualna skrzynia biegów kierowała siły napędowe do układu przeniesienia napędu quattro z załączanym manualnie mechanizmem różnicowym, zamontowanym na tylnej osi.

    Audi oferowało model RS2 w podstawowej cenie 98,9 tys. marek. W czasie prawie dwóch lat produkcji, z taśmy zjechało 2908 egzemplarzy – więcej niż początkowo planowano.
    9 lutego 2014, 21:48 przez Folley96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    www.topgear.com.pl

    Renault 19 - Historia – Renault 19 (znany rónież jako R-19) jest samochodem produkowanym przez Renault w latach 1988 - 1995 dla rynków europejskiego i południowoamerykańskiego. R-19 był ostatnim modelem Renault, którego nazwa była numerem. Samochód ten jest bardzo wygodny, wyposażony w silniki benzynowe lub diesel o różnych pojemnościach skokowych. Produkowany był w wersjach trzy, cztero i pięciodrzwiowych. Był samochodem, który wyprzedzał swoją epokę, miał bardzo aerodynamiczną linię nadwozia, jak żaden inny pojazd w średniej klasie samochodów.

Projekt i przygotowania

Renault 19 był rezultatem programu rozwojowego nazwanego X53, którego zadaniem było stworzenie nowego samochodu skierowanego dla średniej klasy europejskiej "M1". Projekt rozpoczęto w październiku 1984 roku i już w lipcu 1985 zakończono projektowanie karoserii. Pięć miesięcy później zakończono projekt deski rozdzielczej. Do kwietnia 1986 pracowano nad projektem wnętrza i kiedy R-19 wszedł do produkcji w maju 1988 odbył więcej niż 7,5 milionów kilometrów testów sprawdzających technologię, wytrzymałość i niezawodność pojazdu. Projekt Renault 19 był dziełem ekipy Renault Design we współpracy z Giorgio Giugiaro, znanego włoskiego projektanta. Zamierzeniem było zaprojektowanie samochodu tak aerodynamicznego, jak to tylko możliwe w klasie samochodów kompaktowych. Rezultaty badań w tunelu aerodynamicznym udowodniły, że pojazd osiągnął opór aerodynamiczny 0,31 Cx. Aby dać przykład jak bardzo R-19 wyprzedził swoją epokę można powiedzieć, że BMW Seria 1 z roku 2004 posiada takie same parametry aerodynamiczne, pomimo że opracowano go dwadzieścia sześć lat później.

Produkcja

Renault 19 był produkowany w fabrykach Renault Douai i Maubeuge (Francja), Valladolid (Hiszpania) i Setubal (Portugalia). Produkowano go również w Ciudad de Cordoba (Argentyna).

Zmiana wersji

Już w 1992 roku wszedł na rynek Renault 19 Faza II. Zmiany dotyczyły dostosowania pojazdu do nowych wymagań, zmieniono odrobinę nadwozie. Różnice w nadwoziu dotyczyły bardziej zaokrąglonych błotników, maski, pasa przedniego, tylniego i poprawionej deski rozdzielczej. Niestety wersja 16V po tych zmianach straciła nieco wizualnej "agresywnosci".


Wielkie przeobrażenie

W roku 1995 zaprezentowano Renault Megane, jako następcę R-19, który do dzisiaj osiąga sukcesy sprzedaży jako samochód z nowymi pomysłami i nowoczesnymi rozwiązaniami.

Modele

Faza I
TR (1.2 cc, 55 KM)
TR (1.4 cc, 60 KM)
TS (1.4 cc, 80 KM)
TD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
GTR (1.4 cc, 60 KM)
GTS (1.4 cc, 80 KM)
GTX (1.7 cc, 93 KM)
GTD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
TSE (1.4 cc, 80 KM)
TXE (1.7 cc, 92 KM)
TXI (1.7 cc, 105 KM)
TDE (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
TDX (Diesel, 1.9, 93 KM)
16V (1.8 cc, 136 KM)

Faza II
RL 1.2 (1.2 cc, 60 KM)
RL 1.4 (1.4 cc, 60 KM)
RL 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
RL 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
RN 1.4 (1.4 cc, 30 KM)
RN 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
RN 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
RN 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
RN 1.7 (1.7 cc, 75KM)
RN 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
RT 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
RT 1.8s (1.8 cc, 95 KM)
RT 1.8i (1.8 cc, 107 KM)
RT 1.7 (1.7 cc, 92 KM)
RT 1.7 (1.7 cc, 75KM)
RT 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
RT 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
16V (1.8 cc, 136 KM)
    Renault 19 (znany rónież jako R-19) jest samochodem produkowanym przez Renault w latach 1988 - 1995 dla rynków europejskiego i południowoamerykańskiego. R-19 był ostatnim modelem Renault, którego nazwa była numerem. Samochód ten jest bardzo wygodny, wyposażony w silniki benzynowe lub diesel o różnych pojemnościach skokowych. Produkowany był w wersjach trzy, cztero i pięciodrzwiowych. Był samochodem, który wyprzedzał swoją epokę, miał bardzo aerodynamiczną linię nadwozia, jak żaden inny pojazd w średniej klasie samochodów.

    Projekt i przygotowania

    Renault 19 był rezultatem programu rozwojowego nazwanego X53, którego zadaniem było stworzenie nowego samochodu skierowanego dla średniej klasy europejskiej "M1". Projekt rozpoczęto w październiku 1984 roku i już w lipcu 1985 zakończono projektowanie karoserii. Pięć miesięcy później zakończono projekt deski rozdzielczej. Do kwietnia 1986 pracowano nad projektem wnętrza i kiedy R-19 wszedł do produkcji w maju 1988 odbył więcej niż 7,5 milionów kilometrów testów sprawdzających technologię, wytrzymałość i niezawodność pojazdu. Projekt Renault 19 był dziełem ekipy Renault Design we współpracy z Giorgio Giugiaro, znanego włoskiego projektanta. Zamierzeniem było zaprojektowanie samochodu tak aerodynamicznego, jak to tylko możliwe w klasie samochodów kompaktowych. Rezultaty badań w tunelu aerodynamicznym udowodniły, że pojazd osiągnął opór aerodynamiczny 0,31 Cx. Aby dać przykład jak bardzo R-19 wyprzedził swoją epokę można powiedzieć, że BMW Seria 1 z roku 2004 posiada takie same parametry aerodynamiczne, pomimo że opracowano go dwadzieścia sześć lat później.

    Produkcja

    Renault 19 był produkowany w fabrykach Renault Douai i Maubeuge (Francja), Valladolid (Hiszpania) i Setubal (Portugalia). Produkowano go również w Ciudad de Cordoba (Argentyna).

    Zmiana wersji

    Już w 1992 roku wszedł na rynek Renault 19 Faza II. Zmiany dotyczyły dostosowania pojazdu do nowych wymagań, zmieniono odrobinę nadwozie. Różnice w nadwoziu dotyczyły bardziej zaokrąglonych błotników, maski, pasa przedniego, tylniego i poprawionej deski rozdzielczej. Niestety wersja 16V po tych zmianach straciła nieco wizualnej "agresywnosci".


    Wielkie przeobrażenie

    W roku 1995 zaprezentowano Renault Megane, jako następcę R-19, który do dzisiaj osiąga sukcesy sprzedaży jako samochód z nowymi pomysłami i nowoczesnymi rozwiązaniami.

    Modele

    Faza I
    TR (1.2 cc, 55 KM)
    TR (1.4 cc, 60 KM)
    TS (1.4 cc, 80 KM)
    TD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    GTR (1.4 cc, 60 KM)
    GTS (1.4 cc, 80 KM)
    GTX (1.7 cc, 93 KM)
    GTD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    TSE (1.4 cc, 80 KM)
    TXE (1.7 cc, 92 KM)
    TXI (1.7 cc, 105 KM)
    TDE (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    TDX (Diesel, 1.9, 93 KM)
    16V (1.8 cc, 136 KM)

    Faza II
    RL 1.2 (1.2 cc, 60 KM)
    RL 1.4 (1.4 cc, 60 KM)
    RL 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
    RL 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    RN 1.4 (1.4 cc, 30 KM)
    RN 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
    RN 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
    RN 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    RN 1.7 (1.7 cc, 75KM)
    RN 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
    RT 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
    RT 1.8s (1.8 cc, 95 KM)
    RT 1.8i (1.8 cc, 107 KM)
    RT 1.7 (1.7 cc, 92 KM)
    RT 1.7 (1.7 cc, 75KM)
    RT 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    RT 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
    16V (1.8 cc, 136 KM)
    9 lutego 2014, 0:00 przez Brzeszczot (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)