Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 251 takich materiałów
    Honda – Honda CR-X (na niektórych rynkach Honda Civic CRX oraz Honda CRX Ballade) – mały samochód sportowy produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny Honda Motor Company w latach 1983 - 1992.
    Honda CR-X (na niektórych rynkach Honda Civic CRX oraz Honda CRX Ballade) – mały samochód sportowy produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny Honda Motor Company w latach 1983 - 1992.
    Jaguar XJ220 – Supersamochód skonstruowany i produkowany przez brytyjską firmę Jaguar w latach 1992-1994. XJ220 zbudowano z jednego powodu. Mianowicie chodziło o prędkość, Jaguar chciał się liczyć w superszybkim światku, dominujących od lat Ferrari i Lamborghini. W roku 1984 po prezentacji Ferrari 288 GTO zaczęto prowadzić pracę nad super-szybkim Jaguarem, którego nazwano roboczo "220", gdyż prędkość w milach jaką zakładano, że osiągnie będzie równa 220 mili na godzinę, czyli 352 km/h. Nad samochodem pracowano w weekendy i nazwano go później projekt "Sobota". XJ220 miał 3,5-litrowy 24-zaworowy silnik V6 Twin-turbo zaprojektowany przez firmę TWR, który generował moc maksymalną 542 KM i moment obrotowy 645 Nm. XJ220 był najszybszym samochodem na świecie. W 1992 roku na owalnym torze o długości 12,5 km w Nardo we Włoszech kierowca wyścigowy Formuły 1 Martin Brundle, prowadząc XJ220, rozpędził się do 341,7 km/h. Ustanowił on tym nowy rekord prędkości dla najszybszego seryjnego samochodu świata. Auto zaopatrzone było w katalizatory, które skutecznie redukowały moc maksymalną silnika o około 60 KM. Gdy pozbyto się katalizatorów, aby osiągnąć jeszcze większą prędkość, zwiększono maksymalne obroty silnika z 7200 do 7900 obrotów na minutę, Brundle wsiadł jeszcze raz, aby osiągnąć maksymalną prędkość 347,4 km/h i przekłada się na prędkość na prostej drodze równą ok. 357 km/h. Jesienią 1993 roku na tym samym torze pobił go, także angielski, McLaren F1, osiągając 371,4 km/h. Wyprodukowano zaledwie 281 z planowej produkcji 350 egzemplarzy tego modelu.
    Supersamochód skonstruowany i produkowany przez brytyjską firmę Jaguar w latach 1992-1994. XJ220 zbudowano z jednego powodu. Mianowicie chodziło o prędkość, Jaguar chciał się liczyć w superszybkim światku, dominujących od lat Ferrari i Lamborghini. W roku 1984 po prezentacji Ferrari 288 GTO zaczęto prowadzić pracę nad super-szybkim Jaguarem, którego nazwano roboczo "220", gdyż prędkość w milach jaką zakładano, że osiągnie będzie równa 220 mili na godzinę, czyli 352 km/h. Nad samochodem pracowano w weekendy i nazwano go później projekt "Sobota". XJ220 miał 3,5-litrowy 24-zaworowy silnik V6 Twin-turbo zaprojektowany przez firmę TWR, który generował moc maksymalną 542 KM i moment obrotowy 645 Nm. XJ220 był najszybszym samochodem na świecie. W 1992 roku na owalnym torze o długości 12,5 km w Nardo we Włoszech kierowca wyścigowy Formuły 1 Martin Brundle, prowadząc XJ220, rozpędził się do 341,7 km/h. Ustanowił on tym nowy rekord prędkości dla najszybszego seryjnego samochodu świata. Auto zaopatrzone było w katalizatory, które skutecznie redukowały moc maksymalną silnika o około 60 KM. Gdy pozbyto się katalizatorów, aby osiągnąć jeszcze większą prędkość, zwiększono maksymalne obroty silnika z 7200 do 7900 obrotów na minutę, Brundle wsiadł jeszcze raz, aby osiągnąć maksymalną prędkość 347,4 km/h i przekłada się na prędkość na prostej drodze równą ok. 357 km/h. Jesienią 1993 roku na tym samym torze pobił go, także angielski, McLaren F1, osiągając 371,4 km/h. Wyprodukowano zaledwie 281 z planowej produkcji 350 egzemplarzy tego modelu.
    18 kwietnia 2022, 19:43 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Honda CRX Del Sol – Mały samochód sportowy marki Honda trzeciej i ostatniej generacji Hondy CRX zbudowany na bazie piątej generacji Civic. Auto w przeciwieństwie do poprzedników wyposażono w dwoje drzwi i nadwozie z otwieranym dachem typu targa. CRX Del Sol w sprzedaży pojawił się w roku 1992, produkcję zakończono w roku 1997. Na rynku amerykańskim del Sol pojawił się w roku 1993 jako Civic del Sol, od roku 1995 sprzedawany był jako Honda del Sol. W Europie samochód sprzedawany był jako Honda CRX Del Sol, od roku 1995 oferowany był po prostu jako Honda CRX. W Europie dostępny był jedynie z silnikiem o pojemności 1,6 l. W Japonii przez cały okres produkcji oraz między 1993 a 1996 rokiem w Stanach Zjednoczonych dostępna była także wersja z silnikiem o pojemności 1,5 l. Standardowo montowane były silniki tzw. D-serii, osiągające moc około 124-128 KM - w wersjach oznaczonych w Europie jako ESi. Dostępna była także wersja Vti, z silnikiem B16A2 lub B16A3 na rynku USA o mocy około 160 KM. Na rynek japoński montowany był także silnik B16A rozwijający moc około 167 KM. Do roku 1996 w USA i Japonii dostępna była wersja oznaczona jako S (USA) lub VXi/VGi (Japonia) wyposażona w silnik rozwijający moc około 102 KM (USA) lub w silnik D15B (JDM) – około 130 KM. Silnik w wersji Esi pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 208 km/h, w wersji VTI około 222 km/h. Wersja Esi przyspiesza do 100 km/h w około 9,2 sekundy, VTI w około 8,2 sekundy.
    Mały samochód sportowy marki Honda trzeciej i ostatniej generacji Hondy CRX zbudowany na bazie piątej generacji Civic. Auto w przeciwieństwie do poprzedników wyposażono w dwoje drzwi i nadwozie z otwieranym dachem typu targa. CRX Del Sol w sprzedaży pojawił się w roku 1992, produkcję zakończono w roku 1997. Na rynku amerykańskim del Sol pojawił się w roku 1993 jako Civic del Sol, od roku 1995 sprzedawany był jako Honda del Sol. W Europie samochód sprzedawany był jako Honda CRX Del Sol, od roku 1995 oferowany był po prostu jako Honda CRX. W Europie dostępny był jedynie z silnikiem o pojemności 1,6 l. W Japonii przez cały okres produkcji oraz między 1993 a 1996 rokiem w Stanach Zjednoczonych dostępna była także wersja z silnikiem o pojemności 1,5 l. Standardowo montowane były silniki tzw. D-serii, osiągające moc około 124-128 KM - w wersjach oznaczonych w Europie jako ESi. Dostępna była także wersja Vti, z silnikiem B16A2 lub B16A3 na rynku USA o mocy około 160 KM. Na rynek japoński montowany był także silnik B16A rozwijający moc około 167 KM. Do roku 1996 w USA i Japonii dostępna była wersja oznaczona jako S (USA) lub VXi/VGi (Japonia) wyposażona w silnik rozwijający moc około 102 KM (USA) lub w silnik D15B (JDM) – około 130 KM. Silnik w wersji Esi pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 208 km/h, w wersji VTI około 222 km/h. Wersja Esi przyspiesza do 100 km/h w około 9,2 sekundy, VTI w około 8,2 sekundy.
    15 kwietnia 2022, 19:57 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Ferrari F40 – Supersamochód klasy średniej wyprodukowany przez włoskie Ferrari w latach 1987-1992. Samochód zadebiutował w 1987 roku, w którym firma Ferrari obchodziła swoje 40-lecie. Kompozytowe panele nadwozia wykonane zostały z wzajemnie ze sobą posklejanych włókien węglowych. Pod nadwoziem zamontowano rurową ramę przestrzenną, do której zamocowano silnik. Silnik to zmodyfikowana jednostka pochodząca od poprzednika - 288 GTO. Ulokowana centralnie jednostka V8 była montowana ręcznie. Moc silnika zwiększały dwie turbosprężarki japońskiej firmy IHI. Silnik wytwarzał moc maksymalną 478 KM. F40 osiąga prędkość maksymalną 325 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 4,5 sekundy. Napęd przekazywany był na oś tylną. Wyprodukowanych zostało 1310 egzemplarzy.
    Supersamochód klasy średniej wyprodukowany przez włoskie Ferrari w latach 1987-1992. Samochód zadebiutował w 1987 roku, w którym firma Ferrari obchodziła swoje 40-lecie. Kompozytowe panele nadwozia wykonane zostały z wzajemnie ze sobą posklejanych włókien węglowych. Pod nadwoziem zamontowano rurową ramę przestrzenną, do której zamocowano silnik. Silnik to zmodyfikowana jednostka pochodząca od poprzednika - 288 GTO. Ulokowana centralnie jednostka V8 była montowana ręcznie. Moc silnika zwiększały dwie turbosprężarki japońskiej firmy IHI. Silnik wytwarzał moc maksymalną 478 KM. F40 osiąga prędkość maksymalną 325 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 4,5 sekundy. Napęd przekazywany był na oś tylną. Wyprodukowanych zostało 1310 egzemplarzy.
    14 kwietnia 2022, 21:04 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Ford Escort RS Cosworth – Samochód sportowy typu hot hatch klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1992-1996. Samochód oparto na skróconej płycie podłogowej Sierry 4x4. Przystosowano do niej nadwozie Escorta MkV odpowiednio zmodyfikowane przez Karmanna. Pierwsze 2500 egzemplarzy powstało w celu uzyskania homologacji pozwalającej na start w rajdach Grupy A FIA. W serii tej zastosowano turbosprężarkę Garett T3/T04B, silniki w nią wyposażone charakteryzowały się dużą turbodziurą. W drugiej serii Escorta użyto mniejszej turbiny Garett T25, co pozwoliło zniwelować niekorzystne zjawisko. Z zewnątrz samochód wyróżniał się dużym spojlerem na klapie bagażnika. Wersja drogowa samochodu napędzana była dwulitrowym R4 o mocy 227 KM, które pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 220 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w 6,6 sekundy. Escort RS Cosworth startował w Rajdowych Mistrzostwach Świata. Zdobył pierwsze miejsce w m.in. Rajdzie Hiszpanii 1993, Rajdzie Francji 1993 czy Rajdzie Monte Carlo 1994. Wersja rajdowa napędzana była tym samym silnikiem R4 o pojemności 2 l, lecz z turbo Garrett T35. Silnik w wersji rajdowej wytwarzał moc 315 KM.
    Samochód sportowy typu hot hatch klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1992-1996. Samochód oparto na skróconej płycie podłogowej Sierry 4x4. Przystosowano do niej nadwozie Escorta MkV odpowiednio zmodyfikowane przez Karmanna. Pierwsze 2500 egzemplarzy powstało w celu uzyskania homologacji pozwalającej na start w rajdach Grupy A FIA. W serii tej zastosowano turbosprężarkę Garett T3/T04B, silniki w nią wyposażone charakteryzowały się dużą turbodziurą. W drugiej serii Escorta użyto mniejszej turbiny Garett T25, co pozwoliło zniwelować niekorzystne zjawisko. Z zewnątrz samochód wyróżniał się dużym spojlerem na klapie bagażnika. Wersja drogowa samochodu napędzana była dwulitrowym R4 o mocy 227 KM, które pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 220 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w 6,6 sekundy. Escort RS Cosworth startował w Rajdowych Mistrzostwach Świata. Zdobył pierwsze miejsce w m.in. Rajdzie Hiszpanii 1993, Rajdzie Francji 1993 czy Rajdzie Monte Carlo 1994. Wersja rajdowa napędzana była tym samym silnikiem R4 o pojemności 2 l, lecz z turbo Garrett T35. Silnik w wersji rajdowej wytwarzał moc 315 KM.
    13 kwietnia 2022, 20:18 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    GMC Typhoon – Samochód osobowy typu SUV klasy średniej produkowany pod amerykańską marką GMC w latach 1991–1993. GMC Typhoon bazuje na Chevrolecie Blazer. Jest to typowy 3-drzwiowy SUV ze stałym napędem 4x4, z obniżonym zawieszeniem i ładownością. Auto powstało w 1992 roku i było produkowane tylko do jesieni 1994. Samochód nigdy nie był dostępny poza USA w wersji oryginalnej. Silnik to najmocniejsza strona tego samochodu. Seryjnie montowano silnik V6 o pojemności 4,3 l wytwarzający moc 285 KM. Zezwalało to na osiągnięcie przyspieszenia do 100 km/h w 5,5 sekundy. Samochód ten, w wersji pickup, o nazwie Syclone rozpędza się w czasie 4,5s do 100km/h. Czasy rewelacyjne, do dziś nieliczne seryjnie produkowane samochody mogą się równać z tym modelem, zwłaszcza, iż Typhoon to auto rodzinne, z zewnątrz przypomina nadwozia typu kombi. W 1994 roku niemiecka firma Geiger zaprezentowała całkowicie zmodernizowany samochód w wersji 5-drzwiowej, z silnikiem V8 o pojemności 5,7 litra i mocy 355KM. Prędkość maksymalna wzrosła do 236 km/h, a osiągnięcie 100 km/h zajmowało tylko 5 sekund.
    Samochód osobowy typu SUV klasy średniej produkowany pod amerykańską marką GMC w latach 1991–1993. GMC Typhoon bazuje na Chevrolecie Blazer. Jest to typowy 3-drzwiowy SUV ze stałym napędem 4x4, z obniżonym zawieszeniem i ładownością. Auto powstało w 1992 roku i było produkowane tylko do jesieni 1994. Samochód nigdy nie był dostępny poza USA w wersji oryginalnej. Silnik to najmocniejsza strona tego samochodu. Seryjnie montowano silnik V6 o pojemności 4,3 l wytwarzający moc 285 KM. Zezwalało to na osiągnięcie przyspieszenia do 100 km/h w 5,5 sekundy. Samochód ten, w wersji pickup, o nazwie Syclone rozpędza się w czasie 4,5s do 100km/h. Czasy rewelacyjne, do dziś nieliczne seryjnie produkowane samochody mogą się równać z tym modelem, zwłaszcza, iż Typhoon to auto rodzinne, z zewnątrz przypomina nadwozia typu kombi. W 1994 roku niemiecka firma Geiger zaprezentowała całkowicie zmodernizowany samochód w wersji 5-drzwiowej, z silnikiem V8 o pojemności 5,7 litra i mocy 355KM. Prędkość maksymalna wzrosła do 236 km/h, a osiągnięcie 100 km/h zajmowało tylko 5 sekund.
    13 kwietnia 2022, 21:26 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Jaguar XK8 Coupe – Samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez brytyjską markę Jaguar w latach 1996-2014. Prace konstrukcyjne nad Jaguarem XK rozpoczęły się w 1992 roku, kiedy też potwierdzono, że następca modelu XJS otrzyma nową nazwę i zupełnie nowe proporcje nadwozia, które zostały zarejestrowane w urzędzie patentowym w czerwcu 1994 roku. Oficjalna prezentacja Jaguara XK pierwszej generacji odbyła się w październiku 1996 roku. Samochód uzyskał charakterystyczną, podłużną i zarazem obfitującą w krągłości sylwetkę. W 2002 roku w ofercie XK I pojawiły się zmiany - wprowadzono nowe warianty wyposażeniowe, udoskonalone jednostki napędowe i nowe kolory nadwozia. Pojawiły się także nowe wzory felg i drobne poprawki w wyglądzie. XK8 Coupe napędzany był czterolitrowym silnikiem V8 wytwarzającym moc 294 KM, co pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 251 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 6,4 sekundy.
    Samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez brytyjską markę Jaguar w latach 1996-2014. Prace konstrukcyjne nad Jaguarem XK rozpoczęły się w 1992 roku, kiedy też potwierdzono, że następca modelu XJS otrzyma nową nazwę i zupełnie nowe proporcje nadwozia, które zostały zarejestrowane w urzędzie patentowym w czerwcu 1994 roku. Oficjalna prezentacja Jaguara XK pierwszej generacji odbyła się w październiku 1996 roku. Samochód uzyskał charakterystyczną, podłużną i zarazem obfitującą w krągłości sylwetkę. W 2002 roku w ofercie XK I pojawiły się zmiany - wprowadzono nowe warianty wyposażeniowe, udoskonalone jednostki napędowe i nowe kolory nadwozia. Pojawiły się także nowe wzory felg i drobne poprawki w wyglądzie. XK8 Coupe napędzany był czterolitrowym silnikiem V8 wytwarzającym moc 294 KM, co pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 251 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 6,4 sekundy.
    12 kwietnia 2022, 20:39 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Vauxhall Lotus Carlton – Usportowiona wersja samochodu klasy średniej-wyższej produkowanego przez koncern General Motors jako Opel Omega pod marką Lotus od 1990 do 1992 roku. Był on oficjalnie najszybszym sedanem na świecie w latach 1990-1996. W 1986 roku amerykański koncern General Motors przejął brytyjską markę Lotus w celu podniesienia prestiżu niemieckiej marki Opel w sportach samochodowych oraz wyprodukowania godnego rywala BMW M5 E34. Lotus Omega jest to zmodyfikowany Opel Omega A. Nad prototypem intensywne prace miały miejsce w 1989 roku. Gdy produkcja rozpoczęła się w 1990 roku zakładano powstanie 1100 sztuk pojazdu jednak z powodu recesji na początku lat 90 i wysokiej cenie - dwukrotnie droższa niż bazowa Omega, wyprodukowano zaledwie 950 egzemplarzy. Wyprodukowano 630 sztuk niemieckiej wersji Opel Lotus Omega oraz 320 sztuk angielskiego Vauxhall Lotus Carlton sprzedawanego z kierownicą po prawej stronie i wyskalowanym prędkościomierzu do 180 mil na godzinę. Samochód posiadał sześciocylindrowe Twin-Turbo o pojemności 3,6 l generujące moc 377 KM. Osiągał prędkość maksymalną 283 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w 5,3 sekundy, tyle samo co Ferrari Testarossa.
    Usportowiona wersja samochodu klasy średniej-wyższej produkowanego przez koncern General Motors jako Opel Omega pod marką Lotus od 1990 do 1992 roku. Był on oficjalnie najszybszym sedanem na świecie w latach 1990-1996. W 1986 roku amerykański koncern General Motors przejął brytyjską markę Lotus w celu podniesienia prestiżu niemieckiej marki Opel w sportach samochodowych oraz wyprodukowania godnego rywala BMW M5 E34. Lotus Omega jest to zmodyfikowany Opel Omega A. Nad prototypem intensywne prace miały miejsce w 1989 roku. Gdy produkcja rozpoczęła się w 1990 roku zakładano powstanie 1100 sztuk pojazdu jednak z powodu recesji na początku lat 90 i wysokiej cenie - dwukrotnie droższa niż bazowa Omega, wyprodukowano zaledwie 950 egzemplarzy. Wyprodukowano 630 sztuk niemieckiej wersji Opel Lotus Omega oraz 320 sztuk angielskiego Vauxhall Lotus Carlton sprzedawanego z kierownicą po prawej stronie i wyskalowanym prędkościomierzu do 180 mil na godzinę. Samochód posiadał sześciocylindrowe Twin-Turbo o pojemności 3,6 l generujące moc 377 KM. Osiągał prędkość maksymalną 283 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w 5,3 sekundy, tyle samo co Ferrari Testarossa.
    BMW M3 E30 Sport Evolution – M3 E30 to pierwszy model M3. Po raz pierwszy samochód zaprezentowano w 1985 roku. Oparty na BMW E30, produkowany był w latach 1986-1992. Dostępny w dwóch wersjach nadwozia: coupe oraz kabriolet. Wypuszczano też krótkie limitowane serie w celach m.in. homologacyjnych lub jako ukoronowanie zwycięstw w mistrzostwach DTM: M3 Evolution, M3 Evolution II, M3 Sport Evolution, M3 Europameister, M3 Roberto Ravaglia, M3 Johnny Cecotto, M3 Tour de Corse. Jest to model z największa liczbą zwycięstw w historii koncernu BMW oraz najbardziej utytułowane auto w klasie samochodów turystycznych. Jest jednym z najbardziej udanych samochodów sportowych, jakie kiedykolwiek startowały w wyścigach serii DTM. W wersji Sport Evolution samochód posiada czterocylindrowy silnik S14 o pojemności 2,5 l. Pojazd w tej wersji osiąga prędkość maksymalną 248 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h zajmuje 6,2 sekund.
    M3 E30 to pierwszy model M3. Po raz pierwszy samochód zaprezentowano w 1985 roku. Oparty na BMW E30, produkowany był w latach 1986-1992. Dostępny w dwóch wersjach nadwozia: coupe oraz kabriolet. Wypuszczano też krótkie limitowane serie w celach m.in. homologacyjnych lub jako ukoronowanie zwycięstw w mistrzostwach DTM: M3 Evolution, M3 Evolution II, M3 Sport Evolution, M3 Europameister, M3 Roberto Ravaglia, M3 Johnny Cecotto, M3 Tour de Corse. Jest to model z największa liczbą zwycięstw w historii koncernu BMW oraz najbardziej utytułowane auto w klasie samochodów turystycznych. Jest jednym z najbardziej udanych samochodów sportowych, jakie kiedykolwiek startowały w wyścigach serii DTM. W wersji Sport Evolution samochód posiada czterocylindrowy silnik S14 o pojemności 2,5 l. Pojazd w tej wersji osiąga prędkość maksymalną 248 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h zajmuje 6,2 sekund.
    5 kwietnia 2022, 20:25 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Toyota TS010 – Toyota TS010 była samochodem wyścigowym Grupy C zbudowanym przez Toyotę na Mistrzostwa Świata Samochodów Sportowych oraz 24h Le Mans. Ze względu na zmiany zasad w Mistrzostwach Świata Samochodów Sportowych w 1992 roku, Toyota została zmuszona do zastąpienia poprzedniej serii samochodów sportowych Grupy C, znanej jako C-V. W 1991 roku Toyota zakończyła prace nad nowymi silnikami RV10 i rozpoczęła wczesne testy. Ze względu na zmianę silników konieczne było również zupełnie nowe podwozie, aby lepiej radzić sobie z nowym V10. Były projektant Tom Walkinshaw Racing, Tony Southgate, był odpowiedzialny za zaprojektowanie samochodu, który został nazwany TS010, był bardziej aerodynamiczny i miał dłuższe nadwozie niż seria samochodów C-V. W wyścigu 24h Le Mans w 1992 roku trzy TS010 brały udział, z czego dwa ukończyły wyścig. Jedna zajęła drugie miejsce, będąc 6 okrążeń za zwycięskim Peugeotem 905, a druga zajęła 8 miejsce.
    Toyota TS010 była samochodem wyścigowym Grupy C zbudowanym przez Toyotę na Mistrzostwa Świata Samochodów Sportowych oraz 24h Le Mans. Ze względu na zmiany zasad w Mistrzostwach Świata Samochodów Sportowych w 1992 roku, Toyota została zmuszona do zastąpienia poprzedniej serii samochodów sportowych Grupy C, znanej jako C-V. W 1991 roku Toyota zakończyła prace nad nowymi silnikami RV10 i rozpoczęła wczesne testy. Ze względu na zmianę silników konieczne było również zupełnie nowe podwozie, aby lepiej radzić sobie z nowym V10. Były projektant Tom Walkinshaw Racing, Tony Southgate, był odpowiedzialny za zaprojektowanie samochodu, który został nazwany TS010, był bardziej aerodynamiczny i miał dłuższe nadwozie niż seria samochodów C-V. W wyścigu 24h Le Mans w 1992 roku trzy TS010 brały udział, z czego dwa ukończyły wyścig. Jedna zajęła drugie miejsce, będąc 6 okrążeń za zwycięskim Peugeotem 905, a druga zajęła 8 miejsce.
    3 kwietnia 2022, 19:23 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj