Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 204 takich materiałów
    Ford Sierra Cosworth RS500 – Samochód sportowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w Belgii w latach 1986–1992. Samochód został skonstruowany przez Ford Motorsport z myślą o dominacji rajdów Grupy A w Europie. Początkowo model dostępny był jako 3-drzwiowy liftback, od 1988 już jako 4-drzwiowy sedan. Początki projektu sięgają wiosny 1983 roku. Wtedy to niedawno mianowany nowy szef europejskiego oddziału Ford Motorsport, Stuart Turner, uznał, że Ford przestał być konkurencyjny na polu pojazdów sportowych. W celu uzyskania poparcia dla swojego pomysłu, Turner nawiązał kontakt z wiceprezesem Public Relations Forda, Walterem Hayesem, który odpowiadał wcześniej za rozwój Forda GT40, który zwyciężył w 24h Le Mans 1966, oraz silnika Cosworth DFV. Hayes uznał projekt za obiecujący i zapewnił swoje poparcie. W 1987 roku 500 egzemplarzy zostało zmodyfikowanych poprzez montaż między innymi większej turbosprężarki co zaowocowało wzrostem mocy, seria otrzymała nazwę Ford Sierra Cosworth RS500, sprzedawana była wyłącznie na rynku brytyjskim z kierownicą po prawej stronie. Do napędu RS500 użyto dwulitrowego silnika R4 o mocy maksymalnej 277 KM i momencie obrotowym 277 Nm. Samochód osiąga prędkość maksymalną 248 km/h i przyspiesza do 60 mph w 6,1 s.
    Samochód sportowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w Belgii w latach 1986–1992. Samochód został skonstruowany przez Ford Motorsport z myślą o dominacji rajdów Grupy A w Europie. Początkowo model dostępny był jako 3-drzwiowy liftback, od 1988 już jako 4-drzwiowy sedan. Początki projektu sięgają wiosny 1983 roku. Wtedy to niedawno mianowany nowy szef europejskiego oddziału Ford Motorsport, Stuart Turner, uznał, że Ford przestał być konkurencyjny na polu pojazdów sportowych. W celu uzyskania poparcia dla swojego pomysłu, Turner nawiązał kontakt z wiceprezesem Public Relations Forda, Walterem Hayesem, który odpowiadał wcześniej za rozwój Forda GT40, który zwyciężył w 24h Le Mans 1966, oraz silnika Cosworth DFV. Hayes uznał projekt za obiecujący i zapewnił swoje poparcie. W 1987 roku 500 egzemplarzy zostało zmodyfikowanych poprzez montaż między innymi większej turbosprężarki co zaowocowało wzrostem mocy, seria otrzymała nazwę Ford Sierra Cosworth RS500, sprzedawana była wyłącznie na rynku brytyjskim z kierownicą po prawej stronie. Do napędu RS500 użyto dwulitrowego silnika R4 o mocy maksymalnej 277 KM i momencie obrotowym 277 Nm. Samochód osiąga prędkość maksymalną 248 km/h i przyspiesza do 60 mph w 6,1 s.
    26 kwietnia 2022, 19:59 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Vauxhall Lotus Carlton – Usportowiona wersja samochodu klasy średniej-wyższej produkowanego przez koncern General Motors jako Opel Omega pod marką Lotus od 1990 do 1992 roku. Był on oficjalnie najszybszym sedanem na świecie w latach 1990-1996. W 1986 roku amerykański koncern General Motors przejął brytyjską markę Lotus w celu podniesienia prestiżu niemieckiej marki Opel w sportach samochodowych oraz wyprodukowania godnego rywala BMW M5 E34. Lotus Omega jest to zmodyfikowany Opel Omega A. Nad prototypem intensywne prace miały miejsce w 1989 roku. Gdy produkcja rozpoczęła się w 1990 roku zakładano powstanie 1100 sztuk pojazdu jednak z powodu recesji na początku lat 90 i wysokiej cenie - dwukrotnie droższa niż bazowa Omega, wyprodukowano zaledwie 950 egzemplarzy. Wyprodukowano 630 sztuk niemieckiej wersji Opel Lotus Omega oraz 320 sztuk angielskiego Vauxhall Lotus Carlton sprzedawanego z kierownicą po prawej stronie i wyskalowanym prędkościomierzu do 180 mil na godzinę. Samochód posiadał sześciocylindrowe Twin-Turbo o pojemności 3,6 l generujące moc 377 KM. Osiągał prędkość maksymalną 283 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w 5,3 sekundy, tyle samo co Ferrari Testarossa.
    Usportowiona wersja samochodu klasy średniej-wyższej produkowanego przez koncern General Motors jako Opel Omega pod marką Lotus od 1990 do 1992 roku. Był on oficjalnie najszybszym sedanem na świecie w latach 1990-1996. W 1986 roku amerykański koncern General Motors przejął brytyjską markę Lotus w celu podniesienia prestiżu niemieckiej marki Opel w sportach samochodowych oraz wyprodukowania godnego rywala BMW M5 E34. Lotus Omega jest to zmodyfikowany Opel Omega A. Nad prototypem intensywne prace miały miejsce w 1989 roku. Gdy produkcja rozpoczęła się w 1990 roku zakładano powstanie 1100 sztuk pojazdu jednak z powodu recesji na początku lat 90 i wysokiej cenie - dwukrotnie droższa niż bazowa Omega, wyprodukowano zaledwie 950 egzemplarzy. Wyprodukowano 630 sztuk niemieckiej wersji Opel Lotus Omega oraz 320 sztuk angielskiego Vauxhall Lotus Carlton sprzedawanego z kierownicą po prawej stronie i wyskalowanym prędkościomierzu do 180 mil na godzinę. Samochód posiadał sześciocylindrowe Twin-Turbo o pojemności 3,6 l generujące moc 377 KM. Osiągał prędkość maksymalną 283 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w 5,3 sekundy, tyle samo co Ferrari Testarossa.
    BMW M3 E30 Sport Evolution – M3 E30 to pierwszy model M3. Po raz pierwszy samochód zaprezentowano w 1985 roku. Oparty na BMW E30, produkowany był w latach 1986-1992. Dostępny w dwóch wersjach nadwozia: coupe oraz kabriolet. Wypuszczano też krótkie limitowane serie w celach m.in. homologacyjnych lub jako ukoronowanie zwycięstw w mistrzostwach DTM: M3 Evolution, M3 Evolution II, M3 Sport Evolution, M3 Europameister, M3 Roberto Ravaglia, M3 Johnny Cecotto, M3 Tour de Corse. Jest to model z największa liczbą zwycięstw w historii koncernu BMW oraz najbardziej utytułowane auto w klasie samochodów turystycznych. Jest jednym z najbardziej udanych samochodów sportowych, jakie kiedykolwiek startowały w wyścigach serii DTM. W wersji Sport Evolution samochód posiada czterocylindrowy silnik S14 o pojemności 2,5 l. Pojazd w tej wersji osiąga prędkość maksymalną 248 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h zajmuje 6,2 sekund.
    M3 E30 to pierwszy model M3. Po raz pierwszy samochód zaprezentowano w 1985 roku. Oparty na BMW E30, produkowany był w latach 1986-1992. Dostępny w dwóch wersjach nadwozia: coupe oraz kabriolet. Wypuszczano też krótkie limitowane serie w celach m.in. homologacyjnych lub jako ukoronowanie zwycięstw w mistrzostwach DTM: M3 Evolution, M3 Evolution II, M3 Sport Evolution, M3 Europameister, M3 Roberto Ravaglia, M3 Johnny Cecotto, M3 Tour de Corse. Jest to model z największa liczbą zwycięstw w historii koncernu BMW oraz najbardziej utytułowane auto w klasie samochodów turystycznych. Jest jednym z najbardziej udanych samochodów sportowych, jakie kiedykolwiek startowały w wyścigach serii DTM. W wersji Sport Evolution samochód posiada czterocylindrowy silnik S14 o pojemności 2,5 l. Pojazd w tej wersji osiąga prędkość maksymalną 248 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h zajmuje 6,2 sekund.
    5 kwietnia 2022, 20:25 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    1986 Chevrolet Monte Carlo SS – Trzecia generacja Chevroleta Monte Carlo została zaprezentowana po raz pierwszy w 1977 roku. Trzecia generacja Monte Carlo przyniosła największe zmiany w wyglądzie tego pojazdu od momentu debiutu przed niespełna dekadą, początkowo opierając się jednak na dotychczasowej architekturze General Motors o nazwie A-body. Samochód powstał w ramach ścisłej współpracy z markami Buick, Oldsmobile i Pontiac, podobnie jak bliźniacze konstrukcje tych filii GM zyskując charakterystyczną sylwetkę łączącą kanciaste kształty przedniej części nadwozia z płynną, łukowatą sylwetką tylnych nadkoli oraz części bagażnika. Podczas 10-letniej obecności na rynku, trzecia generacja Monte Carlo przeszła dwie duże modernizacje. W ramach pierwszej, przeprowadzonej w 1980 roku, pas przedni zyskał zupełnie nowy wygląd z podwójnymi, węższymi kloszami i innym wyglądem atrapy chłodnicy. Druga, znacznie poważniejsza modernizacja, przeprowadzona została w roku 1986. Przyniosła ona nie tylko zmiany w wyglądzie, polegające głównie na nowym pasie przednim z jeszcze węższymi, zespolonymi reflektorami i zmodyfikowanym grillem, ale i zastosowaniem nowej platformy G-body - i to pomimo zachowania tych samych proporcji nadwozia co dotychczas. Najsilniejszym dostępnym silnikiem był produkowany przez Oldsmobile V8 LF9 o pojemności 5,7 l.
    Trzecia generacja Chevroleta Monte Carlo została zaprezentowana po raz pierwszy w 1977 roku. Trzecia generacja Monte Carlo przyniosła największe zmiany w wyglądzie tego pojazdu od momentu debiutu przed niespełna dekadą, początkowo opierając się jednak na dotychczasowej architekturze General Motors o nazwie A-body. Samochód powstał w ramach ścisłej współpracy z markami Buick, Oldsmobile i Pontiac, podobnie jak bliźniacze konstrukcje tych filii GM zyskując charakterystyczną sylwetkę łączącą kanciaste kształty przedniej części nadwozia z płynną, łukowatą sylwetką tylnych nadkoli oraz części bagażnika. Podczas 10-letniej obecności na rynku, trzecia generacja Monte Carlo przeszła dwie duże modernizacje. W ramach pierwszej, przeprowadzonej w 1980 roku, pas przedni zyskał zupełnie nowy wygląd z podwójnymi, węższymi kloszami i innym wyglądem atrapy chłodnicy. Druga, znacznie poważniejsza modernizacja, przeprowadzona została w roku 1986. Przyniosła ona nie tylko zmiany w wyglądzie, polegające głównie na nowym pasie przednim z jeszcze węższymi, zespolonymi reflektorami i zmodyfikowanym grillem, ale i zastosowaniem nowej platformy G-body - i to pomimo zachowania tych samych proporcji nadwozia co dotychczas. Najsilniejszym dostępnym silnikiem był produkowany przez Oldsmobile V8 LF9 o pojemności 5,7 l.
    Peugeot 205 GTI – Samochód osobowy produkowany przez francuską markę Peugeot w latach 1983-1998. 205 był wielokrotnie nagradzany i uważany za przełomowy model Peugeota, który zapoczątkował jego sukcesy finansowe. W pierwszych 205 używano silnika typu X "Douvrin" ze starszego modelu Peugeota 104. Później użyto nowszych silników benzynowych serii TU, XU oraz diesla XUD. Pierwsze wersje GTI pojawiły się w roku 1984 i początkowo były napędzane czterocylindrowy silnikiem o pojemności 1,6 l i mocy 115 km. Silnik 1,9 GTI został wprowadzony na rynek w 1986 roku i miał moc 130 KM, co pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 203 km/h, a 100 km/h w 7,8 sekundy. Model 205 GTI został wycofany z produkcji w 1994 roku, kiedy to Peugeot rozpoczął produkcję nowych modeli - 106 i 306.
    Samochód osobowy produkowany przez francuską markę Peugeot w latach 1983-1998. 205 był wielokrotnie nagradzany i uważany za przełomowy model Peugeota, który zapoczątkował jego sukcesy finansowe. W pierwszych 205 używano silnika typu X "Douvrin" ze starszego modelu Peugeota 104. Później użyto nowszych silników benzynowych serii TU, XU oraz diesla XUD. Pierwsze wersje GTI pojawiły się w roku 1984 i początkowo były napędzane czterocylindrowy silnikiem o pojemności 1,6 l i mocy 115 km. Silnik 1,9 GTI został wprowadzony na rynek w 1986 roku i miał moc 130 KM, co pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 203 km/h, a 100 km/h w 7,8 sekundy. Model 205 GTI został wycofany z produkcji w 1994 roku, kiedy to Peugeot rozpoczął produkcję nowych modeli - 106 i 306.
    Toyota Supra Mk3 – Produkcja trzeciej generacji Supry rozpoczęła się w lutym 1986 i trwała do maja 1993. Na rynku japońskim zrezygnowano z nazwy Celica XX, samochód był zupełnie nową konstrukcją niespokrewnioną z Celicą. Od stycznia 1987 dostępna była wersja Supra Turbo. Na rynku japońskim dostępne były tylko trzy silniki, najsilniejszym z nich był sześciocylindrowy 1JZ-GTE twin-turbo o pojemności 2,5 l i mocy 280 KM.
    Produkcja trzeciej generacji Supry rozpoczęła się w lutym 1986 i trwała do maja 1993. Na rynku japońskim zrezygnowano z nazwy Celica XX, samochód był zupełnie nową konstrukcją niespokrewnioną z Celicą. Od stycznia 1987 dostępna była wersja Supra Turbo. Na rynku japońskim dostępne były tylko trzy silniki, najsilniejszym z nich był sześciocylindrowy 1JZ-GTE twin-turbo o pojemności 2,5 l i mocy 280 KM.
    Lancia LC2 – Lancia LC2 czasami nazywana również Lancia-Ferrari to seria samochodów wyścigowych zbudowanych przez włoską firmę Lancia i napędzanych silnikami Ferrari. Brały udział w Mistrzostwach Świata Samochodów Sportowych w latach 1983-1986, lecz były używane przez prywatne zespoły aż do 1991. Napędzane 
trzylitrowym silnikiem Ferrari 308C Twin Turbo. W historii motorsportu LC2 wygrały 3 wyścigi, co dla Lancii było słabym wynikiem. W 1986 Lancia stwierdziła, że projekt LC2 nie jest wart kontynuowania, a Martini Racing wycofało się z mistrzostw, zamiast Grupy C Lancia w pełni skupiła się na Rajdowych Mistrzostwach Świata.
    Lancia LC2 czasami nazywana również Lancia-Ferrari to seria samochodów wyścigowych zbudowanych przez włoską firmę Lancia i napędzanych silnikami Ferrari. Brały udział w Mistrzostwach Świata Samochodów Sportowych w latach 1983-1986, lecz były używane przez prywatne zespoły aż do 1991. Napędzane
    trzylitrowym silnikiem Ferrari 308C Twin Turbo. W historii motorsportu LC2 wygrały 3 wyścigi, co dla Lancii było słabym wynikiem. W 1986 Lancia stwierdziła, że projekt LC2 nie jest wart kontynuowania, a Martini Racing wycofało się z mistrzostw, zamiast Grupy C Lancia w pełni skupiła się na Rajdowych Mistrzostwach Świata.
    Ford RS200 – Produkowany pod amerykańską marką Ford w Wielkiej Brytanii w latach 1984-1986. W wersji drogowej moc generowana była przez silnik 1,8 l R4 Ford/Cosworth BDT wspomagany turbosprężarką o mocy 253 KM, dla wersji rajdowej wahała się ona w zależności od ustawienia pomiędzy 355-456 KM. Najlepszym wynikiem samochodu w karierze rajdowej było trzecie miejsce w 1986 Rajdzie Szwecji.
    Produkowany pod amerykańską marką Ford w Wielkiej Brytanii w latach 1984-1986. W wersji drogowej moc generowana była przez silnik 1,8 l R4 Ford/Cosworth BDT wspomagany turbosprężarką o mocy 253 KM, dla wersji rajdowej wahała się ona w zależności od ustawienia pomiędzy 355-456 KM. Najlepszym wynikiem samochodu w karierze rajdowej było trzecie miejsce w 1986 Rajdzie Szwecji.
    25 marca 2022, 19:42 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Giełda samochodowa 1986
    21 października 2021, 18:54 przez jakitaki (PW) | Do ulubionych | Skomentuj