Szukaj
Znalazłem 204 takich materiałów
Silnik - rzędowy, 8-cylindrowy
Pojemność - 12,8 L
Moc - 300 KM
Prędkość maks. - 160 km/h
Masa własna - 3175 kg
Długość nadwozia - 6,4 m
Wyprodukowano 6 egzemplarzy.
Ciekawostka:
W latach 1929–1933 wyprodukowano zaledwie 6 egzemplarzy Bugatti Royale, z czego tylko 3 zostały sprzedane, a 3 pozostały do użytku członków rodziny. W 1983 roku sprzedano jeden z egzemplarzy Royale: 1931 Coupe Kellner za 8 700 000 USD, w 1986 kolejny za 6 500 000 USD. Do dnia dzisiejszego żaden z obecnych właścicieli nie zdecydował się na sprzedanie swojego auta.
Początki Astona Martina sięgają 1913 roku, kiedy to Lionel Martin i Robert Bamford założyli firmę Bamford and Martin Limited. W rok później firma działa już pod obecna nazwą. Początkowo sprzedawała samochody Singera. Nie sprawdzały się one jednak w jeździe sportowej, toteż Lionel Martin, który był kierowcą wyścigowym, postanowił uruchomić produkcję własnego modelu. Jego nazwa stanowiła kompilację nazwiska twórcy oraz wzgórza Aston Hill, gdzie Martin uczestniczył w rajdach samochodowych. Plany wdrożenia seryjnej produkcji pierwszego Astona Martina pokrzyżował jednak wybuch pierwszej wojny światowej.
Po jej zakończeniu firma popadła w finansowe tarapaty, w związku z czym przez całe dwudziestolecie międzywojenne zmieniała właścicieli. Wraz z nimi pojawiały się też pomysły na nową strategię marki. W 1936 roku światło dzienne ujrzała pierwsza bardziej „cywilna” odmiana Astona – 15/98. Model odniósł rynkowy sukces, jednak jego produkcję przerwała druga wojna światowa, podczas której Aston Martin skupił się na produkcji sprzętu lotniczego dla brytyjskiej armii.
W 1947 roku firmę przejął David Brown, którego inicjałami oznaczono najsłynniejszą serię samochodów tej marki – DB. Największy sukces odniósł model DB5, który zagrał w dwóch pierwszych filmach o Jamesie Bondzie.
Kryzys paliwowy lat 70. sprawił, że firma ponownie doświadczyła problemów finansowych. Kilkukrotnie zmieniali się jej właściciele. W 1986 roku przejął ją Ford, pod którego skrzydłami Aston Martin po pewnej przerwie powrócił do filmów o Jamesie Bondzie. Wystąpił w takich filmach jak: „W obliczu śmierci” (1987), „Śmierć nadejdzie jutro” (2002), „Casino Royale” (2006) i „Quantum of Solace”.
W 2007 roku doszło do kolejnej zmiany właściciela. Akcje Forda nabył katarski fundusz inwestycyjny. Nowy właściciel zdecydował się na rewolucyjną zmianę. W roku 2011 ma ruszyć produkcja samochodu Aston Martin Cygnet, ochrzczonego już przydomkiem Baby-Aston. Będzie to pierwsze małe miejskie auto brytyjskiej marki – jego długość ma nie przekraczać 3 metrów. W rzeczywistości Cygnet nie jest całkiem nową konstrukcją. Technicznie będzie bazować na Toyocie iQ.
Rozmiar i waga są porównywalne Hummera H1 (dł. 4,9m,wys. 1,85m, sz. 2m), ale wielka moc silnika pozwala mu przyspieszyć od 0-100 w "tylko" 7,8s, na pewno nie porównywalny do prawdziwych samochodów sportowych, ale godne uwagi jak na samochód tej wielkości. Ogromne jest tez zużycie paliwa, mniej niż trzy kilometry na litr, podane przez producenta. Aby mieć wystarczający zasięg LM002 ma ogromny 290 litrowy zbiornik paliwa.
Opony też są niesamowite. Zrobione na miarę Pirelli Scorpion 345/60 R17: w dzisiejszych czasach koszt czterech takich niezwykłych opon może wynosić 10000€. Są dostępne trochę "mniejsze" opony (325/65 R17), te dwie wersje są dostosowane na jazdę w terenie i na drodze. W latach 1986 i 1993 wyprodukowano około 300 egzemplarzy LM002.
Chciałbym jeszcze wyjaśnić nazwę tego modelu:
zaczęło się prototypu Cheetach, który miał być dla Amerykańskiego wojska, z silnikiem z tyłu (1977).
LM001: prototyp cywilnej wersji Cheetach-a (1981)
LMA002: LM 001 z śilnikiem z przodu
LM002: wszedł do produkcji
LM003: prototyp na bazie LM002 ale z śilnikem diesla 3,6l o mocy 150 KM
LM004: też na bazie LM002, tym razem z silnikem 7l V12 który Lamborghini używał w łodziach.