Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 195 takich materiałów
    Kaski integralne w teście bezpieczeństwa: Jakie standardy powinny spełniać? – Jazda na motocyklu to ogromna frajda, ale w razie wypadku wiąże się ona z ryzykiem poważnych obrażeń ciała. Dlatego niezbędnym elementem podnoszącym poziom ochrony motocyklisty jest odpowiedni strój, zwłaszcza kask. Ten ostatni musi spełniać liczne standardy bezpieczeństwa.
Kask zalicza się do elementów wyposażenia motocyklisty, obowiązek posiadania których wynika z przepisów prawa. Użytkować go warto jednak nie tylko ze względu na normy prawne czy ryzyko otrzymania mandatu w razie ich nieprzestrzegania, ale przede wszystkim z troski na własne bezpieczeństwo. Wyróżnić można kilka rodzajów kasków, spośród których bardzo popularne są kaski szczękowe oraz kaski integralne.
Co to jest kask szczękowy i czym się różni od integralnego?
Kaski szczękowe łączą w sobie zalety kasku otwartego i zamkniętego. Posiadają ruchome szczęki, można też podnieść wizjer, dzięki czemu z tego typu kasku da się korzystać jak z modelu otwartego i zamkniętego. Odznacza się zatem wszechstronnym zastosowaniem i uniwersalnością, a także aerodynamicznym kształtem. Oferuje przy tym wysoki poziom odporności i bezpieczeństwa.
Z kolei modele integralne to najbezpieczniejszy rodzaj kasków motocyklowych. Otaczają one wytrzymałą skorupą niemal całą głowę motocyklisty, a w razie uderzeń rozpraszają energię w najlepszy możliwy sposób.
Kaski integralne stanowią oczywisty wybór dla fanów ostrej jazdy na szybkich motocyklach - głównie dla nich zostały przeznaczone i zaprojektowane. Szczękowe za to są bardziej praktyczne i uniwersalne. Dzięki podnoszonej szczęce nie trzeba zdejmować kasku podczas postoju, aby się napić, czy zaczerpnąć świeżego powietrza. Kask tego typu znakomicie sprawdza się w trakcie dłuższych podróży. Cechy te sprawiają, że kaski szczękowe polecane są osobom do jazdy po mieście, które na co dzień korzystają z motocykla w celu przemieszczania się do pracy, szkoły czy w inne miejsce.
Liczne modele kasków szczękowych, integralnych i innych znajdziemy w ofercie sklepu Inter Motors. Wszystkie one spełniają wyśrubowane standardy bezpieczeństwa.
Jakie są standardy testowania kasków motocyklowych?
Głównym zadaniem kasków motocyklowych, bez względu na ich rodzaj, jest zapewnienie motocykliście jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa. Poszczególne modele muszą więc przejść bardzo restrykcyjne testy, potwierdzające ich wytrzymałość oraz inne cechy gwarantujące odpowiednią ochronę głowy. Potwierdzeniem tego są certyfikaty:
ECE R22.05 (Economic Commission of Europe Regulation 22.05) - norma stosowana niemal na całym świecie, obowiązująca w 47 krajach. Spełnianie jej wymagać potwierdzają liczne testy:
1) Wytrzymałość skorupy - kask uderzany jest w pięciu lub sześciu miejscach, które są następnie sprawdzane pod kątem powstałych odkształceń. Następnie zrzucany jest z wysokości 2,8 metra na płaską lub wypukłą powierzchnię z prędkością 7,5m/s.
2) Wytrzymałość zastosowanych materiałów na temperatury w zakresie od -20 do +50 stopni Celsjusza.
3) Sprawdzenie wytrzymałości zapięcia kasku oraz wizjera. Ten ostatni musi być odporny na zadrapania i pęknięcia, zapewniać użytkownikowi odpowiednią widoczność i nie ograniczać pola widzenia. Test odporności wizjera polega na upuszczeniu na niego 3-kilogramowego ciężarka z wysokości jednego metra. Jeśli nie dojdzie do przebicia, test jest zaliczony. Europejski program testów nie zawiera badania penetracji skorupy.
DOT - certyfikat nadawany w USA, lecz honorowany w wielu innych państwach. Podczas testu bada się uszkodzenia kasku po dwukrotnym upadku z wysokości, odporność na penetrację po uderzeniu w czterech punktach oraz trwałość zapięcia. W przeprowadzanych testach zastosowane są trzy modele kształtów głów (zamiast ośmiu, jak to ma miejsce w przypadku testów ECE).
SNELL - normy wdrożone przez prywatną fundację, założoną w USA w 1957 roku po śmierci Williama Snella, motocyklisty, który zmarł na skutek poważnych obrażeń głowy, odniesionych na torze wyścigowym. Są one znacznie bardziej restrykcyjne niż ECE i DOT; spełniają je tylko niektóre modele kasków nielicznych producentów. Testy obejmują upadek kasku z wysokości na kilka różnych typów nawierzchni: płaską, półokrągłą oraz na krawędzie. Podczas tego badania sprawdza się stabilność pozycji kasku – nie może on obrócić się na testowej „głowie”. Z kolei odporność na penetrację skorupy sprawdzana jest ostrym ciężarkiem spuszczanym z wysokości. Podobnie określa się wytrzymałość wizjera. Testowaniu podlega również odporność zapięcia.
Jakie kaski są najbardziej bezpieczne?
Na rynku dostępnych jest wiele modeli kasków motocyklowych, spełniających surowe standardy. Jeśli poszukujemy bezpiecznych, a zarazem wygodnych modeli, warto zainteresować się:
- Ispido Helmets Raven;
- SMK Twister;
- Nolan X-903 U.C.;
- Shoei XR-1100;
- Shark Race-R Pro Carbon.

    Jazda na motocyklu to ogromna frajda, ale w razie wypadku wiąże się ona z ryzykiem poważnych obrażeń ciała. Dlatego niezbędnym elementem podnoszącym poziom ochrony motocyklisty jest odpowiedni strój, zwłaszcza kask. Ten ostatni musi spełniać liczne standardy bezpieczeństwa.

    Kask zalicza się do elementów wyposażenia motocyklisty, obowiązek posiadania których wynika z przepisów prawa. Użytkować go warto jednak nie tylko ze względu na normy prawne czy ryzyko otrzymania mandatu w razie ich nieprzestrzegania, ale przede wszystkim z troski na własne bezpieczeństwo. Wyróżnić można kilka rodzajów kasków, spośród których bardzo popularne są kaski szczękowe oraz kaski integralne.

    Co to jest kask szczękowy i czym się różni od integralnego?

    Kaski szczękowe łączą w sobie zalety kasku otwartego i zamkniętego. Posiadają ruchome szczęki, można też podnieść wizjer, dzięki czemu z tego typu kasku da się korzystać jak z modelu otwartego i zamkniętego. Odznacza się zatem wszechstronnym zastosowaniem i uniwersalnością, a także aerodynamicznym kształtem. Oferuje przy tym wysoki poziom odporności i bezpieczeństwa.

    Z kolei modele integralne to najbezpieczniejszy rodzaj kasków motocyklowych. Otaczają one wytrzymałą skorupą niemal całą głowę motocyklisty, a w razie uderzeń rozpraszają energię w najlepszy możliwy sposób.

    Kaski integralne stanowią oczywisty wybór dla fanów ostrej jazdy na szybkich motocyklach - głównie dla nich zostały przeznaczone i zaprojektowane. Szczękowe za to są bardziej praktyczne i uniwersalne. Dzięki podnoszonej szczęce nie trzeba zdejmować kasku podczas postoju, aby się napić, czy zaczerpnąć świeżego powietrza. Kask tego typu znakomicie sprawdza się w trakcie dłuższych podróży. Cechy te sprawiają, że kaski szczękowe polecane są osobom do jazdy po mieście, które na co dzień korzystają z motocykla w celu przemieszczania się do pracy, szkoły czy w inne miejsce.

    Liczne modele kasków szczękowych, integralnych i innych znajdziemy w ofercie sklepu Inter Motors. Wszystkie one spełniają wyśrubowane standardy bezpieczeństwa.

    Jakie są standardy testowania kasków motocyklowych?

    Głównym zadaniem kasków motocyklowych, bez względu na ich rodzaj, jest zapewnienie motocykliście jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa. Poszczególne modele muszą więc przejść bardzo restrykcyjne testy, potwierdzające ich wytrzymałość oraz inne cechy gwarantujące odpowiednią ochronę głowy. Potwierdzeniem tego są certyfikaty:

    ECE R22.05 (Economic Commission of Europe Regulation 22.05) - norma stosowana niemal na całym świecie, obowiązująca w 47 krajach. Spełnianie jej wymagać potwierdzają liczne testy:

    1) Wytrzymałość skorupy - kask uderzany jest w pięciu lub sześciu miejscach, które są następnie sprawdzane pod kątem powstałych odkształceń. Następnie zrzucany jest z wysokości 2,8 metra na płaską lub wypukłą powierzchnię z prędkością 7,5m/s.

    2) Wytrzymałość zastosowanych materiałów na temperatury w zakresie od -20 do +50 stopni Celsjusza.

    3) Sprawdzenie wytrzymałości zapięcia kasku oraz wizjera. Ten ostatni musi być odporny na zadrapania i pęknięcia, zapewniać użytkownikowi odpowiednią widoczność i nie ograniczać pola widzenia. Test odporności wizjera polega na upuszczeniu na niego 3-kilogramowego ciężarka z wysokości jednego metra. Jeśli nie dojdzie do przebicia, test jest zaliczony. Europejski program testów nie zawiera badania penetracji skorupy.

    DOT - certyfikat nadawany w USA, lecz honorowany w wielu innych państwach. Podczas testu bada się uszkodzenia kasku po dwukrotnym upadku z wysokości, odporność na penetrację po uderzeniu w czterech punktach oraz trwałość zapięcia. W przeprowadzanych testach zastosowane są trzy modele kształtów głów (zamiast ośmiu, jak to ma miejsce w przypadku testów ECE).

    SNELL - normy wdrożone przez prywatną fundację, założoną w USA w 1957 roku po śmierci Williama Snella, motocyklisty, który zmarł na skutek poważnych obrażeń głowy, odniesionych na torze wyścigowym. Są one znacznie bardziej restrykcyjne niż ECE i DOT; spełniają je tylko niektóre modele kasków nielicznych producentów. Testy obejmują upadek kasku z wysokości na kilka różnych typów nawierzchni: płaską, półokrągłą oraz na krawędzie. Podczas tego badania sprawdza się stabilność pozycji kasku – nie może on obrócić się na testowej „głowie”. Z kolei odporność na penetrację skorupy sprawdzana jest ostrym ciężarkiem spuszczanym z wysokości. Podobnie określa się wytrzymałość wizjera. Testowaniu podlega również odporność zapięcia.

    Jakie kaski są najbardziej bezpieczne?

    Na rynku dostępnych jest wiele modeli kasków motocyklowych, spełniających surowe standardy. Jeśli poszukujemy bezpiecznych, a zarazem wygodnych modeli, warto zainteresować się:

    - Ispido Helmets Raven;

    - SMK Twister;

    - Nolan X-903 U.C.;

    - Shoei XR-1100;

    - Shark Race-R Pro Carbon.

    29 września 2023, 2:13 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych
    Volvo P1800 – Samochód sportowy produkowany przez szwedzką markę Volvo w latach 1961-1973. Pracę nad autem rozpoczęto w roku 1957 aby nadrobić zaległości na rynku samochodów sportowych spowodowane nieudanym modelem Volvo P1900, którego sprzedano jedynie 68 sztuk. Opiekunem nowego projektu został Helmer Petterson, który w latach 40. był odpowiedzialny za Volvo PV444. P1800 wykonał jego syn Pelle Petterson. Volvo P1800 wyposażony był w rzędowy czterocylindrowy silnik B18 o pojemności 1,8 l i mocy 100 KM, produkowany przez koncern Volvo i montowany w modelach PV544, 120 oraz 140. W miarę rozwoju produkcji silniki udoskonalano, stosując między innymi silniki B18 oraz B20. Po przeniesieniu produkcji do Goteborga zaczęto usprawniać jednostkę napędową. Najwyższą moc, bo aż 130 KM, osiągał silnik B20E o pojemności 2 l. Najwyższa osiągnięta prędkość to około 190 km/h, a przyspieszenie 0-100 km wynosiło 9,5 s. Łącznie powstało 47492 egzemplarzy Volvo P1800.
    Samochód sportowy produkowany przez szwedzką markę Volvo w latach 1961-1973. Pracę nad autem rozpoczęto w roku 1957 aby nadrobić zaległości na rynku samochodów sportowych spowodowane nieudanym modelem Volvo P1900, którego sprzedano jedynie 68 sztuk. Opiekunem nowego projektu został Helmer Petterson, który w latach 40. był odpowiedzialny za Volvo PV444. P1800 wykonał jego syn Pelle Petterson. Volvo P1800 wyposażony był w rzędowy czterocylindrowy silnik B18 o pojemności 1,8 l i mocy 100 KM, produkowany przez koncern Volvo i montowany w modelach PV544, 120 oraz 140. W miarę rozwoju produkcji silniki udoskonalano, stosując między innymi silniki B18 oraz B20. Po przeniesieniu produkcji do Goteborga zaczęto usprawniać jednostkę napędową. Najwyższą moc, bo aż 130 KM, osiągał silnik B20E o pojemności 2 l. Najwyższa osiągnięta prędkość to około 190 km/h, a przyspieszenie 0-100 km wynosiło 9,5 s. Łącznie powstało 47492 egzemplarzy Volvo P1800.
    Porsche 356 Speedster – Sportowy samochód produkowany przez niemiecką markę Porsche w latach 1948-1965. Jest to pierwszy wyprodukowany samochód Porsche. Nazwa 356 pochodzi od numeru projektu tego samochodu (był to 356 projekt Ferdynanda Porsche). Ze względów finansowych firmy do budowy pierwszej 356 użyto wiele części od Volkswagena. Jednakże Porsche szybko przeprojektowało i uszlachetniło auto z naciskiem na osiągi, więc pod koniec lat 50. tylko kilka części było wspólne dla samochodów obydwu marek. W roku 1950 model 356 zyskał sławę za jego wyjątkową aerodynamikę i łatwość prowadzenia, jak również za świetną jakość wykonania. Kabriolety oferowane były od rozpoczęcia produkcji 356, a we wczesnych latach 50, z czasem ich produkcja przekroczyła 50% ogółu. Najlepiej znaną wersją bez dachu była 356 "Speedster", zaprezentowana pod koniec 1954 po tym jak Max Hoffman, jedyny importer Porsche w USA, doradził firmie, że tańsza wersja z otwartym dachem mogłaby się dobrze sprzedawać w Ameryce. Z jego nisko pochyloną szybą przednią oraz kubełkowymi siedzeniami, Speedster okazał się wielkim hitem, szczególnie w Południowej Kalifornii. Produkcja modelu Speedster doszła do 1171 samochodów w 1957 a następnie zaczęła spadać, pod koniec roku 1958 Speedster został zastąpiony modelem "Convertible D". Speedster napędzany jest 1,6-litrowym silnikiem B4 generującym moc 60 KM i 110 Nm momentu obrotowego.
    Sportowy samochód produkowany przez niemiecką markę Porsche w latach 1948-1965. Jest to pierwszy wyprodukowany samochód Porsche. Nazwa 356 pochodzi od numeru projektu tego samochodu (był to 356 projekt Ferdynanda Porsche). Ze względów finansowych firmy do budowy pierwszej 356 użyto wiele części od Volkswagena. Jednakże Porsche szybko przeprojektowało i uszlachetniło auto z naciskiem na osiągi, więc pod koniec lat 50. tylko kilka części było wspólne dla samochodów obydwu marek. W roku 1950 model 356 zyskał sławę za jego wyjątkową aerodynamikę i łatwość prowadzenia, jak również za świetną jakość wykonania. Kabriolety oferowane były od rozpoczęcia produkcji 356, a we wczesnych latach 50, z czasem ich produkcja przekroczyła 50% ogółu. Najlepiej znaną wersją bez dachu była 356 "Speedster", zaprezentowana pod koniec 1954 po tym jak Max Hoffman, jedyny importer Porsche w USA, doradził firmie, że tańsza wersja z otwartym dachem mogłaby się dobrze sprzedawać w Ameryce. Z jego nisko pochyloną szybą przednią oraz kubełkowymi siedzeniami, Speedster okazał się wielkim hitem, szczególnie w Południowej Kalifornii. Produkcja modelu Speedster doszła do 1171 samochodów w 1957 a następnie zaczęła spadać, pod koniec roku 1958 Speedster został zastąpiony modelem "Convertible D". Speedster napędzany jest 1,6-litrowym silnikiem B4 generującym moc 60 KM i 110 Nm momentu obrotowego.
    30 czerwca 2022, 20:51 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Nissan Skyline R32 GT-R – Samochód sportowy klasy średniej bądź luksusowej produkowany przez japońską firmę Nissan od 1957 roku, dostępny jako coupe lub sedan. Pierwszy model Skyline został wyprodukowany w kwietniu 1957 roku przez firmę Prince. Nissan Skyline HR32 zadebiutował w maju 1989 roku. Dostępne były wersje: dwudrzwiowe coupe i czterodrzwiowy sedan. Było kilka wersji z sześciocylindrowym, rzędowym silnikiem z serii RB. Dostępne były także czterocylindrowe silniki o pojemności 1,8 l. Seria GT-R wyposażona była w dwie turbosprężarki z ceramicznymi wirnikami, system tylnej osi skrętnej. Silnik RB26DETT ze względu na japońskie przepisy oficjalnie miał 280KM, jednakże faktyczna moc silnika była wyższa (nawet do 320 KM). Silnik był przygotowywany do wyścigów, gdzie moce dochodziły nawet do 500 KM, przy zmienionym układzie wydechowym, podwyższonym ciśnieniu doładowana i przeprogramowanym ECU. Główny inżynier Naganori Itoh, zamierzał brać udział w wyścigach w Grupie A, więc specyfikacja była ustalana pod kątem regulaminu Grupy A. Celem GT-R’a było pobicie czasu okrążenia na północnej pętli toru Nurburgring, który wynosił wówczas 8min 45s i został ustanowiony przez Porsche 944. Kierowca testowy Nissana Hiroyoshi Katoh ustanowił nowy rekord 8 minut i 20 sekund.
    Samochód sportowy klasy średniej bądź luksusowej produkowany przez japońską firmę Nissan od 1957 roku, dostępny jako coupe lub sedan. Pierwszy model Skyline został wyprodukowany w kwietniu 1957 roku przez firmę Prince. Nissan Skyline HR32 zadebiutował w maju 1989 roku. Dostępne były wersje: dwudrzwiowe coupe i czterodrzwiowy sedan. Było kilka wersji z sześciocylindrowym, rzędowym silnikiem z serii RB. Dostępne były także czterocylindrowe silniki o pojemności 1,8 l. Seria GT-R wyposażona była w dwie turbosprężarki z ceramicznymi wirnikami, system tylnej osi skrętnej. Silnik RB26DETT ze względu na japońskie przepisy oficjalnie miał 280KM, jednakże faktyczna moc silnika była wyższa (nawet do 320 KM). Silnik był przygotowywany do wyścigów, gdzie moce dochodziły nawet do 500 KM, przy zmienionym układzie wydechowym, podwyższonym ciśnieniu doładowana i przeprogramowanym ECU. Główny inżynier Naganori Itoh, zamierzał brać udział w wyścigach w Grupie A, więc specyfikacja była ustalana pod kątem regulaminu Grupy A. Celem GT-R’a było pobicie czasu okrążenia na północnej pętli toru Nurburgring, który wynosił wówczas 8min 45s i został ustanowiony przez Porsche 944. Kierowca testowy Nissana Hiroyoshi Katoh ustanowił nowy rekord 8 minut i 20 sekund.
    24 czerwca 2022, 21:19 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Jaguar XKSS – Samochód osobowy wyprodukowany przez brytyjską firmę Jaguar w roku 1957 w ilości tylko 16 egzemplarzy, dodatkowo 9 egzemplarzy zostało zniszczonych w pożarze fabryki producenta. XKSS jest drogową wersją wyścigowego Jaguara D-Type. Do napędu samochodu użyto silnika R6 o pojemności 3,4 l, który generuje moc maksymalną 254 KM i moment obrotowy 328 Nm. Moc przenoszona jest na tylną oś poprzez 4-biegową manualną skrzynię biegów. Prędkość maksymalna wynosi 241 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h zajmuje 5,2 sekundy. W 2016 roku Jaguar ogłosił, że niewielka seria produkcyjna dziewięciu XKSS, które spłonęły w pożarze w 1957 roku zostanie zbudowana zgodnie z oryginalną specyfikacją, aby ukończyć pierwotnie zaplanowaną serię 25 egzemplarzy.
    Samochód osobowy wyprodukowany przez brytyjską firmę Jaguar w roku 1957 w ilości tylko 16 egzemplarzy, dodatkowo 9 egzemplarzy zostało zniszczonych w pożarze fabryki producenta. XKSS jest drogową wersją wyścigowego Jaguara D-Type. Do napędu samochodu użyto silnika R6 o pojemności 3,4 l, który generuje moc maksymalną 254 KM i moment obrotowy 328 Nm. Moc przenoszona jest na tylną oś poprzez 4-biegową manualną skrzynię biegów. Prędkość maksymalna wynosi 241 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h zajmuje 5,2 sekundy. W 2016 roku Jaguar ogłosił, że niewielka seria produkcyjna dziewięciu XKSS, które spłonęły w pożarze w 1957 roku zostanie zbudowana zgodnie z oryginalną specyfikacją, aby ukończyć pierwotnie zaplanowaną serię 25 egzemplarzy.
    1974 Ford Ranchero – Samochód dostawczo-osobowy typu pickup klasy wyższej, a następnie klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1956–1979. Pierwsza generacja Ranchero została wprowadzona do produkcji w grudniu 1956 roku. Dzieliła ona płytę podłogową przygotowaną dla Forda na rocznik 1957. Szóstą generację samochodu zaprezentowano po raz pierwszy w 1972 roku. Wygląd nadwozia został gruntownie zmodernizowany, samochód nabrał bardziej masywnego wyglądu. Charakterystycznym akcentem, podobnie jak w przypadku pokrewnego modelu Torino, była duża owalna atrapa chłodnicy dominująca pas przedni. Podobny kształt miały mocowania reflektorów. Dostępne były silniki R6 4,1 l oraz V8 - 4,9 l, 5,8 l, 6,6 l, 7 l oraz najsilniejszy 7,5 l. Napęd przenoszony był na oś tylną poprzez 4-biegową manualną bądź 3-biegową automatyczną skrzynię biegów.
    Samochód dostawczo-osobowy typu pickup klasy wyższej, a następnie klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1956–1979. Pierwsza generacja Ranchero została wprowadzona do produkcji w grudniu 1956 roku. Dzieliła ona płytę podłogową przygotowaną dla Forda na rocznik 1957. Szóstą generację samochodu zaprezentowano po raz pierwszy w 1972 roku. Wygląd nadwozia został gruntownie zmodernizowany, samochód nabrał bardziej masywnego wyglądu. Charakterystycznym akcentem, podobnie jak w przypadku pokrewnego modelu Torino, była duża owalna atrapa chłodnicy dominująca pas przedni. Podobny kształt miały mocowania reflektorów. Dostępne były silniki R6 4,1 l oraz V8 - 4,9 l, 5,8 l, 6,6 l, 7 l oraz najsilniejszy 7,5 l. Napęd przenoszony był na oś tylną poprzez 4-biegową manualną bądź 3-biegową automatyczną skrzynię biegów.