MC12 Corsa to model pochodny od MC12, w założeniu samochód wyścigowy z przeznaczeniem dla prywatnych właścicieli. Jest bezpośrednim rozwinięciem wersji MC12 GT1, która zwyciężyła Puchar Konstruktorów w 2005 FIA GT. Jak stwierdził Edward Butler, dyrektor generalny Maserati na terenie Australii i Nowej Zelandii, model MC12 Corsa powstał w połowie 2006 roku "w odpowiedzi na zapotrzebowanie klientów na posiadanie wyścigowego MC12, którym mogą poruszać się z dużymi prędkościami na torze wyścigowym". Maserati jest odpowiedzialne za utrzymanie i konserwację samochodów, można poruszać się nimi jedynie podczas specjalnych "track days", spowodowane jest to brakiem homologacji na poruszanie się po drogach publicznych oraz niemożnością udziału w wyścigach. Istnieje tylko jeden egzemplarz MC12 Corsa, który po modyfikacjach został dopuszczony do ruchu po drogach publicznych. Producent ustalił cenę jednego egzemplarza MC12 Corsa na okrągły milion euro, powstało jedynie tuzin sztuk, został on dostarczony do wyselekcjonowanych klientów. Mogą oni brać udział w "day races" organizowanych przez Maserati. Kolejne trzy egzemplarze powstały w celu przeprowadzenia testów i promocji. Samochód napędzany jest przez silnik znany z MC12 GT1, który generuje 755 KM - o 122 KM od standardowego MC12. Nadwozie charakteryzuje się skróconym przodem – dzięki tej modyfikacji MC12 GT1 zostało dopuszczone do udziału w American Le Mans Series.
Ferrari Daytona, oficjalnie nazwany Ferrari 365 GTB/4 to dwumiejscowy grand tourer produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 1968-1973, oraz w latach 1971-1973 w wersji GTS/4. Samochód zaprezentowano po raz pierwszy na Paris Auto Salon w 1968 roku jako zastępcę modelu 275 GTB/4. Samochód zaprojektował projektant Pininfariny Leonardo Fioravanti, który wcześniej pracował nad stylizacją Ferrari Dino. Wczesne Daytony były wyposażone w stałe reflektory za osłoną ze szkła akrylowego. Nowe amerykańskie przepisy bezpieczeństwa zakazujące używania reflektorów za osłonami zaowocowały wysuwanymi podwójnymi reflektorami w 1971 roku. W przeciwieństwie do ówczesnego Lamborghini Miura z centralnie umieszczonym silnikiem silnik Daytony umieszczono z przodu, a samochód posiadał napęd na tył. Silnik Daytony to 4,4-litrowe V12 wytwarzające moc maksymalną 352 KM i moment obrotowy 431 Nm, co pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 280 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 5,4 sekundy. Łącznie powstało 1284 egzemplarzy 365 GTB/4 oraz 122 egzemplarze 365 GTS/4.