Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Marki > Matra

     

    Jeden z pierwszych kombivanów produkowany przez francuską firmę Matra w latach 1977–1984, oparty na Simce 1100 w wersji pickup.
    Matra-Simca Bagheera – Matra-Simca Bagheera - fotka zrobiona jakiś czas temu w Krakowie. Ciekawe autko sportowe z lat 80. Wikipedia przedstawia to auto w poniższym linku:
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Matra_Bagheera
    Matra-Simca Bagheera - fotka zrobiona jakiś czas temu w Krakowie. Ciekawe autko sportowe z lat 80. Wikipedia przedstawia to auto w poniższym linku:
    https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Matra_Bagheera
    9 grudnia 2018, 23:56 przez czuwi (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    Własne zdjęcie

    Prototyp elektrycznego samochodu miejskiego ze zmiennym rozstawem osi stworzony przez Renault i Matra.
    18 sierpnia 2018, 11:37 przez kjkibi (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    youtube.com

    Matra 530 – W roku 1965 dyrektor generalny firmy Matra Jean-Luc Lagardère zdecydował się opracować samochód sportowy dostępny dla szerszego grona osób, a voiture des copains (samochód dla przyjaciół), jako następcę Matra Djet projektu René Bonnet. W rezultacie powstał ich pierwszy sportowy samochód - M530 (nazwa odwołuje się do pocisku rakietowego firmy Matra R530), zaprojektowany przez byłego projektanta firmy Simca Philippe'a Guédon. Tak jak poprzednicy, samochód ten był zbudowany na stalowej ramie z poliestrowym nadwoziem, silnik położony pośrodku auta. Rozważano wiele opcji, aby pogodzić koncepcję stworzenia auta o nadwoziu 2+2 z rozsądnym bagażnikiem oraz środkowo lokowanym silnikiem. Ostatecznie, podjęto decyzję o zakupie podwozia od Forda: silnik 1,7 l Ford Taunus V4 oraz skrzynię biegów wywodzącą się od Taunusa 15M TS. Ta konfiguracja jest na tyle kompaktowa, by zmieścić się pomiędzy tylne siedzenia i bagażnik. Innymi interesującymi cechami M530 były jej dach typu targa, podnoszone światła przednie oraz przede wszystkim nieprzeciętny, awangardowy design.
    W roku 1965 dyrektor generalny firmy Matra Jean-Luc Lagardère zdecydował się opracować samochód sportowy dostępny dla szerszego grona osób, a voiture des copains (samochód dla przyjaciół), jako następcę Matra Djet projektu René Bonnet. W rezultacie powstał ich pierwszy sportowy samochód - M530 (nazwa odwołuje się do pocisku rakietowego firmy Matra R530), zaprojektowany przez byłego projektanta firmy Simca Philippe'a Guédon. Tak jak poprzednicy, samochód ten był zbudowany na stalowej ramie z poliestrowym nadwoziem, silnik położony pośrodku auta. Rozważano wiele opcji, aby pogodzić koncepcję stworzenia auta o nadwoziu 2+2 z rozsądnym bagażnikiem oraz środkowo lokowanym silnikiem. Ostatecznie, podjęto decyzję o zakupie podwozia od Forda: silnik 1,7 l Ford Taunus V4 oraz skrzynię biegów wywodzącą się od Taunusa 15M TS. Ta konfiguracja jest na tyle kompaktowa, by zmieścić się pomiędzy tylne siedzenia i bagażnik. Innymi interesującymi cechami M530 były jej dach typu targa, podnoszone światła przednie oraz przede wszystkim nieprzeciętny, awangardowy design.
    Matra Bagheera – Trzy miejsca obok siebie i silnik za przednimi fotelami – no nieźle to wymyślili! Choć Bagheera miała tylko 1300 cm3 pojemności, jeździła bardzo żwawo dzięki niskiej masie. Niską masę uzyskano na dwa sposoby: po pierwsze – zamiast blachy w poszyciu zastosowano tworzywo sztuczne, jedynie mocowane do blaszanego szkieletu przymocowanego do płyty podłogowej. Po drugie – tę blachę na szkielet zrobiono ekstremalnie cienką i nijak nie zabezpieczoną przed korozją. Użytkownik nawet nie zauważał, że fura gnije do szczętu. I wtem! Dziura w podłodze, drzwi się nie zamykają, koniec gry, na złom. O dziwo – Bagheera doczekała się następczyni pod nazwą Murena – w całości wykonanej z blachy cynkowanej. 

Opis złomnika
    Trzy miejsca obok siebie i silnik za przednimi fotelami – no nieźle to wymyślili! Choć Bagheera miała tylko 1300 cm3 pojemności, jeździła bardzo żwawo dzięki niskiej masie. Niską masę uzyskano na dwa sposoby: po pierwsze – zamiast blachy w poszyciu zastosowano tworzywo sztuczne, jedynie mocowane do blaszanego szkieletu przymocowanego do płyty podłogowej. Po drugie – tę blachę na szkielet zrobiono ekstremalnie cienką i nijak nie zabezpieczoną przed korozją. Użytkownik nawet nie zauważał, że fura gnije do szczętu. I wtem! Dziura w podłodze, drzwi się nie zamykają, koniec gry, na złom. O dziwo – Bagheera doczekała się następczyni pod nazwą Murena – w całości wykonanej z blachy cynkowanej.

    Opis złomnika