Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 19 takich materiałów
    GMC Typhoon – Samochód osobowy typu SUV klasy średniej produkowany przez amerykańską markę GMC w latach 1991–1993. Samochód bazowany jest na Chevrolecie Blazer. Samochód nigdy nie był dostępny poza USA w wersji oryginalnej. Silnik Typhoona jest najmocniejszą stroną samochodu. Seryjnie montowano 4,3-litrowe V6 o mocy 285 KM, z którym samochód osiąga prędkość maksymalną 200 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 5,5 sekundy. Samochód ten, w wersji pickup, o nazwie Syclone rozpędza się do 100 km/h w czasie 4,5 sekundy. W wyposażeniu seryjnym były dostępne: ABS, klimatyzacja, zmieniarka CD, skórzane fotele i tapicerka, tempomat, elektryczne i podgrzewane szyby, lusterka, przyciemniane szyby, relingi dachowe. W 1994 roku niemiecka firma Geiger zaprezentowała całkowicie zmodernizowany samochód w wersji 5-drzwiowej, z 5,7-litrowym V8, które generuje moc 355 KM. Z tymi modyfikacjami Typhoon osiąga prędkość maksymalną 236 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 5 sekund. Auto posiadało 18 calowe felgi i opony 245/45 z przodu, oraz 345/30 z tyłu. Pozostał napęd na 4 koła i automatyczna skrzynia biegów.
    Samochód osobowy typu SUV klasy średniej produkowany przez amerykańską markę GMC w latach 1991–1993. Samochód bazowany jest na Chevrolecie Blazer. Samochód nigdy nie był dostępny poza USA w wersji oryginalnej. Silnik Typhoona jest najmocniejszą stroną samochodu. Seryjnie montowano 4,3-litrowe V6 o mocy 285 KM, z którym samochód osiąga prędkość maksymalną 200 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 5,5 sekundy. Samochód ten, w wersji pickup, o nazwie Syclone rozpędza się do 100 km/h w czasie 4,5 sekundy. W wyposażeniu seryjnym były dostępne: ABS, klimatyzacja, zmieniarka CD, skórzane fotele i tapicerka, tempomat, elektryczne i podgrzewane szyby, lusterka, przyciemniane szyby, relingi dachowe. W 1994 roku niemiecka firma Geiger zaprezentowała całkowicie zmodernizowany samochód w wersji 5-drzwiowej, z 5,7-litrowym V8, które generuje moc 355 KM. Z tymi modyfikacjami Typhoon osiąga prędkość maksymalną 236 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 5 sekund. Auto posiadało 18 calowe felgi i opony 245/45 z przodu, oraz 345/30 z tyłu. Pozostał napęd na 4 koła i automatyczna skrzynia biegów.
    28 sierpnia 2022, 19:05 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mercedes-Benz CLK GTR – Samochód wyścigowy zaliczany do ówczesnej kategorii wyścigowej GT1 wyprodukowany w 1997 roku i hipersamochód, produkowany przez niemieckie przedsiębiorstwo Mercedes-AMG w latach 1998–1999. Jego twórcami byli konstruktorzy pracujący w dziale AMG, natomiast głównym przeznaczeniem pokonanie triumfującego w wyścigach samochodów GT Mclarena F1 GTR. Wersja stworzona w 1997 roku była przeznaczona do rywalizacji w ówczesnych wyścigach serii FIA GT. Cywilny wariant CLK GTR skonstruowany został przez Mercedes-AMG przy zachowaniu minimalnych różnic wizualnych. Samochód zachował elementy zapożyczone z CLK, a także charakterystyczne, masywne nadkola i unoszone do góry drzwi. Kluczowym komponentem unikalnym dla cywilnego CLK GTR został z kolei tylny spojler zintegrowany z karoserią. Wersje cywilne, prócz standardowego modelu z silnikiem V12 o pojemności 6,1 l, były także wyposażone w silnik zmodernizowany przez brytyjską firmę Ilmor Engineering o pojemności 6,9 l, który generuje moc 620 KM i moment obrotowy 770 Nm, dzięki czemu CLK GTR osiąga prędkość maksymalną 320 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,8 sekund.
    Samochód wyścigowy zaliczany do ówczesnej kategorii wyścigowej GT1 wyprodukowany w 1997 roku i hipersamochód, produkowany przez niemieckie przedsiębiorstwo Mercedes-AMG w latach 1998–1999. Jego twórcami byli konstruktorzy pracujący w dziale AMG, natomiast głównym przeznaczeniem pokonanie triumfującego w wyścigach samochodów GT Mclarena F1 GTR. Wersja stworzona w 1997 roku była przeznaczona do rywalizacji w ówczesnych wyścigach serii FIA GT. Cywilny wariant CLK GTR skonstruowany został przez Mercedes-AMG przy zachowaniu minimalnych różnic wizualnych. Samochód zachował elementy zapożyczone z CLK, a także charakterystyczne, masywne nadkola i unoszone do góry drzwi. Kluczowym komponentem unikalnym dla cywilnego CLK GTR został z kolei tylny spojler zintegrowany z karoserią. Wersje cywilne, prócz standardowego modelu z silnikiem V12 o pojemności 6,1 l, były także wyposażone w silnik zmodernizowany przez brytyjską firmę Ilmor Engineering o pojemności 6,9 l, który generuje moc 620 KM i moment obrotowy 770 Nm, dzięki czemu CLK GTR osiąga prędkość maksymalną 320 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,8 sekund.
    1974 Ford Ranchero – Samochód dostawczo-osobowy typu pickup klasy wyższej, a następnie klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1956–1979. Pierwsza generacja Ranchero została wprowadzona do produkcji w grudniu 1956 roku. Dzieliła ona płytę podłogową przygotowaną dla Forda na rocznik 1957. Szóstą generację samochodu zaprezentowano po raz pierwszy w 1972 roku. Wygląd nadwozia został gruntownie zmodernizowany, samochód nabrał bardziej masywnego wyglądu. Charakterystycznym akcentem, podobnie jak w przypadku pokrewnego modelu Torino, była duża owalna atrapa chłodnicy dominująca pas przedni. Podobny kształt miały mocowania reflektorów. Dostępne były silniki R6 4,1 l oraz V8 - 4,9 l, 5,8 l, 6,6 l, 7 l oraz najsilniejszy 7,5 l. Napęd przenoszony był na oś tylną poprzez 4-biegową manualną bądź 3-biegową automatyczną skrzynię biegów.
    Samochód dostawczo-osobowy typu pickup klasy wyższej, a następnie klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1956–1979. Pierwsza generacja Ranchero została wprowadzona do produkcji w grudniu 1956 roku. Dzieliła ona płytę podłogową przygotowaną dla Forda na rocznik 1957. Szóstą generację samochodu zaprezentowano po raz pierwszy w 1972 roku. Wygląd nadwozia został gruntownie zmodernizowany, samochód nabrał bardziej masywnego wyglądu. Charakterystycznym akcentem, podobnie jak w przypadku pokrewnego modelu Torino, była duża owalna atrapa chłodnicy dominująca pas przedni. Podobny kształt miały mocowania reflektorów. Dostępne były silniki R6 4,1 l oraz V8 - 4,9 l, 5,8 l, 6,6 l, 7 l oraz najsilniejszy 7,5 l. Napęd przenoszony był na oś tylną poprzez 4-biegową manualną bądź 3-biegową automatyczną skrzynię biegów.
    Jeep Cherokee XJ – Samochód osobowy typu SUV klasy kompaktowej, a następnie klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Jeep od 1974 roku. W 2013 roku została wprowadzona piąta i najnowsza generacje Jeepa Cherokee. Druga generacja samochodu została zaprezentowana po raz pierwszy w 1983 roku i otrzymała kod fabryczny XJ. Prace konstrukcyjne nad nowym, kompaktowym modelem Jeepa ruszyły wspólnie z inżynierami Renault pod koniec lat 70. W efekcie współpracy powstała druga generacja Cherokee zbudowana według nowej koncepcji. Samochód charakteryzuje się kanciastym nadwoziem o pudełkowatnych proporcjach. Motyw ten widoczny był nie tylko w kształcie karoserii, ale i detalach nadwozia takich jak atrapa chłodnicy, reflektory czy lampy. Gama nadwoziowa Cherokee pierwszej generacji składała się zarówno z wariantu 3-drzwiowego, jak i 5-drzwiowego. W 1990 roku Jeep podjął decyzję o zakończeniu produkcji bliźniaczego, nieznacznie zmodyfikowanego luksusowego modelu Wagoneer opartego na bazie Cherokee, zastępując go topowym wariantem Cherokee Limited. Po 13 latach produkcji, Jeep gruntownie zmodernizował Cherokee w 1997 roku. W ramach restylizacji samochód zyskał zmodernizowany pas przedni z przestylizowaną atrapą chłodnicy, umieszczone na błotnikach kierunkowskazy, zaokrąglone błotniki i kanty maski, a także odświeżony kształt nadkoli i bardziej zaokrąglone tylne lampy. Zmodernizowany Jeep Cherokee zyskał też wygląd kabiny pasażerskiej, z zupełnie nową deską rozdzielczą. Zmieniono wygląd konsoli centralnej, montując bardziej konwencjonalny układ przyrządów. Zmienił się też wygląd kierownicy, a także zegarów, konsoli centralnej, tunelu środkowego i boczków drzwi, nawiązując do większego modelu Grand Cherokee. Najsilniejszym dostępnym w Cherokee XJ silnikiem jest czterolitrowe R6 o mocy 195 KM.
    Samochód osobowy typu SUV klasy kompaktowej, a następnie klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Jeep od 1974 roku. W 2013 roku została wprowadzona piąta i najnowsza generacje Jeepa Cherokee. Druga generacja samochodu została zaprezentowana po raz pierwszy w 1983 roku i otrzymała kod fabryczny XJ. Prace konstrukcyjne nad nowym, kompaktowym modelem Jeepa ruszyły wspólnie z inżynierami Renault pod koniec lat 70. W efekcie współpracy powstała druga generacja Cherokee zbudowana według nowej koncepcji. Samochód charakteryzuje się kanciastym nadwoziem o pudełkowatnych proporcjach. Motyw ten widoczny był nie tylko w kształcie karoserii, ale i detalach nadwozia takich jak atrapa chłodnicy, reflektory czy lampy. Gama nadwoziowa Cherokee pierwszej generacji składała się zarówno z wariantu 3-drzwiowego, jak i 5-drzwiowego. W 1990 roku Jeep podjął decyzję o zakończeniu produkcji bliźniaczego, nieznacznie zmodyfikowanego luksusowego modelu Wagoneer opartego na bazie Cherokee, zastępując go topowym wariantem Cherokee Limited. Po 13 latach produkcji, Jeep gruntownie zmodernizował Cherokee w 1997 roku. W ramach restylizacji samochód zyskał zmodernizowany pas przedni z przestylizowaną atrapą chłodnicy, umieszczone na błotnikach kierunkowskazy, zaokrąglone błotniki i kanty maski, a także odświeżony kształt nadkoli i bardziej zaokrąglone tylne lampy. Zmodernizowany Jeep Cherokee zyskał też wygląd kabiny pasażerskiej, z zupełnie nową deską rozdzielczą. Zmieniono wygląd konsoli centralnej, montując bardziej konwencjonalny układ przyrządów. Zmienił się też wygląd kierownicy, a także zegarów, konsoli centralnej, tunelu środkowego i boczków drzwi, nawiązując do większego modelu Grand Cherokee. Najsilniejszym dostępnym w Cherokee XJ silnikiem jest czterolitrowe R6 o mocy 195 KM.
    30 kwietnia 2022, 0:07 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Ferrari SF90 Stradale – Hybrydowy hipersamochód produkowany przez włosie Ferrari od 2019 roku. Pierwsze oficjalne fotografie i informacje na temat Ferrari SF90 Stradale zostały opublikowane w połowie czerwca 2019 roku. Samochód prezentuje nowy kierunek stylistyczny producenta, który wyróżnia się m.in. mniejszymi i mniej strzelistymi reflektorami, a także podwójnymi lampami przypominającymi kształtem zaokrąglony prostokąt. Dla zachowania jak najlepszych właściwości aerodynamicznych, nadwozie wzbogacono licznymi wlotami powietrza, a przód zyskał szpiczasty kształt. SF90 Stradale to pierwszy model Ferrari, w którym zastosowano napęd hybrydowy typu plug-in. Oferuje możliwość poruszania się na samym silniku elektrycznym na dystansie do 25 kilometrów, jednak bez przekraczania 135 km/h. Akumulator napędu, o pojemności 7,9 kWh może być ładowany z gniazdka. Układ napędowy tworzą silniki elektryczne i położony centralnie przed tylną osią, zmodernizowany, podwójnie turbodoładowany silnik V8 o pojemności 4 l wytwarza moc 780 KM i moment obrotowy 800 Nm. Całkowita moc układu napędowego wynosi 1000 KM. Prędkość maksymalna SF90 Stradale wynosi 340 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h trwa 2,5 sekundy.
    Hybrydowy hipersamochód produkowany przez włosie Ferrari od 2019 roku. Pierwsze oficjalne fotografie i informacje na temat Ferrari SF90 Stradale zostały opublikowane w połowie czerwca 2019 roku. Samochód prezentuje nowy kierunek stylistyczny producenta, który wyróżnia się m.in. mniejszymi i mniej strzelistymi reflektorami, a także podwójnymi lampami przypominającymi kształtem zaokrąglony prostokąt. Dla zachowania jak najlepszych właściwości aerodynamicznych, nadwozie wzbogacono licznymi wlotami powietrza, a przód zyskał szpiczasty kształt. SF90 Stradale to pierwszy model Ferrari, w którym zastosowano napęd hybrydowy typu plug-in. Oferuje możliwość poruszania się na samym silniku elektrycznym na dystansie do 25 kilometrów, jednak bez przekraczania 135 km/h. Akumulator napędu, o pojemności 7,9 kWh może być ładowany z gniazdka. Układ napędowy tworzą silniki elektryczne i położony centralnie przed tylną osią, zmodernizowany, podwójnie turbodoładowany silnik V8 o pojemności 4 l wytwarza moc 780 KM i moment obrotowy 800 Nm. Całkowita moc układu napędowego wynosi 1000 KM. Prędkość maksymalna SF90 Stradale wynosi 340 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h trwa 2,5 sekundy.
    27 kwietnia 2022, 20:27 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    GMC Typhoon – Samochód osobowy typu SUV klasy średniej produkowany pod amerykańską marką GMC w latach 1991–1993. GMC Typhoon bazuje na Chevrolecie Blazer. Jest to typowy 3-drzwiowy SUV ze stałym napędem 4x4, z obniżonym zawieszeniem i ładownością. Auto powstało w 1992 roku i było produkowane tylko do jesieni 1994. Samochód nigdy nie był dostępny poza USA w wersji oryginalnej. Silnik to najmocniejsza strona tego samochodu. Seryjnie montowano silnik V6 o pojemności 4,3 l wytwarzający moc 285 KM. Zezwalało to na osiągnięcie przyspieszenia do 100 km/h w 5,5 sekundy. Samochód ten, w wersji pickup, o nazwie Syclone rozpędza się w czasie 4,5s do 100km/h. Czasy rewelacyjne, do dziś nieliczne seryjnie produkowane samochody mogą się równać z tym modelem, zwłaszcza, iż Typhoon to auto rodzinne, z zewnątrz przypomina nadwozia typu kombi. W 1994 roku niemiecka firma Geiger zaprezentowała całkowicie zmodernizowany samochód w wersji 5-drzwiowej, z silnikiem V8 o pojemności 5,7 litra i mocy 355KM. Prędkość maksymalna wzrosła do 236 km/h, a osiągnięcie 100 km/h zajmowało tylko 5 sekund.
    Samochód osobowy typu SUV klasy średniej produkowany pod amerykańską marką GMC w latach 1991–1993. GMC Typhoon bazuje na Chevrolecie Blazer. Jest to typowy 3-drzwiowy SUV ze stałym napędem 4x4, z obniżonym zawieszeniem i ładownością. Auto powstało w 1992 roku i było produkowane tylko do jesieni 1994. Samochód nigdy nie był dostępny poza USA w wersji oryginalnej. Silnik to najmocniejsza strona tego samochodu. Seryjnie montowano silnik V6 o pojemności 4,3 l wytwarzający moc 285 KM. Zezwalało to na osiągnięcie przyspieszenia do 100 km/h w 5,5 sekundy. Samochód ten, w wersji pickup, o nazwie Syclone rozpędza się w czasie 4,5s do 100km/h. Czasy rewelacyjne, do dziś nieliczne seryjnie produkowane samochody mogą się równać z tym modelem, zwłaszcza, iż Typhoon to auto rodzinne, z zewnątrz przypomina nadwozia typu kombi. W 1994 roku niemiecka firma Geiger zaprezentowała całkowicie zmodernizowany samochód w wersji 5-drzwiowej, z silnikiem V8 o pojemności 5,7 litra i mocy 355KM. Prędkość maksymalna wzrosła do 236 km/h, a osiągnięcie 100 km/h zajmowało tylko 5 sekund.
    13 kwietnia 2022, 21:26 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Lamborghini Diablo GTR – Supersamochód produkowany przez włoskie Lamborghini w latach 1991-2000. Firma Lamborghini wprowadziła model Diablo w zastępstwie dla starzejącego się modelu Countach. Auto trafiło do sprzedaży 21 stycznia 1990. Diablo w 1990 był mianowany tytułem najszybszego samochodu świata, gdy samochód osiągnął prędkość 329 km/h. Odebrał go swojemu największemu rywalowi Ferrari F40 i dzierżył go od 1990 do 1991. Ciekawostką jest to, że zdołał poprawić rekord tylko o 1 km/h. W 1991 tytuł ten odebrało Bugatti EB110. GT to limitowana seria Diablo. Posiadała zmodernizowany silnik V12 o pojemności 6 l oraz mocy 575 KM. Samochód osiągał prędkość maksymalną 338 km/h oraz 100 km/h w 3,4 sekundy. Powiększono hamulce oraz zastosowano lepsze, mocniejsze zawieszenie. Wprowadzono również szereg zmian mechanicznych. Auto charakteryzowało się agresywniejszymi kształtami oraz szerszymi oponami w porównaniu z Diablo SV. Powstały tylko 83 sztuki, oficjalnie wszystkie zostały sprzedane w Europie. W skład modeli GT wchodziły najmocniejsze i najrzadsze wersje. GT1 wyprodukowana tylko w 1 sztuce, gdyż nie było chętnych na taki drogi pojazd poza tym posiadał on wyścigowy układ wydechowy, bardziej ucywilizowane GT2 również sprzedany w 1 egzemplarzu. Wersja GTR była najbardziej ucywilizowaną wersją z rodziny GT 1/GT2.
    Supersamochód produkowany przez włoskie Lamborghini w latach 1991-2000. Firma Lamborghini wprowadziła model Diablo w zastępstwie dla starzejącego się modelu Countach. Auto trafiło do sprzedaży 21 stycznia 1990. Diablo w 1990 był mianowany tytułem najszybszego samochodu świata, gdy samochód osiągnął prędkość 329 km/h. Odebrał go swojemu największemu rywalowi Ferrari F40 i dzierżył go od 1990 do 1991. Ciekawostką jest to, że zdołał poprawić rekord tylko o 1 km/h. W 1991 tytuł ten odebrało Bugatti EB110. GT to limitowana seria Diablo. Posiadała zmodernizowany silnik V12 o pojemności 6 l oraz mocy 575 KM. Samochód osiągał prędkość maksymalną 338 km/h oraz 100 km/h w 3,4 sekundy. Powiększono hamulce oraz zastosowano lepsze, mocniejsze zawieszenie. Wprowadzono również szereg zmian mechanicznych. Auto charakteryzowało się agresywniejszymi kształtami oraz szerszymi oponami w porównaniu z Diablo SV. Powstały tylko 83 sztuki, oficjalnie wszystkie zostały sprzedane w Europie. W skład modeli GT wchodziły najmocniejsze i najrzadsze wersje. GT1 wyprodukowana tylko w 1 sztuce, gdyż nie było chętnych na taki drogi pojazd poza tym posiadał on wyścigowy układ wydechowy, bardziej ucywilizowane GT2 również sprzedany w 1 egzemplarzu. Wersja GTR była najbardziej ucywilizowaną wersją z rodziny GT 1/GT2.
    Lotus Esprit Turbo SE – W 1987 roku Esprit został zmodernizowany przez brytyjskiego projektanta Petera Stevensa. Stevens, który później zaprojektował McLarena F1, zaprojektował mniej kanciastego, bardziej zaokrąglonego Esprita. Zmieniony Esprit nie otrzymał nowego numeru serii, ale często jest nazywany kodem projektu X180. W 1989 roku system K-Jetronic został zastąpiony systemem wielopunktowego wtrysku paliwa Lotus/Delco. Ten zmieniony silnik znany był jako Typ 910S.  Silnik 910S trafił do nowego modelu Special Equipment (SE), który również otrzymał zmiany w nadwoziu, z progami bocznymi równoległymi do nadwozia, pięcioma kanałami powietrznymi w przedniej tamie, lusterkami bocznymi z Citroena CX i dodanie tylnego skrzydła. Nowy silnik wytwarzał moc 264 KM. Prędkość maksymalna wynosiła 257 km/h, a czas przyspieszania do 100 km/h 5,2 sekundy.
    W 1987 roku Esprit został zmodernizowany przez brytyjskiego projektanta Petera Stevensa. Stevens, który później zaprojektował McLarena F1, zaprojektował mniej kanciastego, bardziej zaokrąglonego Esprita. Zmieniony Esprit nie otrzymał nowego numeru serii, ale często jest nazywany kodem projektu X180. W 1989 roku system K-Jetronic został zastąpiony systemem wielopunktowego wtrysku paliwa Lotus/Delco. Ten zmieniony silnik znany był jako Typ 910S. Silnik 910S trafił do nowego modelu Special Equipment (SE), który również otrzymał zmiany w nadwoziu, z progami bocznymi równoległymi do nadwozia, pięcioma kanałami powietrznymi w przedniej tamie, lusterkami bocznymi z Citroena CX i dodanie tylnego skrzydła. Nowy silnik wytwarzał moc 264 KM. Prędkość maksymalna wynosiła 257 km/h, a czas przyspieszania do 100 km/h 5,2 sekundy.
    Moretti 126 Berlina Lusso – Zmodernizowany przez firmę Moretti fiat 126. Rok ukończenia prac 1974.

Dane techniczne:
Pojemność 594 cm3
Moc:  17 kW, 23 KM
prędkość maksymalna: 110 km/h
Przyśpieszenie 0-100 km: 48,4 s
    Zmodernizowany przez firmę Moretti fiat 126. Rok ukończenia prac 1974.

    Dane techniczne:
    Pojemność 594 cm3
    Moc: 17 kW, 23 KM
    prędkość maksymalna: 110 km/h
    Przyśpieszenie 0-100 km: 48,4 s
    STAR 1344 Prototyp – Prototyp stara 1344. Pojazd zakupiłem z Wojskowego Instytutu Techniki Pancernej i Samochodowej. Był tam testowany w latach 90. Mimo wzorowo "zdanych"testów nigdy nie wszedł do produkcji seryjnej ze względu na przejęcie fabryki FSC przez koncern MAN. Stał zamknięty w garażu instytutu 20 lat. Został zbudowany na zupełnie nowej ramie nośnej, posiada prototypowe mosty napędowe z pełnymi blokadami, dwustopniowy reduktor który sterowany jest elektropneumatycznie. Napędy można włączać i wyłączać podczas jazdy z dowolną prędkością. Pojazd posiada również zmodernizowany turbodoładowany silnik R6-T359 MDK. Może pokonywać brody wodne o głębokości 180 cm bez przygotowania. Ogumienie 14.00 R 20 Continental Condor.
    Prototyp stara 1344. Pojazd zakupiłem z Wojskowego Instytutu Techniki Pancernej i Samochodowej. Był tam testowany w latach 90. Mimo wzorowo "zdanych"testów nigdy nie wszedł do produkcji seryjnej ze względu na przejęcie fabryki FSC przez koncern MAN. Stał zamknięty w garażu instytutu 20 lat. Został zbudowany na zupełnie nowej ramie nośnej, posiada prototypowe mosty napędowe z pełnymi blokadami, dwustopniowy reduktor który sterowany jest elektropneumatycznie. Napędy można włączać i wyłączać podczas jazdy z dowolną prędkością. Pojazd posiada również zmodernizowany turbodoładowany silnik R6-T359 MDK. Może pokonywać brody wodne o głębokości 180 cm bez przygotowania. Ogumienie 14.00 R 20 Continental Condor.
    4 marca 2018, 3:46 przez Maciek85 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Źródło:

    Własne