Samochód sportowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet od 1953 roku. Czwarta generacja Corvette została zaprezentowana po raz pierwszy w 1984 roku. Po 14 latach produkcji poprzednika, prezentując Corvette czwartej generacji Chevrolet przedstawił zbudowaną od podstaw zupełnie nową konstrukcję opartą o platformę Y-body koncernu General Motors. Samochód zyskał znacznie nowocześniejsze, bardziej kanciaste nadwozie, które stało się przestronniejsze i masywniejsze. Samochód zachował kluczowe cechy wyglądu z poprzednika, takie jak chowane reflektory pod prostokątnymi kloszami, a także podwójne lampy tylne umieszczone w tubalnych, wsuniętych kloszach. Zastosowano także panoramiczną, zagiętą na kantach tylną szybę, która otwierała się razem z klapą bagażnika. Oprócz roadstera, Corvette C4 było dostępne tym razem także jako targa. Napęd stanowił silnik L83 o mocach 200–250 KM w pierwszym roku produkcji i L98 w latach 1985–1991. Napędzana silnikiem oznaczanym LT5 V8 o pojemności 5,4 l osiągała moce 367, 385 i 405 KM. W 1990 roku Chevrolet przeprowadził obszerną modernizację Corvette C4, która przyniosła zmiany w wyglądzie zarówno przedniej, jak i tylnej części nadwozia. Przedni zderzak zyskał umieszczone na narożnikach kierunkowskazy i inaczej ukształtowane wloty powietrza, z kolei tylna część nadwozia otrzymała wypuky, zamiast dotychczasowego wklęsłego, kształt, a także bardziej kanciaste klosze lamp. Przez 12 lat produkcji powstało 366,227 egzemplarzy.
Mały samochód sportowy marki Honda trzeciej i ostatniej generacji Hondy CRX zbudowany na bazie piątej generacji Civic. Auto w przeciwieństwie do poprzedników wyposażono w dwoje drzwi i nadwozie z otwieranym dachem typu targa. CRX Del Sol w sprzedaży pojawił się w roku 1992, produkcję zakończono w roku 1997. Na rynku amerykańskim del Sol pojawił się w roku 1993 jako Civic del Sol, od roku 1995 sprzedawany był jako Honda del Sol. W Europie samochód sprzedawany był jako Honda CRX Del Sol, od roku 1995 oferowany był po prostu jako Honda CRX. W Europie dostępny był jedynie z silnikiem o pojemności 1,6 l. W Japonii przez cały okres produkcji oraz między 1993 a 1996 rokiem w Stanach Zjednoczonych dostępna była także wersja z silnikiem o pojemności 1,5 l. Standardowo montowane były silniki tzw. D-serii, osiągające moc około 124-128 KM - w wersjach oznaczonych w Europie jako ESi. Dostępna była także wersja Vti, z silnikiem B16A2 lub B16A3 na rynku USA o mocy około 160 KM. Na rynek japoński montowany był także silnik B16A rozwijający moc około 167 KM. Do roku 1996 w USA i Japonii dostępna była wersja oznaczona jako S (USA) lub VXi/VGi (Japonia) wyposażona w silnik rozwijający moc około 102 KM (USA) lub w silnik D15B (JDM) – około 130 KM. Silnik w wersji Esi pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 208 km/h, w wersji VTI około 222 km/h. Wersja Esi przyspiesza do 100 km/h w około 9,2 sekundy, VTI w około 8,2 sekundy.
Type 35 był najbardziej udanym modelem wyścigowym francuskiej marki Bugatti. Typ 35 odniósł fenomenalny sukces, wygrywając w swoim czasie ponad 1000 wyścigów. Zdobył mistrzostwo świata Grand Prix w 1926 roku po wygraniu 351 wyścigów i ustanowieniu 47 rekordów w dwóch poprzednich latach. W szczytowym momencie Type 35 wygrywał średnio 14 wyścigów tygodniowo. Bugatti wygrało Targa Florio przez pięć kolejnych lat, od 1925 do 1929 tym samochodem. Type 35 napędzany jest ośmiocylindrowym silnikiem o pojemności 2,2 l, który wytwarza moc 130 KM. Samochód osiąga prędkość maksymalną 201 km/h, a przyspieszenie 0-96 km/h zajmuje 6 sekund.
Hipersamochód produkowany przez francuską marką Bugatti w latach 2019-2021. Samochód zaprezentowano po raz pierwszy pod koniec sierpnia 2018 roku podczas wydarzenia Monterey Car Week. Nazwa Divo nawiązuje do Alberto Divo, słynnego francuskiego kierowcy wyścigowego, który dwukrotnie zwyciężył w wyścigu Targa Fiori. Divo posiada ośmiolitrowy silnik W16 wyposażony w cztery turbosprężarki, wytwarzający moc 1479 KM. Prędkość maksymalna została ograniczona do 380 km/h. Ostatni z 40 egzemplarzy Bugatti Divo został wyprodukowany i dostarczony do klienta w lipcu 2021 roku.
Ferrari 308 GTB berlinetta i targa 308 GTS to 2-miejscowe samochody sportowe z silnikiem V8 umieszczonym centralnie produkowane przez włoską firmę Ferrari od 1975 do 1985. 308 został rozsławiony przez serial telewizyjny Magnum, P.I., w którym główny bohater, Thomas Magnum (Tom Selleck) podróżował nim wokół Oahu przez 8 sezonów.
"Sivocci był szybkim kierowcą, jednak najzwyczajniej na świecie, pechowym, czego dowodziły problemy ze zwycięstwami. Sytuacji miała zaradzić szczęśliwa koniczyna na jego aucie. Po jej namalowaniu w 1923 roku Ugo wygrał wyścig Targa Florio. Od tej pory Włoch oznaczał tym symbolem wszystkie swoje wyścigowe Alfy".