Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 22 takie materiały
    5 marca 2018, 23:50 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    PF 125P 1980 – A teraz z tyłu ...
    A teraz z tyłu ...
    Tarpan 235 – Na początku lat siedemdziesiątych XX wieku, na rynek polski wszedł "samochód dla wsi", jakim był Tarpan produkowany w Zakładzie Samochodów Rolniczych (ZSR) w Antoninku koło Poznania. Samochód ulegał stopniowym modyfikacjom, w miarę napływu informacji od użytkowników oraz wyników kolejnych badań. Planowano wdrożenie do produkcji wersji z napędem na 4 koła. Nowo konstruowane podwozie, miało umożliwić montaż zarówno nadwozi Tarpana, jak i Żuka, Nysy tudzież jeszcze innego oraz układu napędowego tak na jedną jak i na dwie osie. Początkowo zamierzano zbudować prototyp z napdem na 2 koła, a późniek "dołożyć" napęd na dwa kolejne.
W połowe roku 1975 po przekształceniu ZSR w FSR (Fabryka Samochodów Rolniczych), prace nad nowym Tarpanem ruszyły "pełna parą". Rok później, w Przemysłowym Instytucie Motoryzacji (PIMot) rozpoczęły sie testy prototypu Tarpana 235, posiadającego napęd na jedną oś. Samochód Tarpan 235 zaprezentowano na Międzynarodowych Targach Poznańskich w 1978 roku. Opracowano nową konstrukcję ramy nośnej oraz nowe zależne zawieszenie kół przednich. Sztywna belka osi wsparta została na dwóch wzdłużnych resorach piórowych. Rozstaw kół przednich zwiększono 0 95 mm. Zmiany objęty również wygląd zewnętrzny pojazdu. Samochód otrzymał nową atrapę, inny kształt błotników przednich i pokrywy silnika, nową szybę przednią oraz nowy zderzak przedni, w którym zamocowano lampy kierunkowskazów od PF 126p. Z tego samochodu przejęto także lampy kierunkowskazów bocznych i klamki zewnętrzne. Z tyłu nadwozia zamocowano zderzaki narożnikowe.
    Na początku lat siedemdziesiątych XX wieku, na rynek polski wszedł "samochód dla wsi", jakim był Tarpan produkowany w Zakładzie Samochodów Rolniczych (ZSR) w Antoninku koło Poznania. Samochód ulegał stopniowym modyfikacjom, w miarę napływu informacji od użytkowników oraz wyników kolejnych badań. Planowano wdrożenie do produkcji wersji z napędem na 4 koła. Nowo konstruowane podwozie, miało umożliwić montaż zarówno nadwozi Tarpana, jak i Żuka, Nysy tudzież jeszcze innego oraz układu napędowego tak na jedną jak i na dwie osie. Początkowo zamierzano zbudować prototyp z napdem na 2 koła, a późniek "dołożyć" napęd na dwa kolejne.
    W połowe roku 1975 po przekształceniu ZSR w FSR (Fabryka Samochodów Rolniczych), prace nad nowym Tarpanem ruszyły "pełna parą". Rok później, w Przemysłowym Instytucie Motoryzacji (PIMot) rozpoczęły sie testy prototypu Tarpana 235, posiadającego napęd na jedną oś. Samochód Tarpan 235 zaprezentowano na Międzynarodowych Targach Poznańskich w 1978 roku. Opracowano nową konstrukcję ramy nośnej oraz nowe zależne zawieszenie kół przednich. Sztywna belka osi wsparta została na dwóch wzdłużnych resorach piórowych. Rozstaw kół przednich zwiększono 0 95 mm. Zmiany objęty również wygląd zewnętrzny pojazdu. Samochód otrzymał nową atrapę, inny kształt błotników przednich i pokrywy silnika, nową szybę przednią oraz nowy zderzak przedni, w którym zamocowano lampy kierunkowskazów od PF 126p. Z tego samochodu przejęto także lampy kierunkowskazów bocznych i klamki zewnętrzne. Z tyłu nadwozia zamocowano zderzaki narożnikowe.
    Polski Fiat 125p Akropolis – Połowa lat 70-tych to najlepszy okres w historii Polskiego Fiata. Po pobiciu rekordów prędkości w ’73 nadeszły sukcesy rajdowe, duża modernizacja MR 75 i w między czasie – od ’74 roku rozpoczęto krótkoseryjną produkcję wersji specjalnych PF 125p Monte Carlo 1600 i PF 125p Akropolis 1800. Na zewnątrz wyróżniały się aluminiowymi felgami, kontrastowymi pasami na bokach karoserii i lusterkami umieszczonymi na błotnikach, lecz największy skarb kryły pod maską – jednostki DOHC Fiata były wówczas najnowocześniejszymi czterocylindrowymi silnikami na świecie. Do dziś najprawdopodobniej nie zachował się żaden oryginalny egzemplarz. Polski Fiat 125p Akropolis istnieje dziś jedynie w formie kilku wykonanych replik.
    Połowa lat 70-tych to najlepszy okres w historii Polskiego Fiata. Po pobiciu rekordów prędkości w ’73 nadeszły sukcesy rajdowe, duża modernizacja MR 75 i w między czasie – od ’74 roku rozpoczęto krótkoseryjną produkcję wersji specjalnych PF 125p Monte Carlo 1600 i PF 125p Akropolis 1800. Na zewnątrz wyróżniały się aluminiowymi felgami, kontrastowymi pasami na bokach karoserii i lusterkami umieszczonymi na błotnikach, lecz największy skarb kryły pod maską – jednostki DOHC Fiata były wówczas najnowocześniejszymi czterocylindrowymi silnikami na świecie. Do dziś najprawdopodobniej nie zachował się żaden oryginalny egzemplarz. Polski Fiat 125p Akropolis istnieje dziś jedynie w formie kilku wykonanych replik.
    Polska Motoryzacja: Polski Fiat  125 Coupé – Pierwszy prototyp został zbudowany w latach 1976-77 w nowo powstałym Zakładzie Krótkich Serii. Opracował go Zdzisław Wattson. Samochód ten opierał się na podwoziu modelu PF 125p i miał nadwozie z tworzyw sztucznych.
Był prezentowany na wielu wystawach. Największe jego zalety to olbrzymi bagażnik, doskonała widoczność i niezła sterowność. Wadą wykluczającą go z seryjnej produkcji były wystające poza obrys nadwozia resory.
    Pierwszy prototyp został zbudowany w latach 1976-77 w nowo powstałym Zakładzie Krótkich Serii. Opracował go Zdzisław Wattson. Samochód ten opierał się na podwoziu modelu PF 125p i miał nadwozie z tworzyw sztucznych.
    Był prezentowany na wielu wystawach. Największe jego zalety to olbrzymi bagażnik, doskonała widoczność i niezła sterowność. Wadą wykluczającą go z seryjnej produkcji były wystające poza obrys nadwozia resory.
    2 sierpnia 2014, 17:52 przez pawel694 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (3)
    Źródło:

    Autokult.pl

    Polska Motoryzacja: Warszawa 210 – Rok 1961
auto zaprojektowane przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Fabryki Samochodów Osobowych w 1964 roku miało być 6-osobową limuzyną przeznaczoną dla administracji państwowej. By ograniczyć koszty, zdecydowano o budowie kopii Forda Falcona, z którego zapożyczono 6-cylindrowy silnik i powielono go na potrzeby modelu. Samochód osiągał 160 km/h. Prace nad nim zostały wstrzymane, gdy zaczęto negocjować z Włochami o licencji PF 125. Jeden z egzemplarzy odnaleziono po latach i trafił on do Muzeum Przemysłu w Warszawie. Legenda głosi, że drugi prototyp wyjechał do Rosji i posłużył do budowy Wołgi, która podobnie jak Warszawa 210 jest kopią Forda Falcona.
    Rok 1961
    auto zaprojektowane przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Fabryki Samochodów Osobowych w 1964 roku miało być 6-osobową limuzyną przeznaczoną dla administracji państwowej. By ograniczyć koszty, zdecydowano o budowie kopii Forda Falcona, z którego zapożyczono 6-cylindrowy silnik i powielono go na potrzeby modelu. Samochód osiągał 160 km/h. Prace nad nim zostały wstrzymane, gdy zaczęto negocjować z Włochami o licencji PF 125. Jeden z egzemplarzy odnaleziono po latach i trafił on do Muzeum Przemysłu w Warszawie. Legenda głosi, że drugi prototyp wyjechał do Rosji i posłużył do budowy Wołgi, która podobnie jak Warszawa 210 jest kopią Forda Falcona.
    31 lipca 2014, 18:19 przez pawel694 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj