Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 28 takich materiałów
    Obraz Grand Prix Monako – Mój ostatni obraz w tym roku, który na dobrą sprawę zacząłem ponad pół roku temu. Przedstawia Formułę 1 i Grand Prix Monako. Namalowany farbami olejnymi na płótnie 30x65cm.
    Mój ostatni obraz w tym roku, który na dobrą sprawę zacząłem ponad pół roku temu. Przedstawia Formułę 1 i Grand Prix Monako. Namalowany farbami olejnymi na płótnie 30x65cm.
    McLaren F1 LM – Hipersamochód produkowany przez brytyjską markę McLaren w latach 1993-1998. W 1988 roku konstruktor Gordon Murray i projektant Peter Stevens przedstawili pierwsze szkice sportowego coupe Ronowi Dennisowi, szefowi McLarena. Samochód miał być ulicznym ucieleśnieniem sukcesu firmy w Formule 1. Pierwszy prototyp samochodu gotowy był w połowie 1991 roku, a 28 maja 1992 roku w Monako odbyła się pierwsza prezentacja. W 1994 McLaren F1 trafił do pierwszych odbiorców. F1 LM produkowany był w latach 1996-1998. Samochód został wyprodukowany w hołdzie wygranego w 1995 roku wyścigu Le Mans. LM bazowany jest na modelu F1 GTR i jest najdroższą wersją McLarena F1. F1 LM napędzany jest 6,1-litrowym V12 o mocy 680 KM i 705 Nm momentu obrotowego co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 362 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 2,8 sekundy. Powstało tylko 5 egzemplarzy McLarena F1 LM.
    Hipersamochód produkowany przez brytyjską markę McLaren w latach 1993-1998. W 1988 roku konstruktor Gordon Murray i projektant Peter Stevens przedstawili pierwsze szkice sportowego coupe Ronowi Dennisowi, szefowi McLarena. Samochód miał być ulicznym ucieleśnieniem sukcesu firmy w Formule 1. Pierwszy prototyp samochodu gotowy był w połowie 1991 roku, a 28 maja 1992 roku w Monako odbyła się pierwsza prezentacja. W 1994 McLaren F1 trafił do pierwszych odbiorców. F1 LM produkowany był w latach 1996-1998. Samochód został wyprodukowany w hołdzie wygranego w 1995 roku wyścigu Le Mans. LM bazowany jest na modelu F1 GTR i jest najdroższą wersją McLarena F1. F1 LM napędzany jest 6,1-litrowym V12 o mocy 680 KM i 705 Nm momentu obrotowego co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 362 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 2,8 sekundy. Powstało tylko 5 egzemplarzy McLarena F1 LM.
    21 sierpnia 2022, 21:30 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    McLaren F1 GTR – F1 to hipersamochód produkowany przez brytyjską markę McLaren w latach 1993–1998. Pierwszy prototyp F1 był gotowy w połowie 1991 roku. Pierwsza prezentacja samochodu odbyła się w dniu 28 maja 1992 roku w Monako, a w 1994 F1 trafił do pierwszych, cywilnych odbiorców. Wersja F1 GTR produkowana była w latach 1995-1997. Ze 100 egzemplarzy McLarena F1, 28 z nich to F1 GTR. Waga waha się od 915 do 970 kg. Do napędu użyto silnika V12 pochodzącego z BMW. egzemplarzy po przerobieniu otrzymało homologację drogową. Wersja F1 GTR z 1995 roku posiada silnik generujący moc 600 KM, wersja z 1996 osiąga moc 627 KM. Do napędu modeli z tego rocznika użyto jednostki typu V12 6,1 l pochodzącej od BMW. Jednostka wyposażona jest w układ 48 zaworów. Prędkość maksymalna wynosi 370 km/h. We wnętrzu zamontowano 3 siedzenia. Napęd przenoszony jest na tylne koła. Wersja F1 GTR z 1997 roku osiąga moc maksymalną 680 KM, generowana jest przez sześciolitrowy silnik V12 pochodzący od BMW. Zwiększono w nim prędkość maksymalną z 370 km/h do 386 km/h. Istnieje również wydłużona wersja pojazdu McLaren F1 GTR Long Tail, która powstała w liczbie 10 sztuk.
    F1 to hipersamochód produkowany przez brytyjską markę McLaren w latach 1993–1998. Pierwszy prototyp F1 był gotowy w połowie 1991 roku. Pierwsza prezentacja samochodu odbyła się w dniu 28 maja 1992 roku w Monako, a w 1994 F1 trafił do pierwszych, cywilnych odbiorców. Wersja F1 GTR produkowana była w latach 1995-1997. Ze 100 egzemplarzy McLarena F1, 28 z nich to F1 GTR. Waga waha się od 915 do 970 kg. Do napędu użyto silnika V12 pochodzącego z BMW. egzemplarzy po przerobieniu otrzymało homologację drogową. Wersja F1 GTR z 1995 roku posiada silnik generujący moc 600 KM, wersja z 1996 osiąga moc 627 KM. Do napędu modeli z tego rocznika użyto jednostki typu V12 6,1 l pochodzącej od BMW. Jednostka wyposażona jest w układ 48 zaworów. Prędkość maksymalna wynosi 370 km/h. We wnętrzu zamontowano 3 siedzenia. Napęd przenoszony jest na tylne koła. Wersja F1 GTR z 1997 roku osiąga moc maksymalną 680 KM, generowana jest przez sześciolitrowy silnik V12 pochodzący od BMW. Zwiększono w nim prędkość maksymalną z 370 km/h do 386 km/h. Istnieje również wydłużona wersja pojazdu McLaren F1 GTR Long Tail, która powstała w liczbie 10 sztuk.
    21 czerwca 2022, 21:42 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    McLaren F1 LM – Hipersamochód produkowany przez brytyjską markę McLaren w latach 1993-1998, dostępny jako 2-drzwiowe coupe. W 1988 roku konstruktor Gordon Murray i projektant Peter Stevens przedstawili pierwsze szkice sportowego coupe Ronowi Dennisowi, szefowi McLarena. Samochód miał być ulicznym ucieleśnieniem sukcesu firmy w Formule 1. Pierwszy prototyp gotowy był w połowie 1991 roku. 28 maja 1992 w Monako miała miejsce pierwsza prezentacja a w 1994 pojazd trafił do pierwszych, cywilnych odbiorców. Wersja F1 LM została wyprodukowana w hołdzie wygranego w 1995 roku wyścigu Le Mans, bazuje na modelu McLaren F1 GTR. To najdroższa wersja drogowego McLarena. Wyprodukowano ją tylko w 5 egzemplarzach, jest pozbawiona wygłuszeń i klimatyzacji. Do napędu F1 LM użyto 6,1-litrowego V12 o mocy 680 KM i momencie obrotowym 705 Nm. Osiąga prędkość maksymalną 362 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 2,8 s.
    Hipersamochód produkowany przez brytyjską markę McLaren w latach 1993-1998, dostępny jako 2-drzwiowe coupe. W 1988 roku konstruktor Gordon Murray i projektant Peter Stevens przedstawili pierwsze szkice sportowego coupe Ronowi Dennisowi, szefowi McLarena. Samochód miał być ulicznym ucieleśnieniem sukcesu firmy w Formule 1. Pierwszy prototyp gotowy był w połowie 1991 roku. 28 maja 1992 w Monako miała miejsce pierwsza prezentacja a w 1994 pojazd trafił do pierwszych, cywilnych odbiorców. Wersja F1 LM została wyprodukowana w hołdzie wygranego w 1995 roku wyścigu Le Mans, bazuje na modelu McLaren F1 GTR. To najdroższa wersja drogowego McLarena. Wyprodukowano ją tylko w 5 egzemplarzach, jest pozbawiona wygłuszeń i klimatyzacji. Do napędu F1 LM użyto 6,1-litrowego V12 o mocy 680 KM i momencie obrotowym 705 Nm. Osiąga prędkość maksymalną 362 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 2,8 s.
    Lotus 49 – Samochód wyścigowy, zaprojektowany w 1967 roku przez Colina Chapmana i Maurice'a Philippe'a i skonstruowany przez Team Lotus. Samochód zawierał wiele rewolucyjnych rozwiązań, przyczynił się także do zdobycia czterech tytułów mistrza świata . Po nieudanym dla Lotusa sezonie 1966, w którym zespół eksperymentował między innymi z silnikiem BRM H16, Colin Chapman bardzo chciał znaleźć nowy silnik. Skontaktował się z Keithem Duckworthem, który wraz z Mikiem Costinem i Billem Brownem modyfikował silniki Forda dla niższych formuł wyścigowych. Duckworth wyjawił, że zaprojektowanie, zbudowanie i utrzymanie pięciu silników odpowiednich dla Formuły 1 silnika będzie kosztować około sto tysięcy funtów na sezon. Wybrano silnik V8, chociaż wielu zewnętrznych ekspertów uważało, że lepszym rozwiązaniem byłby silnik V12. Główne połączenie między silnikiem i podwoziem stanowiły dwie śruby rozmieszczone 9 cali od siebie na dole aluminiowego monocoque'u wraz z dodatkowymi połączeniami na wzmocnionych pokrywach rozrządu. Silnik był częścią nośną podwozia, co było możliwe dzięki jego zwartości oraz sztywności bloku. Moc maksymalna wynosiła 400 KM przez co Lotus 49 osiągał prędkość maksymalną 320 km/h. Lotus 49 był używany przez zespół przez cztery sezony w latach 1967-1970, stając się pierwszym samochodem Formuły 1 pomalowanym w barwy sponsora oraz ewoluując w wersję "B", wyposażoną w zintegrowane z nadwoziem spojlery – pierwsze takie rozwiązanie w Formule 1. W sezonie 1968 roku Graham Hill zdobył tytuł mistrza świata Formuły 1 w Lotusie 49, lecz Jim Clark zginął w wyścigu Formuły 2. W sezonie 1970 roku austriacki kierowca Jochen Rindt prowadząc Lotusa 49 wygrał Grand Prix Monako 1970, co przyczyniło się do zdobycia przez niego zwycięstwa sezonu 1970.
    Samochód wyścigowy, zaprojektowany w 1967 roku przez Colina Chapmana i Maurice'a Philippe'a i skonstruowany przez Team Lotus. Samochód zawierał wiele rewolucyjnych rozwiązań, przyczynił się także do zdobycia czterech tytułów mistrza świata . Po nieudanym dla Lotusa sezonie 1966, w którym zespół eksperymentował między innymi z silnikiem BRM H16, Colin Chapman bardzo chciał znaleźć nowy silnik. Skontaktował się z Keithem Duckworthem, który wraz z Mikiem Costinem i Billem Brownem modyfikował silniki Forda dla niższych formuł wyścigowych. Duckworth wyjawił, że zaprojektowanie, zbudowanie i utrzymanie pięciu silników odpowiednich dla Formuły 1 silnika będzie kosztować około sto tysięcy funtów na sezon. Wybrano silnik V8, chociaż wielu zewnętrznych ekspertów uważało, że lepszym rozwiązaniem byłby silnik V12. Główne połączenie między silnikiem i podwoziem stanowiły dwie śruby rozmieszczone 9 cali od siebie na dole aluminiowego monocoque'u wraz z dodatkowymi połączeniami na wzmocnionych pokrywach rozrządu. Silnik był częścią nośną podwozia, co było możliwe dzięki jego zwartości oraz sztywności bloku. Moc maksymalna wynosiła 400 KM przez co Lotus 49 osiągał prędkość maksymalną 320 km/h. Lotus 49 był używany przez zespół przez cztery sezony w latach 1967-1970, stając się pierwszym samochodem Formuły 1 pomalowanym w barwy sponsora oraz ewoluując w wersję "B", wyposażoną w zintegrowane z nadwoziem spojlery – pierwsze takie rozwiązanie w Formule 1. W sezonie 1968 roku Graham Hill zdobył tytuł mistrza świata Formuły 1 w Lotusie 49, lecz Jim Clark zginął w wyścigu Formuły 2. W sezonie 1970 roku austriacki kierowca Jochen Rindt prowadząc Lotusa 49 wygrał Grand Prix Monako 1970, co przyczyniło się do zdobycia przez niego zwycięstwa sezonu 1970.
    25 kwietnia 2022, 23:08 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Renault Alpine A110-50 – Koncepcyjny samochód wyścigowy stworzony przez Renault dla upamiętnienia 50. rocznicy Alpine A110 z 1962 roku. Zadebiutował na Grand Prix Monako, gdzie dyrektor operacyjny Renault Carlos Tavares ścigał się A110-50 przez cztery okrążenia toru. Alpine A110-50 ma nadwozie z włókna węglowego, środkowy układ silnika i rurową ramę. Jest zbudowany na tej samej platformie i dzieli swoją mechanikę z samochodem wyścigowym Sport Megane Trophy. Napędzany jest wolnossącą odmianą 3,5-litrowego silnika V6 Megane Trophy opartego na silniku Nissan VQ. Silnik ten wytwarza moc 395 KM.
    Koncepcyjny samochód wyścigowy stworzony przez Renault dla upamiętnienia 50. rocznicy Alpine A110 z 1962 roku. Zadebiutował na Grand Prix Monako, gdzie dyrektor operacyjny Renault Carlos Tavares ścigał się A110-50 przez cztery okrążenia toru. Alpine A110-50 ma nadwozie z włókna węglowego, środkowy układ silnika i rurową ramę. Jest zbudowany na tej samej platformie i dzieli swoją mechanikę z samochodem wyścigowym Sport Megane Trophy. Napędzany jest wolnossącą odmianą 3,5-litrowego silnika V6 Megane Trophy opartego na silniku Nissan VQ. Silnik ten wytwarza moc 395 KM.
    16 kwietnia 2022, 19:35 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Positive Ways

    Coś niesamowitego, tyle pięknych samochodów w jednym miejscu.
    1 października 2020, 21:23 przez dawiddawidowski (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    własne

    Trochę szybko
    27 października 2019, 12:51 przez ~HirtYY | Do ulubionych | Skomentuj
    12 stycznia 2018, 23:57 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj