Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 70 takich materiałów
    2 października 2022, 18:13 przez Folley96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    BMW E31 850 CSi – Samochód osobowy typu sportowe coupe klasy wyższej produkowany przez niemiecką firmę BMW w latach 1989-1999. Prace nad E31 rozpoczęto w 1986 roku. Nadwozie zaprojektował Klaus Kapitz. Samochód w przeciwieństwie do swoich potencjalnych konkurentów postanowiono wyposażyć w silnik V8 lub V12 umieszczony z przodu pojazdu oraz napęd tylnych kół. Wersja 850 CSi pojawiła się w 1992 roku i produkowano ją do listopada 1996 roku. Pracę nad samochodem prowadziła grupa specjalistów z dywizji M Motorsport. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami. Samochód napędzany jest przez 5,6-litrowy silnik V12 o mocy 380 KM oraz moment obrotowy 550 Nm co pozwala na przyspieszenie do 100 km/h w 6 sekund oraz osiągnięcie prędkości maksymalnej 298 km/h. Wersja 850 CSi różniła się kilkoma szczegółami wystroju zewnętrznego np. podwójne rury wydechowe, inne spojlery. Wersja ta była sprzedawana tylko z 6-biegową skrzynią manualną. Powstało 1510 egzemplarzy BMW E31 850 CSi.
    Samochód osobowy typu sportowe coupe klasy wyższej produkowany przez niemiecką firmę BMW w latach 1989-1999. Prace nad E31 rozpoczęto w 1986 roku. Nadwozie zaprojektował Klaus Kapitz. Samochód w przeciwieństwie do swoich potencjalnych konkurentów postanowiono wyposażyć w silnik V8 lub V12 umieszczony z przodu pojazdu oraz napęd tylnych kół. Wersja 850 CSi pojawiła się w 1992 roku i produkowano ją do listopada 1996 roku. Pracę nad samochodem prowadziła grupa specjalistów z dywizji M Motorsport. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami. Samochód napędzany jest przez 5,6-litrowy silnik V12 o mocy 380 KM oraz moment obrotowy 550 Nm co pozwala na przyspieszenie do 100 km/h w 6 sekund oraz osiągnięcie prędkości maksymalnej 298 km/h. Wersja 850 CSi różniła się kilkoma szczegółami wystroju zewnętrznego np. podwójne rury wydechowe, inne spojlery. Wersja ta była sprzedawana tylko z 6-biegową skrzynią manualną. Powstało 1510 egzemplarzy BMW E31 850 CSi.
    7 września 2022, 21:04 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Shelby Daytona Coupe – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Shelby w latach 1964–1965. Daytona została opracowana przez Carrolla Shelby jako lekki samochód sportowy opracowany na płycie podłogowej roadstera Shelby Cobra, otrzymując unikalny, aerodynamiczny wygląd dostosowany do osiągnięcia jak najmniejszych oporów nadwozia. Zostało zbudowanych tylko 6 egzemplarzy Daytona do celów wyścigowych w latach 1964-1965, ponieważ Carroll Shelby został przeniesiony do prac nad projektem Forda GT40. Samochód napędzany jest 4,7-litrowym V8 HEMI o mocy 380 KM i momencie obrotowym 530 Nm co pozwala na przyspieszenie 0-100 km/h w 4,1 sekundy i osiągnięcie prędkości maksymalnej 305 km/h. Shelby Daytona odniósł zwycięstwo w 24h Le Mans w 1964 roku oraz w Kategorii GT w 1965 roku.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Shelby w latach 1964–1965. Daytona została opracowana przez Carrolla Shelby jako lekki samochód sportowy opracowany na płycie podłogowej roadstera Shelby Cobra, otrzymując unikalny, aerodynamiczny wygląd dostosowany do osiągnięcia jak najmniejszych oporów nadwozia. Zostało zbudowanych tylko 6 egzemplarzy Daytona do celów wyścigowych w latach 1964-1965, ponieważ Carroll Shelby został przeniesiony do prac nad projektem Forda GT40. Samochód napędzany jest 4,7-litrowym V8 HEMI o mocy 380 KM i momencie obrotowym 530 Nm co pozwala na przyspieszenie 0-100 km/h w 4,1 sekundy i osiągnięcie prędkości maksymalnej 305 km/h. Shelby Daytona odniósł zwycięstwo w 24h Le Mans w 1964 roku oraz w Kategorii GT w 1965 roku.
    28 sierpnia 2022, 18:54 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mazda 3 MPS – Mazda 3 to osobowy klasy kompaktowej produkowany od 2003 roku jako następca Mazdy 323. W 2007 roku Mazdaspeed wprowadził sportową wersję Mazdy 3. Mazda zaprezentowała Mazda3 MPS (Mazda Performance Series) podczas Salonu Samochodowego w Genewie w lutym 2006 roku. Mazda 3 MPS sprzedawana jest w Ameryce Północnej jako Mazdaspeed 3 oraz w Japonii jako Mazdaspeed Axela. Do napędu samochodu został wykorzystany silnik I4 turbo o pojemności 2,3 litra. Silnik ten generuje moc 263 KM oraz moment obrotowy 380 Nm. Produkcja Mazdy 3 MPS zakończyła się w 2013 roku.
    Mazda 3 to osobowy klasy kompaktowej produkowany od 2003 roku jako następca Mazdy 323. W 2007 roku Mazdaspeed wprowadził sportową wersję Mazdy 3. Mazda zaprezentowała Mazda3 MPS (Mazda Performance Series) podczas Salonu Samochodowego w Genewie w lutym 2006 roku. Mazda 3 MPS sprzedawana jest w Ameryce Północnej jako Mazdaspeed 3 oraz w Japonii jako Mazdaspeed Axela. Do napędu samochodu został wykorzystany silnik I4 turbo o pojemności 2,3 litra. Silnik ten generuje moc 263 KM oraz moment obrotowy 380 Nm. Produkcja Mazdy 3 MPS zakończyła się w 2013 roku.
    Lotus Exige Sport 380 –
    21 czerwca 2022, 21:18 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Bugatti Divo – Hipersamochód produkowany pod francuską marką Bugatti w latach 2019–2021. Samochód zaprezentowano po raz pierwszy pod koniec sierpnia 2018 roku podczas wydarzenia Monterey Car Week. W wyniku nowej polityki modelowej obranej przez wówczas nowego prezesa firmy, współczesne Bugatti po raz pierwszy poszerzyło swoją ofertę o więcej niż jeden samochód, opierając go przedstawionym dwa lata wcześniej głównym modelu - Chironie. Nazwa Divo nawiązuje do Alberto Divo, słynnego francuskiego kierowcy wyścigowego, który dwukrotnie zwyciężył w wyścigu Targa Fiori. Pomimo bliskiego pokrewieństwa z Chironem, Bugatti Divo uzyskało całkowicie unikalny projekt stylistyczny, którego celem było zachowanie równowagi pomiędzy oryginalnością, a cechami stylistycznymi typowymi dla fraucuskiej firmy. Divo ma taki sam silnik jak Chiron - ośmiolitrowe W16 wyposażone w cztery turbosprężarki, które generuje moc 1500 KM i moment obrotowy 1600 Nm, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 380 km/h. Wyprodukowano tylko 40 egzemplarzy Divo.
    Hipersamochód produkowany pod francuską marką Bugatti w latach 2019–2021. Samochód zaprezentowano po raz pierwszy pod koniec sierpnia 2018 roku podczas wydarzenia Monterey Car Week. W wyniku nowej polityki modelowej obranej przez wówczas nowego prezesa firmy, współczesne Bugatti po raz pierwszy poszerzyło swoją ofertę o więcej niż jeden samochód, opierając go przedstawionym dwa lata wcześniej głównym modelu - Chironie. Nazwa Divo nawiązuje do Alberto Divo, słynnego francuskiego kierowcy wyścigowego, który dwukrotnie zwyciężył w wyścigu Targa Fiori. Pomimo bliskiego pokrewieństwa z Chironem, Bugatti Divo uzyskało całkowicie unikalny projekt stylistyczny, którego celem było zachowanie równowagi pomiędzy oryginalnością, a cechami stylistycznymi typowymi dla fraucuskiej firmy. Divo ma taki sam silnik jak Chiron - ośmiolitrowe W16 wyposażone w cztery turbosprężarki, które generuje moc 1500 KM i moment obrotowy 1600 Nm, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 380 km/h. Wyprodukowano tylko 40 egzemplarzy Divo.
    19 czerwca 2022, 23:31 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    BMW E31 850CSI – BMW serii 8 - samochód osobowy typu sportowe coupe klasy wyższej produkowany przez niemiecki koncern BMW w latach 1989–1999, nosił kod fabryczny E31. Prace nad samochodem rozpoczęto w 1986 roku. Nadwozie zaprojektował Klaus Kapitz. Samochód w przeciwieństwie do swoich potencjalnych konkurentów postanowiono wyposażyć w silnik V8 lub V12 umieszczony z przodu pojazdu oraz napęd tylnych kół. Wersja 850 CSi pojawiła się w 1992 roku przygotowana przez specjalistów z dywizji M Motorsport. Posiadała 5,6-litrowy silnik V12, który generuje moc 380 KM, dzięki czemu samochód przyspiesza do 100 km/h w 5,9 sekund. Prędkość maksymalna została ustalona na poziomie 250 km/h we wszystkich 12 cylindrowych modelach, jednak wersja CSi jest w stanie bez takiego zabezpieczenia osiągnąć 298 km/h. Wersja 850 CSi różniła się kilkoma szczegółami wystroju zewnętrznego np. podwójne rury wydechowe, inne spojlery. Wersja ta była sprzedawana tylko z 6-biegową skrzynią manualną.
    BMW serii 8 - samochód osobowy typu sportowe coupe klasy wyższej produkowany przez niemiecki koncern BMW w latach 1989–1999, nosił kod fabryczny E31. Prace nad samochodem rozpoczęto w 1986 roku. Nadwozie zaprojektował Klaus Kapitz. Samochód w przeciwieństwie do swoich potencjalnych konkurentów postanowiono wyposażyć w silnik V8 lub V12 umieszczony z przodu pojazdu oraz napęd tylnych kół. Wersja 850 CSi pojawiła się w 1992 roku przygotowana przez specjalistów z dywizji M Motorsport. Posiadała 5,6-litrowy silnik V12, który generuje moc 380 KM, dzięki czemu samochód przyspiesza do 100 km/h w 5,9 sekund. Prędkość maksymalna została ustalona na poziomie 250 km/h we wszystkich 12 cylindrowych modelach, jednak wersja CSi jest w stanie bez takiego zabezpieczenia osiągnąć 298 km/h. Wersja 850 CSi różniła się kilkoma szczegółami wystroju zewnętrznego np. podwójne rury wydechowe, inne spojlery. Wersja ta była sprzedawana tylko z 6-biegową skrzynią manualną.
    15 czerwca 2022, 22:26 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    1970 Dodge Challenger RT – Samochód sportowy typu pony car klasy średniej produkowany przez amerykańską marką Dodge w latach 1969–1983 i ponownie od 2008 roku. Challenger został zaprezentowany po raz pierwszy w 1969 roku. Został zaprojektowany jako rywal dla Forda Mustanga i Chevroleta Camaro. Chrysler miał w swojej ofercie jeszcze jeden pojazd oparty na płycie podłogowej E-body, był to nieco mniejszy Plymouth Barracuda. Zarówno Challenger jak i Barracuda dostępne były w wielu opcjach wyposażenia, gama jednostek napędowych zawierała prawie wszystkie silniki Chryslera z tamtego okresu. Za stylistykę nadwozia odpowiadał Carl Cameron, zaprojektował on także wcześniej pierwszą generację Dodge Chargera. Przedni grill w Challengerze zaczerpnięty został właśnie z prototypu Chargera z 1966 roku. Wersją nastawioną na sportowe osiągi była R/T (Road/Track). Z podstawowym silnikiem V8 Magnum 383 osiągała ona moc maksymalną 340 KM oraz 304 KM dla egzemplarzy z 1971 roku. Opcjonalnie dostępne były większe jednostki: V8 Magnum 440 7,2 l o mocy 380 KM, V8 440 Six-Pack o mocy 395 KM oraz V8 426 Hemi 7 l o mocy 431 KM.  Rocznik 1970 R/T mógł zostać zamówiony w jeszcze bardziej luksusowej odmianie SE - skórzane obicia foteli, winylowy dach, mniejsza tylna szyba oraz centralna konsola. Powstało około 30,000, w tym 4630 w wersji R/T.
    Samochód sportowy typu pony car klasy średniej produkowany przez amerykańską marką Dodge w latach 1969–1983 i ponownie od 2008 roku. Challenger został zaprezentowany po raz pierwszy w 1969 roku. Został zaprojektowany jako rywal dla Forda Mustanga i Chevroleta Camaro. Chrysler miał w swojej ofercie jeszcze jeden pojazd oparty na płycie podłogowej E-body, był to nieco mniejszy Plymouth Barracuda. Zarówno Challenger jak i Barracuda dostępne były w wielu opcjach wyposażenia, gama jednostek napędowych zawierała prawie wszystkie silniki Chryslera z tamtego okresu. Za stylistykę nadwozia odpowiadał Carl Cameron, zaprojektował on także wcześniej pierwszą generację Dodge Chargera. Przedni grill w Challengerze zaczerpnięty został właśnie z prototypu Chargera z 1966 roku. Wersją nastawioną na sportowe osiągi była R/T (Road/Track). Z podstawowym silnikiem V8 Magnum 383 osiągała ona moc maksymalną 340 KM oraz 304 KM dla egzemplarzy z 1971 roku. Opcjonalnie dostępne były większe jednostki: V8 Magnum 440 7,2 l o mocy 380 KM, V8 440 Six-Pack o mocy 395 KM oraz V8 426 Hemi 7 l o mocy 431 KM. Rocznik 1970 R/T mógł zostać zamówiony w jeszcze bardziej luksusowej odmianie SE - skórzane obicia foteli, winylowy dach, mniejsza tylna szyba oraz centralna konsola. Powstało około 30,000, w tym 4630 w wersji R/T.
    Mercedes-Benz 540K Spezial Roadster W29 [1936] – W 1933 przedstawiono usportowiony model Mercedesa 380. Miał on zmniejszyć lukę powstałą między 6-cylindrowym modelem 290 a masywnym 770 Grosser. Nowy 380 był pierwszym autem tego typu z niezależnym zawieszeniem – wahaczami z przodu i przegubowym mostem z tyłu. Nowy 8-cylindrowy motor miał korzenie w rzędowej szóstce z 290-tki i dostępny był w wersji wolnossącej, jak i doładowanej kompresorem. Żadna z tych opcji nie miała na tyle mocy, aby to jeździło. Ciężar Mercedesa nie był wprawiany w ruch z dostateczną gracją, więc model się nie sprzedał.

Problem zaadresowano w roku 1934 z pokazaniem modelu 500 K. Nazwa zdradzała, że luksusowe auto sportowe napędzane jest z ośmiu cylindrów o łącznej pojemności 5 litrów. Kompresor był w standardzie. Gdy się załączał, to nominalne 100 koni zwiększało się do 160. Żelazny silnik połączony z 4- lub 5-biegową skrzynią umieszczono w specjalnej ramie. Zawieszenie było niezależne – tak jak u poprzedniczki – a siłę hamowania zapewniały sterowane hydraulicznie hamulce bębnowe.

To nie była wtedy norma – często wręcz odwrotnie, jeśli na to spojrzeć – ale Mercedes autentycznie wykonał kompletne egzemplarze tego modelu samodzielnie a nie oddawał pustą ramę do podwykonawców, aby nakładali na nią karoserię. Chciano zadowolić wszystkich klientów i oddano im do dyspozycji szerokie spektrum nadwozi – wszystkie powstałe w fabryce w Sindelfingen. Nie będziemy sobie zawracać dupy jakimiś płotkami a przejdziemy od razu do dwuosobowego Spezial Roadster – najbardziej ekskluzywnej wersji tego auta i bardzo łatwo rozpoznawalnej po łamanej przedniej szybie. To była tylko jedna z wielu wersji. Było też multum aut z zamkniętym dachem – z których najbardziej chyba gustownym był Autobahnkurier.

Niemcy ogłosili gotowość na 1934 Berlin Motorshow – a jak Niemcy w latach ’30 ogłaszają gotowość, to wiedz, że coś się dzieje. W stolicy był największy rynek zbytu dla Mercedesa a wielu ministrów w rządzie wybierało na swoje parady auta właśnie ośmiocylindrowe. Były one też niezwykle popularne wśród sław i ludzi bogatych. 500K to żaden wyścig, bo żeby ruszyć taki wóz z węglem, to trzeba kapkę więcej niż 160 koni mocy. Auto było dość szybkie ale rozpędzało się do setki w bity miesiąc.

500 K klepano w fabryce przez 2 lata aż zastąpił go 540 K z większym silnikiem. Pokazano go we Francji na Paris Salon pod koniec 1936. Nazwa znów sugerowała litraż i dodatkowe 0.4 litra skutkowało 15 końmi mocy ekstra – a 20 z włączonym kompresorem. Nadwozia pozostały w praktyce bez zmian, ale nie można nie zauważyć, że na wizytę Niemców w latach ’30 we Francji powstała też wersja pancerna… nie… n… nie wiem, czy muszę tłumaczyć aluzję… Tuż przed wojną silniki urosły do 5.8 ale powstało tylko parę egzemplarzy w tej konfiguracji (580K).

Typ 500 – jak się określa wszystkie auta z tej rodziny – sprzedał się co prawda lepiej niż poprzednik, ale dalej było to tylko 342 (500 K) i 319 (540 K) sztuk powstałych przez 6 lat produkcji. Powiedzieć, że auto było ciężkie, to jak nic nie powiedzieć – a i raczej powolne – ale teraz takie ośmiocylindrowe krążowniki szos są rozchwytywane i niezwykle poważane. Mogą dziś zachwycać szczególnie na imprezach jak Concours d’Elegance, gdzie osiągi raczej nie mają znaczenia a liczy się forma. Niezwykle ważny fragment niemieckiej motoryzacji i istotny kawał historii marki Mercedes – Typ 500 – jest dzisiaj bardzo… BARDZO drogi a już Spezial Roadster to ma ceny w ośmiocyfrowych zakresach.
    W 1933 przedstawiono usportowiony model Mercedesa 380. Miał on zmniejszyć lukę powstałą między 6-cylindrowym modelem 290 a masywnym 770 Grosser. Nowy 380 był pierwszym autem tego typu z niezależnym zawieszeniem – wahaczami z przodu i przegubowym mostem z tyłu. Nowy 8-cylindrowy motor miał korzenie w rzędowej szóstce z 290-tki i dostępny był w wersji wolnossącej, jak i doładowanej kompresorem. Żadna z tych opcji nie miała na tyle mocy, aby to jeździło. Ciężar Mercedesa nie był wprawiany w ruch z dostateczną gracją, więc model się nie sprzedał.

    Problem zaadresowano w roku 1934 z pokazaniem modelu 500 K. Nazwa zdradzała, że luksusowe auto sportowe napędzane jest z ośmiu cylindrów o łącznej pojemności 5 litrów. Kompresor był w standardzie. Gdy się załączał, to nominalne 100 koni zwiększało się do 160. Żelazny silnik połączony z 4- lub 5-biegową skrzynią umieszczono w specjalnej ramie. Zawieszenie było niezależne – tak jak u poprzedniczki – a siłę hamowania zapewniały sterowane hydraulicznie hamulce bębnowe.

    To nie była wtedy norma – często wręcz odwrotnie, jeśli na to spojrzeć – ale Mercedes autentycznie wykonał kompletne egzemplarze tego modelu samodzielnie a nie oddawał pustą ramę do podwykonawców, aby nakładali na nią karoserię. Chciano zadowolić wszystkich klientów i oddano im do dyspozycji szerokie spektrum nadwozi – wszystkie powstałe w fabryce w Sindelfingen. Nie będziemy sobie zawracać dupy jakimiś płotkami a przejdziemy od razu do dwuosobowego Spezial Roadster – najbardziej ekskluzywnej wersji tego auta i bardzo łatwo rozpoznawalnej po łamanej przedniej szybie. To była tylko jedna z wielu wersji. Było też multum aut z zamkniętym dachem – z których najbardziej chyba gustownym był Autobahnkurier.

    Niemcy ogłosili gotowość na 1934 Berlin Motorshow – a jak Niemcy w latach ’30 ogłaszają gotowość, to wiedz, że coś się dzieje. W stolicy był największy rynek zbytu dla Mercedesa a wielu ministrów w rządzie wybierało na swoje parady auta właśnie ośmiocylindrowe. Były one też niezwykle popularne wśród sław i ludzi bogatych. 500K to żaden wyścig, bo żeby ruszyć taki wóz z węglem, to trzeba kapkę więcej niż 160 koni mocy. Auto było dość szybkie ale rozpędzało się do setki w bity miesiąc.

    500 K klepano w fabryce przez 2 lata aż zastąpił go 540 K z większym silnikiem. Pokazano go we Francji na Paris Salon pod koniec 1936. Nazwa znów sugerowała litraż i dodatkowe 0.4 litra skutkowało 15 końmi mocy ekstra – a 20 z włączonym kompresorem. Nadwozia pozostały w praktyce bez zmian, ale nie można nie zauważyć, że na wizytę Niemców w latach ’30 we Francji powstała też wersja pancerna… nie… n… nie wiem, czy muszę tłumaczyć aluzję… Tuż przed wojną silniki urosły do 5.8 ale powstało tylko parę egzemplarzy w tej konfiguracji (580K).

    Typ 500 – jak się określa wszystkie auta z tej rodziny – sprzedał się co prawda lepiej niż poprzednik, ale dalej było to tylko 342 (500 K) i 319 (540 K) sztuk powstałych przez 6 lat produkcji. Powiedzieć, że auto było ciężkie, to jak nic nie powiedzieć – a i raczej powolne – ale teraz takie ośmiocylindrowe krążowniki szos są rozchwytywane i niezwykle poważane. Mogą dziś zachwycać szczególnie na imprezach jak Concours d’Elegance, gdzie osiągi raczej nie mają znaczenia a liczy się forma. Niezwykle ważny fragment niemieckiej motoryzacji i istotny kawał historii marki Mercedes – Typ 500 – jest dzisiaj bardzo… BARDZO drogi a już Spezial Roadster to ma ceny w ośmiocyfrowych zakresach.
    11 maja 2022, 0:45 przez witkacy_sracy (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    wheelsage.org