Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 134 takie materiały
    Alfa Romeo SZ – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany w latach 1989−1993 przez włoską markę Alfa Romeo. SZ określany również jako ES-30 został zaprojektowany przez włoską firmę Zagato. Nazwa wersji coupe, SZ, pochodzi od Sprint Zagato, a roadstera - RZ, od Roadster Zagato. Do napędu SZ został użyty silnik V6 o pojemności 2,6 l, który generuje moc maksymalną 210 KM i moment obrotowy 245 Nm. Zamontowano w nim również poprzecznie ułożoną skrzynię biegów, w której z myślą o sportowej jeździe skrócono przełożenia. SZ osiąga prędkość maksymalną 245 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 7 sekund. Wyprodukowano jedynie 1036 egzemplarzy SZ oraz 278 egzemplarzy RZ. Model SZ dostępny był jedynie w kolorze czerwonym z szarym dachem oraz jasnobrązową skórzaną tapicerką, z wyjątkiem jednego egzemplarza z nadwoziem w kolorze czarnym dla Andrea Zagato. Z kolei model RZ dostępny był w trzech zestawach kolorystycznych: czerwony z czarną skórą w środku, żółty z czarną skórą oraz czarny z czerwoną skórą.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany w latach 1989−1993 przez włoską markę Alfa Romeo. SZ określany również jako ES-30 został zaprojektowany przez włoską firmę Zagato. Nazwa wersji coupe, SZ, pochodzi od Sprint Zagato, a roadstera - RZ, od Roadster Zagato. Do napędu SZ został użyty silnik V6 o pojemności 2,6 l, który generuje moc maksymalną 210 KM i moment obrotowy 245 Nm. Zamontowano w nim również poprzecznie ułożoną skrzynię biegów, w której z myślą o sportowej jeździe skrócono przełożenia. SZ osiąga prędkość maksymalną 245 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 7 sekund. Wyprodukowano jedynie 1036 egzemplarzy SZ oraz 278 egzemplarzy RZ. Model SZ dostępny był jedynie w kolorze czerwonym z szarym dachem oraz jasnobrązową skórzaną tapicerką, z wyjątkiem jednego egzemplarza z nadwoziem w kolorze czarnym dla Andrea Zagato. Z kolei model RZ dostępny był w trzech zestawach kolorystycznych: czerwony z czarną skórą w środku, żółty z czarną skórą oraz czarny z czerwoną skórą.
    Datsun 280ZX – Failrady Z to seria samochodów sportowych produkowanych przez japońskie przedsiębiorstwo Nissan w latach 1969-2020. Ostatnim modelem z pierwszej serii Z był 280Z, którego produkcja rozpoczęła się w 1975 roku. 280Z posiadał 2,8-litrowy silnik L28E, który generował moc 149 KM i moment obrotowy 221 Nm. 280ZX był pierwszym z dwóch modeli tej generacji. Samochód przeszedł całkowity facelifting, z 280Z został tylko silnik L28E. Samochód miał z przodu kolumny McPherson, a z tyłu wahacz wleczony. Główną konkurencją dla 280ZX było Porsche 924 z lepszym wyposażeniem, jednak w latach 70 w USA panował kryzys paliwowy, a 280ZX był oszczędniejszy, szybszy i tańszy niż konkurencja. Nadwozie było bardziej aerodynamiczne niż nadwozia poprzedników, miał też niżej umieszczony środek ciężkości. Dzięki niezawodności, dobrym osiągom, przyczepności i ekonomice, Datsun znajdywał coraz więcej nabywców. W 1981 roku została stworzona wersja 280ZX Turbo, która dostępna była tylko na rynku japońskim. Wersja to wyposażona była w dwulitrowy silnik turbo o mocy 145 KM i momencie obrotowym 210 Nm.
    Failrady Z to seria samochodów sportowych produkowanych przez japońskie przedsiębiorstwo Nissan w latach 1969-2020. Ostatnim modelem z pierwszej serii Z był 280Z, którego produkcja rozpoczęła się w 1975 roku. 280Z posiadał 2,8-litrowy silnik L28E, który generował moc 149 KM i moment obrotowy 221 Nm. 280ZX był pierwszym z dwóch modeli tej generacji. Samochód przeszedł całkowity facelifting, z 280Z został tylko silnik L28E. Samochód miał z przodu kolumny McPherson, a z tyłu wahacz wleczony. Główną konkurencją dla 280ZX było Porsche 924 z lepszym wyposażeniem, jednak w latach 70 w USA panował kryzys paliwowy, a 280ZX był oszczędniejszy, szybszy i tańszy niż konkurencja. Nadwozie było bardziej aerodynamiczne niż nadwozia poprzedników, miał też niżej umieszczony środek ciężkości. Dzięki niezawodności, dobrym osiągom, przyczepności i ekonomice, Datsun znajdywał coraz więcej nabywców. W 1981 roku została stworzona wersja 280ZX Turbo, która dostępna była tylko na rynku japońskim. Wersja to wyposażona była w dwulitrowy silnik turbo o mocy 145 KM i momencie obrotowym 210 Nm.
    30 sierpnia 2022, 20:42 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mazda RX-8 – Samochód osobowy produkowany przez japońską markę Mazda w latach 2003-2012. Samochód został po raz pierwszy zaprezentowany na North American International Auto Show w 2001 roku jako następca Mazdy RX-7. W 2009 roku samochód przeszedł face lifting mylnie kojarzony z drugą generacja modelu. W aucie zmieniono m.in. przedni zderzak, przednie reflektory oraz tylne reflektory wykonane w technologii LED i kierownicę oraz zegary, a także system audio marki Bose. RX-8 podobnie jak RX-7 wyposażony był w silnik z tłokiem obrotowym, zwany potocznie silnikiem Wankla. Silnik jest umiejscowiony z przodu i przekazuje napęd na koła tylne. Jednostka o oznaczeniu 13B-MSP RENESIS trafiła jako serce Mazdy RX-8. Jest to silnik o pojemności 2 × 0,65 l o katalogowej pojemności  1,3 l. Zastosowany system MSP pozwalał na uzyskanie większej mocy z tego samego silnika. Standardowy Renesis z czterema portami generuje moc 192 KM, a jednostka o wysokiej mocy wykorzystywała sześć portów i przy tej samej pojemności produkowała moc 231 KM. Dla rynku amerykańskiego standardowy Renesis osiągał 197KM, a wersja "High Power" – 238 KM. Maksymalny moment obrotowy wynosi 210 Nm. RX-8 osiąga prędkość maksymalną 235 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 6,4 sekundy. W ciągu dziewięciu lat produkcji powstało 192,094 egzemplarzy RX-8.
    Samochód osobowy produkowany przez japońską markę Mazda w latach 2003-2012. Samochód został po raz pierwszy zaprezentowany na North American International Auto Show w 2001 roku jako następca Mazdy RX-7. W 2009 roku samochód przeszedł face lifting mylnie kojarzony z drugą generacja modelu. W aucie zmieniono m.in. przedni zderzak, przednie reflektory oraz tylne reflektory wykonane w technologii LED i kierownicę oraz zegary, a także system audio marki Bose. RX-8 podobnie jak RX-7 wyposażony był w silnik z tłokiem obrotowym, zwany potocznie silnikiem Wankla. Silnik jest umiejscowiony z przodu i przekazuje napęd na koła tylne. Jednostka o oznaczeniu 13B-MSP RENESIS trafiła jako serce Mazdy RX-8. Jest to silnik o pojemności 2 × 0,65 l o katalogowej pojemności 1,3 l. Zastosowany system MSP pozwalał na uzyskanie większej mocy z tego samego silnika. Standardowy Renesis z czterema portami generuje moc 192 KM, a jednostka o wysokiej mocy wykorzystywała sześć portów i przy tej samej pojemności produkowała moc 231 KM. Dla rynku amerykańskiego standardowy Renesis osiągał 197KM, a wersja "High Power" – 238 KM. Maksymalny moment obrotowy wynosi 210 Nm. RX-8 osiąga prędkość maksymalną 235 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 6,4 sekundy. W ciągu dziewięciu lat produkcji powstało 192,094 egzemplarzy RX-8.
    Renault 5 Turbo – Specjalna odmiana modelu Renault 5 przystosowana zarówno do rajdów jak i do użytku drogowego. Do napędu 5 Turbo używany jest umieszczony centralnie turbodoładowany silnik R4 o pojemności 1,4 l, który wytwarza moc 162 KM i moment obrotowy 221 Nm, dzięki czemu samochód przyspiesza 0-100 km/h w 6,6 sekund oraz osiąga prędkość maksymalną 209 km/h. Pierwsza wersja Renault 5 Turbo spełniała wymagania Grupy 4. Druga wersja, Turbo 2, została wyprodukowana przy użyciu części pochodzących z oryginalnego Renault 5, cięższych od tych z pierwszej wersji 5 Turbo. Wszystkie odmiany rajdowe Turbo 5 były budowane na bazie Turbo 1. Renault zwiększał moc silnika samochodu do 180 KM, 210 KM i 350 KM w Maxi 5 Turbo. W 2004 amerykańskie czasopismo motoryzacyjne Sports Car International przyznało Renault 5 Turbo numer 9 na liście "Dziesięciu Najlepszych Sportowych Samochodów Świata lat '80". Wyprodukowano tylko 3167 egzemplarzy Renault 5 Turbo.
    Specjalna odmiana modelu Renault 5 przystosowana zarówno do rajdów jak i do użytku drogowego. Do napędu 5 Turbo używany jest umieszczony centralnie turbodoładowany silnik R4 o pojemności 1,4 l, który wytwarza moc 162 KM i moment obrotowy 221 Nm, dzięki czemu samochód przyspiesza 0-100 km/h w 6,6 sekund oraz osiąga prędkość maksymalną 209 km/h. Pierwsza wersja Renault 5 Turbo spełniała wymagania Grupy 4. Druga wersja, Turbo 2, została wyprodukowana przy użyciu części pochodzących z oryginalnego Renault 5, cięższych od tych z pierwszej wersji 5 Turbo. Wszystkie odmiany rajdowe Turbo 5 były budowane na bazie Turbo 1. Renault zwiększał moc silnika samochodu do 180 KM, 210 KM i 350 KM w Maxi 5 Turbo. W 2004 amerykańskie czasopismo motoryzacyjne Sports Car International przyznało Renault 5 Turbo numer 9 na liście "Dziesięciu Najlepszych Sportowych Samochodów Świata lat '80". Wyprodukowano tylko 3167 egzemplarzy Renault 5 Turbo.
    Alpine A110 – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1963–1974. Projektantem nadwozia jest Marcel Hubert, zostało ono wykonane z włókna węglowego. Samochód miał charakterystyczne proporcje - był niski, miał szerokie błotniki i małą kabinę. Cechą charakterystyczną była nisko poprowadzona maska, pozbawiona atrapy chłodnicy – chłodzenie silnika zapewniały wycięte przed tylnymi kołami otwory wentylacyjne. Mocno pochylona maska Alpine skrywała niewielki bagażnik, silnik auta umieszczono z tyłu. W A110 zachowano układ napędowy pierwowzoru, z umieszczonym z tyłu silnikiem napędzającym tylne koła. Zamiast słabej, oryginalnej skrzyni biegów o trzech przełożeniach zastosowano nową, mocniejszą przekładnią pięciobiegową. Było to niezbędne ze względu na znacznie lepsze parametry stosowanych w A110 silników. Dostępne były czterocylindrowe silniki o pojemności od 0,9 l do 1,6 l. Na skutek licznych modyfikacji były one znacznie mocniejsze od silnika stosowanego w Renault 8. Najmocniejszy silnik - o pojemności 1,6 l generował moc maksymalną 138 KM i moment obrotowy 146 Nm. Pozwalało to na osiągnięcie prędkości maksymalnej 210 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 6,3 sekundy. Alpine A110 brało udział w Rajdowych Mistrzostwach Świata. W 1973 roku samochód wygrał mistrzostwa w klasyfikacji konstruktorów wygrywając 6 rajdów m.in. w Monte Carlo i w Portugalii.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1963–1974. Projektantem nadwozia jest Marcel Hubert, zostało ono wykonane z włókna węglowego. Samochód miał charakterystyczne proporcje - był niski, miał szerokie błotniki i małą kabinę. Cechą charakterystyczną była nisko poprowadzona maska, pozbawiona atrapy chłodnicy – chłodzenie silnika zapewniały wycięte przed tylnymi kołami otwory wentylacyjne. Mocno pochylona maska Alpine skrywała niewielki bagażnik, silnik auta umieszczono z tyłu. W A110 zachowano układ napędowy pierwowzoru, z umieszczonym z tyłu silnikiem napędzającym tylne koła. Zamiast słabej, oryginalnej skrzyni biegów o trzech przełożeniach zastosowano nową, mocniejszą przekładnią pięciobiegową. Było to niezbędne ze względu na znacznie lepsze parametry stosowanych w A110 silników. Dostępne były czterocylindrowe silniki o pojemności od 0,9 l do 1,6 l. Na skutek licznych modyfikacji były one znacznie mocniejsze od silnika stosowanego w Renault 8. Najmocniejszy silnik - o pojemności 1,6 l generował moc maksymalną 138 KM i moment obrotowy 146 Nm. Pozwalało to na osiągnięcie prędkości maksymalnej 210 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 6,3 sekundy. Alpine A110 brało udział w Rajdowych Mistrzostwach Świata. W 1973 roku samochód wygrał mistrzostwa w klasyfikacji konstruktorów wygrywając 6 rajdów m.in. w Monte Carlo i w Portugalii.
    Alfa Romeo 159 – Samochód osobowy klasy średniej produkowany przez włoską markę Alfa Romeo w latach 2005–2011, po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany na Geneva Motor Show w 2005 roku. Samochód zaprojektował włoski projektant i stylista motoryzacyjny Giorgetto Giugiaro we współpracy z Centro Stile Alfa Romeo. Charakterystycznym elementem pojazdu są zadziorne przednie reflektory wyposażone w trzy, osobno umieszczone soczewki na każdą ze stron, a także duża, trójkątna atrapa chłodnicy. Rok później do produkcji wprowadzona została wersja kombi pojazdu oznaczona 159 Sportwagon. W 2008 roku gama jednostek napędowych wzbogacona została o silnik 1,8 MPI konstrukcji General Motors, a we wnętrzu pojazdu zastosowano nowe pokrętła panelu klimatyzacji oraz inny wyświetlacz multimedialny. Silnik 2,4 JTDm po zmianach uzyskał dodatkowe 10 KM i nowa moc wynosiła 210 KM. W 2009 roku wprowadzono kolejne nowe silniki m.in. najmocniejszy silnik benzynowy V6 o pojemności 3,2 l, który wytwarzał moc maksymalną 260 KM i moment obrotowy 322 Nm. Pozwala to na osiągnięcie prędkości maksymalnej 250 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 7,1 s.
    Samochód osobowy klasy średniej produkowany przez włoską markę Alfa Romeo w latach 2005–2011, po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany na Geneva Motor Show w 2005 roku. Samochód zaprojektował włoski projektant i stylista motoryzacyjny Giorgetto Giugiaro we współpracy z Centro Stile Alfa Romeo. Charakterystycznym elementem pojazdu są zadziorne przednie reflektory wyposażone w trzy, osobno umieszczone soczewki na każdą ze stron, a także duża, trójkątna atrapa chłodnicy. Rok później do produkcji wprowadzona została wersja kombi pojazdu oznaczona 159 Sportwagon. W 2008 roku gama jednostek napędowych wzbogacona została o silnik 1,8 MPI konstrukcji General Motors, a we wnętrzu pojazdu zastosowano nowe pokrętła panelu klimatyzacji oraz inny wyświetlacz multimedialny. Silnik 2,4 JTDm po zmianach uzyskał dodatkowe 10 KM i nowa moc wynosiła 210 KM. W 2009 roku wprowadzono kolejne nowe silniki m.in. najmocniejszy silnik benzynowy V6 o pojemności 3,2 l, który wytwarzał moc maksymalną 260 KM i moment obrotowy 322 Nm. Pozwala to na osiągnięcie prędkości maksymalnej 250 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 7,1 s.
    Porsche 924 Carrera GT – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez niemiecką firmę Porsche w latach 1975-1988. W latach 70. firma Volkswagen zapragnęła wejść na rynek samochodów sportowych nowym modelem, którego zaprojektowanie zleciła firmie Porsche. Prace nad nowym projektem, noszącym kodową nazwę EA 425, rozpoczęły się w roku 1972. Światowy kryzys paliwowy spowodował jednak nieoczekiwaną zmianę planów i koncern VW zrezygnował z jego produkcji. Porsche dysponując gotowym samochodem, przejęło projekt i zajęło się wytwarzaniem swojego auta. Postanowiono więc powrócić do koncepcji modelu Porsche 356, który był skomponowany ze standardowych części, produkowanych na dużą skalę, dla zachowania niższej ceny. Zerwano wówczas z odwieczną zasadą, że Porsche musi mieć silnik z tyłu, w dodatku chłodzony powietrzem. Przy projektowaniu 924 brano pod uwagę wiele koncepcji zastosowania napędu. Dla zachowania idealnego prowadzenia pojazdu, zrezygnowano z silnika za tylną osią. Przeszkodą było także czerpanie części z regałów magazynowych Volkswagena. Za nowoczesne rozwiązanie zaczęto wtedy uważać chłodzenie cieczą, silnik z przodu i przedni napęd. Nie skuszono się jednak na panujące wówczas trendy.Inżynierowie Porsche wiedzieli, że takie rozwiązanie nie może mieć miejsca w sportowym aucie. Korzystając z doświadczenia przy produkcji modelu Porsche 914, zrezygnowano również z centralnie ułożonego silnika, który był bardzo niewygodny w obsłudze i drastycznie ograniczał miejsce w kabinie. Ostatecznie przyjęto silnik z przodu, skrzynię biegów z tyłu. Taki układ, zwany transaxle, dawał wyśmienite rezultaty. Na efekty nie trzeba było długo czekać. 924 okazała się hitem rynkowym. Na tańsze Porsche, w porównaniu do innych produktów firmy, mogło pozwolić sobie znacznie więcej nabywców niż dotychczas. Do napędu użyto czterocylindrowego silnika o pojemności 2 l. Ten sam dwulitrowy silnik, choć oczywiście zmodyfikowany, znaleźć można także w Porsche 924 Carrera. Wyprodukowane w bardzo niewielkich seriach przeznaczone były do startów w wyścigach. 924 Carrera powstało w trzech wersjach: Carrera GT, Carrera GTS i Carrera GTR. W wersji Carrera GT silnik po modyfikacjach wytwarza moc maksymalną 210 KM i moment obrotowy 280 Nm, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 241 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 6.9 s.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez niemiecką firmę Porsche w latach 1975-1988. W latach 70. firma Volkswagen zapragnęła wejść na rynek samochodów sportowych nowym modelem, którego zaprojektowanie zleciła firmie Porsche. Prace nad nowym projektem, noszącym kodową nazwę EA 425, rozpoczęły się w roku 1972. Światowy kryzys paliwowy spowodował jednak nieoczekiwaną zmianę planów i koncern VW zrezygnował z jego produkcji. Porsche dysponując gotowym samochodem, przejęło projekt i zajęło się wytwarzaniem swojego auta. Postanowiono więc powrócić do koncepcji modelu Porsche 356, który był skomponowany ze standardowych części, produkowanych na dużą skalę, dla zachowania niższej ceny. Zerwano wówczas z odwieczną zasadą, że Porsche musi mieć silnik z tyłu, w dodatku chłodzony powietrzem. Przy projektowaniu 924 brano pod uwagę wiele koncepcji zastosowania napędu. Dla zachowania idealnego prowadzenia pojazdu, zrezygnowano z silnika za tylną osią. Przeszkodą było także czerpanie części z regałów magazynowych Volkswagena. Za nowoczesne rozwiązanie zaczęto wtedy uważać chłodzenie cieczą, silnik z przodu i przedni napęd. Nie skuszono się jednak na panujące wówczas trendy.Inżynierowie Porsche wiedzieli, że takie rozwiązanie nie może mieć miejsca w sportowym aucie. Korzystając z doświadczenia przy produkcji modelu Porsche 914, zrezygnowano również z centralnie ułożonego silnika, który był bardzo niewygodny w obsłudze i drastycznie ograniczał miejsce w kabinie. Ostatecznie przyjęto silnik z przodu, skrzynię biegów z tyłu. Taki układ, zwany transaxle, dawał wyśmienite rezultaty. Na efekty nie trzeba było długo czekać. 924 okazała się hitem rynkowym. Na tańsze Porsche, w porównaniu do innych produktów firmy, mogło pozwolić sobie znacznie więcej nabywców niż dotychczas. Do napędu użyto czterocylindrowego silnika o pojemności 2 l. Ten sam dwulitrowy silnik, choć oczywiście zmodyfikowany, znaleźć można także w Porsche 924 Carrera. Wyprodukowane w bardzo niewielkich seriach przeznaczone były do startów w wyścigach. 924 Carrera powstało w trzech wersjach: Carrera GT, Carrera GTS i Carrera GTR. W wersji Carrera GT silnik po modyfikacjach wytwarza moc maksymalną 210 KM i moment obrotowy 280 Nm, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 241 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 6.9 s.
    17 kwietnia 2022, 20:40 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Renault 5 Turbo – Specjalna odmiana modelu samochodu osobowego Renault 5 przystosowana zarówno do rajdów jak i do użytku drogowego, produkowana w latach 1980-1984. 5 Turbo napędzane jest turbodoładowany umieszczony centralnie silnikiem R4 o pojemności 1,4 l. Samochód został oparty na zmodyfikowanym podwoziu Renault 5. W podstawowej odmianie silnik osiąga 160 KM i pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 209 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 6,6 sekundy. Pierwsza wersja Renault 5 Turbo spełniała wymagania Grupy 4. Druga wersja, Turbo 2, została wyprodukowana przy użyciu części pochodzących z oryginalnego Renault 5, cięższych od tych z pierwszej wersji 5 Turbo. Wszystkie odmiany rajdowe Turbo 5 były budowane na bazie Turbo 1. Renault zwiększał moc silnika samochodu do 180 KM, 210 KM i 350 KM w Maxi 5 Turbo. Wyprodukowano tylko 3167 egzemplarzy modelu.
    Specjalna odmiana modelu samochodu osobowego Renault 5 przystosowana zarówno do rajdów jak i do użytku drogowego, produkowana w latach 1980-1984. 5 Turbo napędzane jest turbodoładowany umieszczony centralnie silnikiem R4 o pojemności 1,4 l. Samochód został oparty na zmodyfikowanym podwoziu Renault 5. W podstawowej odmianie silnik osiąga 160 KM i pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 209 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 6,6 sekundy. Pierwsza wersja Renault 5 Turbo spełniała wymagania Grupy 4. Druga wersja, Turbo 2, została wyprodukowana przy użyciu części pochodzących z oryginalnego Renault 5, cięższych od tych z pierwszej wersji 5 Turbo. Wszystkie odmiany rajdowe Turbo 5 były budowane na bazie Turbo 1. Renault zwiększał moc silnika samochodu do 180 KM, 210 KM i 350 KM w Maxi 5 Turbo. Wyprodukowano tylko 3167 egzemplarzy modelu.
    10 kwietnia 2022, 18:54 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Lancia Delta Integrale Evoluzione 2 – Samochód osobowy klasy kompaktowej produkowany przez włoską markę Lancia w latach 1979-1999. Delta została po raz pierwszy zaprezentowana w 1979 roku podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie. Pojazd został zaprojektowany przez studio stylistyczne Italdesign, które nadzorował Giorgetto Giugiaro. 1,3 i 1,5 l pochodzącymi z Fiata Ritmo. Ww 1987 roku zaprezentowano ulepszoną wersją modelu z napędem na cztery koła - Delta Integrale. Auto otrzymało ten sam silnik co wersja 4x4, ale wzmocniony do 185 KM. W 1991 roku zaprezentowano wersję Integrale Evoluzione w której dokonano szeregu zmian mechanicznych oraz rozszerzono wyposażenie pojazdu. Do listy standardowego wyposażenia pojazdu dodano system ABS, a silnik zyskał katalizator dzięki któremu podniesiono moc pojazdu do 210 KM. W 1993 roku zaprezentowano wersję Integrale Evoluzione II. W stosunku do wersji Evoluzione z 1991 roku auto otrzymało wielopunktowy wtrysk paliwa firmy Magneti Marelli, nową sprężarkę Garrett oraz trójfunkcyjny katalizator. Moc pojazdu wzrosła do 215 KM.
    Samochód osobowy klasy kompaktowej produkowany przez włoską markę Lancia w latach 1979-1999. Delta została po raz pierwszy zaprezentowana w 1979 roku podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie. Pojazd został zaprojektowany przez studio stylistyczne Italdesign, które nadzorował Giorgetto Giugiaro. 1,3 i 1,5 l pochodzącymi z Fiata Ritmo. Ww 1987 roku zaprezentowano ulepszoną wersją modelu z napędem na cztery koła - Delta Integrale. Auto otrzymało ten sam silnik co wersja 4x4, ale wzmocniony do 185 KM. W 1991 roku zaprezentowano wersję Integrale Evoluzione w której dokonano szeregu zmian mechanicznych oraz rozszerzono wyposażenie pojazdu. Do listy standardowego wyposażenia pojazdu dodano system ABS, a silnik zyskał katalizator dzięki któremu podniesiono moc pojazdu do 210 KM. W 1993 roku zaprezentowano wersję Integrale Evoluzione II. W stosunku do wersji Evoluzione z 1991 roku auto otrzymało wielopunktowy wtrysk paliwa firmy Magneti Marelli, nową sprężarkę Garrett oraz trójfunkcyjny katalizator. Moc pojazdu wzrosła do 215 KM.
    8 kwietnia 2022, 20:50 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj