Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 198 takich materiałów
    1999 Honda Civic Si –
    12 października 2022, 21:58 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    BMW E31 850 CSi – Samochód osobowy typu sportowe coupe klasy wyższej produkowany przez niemiecką firmę BMW w latach 1989-1999. Prace nad E31 rozpoczęto w 1986 roku. Nadwozie zaprojektował Klaus Kapitz. Samochód w przeciwieństwie do swoich potencjalnych konkurentów postanowiono wyposażyć w silnik V8 lub V12 umieszczony z przodu pojazdu oraz napęd tylnych kół. Wersja 850 CSi pojawiła się w 1992 roku i produkowano ją do listopada 1996 roku. Pracę nad samochodem prowadziła grupa specjalistów z dywizji M Motorsport. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami. Samochód napędzany jest przez 5,6-litrowy silnik V12 o mocy 380 KM oraz moment obrotowy 550 Nm co pozwala na przyspieszenie do 100 km/h w 6 sekund oraz osiągnięcie prędkości maksymalnej 298 km/h. Wersja 850 CSi różniła się kilkoma szczegółami wystroju zewnętrznego np. podwójne rury wydechowe, inne spojlery. Wersja ta była sprzedawana tylko z 6-biegową skrzynią manualną. Powstało 1510 egzemplarzy BMW E31 850 CSi.
    Samochód osobowy typu sportowe coupe klasy wyższej produkowany przez niemiecką firmę BMW w latach 1989-1999. Prace nad E31 rozpoczęto w 1986 roku. Nadwozie zaprojektował Klaus Kapitz. Samochód w przeciwieństwie do swoich potencjalnych konkurentów postanowiono wyposażyć w silnik V8 lub V12 umieszczony z przodu pojazdu oraz napęd tylnych kół. Wersja 850 CSi pojawiła się w 1992 roku i produkowano ją do listopada 1996 roku. Pracę nad samochodem prowadziła grupa specjalistów z dywizji M Motorsport. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami. Samochód napędzany jest przez 5,6-litrowy silnik V12 o mocy 380 KM oraz moment obrotowy 550 Nm co pozwala na przyspieszenie do 100 km/h w 6 sekund oraz osiągnięcie prędkości maksymalnej 298 km/h. Wersja 850 CSi różniła się kilkoma szczegółami wystroju zewnętrznego np. podwójne rury wydechowe, inne spojlery. Wersja ta była sprzedawana tylko z 6-biegową skrzynią manualną. Powstało 1510 egzemplarzy BMW E31 850 CSi.
    7 września 2022, 21:04 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    BMW Z8 – Samochód sportowy klasy średniej produkowany przez niemiecki przez niemiecką markę BMW w latach 2000-2003. Prace nad Z8 trwały w latach 1993-1999 dzięki wysiłkom zespołu projektowego kierowanego przez Chrisa Bangle'a w latach 1993-1995. Projekt nadwozia wykonał Henrik Fisker, a wnętrze zaprojektował Scott Lempert. Prototypy Z8 były testowane w latach 1996-1999, a model koncepcyjny o nazwie Z07 zaprezentowano w październiku 1997 roku na Tokyo Motor Show. Wersja produkcyjna BMW Z8 została wprowadzona na rynek europejski w grudniu 1999 roku. Na rynku amerykańskim pojawiła się w styczniu 2000. Na rynku amerykańskim sprzedawana była wersja Alpina Roadster V8. Samochód ten wyposażony był wyłącznie automatyczną skrzynię biegów. Produkowany był od maja 2002 do czerwca 2003. BMW Z8 napędzane jest przez 4,9-litrowe V8, które wytwarza moc 400 KM i moment obrotowy 500 Nm. Samochód osiąga prędkość maksymalną 250 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 4,7 sekundy.
    Samochód sportowy klasy średniej produkowany przez niemiecki przez niemiecką markę BMW w latach 2000-2003. Prace nad Z8 trwały w latach 1993-1999 dzięki wysiłkom zespołu projektowego kierowanego przez Chrisa Bangle'a w latach 1993-1995. Projekt nadwozia wykonał Henrik Fisker, a wnętrze zaprojektował Scott Lempert. Prototypy Z8 były testowane w latach 1996-1999, a model koncepcyjny o nazwie Z07 zaprezentowano w październiku 1997 roku na Tokyo Motor Show. Wersja produkcyjna BMW Z8 została wprowadzona na rynek europejski w grudniu 1999 roku. Na rynku amerykańskim pojawiła się w styczniu 2000. Na rynku amerykańskim sprzedawana była wersja Alpina Roadster V8. Samochód ten wyposażony był wyłącznie automatyczną skrzynię biegów. Produkowany był od maja 2002 do czerwca 2003. BMW Z8 napędzane jest przez 4,9-litrowe V8, które wytwarza moc 400 KM i moment obrotowy 500 Nm. Samochód osiąga prędkość maksymalną 250 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 4,7 sekundy.
    26 sierpnia 2022, 20:43 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mercedes-Benz SLR McLaren 722 – Supersamochód klasy średniej produkowany we współpracy Mercedesa i McLarena w latach 2003-2009. Pierwszy prototyp samochodu zaprezentowano w Detroit w 1999 roku za to wersję produkcyjną zaprezentowano 17 listopada 2003 podczas salonu samochodowego we Frankfurcie. W 2007 roku rozpoczęto produkcję wersji roadster. Do współpracy między Mercedesem, a McLarenem doszło, ponieważ obie firmy ściśle współpracowały wówczas ze sobą w Formule 1, a McLaren był także w 40% własnością ówczesnej firmy Daimler AG. Produkcja SLR odbywała się ręcznie w centrum technologicznym McLarena w Woking w Anglii w wersji coupe oraz roadster. Inspiracją podczas projektowania samochodu był Mercedes 300 SLR. Nadwozie wykonano z włókna węglowego. Przy projektowaniu nadwozia korzystano z technologii jakie wykorzystuje się w F1. SLR wyposażono w ukryty spojler, który podnosi się przy prędkości 95 km/h zwiększając przyczepność i stabilność auta. Wersja 722 Edition wyposażona jest w 5,4-litrowy silnik V8, który wytwarza moc 650 KM i moment obrotowy 820 Nm. W tej wersji samochód osiąga prędkość maksymalną 337 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,6 sekund.
    Supersamochód klasy średniej produkowany we współpracy Mercedesa i McLarena w latach 2003-2009. Pierwszy prototyp samochodu zaprezentowano w Detroit w 1999 roku za to wersję produkcyjną zaprezentowano 17 listopada 2003 podczas salonu samochodowego we Frankfurcie. W 2007 roku rozpoczęto produkcję wersji roadster. Do współpracy między Mercedesem, a McLarenem doszło, ponieważ obie firmy ściśle współpracowały wówczas ze sobą w Formule 1, a McLaren był także w 40% własnością ówczesnej firmy Daimler AG. Produkcja SLR odbywała się ręcznie w centrum technologicznym McLarena w Woking w Anglii w wersji coupe oraz roadster. Inspiracją podczas projektowania samochodu był Mercedes 300 SLR. Nadwozie wykonano z włókna węglowego. Przy projektowaniu nadwozia korzystano z technologii jakie wykorzystuje się w F1. SLR wyposażono w ukryty spojler, który podnosi się przy prędkości 95 km/h zwiększając przyczepność i stabilność auta. Wersja 722 Edition wyposażona jest w 5,4-litrowy silnik V8, który wytwarza moc 650 KM i moment obrotowy 820 Nm. W tej wersji samochód osiąga prędkość maksymalną 337 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,6 sekund.
    Mercedes-Benz CLK GTR – Samochód wyścigowy zaliczany do ówczesnej kategorii wyścigowej GT1 wyprodukowany w 1997 roku i hipersamochód, produkowany przez niemieckie przedsiębiorstwo Mercedes-AMG w latach 1998–1999. Jego twórcami byli konstruktorzy pracujący w dziale AMG, natomiast głównym przeznaczeniem pokonanie triumfującego w wyścigach samochodów GT Mclarena F1 GTR. Wersja stworzona w 1997 roku była przeznaczona do rywalizacji w ówczesnych wyścigach serii FIA GT. Cywilny wariant CLK GTR skonstruowany został przez Mercedes-AMG przy zachowaniu minimalnych różnic wizualnych. Samochód zachował elementy zapożyczone z CLK, a także charakterystyczne, masywne nadkola i unoszone do góry drzwi. Kluczowym komponentem unikalnym dla cywilnego CLK GTR został z kolei tylny spojler zintegrowany z karoserią. Wersje cywilne, prócz standardowego modelu z silnikiem V12 o pojemności 6,1 l, były także wyposażone w silnik zmodernizowany przez brytyjską firmę Ilmor Engineering o pojemności 6,9 l, który generuje moc 620 KM i moment obrotowy 770 Nm, dzięki czemu CLK GTR osiąga prędkość maksymalną 320 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,8 sekund.
    Samochód wyścigowy zaliczany do ówczesnej kategorii wyścigowej GT1 wyprodukowany w 1997 roku i hipersamochód, produkowany przez niemieckie przedsiębiorstwo Mercedes-AMG w latach 1998–1999. Jego twórcami byli konstruktorzy pracujący w dziale AMG, natomiast głównym przeznaczeniem pokonanie triumfującego w wyścigach samochodów GT Mclarena F1 GTR. Wersja stworzona w 1997 roku była przeznaczona do rywalizacji w ówczesnych wyścigach serii FIA GT. Cywilny wariant CLK GTR skonstruowany został przez Mercedes-AMG przy zachowaniu minimalnych różnic wizualnych. Samochód zachował elementy zapożyczone z CLK, a także charakterystyczne, masywne nadkola i unoszone do góry drzwi. Kluczowym komponentem unikalnym dla cywilnego CLK GTR został z kolei tylny spojler zintegrowany z karoserią. Wersje cywilne, prócz standardowego modelu z silnikiem V12 o pojemności 6,1 l, były także wyposażone w silnik zmodernizowany przez brytyjską firmę Ilmor Engineering o pojemności 6,9 l, który generuje moc 620 KM i moment obrotowy 770 Nm, dzięki czemu CLK GTR osiąga prędkość maksymalną 320 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,8 sekund.
    Renault Clio V6 – Sportowy model Renault zbudowany na bazie drugiej generacji Clio. Produkowany w latach 2001-2005 w fabryce Alpine. Prace nad Clio V6 rozpoczęto w 1998 roku, a pierwsza prezentacja miała miejsce podczas wyścigu w Hiszpanii w kwietniu 1999 roku. W 1998 roku podczas targów motoryzacyjnych w Paryżu zaprezentowano jeden z prototypów pojazdu z silnikiem 3,0 o mocy 285 KM. Wkrótce potem podjęto oficjalną decyzję o wprowadzeniu na rynek drogowej wersji pojazdu z silnikiem V6. Opracowanie projektu powierzone zostało brytyjskiej firmie Tom Walkinshaw Racing. Produkcję rozpoczęto w Szwecji, gdzie firma TWR miała swoją fabrykę. Do napędu wersji produkcyjnej wykorzystano widlastego sześciocylindrowego silnika benzynowego o pojemności 2,9 l, który umieszczony został centralnie, tuż za przednimi fotelami. Pochodzi on z sportowego Renault Laguna. Napęd przenoszony jest za pomocą 6-biegowej manualnej skrzyni biegów na tylną oś pojazdu. Z powodu dużego zapotrzebowania na powietrze z boku pojazdu umieszczono duże wloty powietrza oraz poszerzono wszystkie zderzaki. W 2003 roku Clio V6 przeszło face lifting. Zmieniono m.in. pas przedni i tylny pojazdu. Zastosowano m.in. nowe reflektory oraz wnętrze. Przy okazji zmieniono układ zawieszenia, a z pomocą konstruktorów Porsche zwiększono moc silnika do 255 KM, a produkcję pojazdu przeniesiono do Francji. Ze zwiększoną mocą samochód osiąga prędkość maksymalną 250 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 5,8 sekund.
    Sportowy model Renault zbudowany na bazie drugiej generacji Clio. Produkowany w latach 2001-2005 w fabryce Alpine. Prace nad Clio V6 rozpoczęto w 1998 roku, a pierwsza prezentacja miała miejsce podczas wyścigu w Hiszpanii w kwietniu 1999 roku. W 1998 roku podczas targów motoryzacyjnych w Paryżu zaprezentowano jeden z prototypów pojazdu z silnikiem 3,0 o mocy 285 KM. Wkrótce potem podjęto oficjalną decyzję o wprowadzeniu na rynek drogowej wersji pojazdu z silnikiem V6. Opracowanie projektu powierzone zostało brytyjskiej firmie Tom Walkinshaw Racing. Produkcję rozpoczęto w Szwecji, gdzie firma TWR miała swoją fabrykę. Do napędu wersji produkcyjnej wykorzystano widlastego sześciocylindrowego silnika benzynowego o pojemności 2,9 l, który umieszczony został centralnie, tuż za przednimi fotelami. Pochodzi on z sportowego Renault Laguna. Napęd przenoszony jest za pomocą 6-biegowej manualnej skrzyni biegów na tylną oś pojazdu. Z powodu dużego zapotrzebowania na powietrze z boku pojazdu umieszczono duże wloty powietrza oraz poszerzono wszystkie zderzaki. W 2003 roku Clio V6 przeszło face lifting. Zmieniono m.in. pas przedni i tylny pojazdu. Zastosowano m.in. nowe reflektory oraz wnętrze. Przy okazji zmieniono układ zawieszenia, a z pomocą konstruktorów Porsche zwiększono moc silnika do 255 KM, a produkcję pojazdu przeniesiono do Francji. Ze zwiększoną mocą samochód osiąga prędkość maksymalną 250 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 5,8 sekund.
    Bugatti Chiron Super Sport 300+ – Hipersamochód produkowany przez francuską markę Bugatti w latach 2016–2022. Drugi produkcyjny model w historii reaktywowanego w 1998 roku przez Volkswagena Bugatti został oficjalnie zaprezentowany 1 marca 2016 na Geneva Motor Show. Proces rozwojowy obejmował skonstruowanie 30 prototypów, które przejechały łącznie 500 tysięcy kilometrów i zużyły 200 kompletów ogumienia. Bugatti Chiron zastępił produkowanego dotąd przez dekadę Veyrona, zyskując w stosunku do niego dłuższe, wyższe i szersze nadwozie, a także większą o 133 kilogramów masę. Samochód otrzymał nazwę na cześć Louisa Chirona monakijskiego kierowcy Bugatti podczas 24-godzinnego wyścigu w Le Mans. Po raz pierwszy nazwę tę zastosowano w 1999 roku dla prototypu 18/3 Chiron. We wrześniu 2019 roku Bugatti zaprezentowało kolejną specjalną odmianę Chirona, która powstała bezpośrednio w celu ustanowienia nowego rekordu prędkości dla seryjnego samochodu drogowego. Chiron Super Sport 300+ pod kątem wizualnym został pozbawiony tylnego skrzydła, zyskał charakterystyczne szaro-pomarańczowe malowanie nadwozia, większe wloty powietrza, a także dłuższy o 25 centymetrów tył o bardziej smukłym kształcie. Dzięki modyfikacjom technicznym i aerodynamicznym, a także obniżeniu masy całkowitej samochodu, Bugatti nie musiało wprowadzać głębszych modyfikacji w 8-litrowym W16 o mocy 1600 KM. 2 sierpnia 2019 roku Chiron Super Sport 300+ rozpędził się do prędkości 490,484 km/h, przebijając w ten sposób prędkość 300 mil na godzinę. Dzięki osiągnięciu tej oficjalnie potwierdzonej i udokumentowanej prędkości, samochód otrzymał tytuł najszybszego samochodu świata.
    Hipersamochód produkowany przez francuską markę Bugatti w latach 2016–2022. Drugi produkcyjny model w historii reaktywowanego w 1998 roku przez Volkswagena Bugatti został oficjalnie zaprezentowany 1 marca 2016 na Geneva Motor Show. Proces rozwojowy obejmował skonstruowanie 30 prototypów, które przejechały łącznie 500 tysięcy kilometrów i zużyły 200 kompletów ogumienia. Bugatti Chiron zastępił produkowanego dotąd przez dekadę Veyrona, zyskując w stosunku do niego dłuższe, wyższe i szersze nadwozie, a także większą o 133 kilogramów masę. Samochód otrzymał nazwę na cześć Louisa Chirona monakijskiego kierowcy Bugatti podczas 24-godzinnego wyścigu w Le Mans. Po raz pierwszy nazwę tę zastosowano w 1999 roku dla prototypu 18/3 Chiron. We wrześniu 2019 roku Bugatti zaprezentowało kolejną specjalną odmianę Chirona, która powstała bezpośrednio w celu ustanowienia nowego rekordu prędkości dla seryjnego samochodu drogowego. Chiron Super Sport 300+ pod kątem wizualnym został pozbawiony tylnego skrzydła, zyskał charakterystyczne szaro-pomarańczowe malowanie nadwozia, większe wloty powietrza, a także dłuższy o 25 centymetrów tył o bardziej smukłym kształcie. Dzięki modyfikacjom technicznym i aerodynamicznym, a także obniżeniu masy całkowitej samochodu, Bugatti nie musiało wprowadzać głębszych modyfikacji w 8-litrowym W16 o mocy 1600 KM. 2 sierpnia 2019 roku Chiron Super Sport 300+ rozpędził się do prędkości 490,484 km/h, przebijając w ten sposób prędkość 300 mil na godzinę. Dzięki osiągnięciu tej oficjalnie potwierdzonej i udokumentowanej prędkości, samochód otrzymał tytuł najszybszego samochodu świata.
    Lamborghini Diablo SV – Supersamochód produkowany przez włoską markę Lamborghini w latach 1991–2000. Lamborghini wprowadziło Diablo w zastępstwie dla starzejącego Countacha. Diablo trafiło do sprzedaży 21 stycznia 1990. W tym samym roku Diablo było mianowane tytułem najszybszego samochodu świata po co osiągnięciu prędkości 329 km/h. Odebrał go swojemu największemu rywalowi Ferrari F40 i dzierżył go od 1990 do 1991 roku. W latach 1995-2000 produkowany był model SV. Podobnie jak w modelu VT, tak i tutaj zmiany były głównie kosmetyczne. Minimalnie zmieniono kształt nadwozia, zamontowano nowe koła oraz większe hamulce. Moc 5,7-litrowego V12 wzrosła do 510 KM w porównaniu z podstawowym modelem o mocy 492 KM. Zrezygnowano z napędu na cztery koła, zmieniony kokpit SV przejął od wersji VT. W 1999 roku w SV użyto lamp, które się nie chowają, lampy te pochodziły z Nissana 300ZX.
    Supersamochód produkowany przez włoską markę Lamborghini w latach 1991–2000. Lamborghini wprowadziło Diablo w zastępstwie dla starzejącego Countacha. Diablo trafiło do sprzedaży 21 stycznia 1990. W tym samym roku Diablo było mianowane tytułem najszybszego samochodu świata po co osiągnięciu prędkości 329 km/h. Odebrał go swojemu największemu rywalowi Ferrari F40 i dzierżył go od 1990 do 1991 roku. W latach 1995-2000 produkowany był model SV. Podobnie jak w modelu VT, tak i tutaj zmiany były głównie kosmetyczne. Minimalnie zmieniono kształt nadwozia, zamontowano nowe koła oraz większe hamulce. Moc 5,7-litrowego V12 wzrosła do 510 KM w porównaniu z podstawowym modelem o mocy 492 KM. Zrezygnowano z napędu na cztery koła, zmieniony kokpit SV przejął od wersji VT. W 1999 roku w SV użyto lamp, które się nie chowają, lampy te pochodziły z Nissana 300ZX.