Szukaj
Znalazłem 248 takich materiałów
Pierwszy rajdowy model Abartha po przejęciu firmy przez Fiata oparty na modelu Fiat 124 Sport Spider. W latach 1972-1975 co roku zajmował drugie miejsce w międzynarodowych mistrzostwach producentów (od 1973 r. były to Rajdowe Mistrzostwa świata WRC). Auto ma na swoim koncie dwa tytuły Mistrza Europy, które zdobyli Raffaele Pinto (1972) i Maurizio Verini (1975). W 1972 r. Hakan Lindberg wygrał nim Rajd Akropolu, rok później Achim Warmbold – Rajd Polski, a triumfy w rajdzie Portugalii w 1974 i 1975 r. zapewnili mu Pinto i Markku Alen. Auto oparte na nadwoziu typu cabrio w rajdach zawsze wyposażone było w sztywny dach, tzw. hardtop.
Ten dziwoląg powstał w jednym celu – by testować zużycie opon do samochodów ciężarowych przy dużej prędkości, bez podejmowania ryzyka jazdy w takich warunkach prawdziwą ciężarówką. Opona podlegająca badaniu mieściła się w kabinie pojazdu.
Samochód mierzył 7,27 m długości, 2,45 m szerokości i 1,56 m wysokości. Koła i piasty zapożyczono od Citroena H Van, a zmodyfikowane nadwozie pochodzi z Citroena DS Safari.
Samochód miał słynne hydropneumatyczne zawieszenie.Za napęd posłużyły dwie 350-ki V8 Chevroleta o pojemności 5,7 l. Jedna jednostka napędzała wóz, a druga była odpowiedzialna za maszynę służącą do testowania opon. Podobno wóz był w stanie osiągnąć 180 km/h, co przy całkowitej wadze 9 ton (dokładnie 9150 kg) stanowiło niezły rezultat. Prędkość maksymalna na torze testowym wynosiła 155 km/h.
Oryginalnego Citroena DS/Michelin można podziwiać w muzeum Michelina w Clermont-Ferrand we Francji.