Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 7 takich materiałów
    BMW E31 850 CSi – Samochód osobowy typu sportowe coupe klasy wyższej produkowany przez niemiecką firmę BMW w latach 1989-1999. Prace nad E31 rozpoczęto w 1986 roku. Nadwozie zaprojektował Klaus Kapitz. Samochód w przeciwieństwie do swoich potencjalnych konkurentów postanowiono wyposażyć w silnik V8 lub V12 umieszczony z przodu pojazdu oraz napęd tylnych kół. Wersja 850 CSi pojawiła się w 1992 roku i produkowano ją do listopada 1996 roku. Pracę nad samochodem prowadziła grupa specjalistów z dywizji M Motorsport. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami. Samochód napędzany jest przez 5,6-litrowy silnik V12 o mocy 380 KM oraz moment obrotowy 550 Nm co pozwala na przyspieszenie do 100 km/h w 6 sekund oraz osiągnięcie prędkości maksymalnej 298 km/h. Wersja 850 CSi różniła się kilkoma szczegółami wystroju zewnętrznego np. podwójne rury wydechowe, inne spojlery. Wersja ta była sprzedawana tylko z 6-biegową skrzynią manualną. Powstało 1510 egzemplarzy BMW E31 850 CSi.
    Samochód osobowy typu sportowe coupe klasy wyższej produkowany przez niemiecką firmę BMW w latach 1989-1999. Prace nad E31 rozpoczęto w 1986 roku. Nadwozie zaprojektował Klaus Kapitz. Samochód w przeciwieństwie do swoich potencjalnych konkurentów postanowiono wyposażyć w silnik V8 lub V12 umieszczony z przodu pojazdu oraz napęd tylnych kół. Wersja 850 CSi pojawiła się w 1992 roku i produkowano ją do listopada 1996 roku. Pracę nad samochodem prowadziła grupa specjalistów z dywizji M Motorsport. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami. Samochód napędzany jest przez 5,6-litrowy silnik V12 o mocy 380 KM oraz moment obrotowy 550 Nm co pozwala na przyspieszenie do 100 km/h w 6 sekund oraz osiągnięcie prędkości maksymalnej 298 km/h. Wersja 850 CSi różniła się kilkoma szczegółami wystroju zewnętrznego np. podwójne rury wydechowe, inne spojlery. Wersja ta była sprzedawana tylko z 6-biegową skrzynią manualną. Powstało 1510 egzemplarzy BMW E31 850 CSi.
    7 września 2022, 21:04 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    BMW 850CSi E31 – Najszybsza wersja typoszeregu E31.
Pod maską wolnossące 5.6l V12 380KM.
 Zbudowano tylko 1510 egzemplarzy.
    Najszybsza wersja typoszeregu E31.
    Pod maską wolnossące 5.6l V12 380KM.
    Zbudowano tylko 1510 egzemplarzy.
    25 lat BMW serii 8 – Mija 25 lat od premiery pierwszego prawdziwie sportowego niemieckiego super-auta. BMW serii 8 z silnikiem V12 pod maską zadebiutowało w 1989 roku podczas salonu we Frankfurcie wywołując niemałą sensację.

BMW 850 było niemiecką odpowiedzią na włoskie super-samochody spod znaku Ferrari i Lamborghini, a zarazem manifestem możliwości bawarskich inżynierów. Było też drugim po luksusowej limuzynie BMW 750i (weszła na rynek dwa lata wcześniej) powojennym niemieckim samochodem z silnikiem 12-cylindrowym. Jednostka V12 o pojemności 5,0 l rozwijała moc 300 KM i maksymalny moment obrotowy 450 Nm. Dzięki temu ważące 1790 kg coupe 2+2 rozpędzało się do 100 km/h w czasie 6,8 s.

Rocznik 1993 był chwilą, w której dodano drugą wersję silnika V12. Miał pojemność 5,6 l i napędzał wariant 850 CSi o mocy 381 KM i 550 Nm – pozwalając na przyspieszenie 0-100 km/h poniżej 6 s. Ale nowy wariant modelowy wyróżniał się także na innym polu: jego tylna oś miała aktywną kinematykę. Był to system elektrohydrauliczny, wychylający tylne koła w tym samym kierunku co przednie podczas np. zmiany pasa przy bardzo dużej prędkości, by podnieść stabilność kierunkową. Dzisiejszy system zintegrowanego sterowania aktywnego (dostępny w BMW serii 5, 6 i 7) to bezpośredni następca tamtego rozwiązania.

Łącznie do końca produkcji w 1999 r. z fabryki wyjechało 30 621 sztuk BMW serii 8., spośród których 24 sztuki zmontowano ręcznie w fabryce BMW w Rosslyn w Republice Południowej Afryki (było to trzykrotnie tańsze niż gdyby importowano kompletne auta z Niemiec). Przeszło dwie trzecie spośród wyprodukowanych aut serii 8 miało silniki V12, a tylko jeden samochód na sześć wyposażono w manualną skrzynię biegów. Jednak topowy wariant 850 CSi – dla podkreślenie jego super sportowego charakteru – był dostępny tylko z przekładnią ręczną. Wyprodukowano 1510 sztuk tego modelu.
    Mija 25 lat od premiery pierwszego prawdziwie sportowego niemieckiego super-auta. BMW serii 8 z silnikiem V12 pod maską zadebiutowało w 1989 roku podczas salonu we Frankfurcie wywołując niemałą sensację.

    BMW 850 było niemiecką odpowiedzią na włoskie super-samochody spod znaku Ferrari i Lamborghini, a zarazem manifestem możliwości bawarskich inżynierów. Było też drugim po luksusowej limuzynie BMW 750i (weszła na rynek dwa lata wcześniej) powojennym niemieckim samochodem z silnikiem 12-cylindrowym. Jednostka V12 o pojemności 5,0 l rozwijała moc 300 KM i maksymalny moment obrotowy 450 Nm. Dzięki temu ważące 1790 kg coupe 2+2 rozpędzało się do 100 km/h w czasie 6,8 s.

    Rocznik 1993 był chwilą, w której dodano drugą wersję silnika V12. Miał pojemność 5,6 l i napędzał wariant 850 CSi o mocy 381 KM i 550 Nm – pozwalając na przyspieszenie 0-100 km/h poniżej 6 s. Ale nowy wariant modelowy wyróżniał się także na innym polu: jego tylna oś miała aktywną kinematykę. Był to system elektrohydrauliczny, wychylający tylne koła w tym samym kierunku co przednie podczas np. zmiany pasa przy bardzo dużej prędkości, by podnieść stabilność kierunkową. Dzisiejszy system zintegrowanego sterowania aktywnego (dostępny w BMW serii 5, 6 i 7) to bezpośredni następca tamtego rozwiązania.

    Łącznie do końca produkcji w 1999 r. z fabryki wyjechało 30 621 sztuk BMW serii 8., spośród których 24 sztuki zmontowano ręcznie w fabryce BMW w Rosslyn w Republice Południowej Afryki (było to trzykrotnie tańsze niż gdyby importowano kompletne auta z Niemiec). Przeszło dwie trzecie spośród wyprodukowanych aut serii 8 miało silniki V12, a tylko jeden samochód na sześć wyposażono w manualną skrzynię biegów. Jednak topowy wariant 850 CSi – dla podkreślenie jego super sportowego charakteru – był dostępny tylko z przekładnią ręczną. Wyprodukowano 1510 sztuk tego modelu.
    Kultowe samochody – BMW 850 E31
Sportowa wersja modelu 850i była produkowana w latach 1992-1996. W tym czasie powstało 1510 egzemplarzy. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami (już wersja seryjna hamowała ze 100 km/h na odcinku 38,5 m).

Różnice między BMW 850i a 850 CSi były znaczące. W obydwu autach co prawda montowano tę samą skrzynię biegów(6 biegową manualną) i to samo koło zamachowe, jednak dyferencjał stosowany w wersji 850i miał przełożenie 3,15, a w 850CSi miał przełożenie 2,93. Zawieszenie w stosunku do podstawowego modelu było sztywniejsze i obniżone o 15mm, a servotronic został na nowo opracowany przez specjalistów z Motorsport. W silniku zwiększono stopień sprężania z 8.8:1 na 9.8:1. Mimo niskich obrotów maksymalnych(jednostka osiąga 5300 obr./min) silnik bardzo dobrze wchodzi na obroty i kolejne zmiany biegów przychodzą z łatwością dzięki momentowi obrotowemu większemu o 100 Nm.

Lata produkcji:	Sierpień 1992 – Listopad 1996
Typ silnika:	(BMW V12 – OHC 24-zaworowy)
Silnik:	(Widlasty 12-Cylindrowy
Głowica:	OHC, 2 zawory na cylinder.
Komputer:	Bosch Motronic M2.3.2
Pojemność skok cm³:	5576 cm ³ (5.6 litra)
Średnica cylindra x skok tłoka (mm):	80 × 86,0 mm
Moc kW (KM):	'280 kW (380 KM) przy 5300 obr./min
Max. moment obrotowy:	'550 Nm przy 4000 obr./min
Stopień sprężania:	9,80:1
Przełożenia / skrzynia biegów:	6-biegowa manualna Getrag typ S65 – model 560, napęd na koła tylne
1 – 4.25:1, 2 – 2.53:1, 3 – 1.68:1, 4 – 1,23:1, 5 – 1.00:1, 6 – 0.83:1, wsteczny – 3.89:1
Układ hamulcowy:	Tarcze wentylowane z przodu czterotłoczkowe i z tyłu jednotłoczkowe, firmy Brembo
Średnica tarcz – (Przód: Ø 345/32 mm / Tył: Ø 328/20 mm)	
Karoseria / Nadwozie:	Stalowa-Karoseria
Rozstaw osi:	2684mm
Opony:	Felgi 7 1/2" x 18" z aluminium firmy Speedline / lub felgi typu M Technic II – 5 szprychowe
Opony – (Dunlop – przód: 235 × 45 ZR17 / tył: 265 × 40 ZR17)
Miary D x S x W (mm):	4780 × 1855 × 1330 mm
Zbiornik paliwa: 	90 l
Masa własna:	1865 kg
Przyśpieszenie
0–100 km/h:	6,0 s
Prędkość maksymalna (km/h):	250 / 298 km/h
Droga hamowania [m]
(100–0 km/h):	(zimne) 36,5 m
(rozgrzane) 36,5 m
    BMW 850 E31
    Sportowa wersja modelu 850i była produkowana w latach 1992-1996. W tym czasie powstało 1510 egzemplarzy. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami (już wersja seryjna hamowała ze 100 km/h na odcinku 38,5 m).

    Różnice między BMW 850i a 850 CSi były znaczące. W obydwu autach co prawda montowano tę samą skrzynię biegów(6 biegową manualną) i to samo koło zamachowe, jednak dyferencjał stosowany w wersji 850i miał przełożenie 3,15, a w 850CSi miał przełożenie 2,93. Zawieszenie w stosunku do podstawowego modelu było sztywniejsze i obniżone o 15mm, a servotronic został na nowo opracowany przez specjalistów z Motorsport. W silniku zwiększono stopień sprężania z 8.8:1 na 9.8:1. Mimo niskich obrotów maksymalnych(jednostka osiąga 5300 obr./min) silnik bardzo dobrze wchodzi na obroty i kolejne zmiany biegów przychodzą z łatwością dzięki momentowi obrotowemu większemu o 100 Nm.

    Lata produkcji: Sierpień 1992 – Listopad 1996
    Typ silnika: (BMW V12 – OHC 24-zaworowy)
    Silnik: (Widlasty 12-Cylindrowy
    Głowica: OHC, 2 zawory na cylinder.
    Komputer: Bosch Motronic M2.3.2
    Pojemność skok cm³: 5576 cm ³ (5.6 litra)
    Średnica cylindra x skok tłoka (mm): 80 × 86,0 mm
    Moc kW (KM): '280 kW (380 KM) przy 5300 obr./min
    Max. moment obrotowy: '550 Nm przy 4000 obr./min
    Stopień sprężania: 9,80:1
    Przełożenia / skrzynia biegów: 6-biegowa manualna Getrag typ S65 – model 560, napęd na koła tylne
    1 – 4.25:1, 2 – 2.53:1, 3 – 1.68:1, 4 – 1,23:1, 5 – 1.00:1, 6 – 0.83:1, wsteczny – 3.89:1
    Układ hamulcowy: Tarcze wentylowane z przodu czterotłoczkowe i z tyłu jednotłoczkowe, firmy Brembo
    Średnica tarcz – (Przód: Ø 345/32 mm / Tył: Ø 328/20 mm)
    Karoseria / Nadwozie: Stalowa-Karoseria
    Rozstaw osi: 2684mm
    Opony: Felgi 7 1/2" x 18" z aluminium firmy Speedline / lub felgi typu M Technic II – 5 szprychowe
    Opony – (Dunlop – przód: 235 × 45 ZR17 / tył: 265 × 40 ZR17)
    Miary D x S x W (mm): 4780 × 1855 × 1330 mm
    Zbiornik paliwa: 90 l
    Masa własna: 1865 kg
    Przyśpieszenie
    0–100 km/h: 6,0 s
    Prędkość maksymalna (km/h): 250 / 298 km/h
    Droga hamowania [m]
    (100–0 km/h): (zimne) 36,5 m
    (rozgrzane) 36,5 m
    3 czerwca 2014, 9:52 przez Walder (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Toyota Curren 2x – Toyota Curren (1994-1998 r.)

Myślę, że gdyby model ten sprzedawany był również poza Japonią, razem z Celicą szóstej generacji (T20), to urwałby jej sporo wielbicieli. Okrągłe reflektory, tzw. "owadzie oczy" w Celicy, nie każdemu się podobają, ponieważ są dość specyficzne (choć ja zaliczam się do ich fanów). Tak czy inaczej, oba modele są niemal identycznie pod względem mechaniki (płyta podłogowa T200). Na zewnątrz, główna różnica to oczywiście przód, ponieważ nawet z tyłu, Curren i Celica wyglądają tak samo, z tym, że mowa o Celicy w wersji kabriolet. Łatwiej to wyjaśnić na zdjęciach (najpierw Celica kabriolet, później Curren):

Curren dostępna była z tymi samymi silnikami (1.8L, 2.0L) i skrzyniami biegów (5-biegowa manualna, 4-biegowa automatyczna) co Celica szóstej generacji, natomiast zabrakło wersji turbo z napędem na cztery koła. Produkowana była również w tych samych latach: 1994-1998. Co ciekawe, była o 30 kg lżejsza od Celicy, jeśli chodzi o te same wersje wyposażenia.

 Generalnie, były trzy wersje silnikowe, wszystkie 4-cylindrowe, rzędowe, wolnossące, DOHC, 16V, EFI:

3S-GE 2.0L (1998 cm3)
manualna skrzynia: 180 KM (132 kW) @ 7000 rpm, 191 Nm @ 4800 rpm
automatyczna skrzynia: 170 KM (125 kW) @ 6600, 191 Nm @ 4800 rpm

3S-FE 2.0L (1998 cm3)
140 KM (103 kW) @ 6000 rpm, 186 Nm @ 4400 rpm

4S-FE 1.8L (1838 cm3)
125 KM (92 kW) @ 6000 rpm, 162 Nm @ 4600 rpm

Oraz dziewięć wersji wyposażenia:

ZS (2.0 3S-GE)
ZS Sports Selection (2.0 3S-GE)
ZS S (2.0 3S-GE)
XS (2.0 3S-FE)
XS Touring Selection (2.0 3S-FE)
XS S (2.0 3S-FE)
FS (2.0 3S-FE)
TS (1.8 4S-FE)
TS Private Selection (1.8 4S-FE)

ZS Sport Selection posiadała LDS oraz kierownicę obszytą skórą.
XS Touring Selection wyposażona była w cztery koła skrętne.
ZS S oraz XS S wyróżniały się tylnym spojlerem oraz innymi aluminiowymi felgami.
TS Private Selection posiadała tylny spojler.

 W 1996 roku, wyszła limitowana wersja - Curren TRD SPORTS, wyprodukowano jedynie 300 egzemplarzy (z manualną lub automatyczną skrzynią) i sprzedawano między październikiem 1995 r. a marcem 1996 r. Pod maską 2.0L 3S-GE. Samochód posiadał trochę dodatków TRD np.: przedni grill i zderzak, regulowany tylny spojler, końcówka wydechu, gałka zmiany biegów itp. A do tego kierownicę MOMO, zawieszenie Super Strut Suspension (SSS - znane z Celicy) czy też mechanizm różnicowy. Niestety, moc nie uległa zmianie i nadal wynosiła 180 KM (manual) lub 170 KM (automat).

Produkcja Toyoty Curren zamknęła się w liczbie ponad 44000 egzemplarzy.

Dane techniczne wersji ZS Sports Selection z 1999 r.:
Silnik: 3S-GE, 2.0L (1998 cm3), R4, 16V, DOHC
Parametry: 180 KM (132 kW) @ 7000 rpm, 191 Nm @ 4800 rpm
Stopień sprężania: 10:1
Średnica cylindra x skok tłoka: 86 x 86 mm
Skrzynia biegów: 5-biegowa manualna
Wymiary (dł. x szer. x wys.): 4490 x 1750 x 1310 mm
Rozstaw osi: 2535 mm
Rozstaw kół przód: 1510 mm
Rozstaw kół tył: 1490 mm
Zawieszenie przód i tył: niezależne, sprężyny śrubowe
Hamulce przód: tarczowe wentylowane
Hamulce tył: tarczowe
Koła przód i tył: 205/55 R15 87V
Napęd: FWD
Masa: 1180 kg
Stosunek mocy do masy: 152,5 KM na tonę
Stosunek masy do mocy: 6,6 kg na KM
Pojemnościowy wskaźnik mocy: 90 KM z litra
    Toyota Curren (1994-1998 r.)

    Myślę, że gdyby model ten sprzedawany był również poza Japonią, razem z Celicą szóstej generacji (T20), to urwałby jej sporo wielbicieli. Okrągłe reflektory, tzw. "owadzie oczy" w Celicy, nie każdemu się podobają, ponieważ są dość specyficzne (choć ja zaliczam się do ich fanów). Tak czy inaczej, oba modele są niemal identycznie pod względem mechaniki (płyta podłogowa T200). Na zewnątrz, główna różnica to oczywiście przód, ponieważ nawet z tyłu, Curren i Celica wyglądają tak samo, z tym, że mowa o Celicy w wersji kabriolet. Łatwiej to wyjaśnić na zdjęciach (najpierw Celica kabriolet, później Curren):

    Curren dostępna była z tymi samymi silnikami (1.8L, 2.0L) i skrzyniami biegów (5-biegowa manualna, 4-biegowa automatyczna) co Celica szóstej generacji, natomiast zabrakło wersji turbo z napędem na cztery koła. Produkowana była również w tych samych latach: 1994-1998. Co ciekawe, była o 30 kg lżejsza od Celicy, jeśli chodzi o te same wersje wyposażenia.

    Generalnie, były trzy wersje silnikowe, wszystkie 4-cylindrowe, rzędowe, wolnossące, DOHC, 16V, EFI:

    3S-GE 2.0L (1998 cm3)
    manualna skrzynia: 180 KM (132 kW) @ 7000 rpm, 191 Nm @ 4800 rpm
    automatyczna skrzynia: 170 KM (125 kW) @ 6600, 191 Nm @ 4800 rpm

    3S-FE 2.0L (1998 cm3)
    140 KM (103 kW) @ 6000 rpm, 186 Nm @ 4400 rpm

    4S-FE 1.8L (1838 cm3)
    125 KM (92 kW) @ 6000 rpm, 162 Nm @ 4600 rpm

    Oraz dziewięć wersji wyposażenia:

    ZS (2.0 3S-GE)
    ZS Sports Selection (2.0 3S-GE)
    ZS S (2.0 3S-GE)
    XS (2.0 3S-FE)
    XS Touring Selection (2.0 3S-FE)
    XS S (2.0 3S-FE)
    FS (2.0 3S-FE)
    TS (1.8 4S-FE)
    TS Private Selection (1.8 4S-FE)

    ZS Sport Selection posiadała LDS oraz kierownicę obszytą skórą.
    XS Touring Selection wyposażona była w cztery koła skrętne.
    ZS S oraz XS S wyróżniały się tylnym spojlerem oraz innymi aluminiowymi felgami.
    TS Private Selection posiadała tylny spojler.

    W 1996 roku, wyszła limitowana wersja - Curren TRD SPORTS, wyprodukowano jedynie 300 egzemplarzy (z manualną lub automatyczną skrzynią) i sprzedawano między październikiem 1995 r. a marcem 1996 r. Pod maską 2.0L 3S-GE. Samochód posiadał trochę dodatków TRD np.: przedni grill i zderzak, regulowany tylny spojler, końcówka wydechu, gałka zmiany biegów itp. A do tego kierownicę MOMO, zawieszenie Super Strut Suspension (SSS - znane z Celicy) czy też mechanizm różnicowy. Niestety, moc nie uległa zmianie i nadal wynosiła 180 KM (manual) lub 170 KM (automat).

    Produkcja Toyoty Curren zamknęła się w liczbie ponad 44000 egzemplarzy.

    Dane techniczne wersji ZS Sports Selection z 1999 r.:
    Silnik: 3S-GE, 2.0L (1998 cm3), R4, 16V, DOHC
    Parametry: 180 KM (132 kW) @ 7000 rpm, 191 Nm @ 4800 rpm
    Stopień sprężania: 10:1
    Średnica cylindra x skok tłoka: 86 x 86 mm
    Skrzynia biegów: 5-biegowa manualna
    Wymiary (dł. x szer. x wys.): 4490 x 1750 x 1310 mm
    Rozstaw osi: 2535 mm
    Rozstaw kół przód: 1510 mm
    Rozstaw kół tył: 1490 mm
    Zawieszenie przód i tył: niezależne, sprężyny śrubowe
    Hamulce przód: tarczowe wentylowane
    Hamulce tył: tarczowe
    Koła przód i tył: 205/55 R15 87V
    Napęd: FWD
    Masa: 1180 kg
    Stosunek mocy do masy: 152,5 KM na tonę
    Stosunek masy do mocy: 6,6 kg na KM
    Pojemnościowy wskaźnik mocy: 90 KM z litra
    23 sierpnia 2013, 21:13 przez thestig9465 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Dodge SRT Viper 2012 (KONKURS) – Viper sprzedawany pod znakiem marki Dodge, powraca sygnowany znakiem SRT – tunera koncernu Chryslera. Po latach oczekiwania na następce, w Nowym Yorku zadebiutowała piąta generacja amerykańskiego super samochodu i mimo faktu, że zmieniło się wszystko – to Viper pozostał Viperem.

Charakterystyczna sylwetka z muskularnie zarysowaną długą maską, bardzo krótka dwuosobowa kabina i szczątkowy tył z zadziornie opadającym dachem to główne elementy tworzące bryłę nowego Vipera.

Połączmy to z wielkimi skrzelami za przednimi nadkolami, potężnymi obręczami, układem wydechowym wyprowadzonym na boki auta i garbatym dachem przechodzącym w skromną lotkę, aby otrzymać bezkompromisowe auto, które kpi z norm emisji spalin i trzymających się ich ekologów.

Nadwozie cechuje się współczynnikiem oporu powietrza równym 0,364. W technologii zastosowanej w Viperze znajduje się także oświetlenie wykonane w technologii LED. Przednie reflektory składają się z 21 diod, a tylne z 51.

Samochód waży od około 1510 kg, czyli jest lżejszy o prawie 50 kg od swojego poprzednika, również za sprawą maski, dachu i pokrywy bagażnika wykonanych z włókien węglowych oraz progów i drzwi z aluminium. SRT deklaruje przy tym wzrost sztywności skrętnej konstrukcji o ponad 50%.

Rozkład mas jest niemal idealny i wynosi 51% na osi przedniej i 49% na tylnej. Samochód i fotele osadzono też o 20 mm niżej. Lepsze prowadzenie tego potwora zapewnią również większy rozstaw kół, seryjnie montowane ESP i ABS oraz układ zawieszenia o dwóch trybach pracy (Street/Track) oparty na systemie Bilstein DampTronic Select.

Pod maską drzemie ogromny silnik V10 OHV o objętości skokowej 8,4 l. Generuje on moc 649 KM i 813 Nm przekazywanych przez 6-biegową przekładnię ręczną na tylną oś. Czerwone pole zaczyna się od 6200 rpm, a odcięcie paliwa następuje przy 6400 rpm. Auto osiągnie maksymalnie 331 km/h.

Stosunek mocy do masy jest tylko nieco gorszy niż w Bugatti Veyronie i Ferrari F12, a zarazem lepszy niż w Lamborghini Aventadorze i konkurencyjnym Chevrolecie Corvette ZR1.

W kabinie znajdzie się też całkiem bogate wyposażenie, a w nim komputer z panelem dotykowym 8,4 cala i wyświetlaczem pomocniczym, które można spersonalizować i sprawdzać również swoje wyniki czasów okrążeń czy przyspieszenia. Sprzedaż ruszy wkrótce po zakończeniu targów. Pierwszych dostaw należy spodziewać się pod koniec roku.

Dwa auta w odmianie GTS-R pod barwami SRT Viper Racing wystartują także w American Le Mans Series w klasie GT.
    Viper sprzedawany pod znakiem marki Dodge, powraca sygnowany znakiem SRT – tunera koncernu Chryslera. Po latach oczekiwania na następce, w Nowym Yorku zadebiutowała piąta generacja amerykańskiego super samochodu i mimo faktu, że zmieniło się wszystko – to Viper pozostał Viperem.

    Charakterystyczna sylwetka z muskularnie zarysowaną długą maską, bardzo krótka dwuosobowa kabina i szczątkowy tył z zadziornie opadającym dachem to główne elementy tworzące bryłę nowego Vipera.

    Połączmy to z wielkimi skrzelami za przednimi nadkolami, potężnymi obręczami, układem wydechowym wyprowadzonym na boki auta i garbatym dachem przechodzącym w skromną lotkę, aby otrzymać bezkompromisowe auto, które kpi z norm emisji spalin i trzymających się ich ekologów.

    Nadwozie cechuje się współczynnikiem oporu powietrza równym 0,364. W technologii zastosowanej w Viperze znajduje się także oświetlenie wykonane w technologii LED. Przednie reflektory składają się z 21 diod, a tylne z 51.

    Samochód waży od około 1510 kg, czyli jest lżejszy o prawie 50 kg od swojego poprzednika, również za sprawą maski, dachu i pokrywy bagażnika wykonanych z włókien węglowych oraz progów i drzwi z aluminium. SRT deklaruje przy tym wzrost sztywności skrętnej konstrukcji o ponad 50%.

    Rozkład mas jest niemal idealny i wynosi 51% na osi przedniej i 49% na tylnej. Samochód i fotele osadzono też o 20 mm niżej. Lepsze prowadzenie tego potwora zapewnią również większy rozstaw kół, seryjnie montowane ESP i ABS oraz układ zawieszenia o dwóch trybach pracy (Street/Track) oparty na systemie Bilstein DampTronic Select.

    Pod maską drzemie ogromny silnik V10 OHV o objętości skokowej 8,4 l. Generuje on moc 649 KM i 813 Nm przekazywanych przez 6-biegową przekładnię ręczną na tylną oś. Czerwone pole zaczyna się od 6200 rpm, a odcięcie paliwa następuje przy 6400 rpm. Auto osiągnie maksymalnie 331 km/h.

    Stosunek mocy do masy jest tylko nieco gorszy niż w Bugatti Veyronie i Ferrari F12, a zarazem lepszy niż w Lamborghini Aventadorze i konkurencyjnym Chevrolecie Corvette ZR1.

    W kabinie znajdzie się też całkiem bogate wyposażenie, a w nim komputer z panelem dotykowym 8,4 cala i wyświetlaczem pomocniczym, które można spersonalizować i sprawdzać również swoje wyniki czasów okrążeń czy przyspieszenia. Sprzedaż ruszy wkrótce po zakończeniu targów. Pierwszych dostaw należy spodziewać się pod koniec roku.

    Dwa auta w odmianie GTS-R pod barwami SRT Viper Racing wystartują także w American Le Mans Series w klasie GT.
    13 kwietnia 2012, 21:49 przez folley212 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj

    1